Ο Στέφαν Γέλοβατς, της ΑΕΚ Αθηνών, νοσηλευόταν σε καταστολή τις τελευταίες ημέρες λόγω εγκεφαλικού επεισοδίου.
Τελικά δεν τα κατάφερε και έφυγε σήμερα από τη ζωή στα 32 του χρόνια.
Ο σέντερ της ΑΕΚ είχε λιποθυμικό επεισόδιο στην προπόνηση της ομάδας πριν από σχεδόν 25 ημέρες (14/11) και μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο, με την «κιτρινόμαυρη» ΚΑΕ να επιβεβαιώνει τη σοβαρότητα της κατάστασής του λίγο αργότερα, ενώ πριν από μερικές ημέρες μεταφέρθηκε στη Σερβία.
Οι κινήσεις συμπαράστασης στον άτυχο παίκτη ήταν πολλές, με τους παίκτες της ΑΕΚ να στέκονται στο πλευρό του από την πρώτη στιγμή, ενώ πανό με ευχές αναρτήθηκαν σε όλα τα γήπεδα μπάσκετ της χώρας. Τελικά ο Γέλοβατς δεν κατάφερε όμως ποτέ να επανέλθει και όντας πλέον εγκεφαλικά νεκρός έχασε τη «μάχη» για τη ζωή του.
O Στέφαν Γέλοβατς γεννήθηκε στις 8 Ιουλίου 1989 στο Νόβι Σαντ της Σερβίας. Η επαγγελματική του καριέρα ξεκίνησε το 2008 από την KK Vizura, και την αμέσως επόμενη σεζόν πήρε μεταγραφή στη Mega Vizura. Τον Απρίλιο του 2010 έκανε το άλμα στον Ερυθρό Αστέρα, ωστόσο, επέστρεψε πίσω στη Mega Vizura για τη σεζόν 2010-11.
Στην καριέρα του αγωνίστηκε ακόμα σε Αντάλια, Λιέτουβος Ρίτας, Σαραγόσα, Νίζνι, Μπάμπεργκ, Γκαζιάντεπ, αλλά και στο πρωτάθλημα Ιαπωνίας πριν μετεγγραφεί στην ΑΕΚ το καλοκαίρι του 2021. Το 2016 μάλιστα είχε δοκιμάσει την τύχη του στο ΝΒΑ με τους Ντάλας Μάβερικς πριν επιστρέψει τελικά στην Ευρώπη.
Η ανακοίνωση της ΚΑΕ ΑΕΚ για τον θάνατο του Στέβαν Γέλοβατς:
«Πώς να τα βάλεις με τα κελεύσματα της μοίρας; Πώς να συμβιβαστείς με τα ακατανόητα;
Το γελαστό παιδί μας έφυγε…
ΤΡΑΓΩΔΙΑ… Ανείπωτος ο πόνος. Το θλιβερό μαντάτο έφτασε πριν λίγο από τη Σερβία.
Ο μαχητής μας, ο αδερφός μας, ο Stevan έγινε άγγελος. Πέταξε στους ουρανούς…
17 Αυγούστου 2021. Πάτησε Λιόσια. Μας χάρισε απλόχερα το χαμόγελο. Δύσκολοι οι καιροί. Το είχαμε όλοι ανάγκη.
14 Νοεμβρίου 2021. Πάγωσε ο χρόνος. Ο αδερφός μας άρχισε να δίνει την πιο μεγάλη μάχη της ζωής του.
Αντλούσε δύναμη η ομάδα από τον αγώνα του. Από το πάθος του. Από την προσδοκία. Από την ελπίδα.
5 Δεκεμβρίου 2021. 22 ημέρες μετά δηλαδή… Η άνιση μάχη τελείωσε. Ο Stevan δεν άντεξε…
Τι να πεις στην οικογένειά του τώρα; Στους γονείς του; Στην αδερφή του, στη σύντροφο;
Τσακισμένη και η αθλητική του οικογένεια, η Α.Ε.Κ. Πώς να συνειδητοποιήσει, ότι έχασε το παλικάρι της;
“Άγγελε συ που κάπου εδώ γύρω πετάς πολυπαθής και αόρατος, πιάσε μου το χέρι, χρυσωμένες έχουν τις παγίδες οι άνθρωποι…”, έγραψε ο ποιητής.
Δεν υπάρχουν λόγια παρηγοριάς. Δεν υπάρχουν…
Η Ιστορία του ενδόξου Σωματείου μας συνυφασμένη με τα δύσκολα και τις τραγωδίες, αλλά Χάρε το παράκανες…
“Σπάσε καρδιά μου εχάθη το γελαστό παιδί…”.
Καλό κατευόδιο, αδερφέ μας»
