Τοποθέτηση Προοδευτικής για τα μέτρα αντιμετώπισης της Πανδημίας στις σχολικές μας μονάδες. Έχουν αφήσει γυμνά τα σχολεία μας και εντελώς μόνους τους/τις εκπαιδευτικούς.
Εδώ και δύο χρόνια, από την αρχή της πανδημίας μέχρι σήμερα, οι κυβερνώντες στήριξαν το σύστημα Δημόσιας Υγείας αποσπασματικά, ελλιπώς, χωρίς συγκεκριμένο και ολοκληρωμένο σχεδιασμό. Το σύστημα της Δημόσιας Υγείας ακροβατεί σε τεντωμένο σχοινί, τα δημόσια νοσοκομεία καταρρέουν και οι πολίτες δεν τυγχάνουν της προστασίας που τους αξίζει. Αντ’ αυτού, λαμβάνονται σε πολλές περιπτώσεις αποφάσεις για εφαρμογή μέτρων αντιμετώπισης της πανδημίας, τα οποία δημιούργησαν και δημιουργούν ερωτήματα, τόσο για την αποτελεσματικότητά τους όσο και για τον τρόπο επιλογής τους. Ανακοινώνονται διατάγματα μονομερώς, χωρίς ενημέρωση ή/και διαβούλευση με την κοινωνία των πολιτών και τους διάφορους εμπλεκόμενους φορείς. Ετσιθελικά οι κυβερνώντες επιβάλλουν μέτρα, χωρίς να προσπαθούν να πείσουν την κοινωνία των πολιτών. Το μοναδικό που επιτυγχάνουν δυστυχώς, είναι να διχάζουν τον κόσμο και να προκαλούν έντονα ρήγματα σε όλες τις δομές της ζωής.
Ακόμα και στον ευαίσθητο τομέα της Παιδείας αδυνατούν να ελέγξουν την κατάσταση. Συνειδητά έχουν αφήσει γυμνά τα σχολεία μας και εντελώς μόνους τους/τις εκπαιδευτικούς να διαχειριστούν διατάγματα και εγκυκλίους. Χωρίς να έχουν προχωρήσει στη λήψη μέτρων, που θα διασφάλιζαν την ασφάλεια και την υγεία στις σχολικές μας μονάδες, προτίμησαν να αφήσουν μόνους τους/τις εκπαιδευτικούς να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά και να απορροφήσουν τους έντονους κραδασμούς που προκάλεσε η εφαρμογή των νέων μέτρων. Η επιλογή τους να συμπτύξουν και να συγχωνεύσουν 65 τμήματα στη δημοτική το προηγούμενο καλοκαίρι αντί να διατηρήσουν 130 τμήματα με μικρότερο αριθμό μαθητών/τριών, είναι εγκληματική, ενώ ασήκωτες είναι οι ευθύνες τους για τη μη εγκατάσταση συστημάτων εξαερισμού στις αίθουσες διδασκαλίας.
Ως κίνηση, από την πρώτη στιγμή ταχθήκαμε υπέρ των εμβολιασμών, ζητώντας μάλιστα προτεραιότητα εμβολιασμού για τους/τις εκπαιδευτικούς. Η πολιτεία όφειλεκαι οφείλει να προστατέψει τους/τις εκπαιδευτικούς, οι οποίοι εργάζονται καθημερινά σε μικρές σχολικές αίθουσες με μεγάλο βαθμό συγχρωτισμού. Την ίδια στιγμή τασσόμαστε και υπέρ του δικαιώματος του κάθε ατόμου στην επιλογή και ενάντια σε κάθε μορφή άμεσης και έμμεσης προσπάθειας εξαναγκασμού. Η κυβέρνηση οφείλει οργανωμένα να ξεκινήσει εκστρατεία ενημέρωσης για τα εμβόλια, έτσι ώστε να πείσει τους πολίτες να εμβολιαστούν και όχι να αναζητεί συνεχώς εκβιαστικά μέτρα.
Ταυτόχρονα, θεωρούμε προκλητικές και απαράδεκτες τις αποφάσεις για αποκλεισμό ανήλικων παιδιών από διάφορους χώρους, επειδή δεν έχουν προχωρήσει σε εμβολιασμό, ακόμα και αν τηρούν όλα τα υγειονομικά μέτρα και ελέγχους που απαιτεί η πολιτεία.
Μας ανησυχεί ιδιαίτερα το γεγονός ότι μερίδα μαθητών/τριών μας, έστω και μικρή, το τελευταίο διάστημα έχει αποκλειστεί από την εκπαιδευτική διαδικασία. Πρόκειται για τα παιδιά, που οι γονείς τους δε συναινούν στην εφαρμογή συγκεκριμένων μέτρων που πάρθηκαν για τα σχολεία. Η απαγόρευση εισόδου των παιδιών στο σχολείο τους, χωρίς να υπάρχει εναλλακτική επιλογή, η ενημέρωση και κλήση των γονιών τους να τα παραλάβουν γιατί αρνούνται να φορέσουν μάσκα, χωρίς πάλι να υπάρχει επιλογή, ακόμα και η τοποθέτηση και απομόνωση παιδιών σε αίθουσες αναμονής είναι φαινόμενα αποκλεισμού των παιδιών από την εκπαιδευτική διαδικασία.
Το ΥΠΠΑΝ όφειλε και οφείλει να βρει άμεσα τις λύσεις, έτσι ώστε αυτά τα παιδιά να μην περιθωριοποιηθούν και να μην αποκλειστούν από την όλη εκπαιδευτική διαδικασία.
Το ΥΠΠΑΝ και οι κυβερνώντες πρέπει να πάψουν να προσποιούνται ότι ελέγχουν την κατάσταση. Πρέπει επιτέλους να πάρουν τον έλεγχο και να προστατέψουν την Παιδεία. Προς αυτή την κατεύθυνση, πρέπει να ενημερωθούν σωστά τα παιδιά, οι εκπαιδευτικοί και η κοινωνία γενικότερα για τα ζητήματα που αφορούν στην πανδημία, με στόχο την ανάπτυξη αισθήματος ατομικής και κοινωνικής ευθύνης (με αξιοποίηση της Υπηρεσίας Εκπαιδευτικής Ψυχολογίας και των Λειτουργών της Σχολιατρικής Υπηρεσίας). Θα πρέπει να διασφαλιστεί η φυσική παρουσία όλων των παιδιών στους σχολικούς χώρους, με δικαίωμα επιλογής εναλλακτικών τρόπων προστασίας (π.χ. τεστ σάλιου) και θα πρέπει παράλληλα να τους δίνεται δωρεάν μάσκα. Θα πρέπει επιτέλους να γίνει παραδοχή ότι δεν πάρθηκαν τα κατάλληλα μέτρα το καλοκαίρι, για την προετοιμασία των σχολείων έτσι ώστε να είναι έτοιμα να αντιμετωπίσουν το νέο κύμα της πανδημίας που φαίνεται να εμφανίζεται σε ολοένα και περισσότερες χώρες.
Την ίδια ώρα πρέπει να δοθούν στα σχολεία κίνητρα και αντισταθμιστικά μέτρα με στόχο τη σταδιακή επιστροφή στην κανονικότητα, από τη στιγμή που θα τηρούνται όλα τα μέτρα προστασίας. Θα πρέπει να δοθούν κίνητρα για διενέργεια εκπαιδευτικών επισκέψεων και εκδρομών και για συμμετοχή των παιδιών σε εκπαιδευτικά προγράμματα, τόσο εντός όσο και εκτός σχολικού χώρου. Θα πρέπει να προσεγγιστεί η τάξη ως «οικογένεια», με συμμετοχή στη σχολική ζωή, χωρίς μεγάλους περιορισμούς (εργαστηριακά μαθήματα, Φυσική Αγωγή, εναλλακτικά προγράμματα κ.ά.). Τέλος, θα πρέπει να γίνει αναθεώρηση των πρωτοκόλλων που εφαρμόζονται στους σχολικούς χώρους, τα οποία είναι αναλλοίωτα από τους πρώτους μήνες εμφάνισης της πανδημίας και περιλαμβάνουν συγκρουόμενες πρόνοιες (ανάμειξη παιδιών στα ΠΟΣ και ΔΡΑΣΕ, προσέλευση και αποχώρηση σε αριθμό σχολείων με λεωφορεία, αριθμός μαθητών/τριών σε μικρές αίθουσες και αποστάσεις). Την ίδια στιγμή, πρέπει να ληφθεί υπόψη πως τα παιδιά ζουν σε δύο διαφορετικούς κόσμους ,αυτόν που ισχύει με βάση τα πρωτόκολλα στις εξωσχολικές τους δραστηριότητες και αυτόν που ισχύει στα σχολεία.
Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα πιο πάνω, διεκδικούμε τη σταδιακή επιστροφή στην κανονικότητα εντός των σχολείων, όταν το επιτρέπουν τα επιδημιολογικά δεδομένα.
Οι κυβερνώντες οφείλουν να ξεκαθαρίσουν άμεσα πως τα μέτρα που έλαβαν εντός των σχολείων είναι προσωρινά. Δεν είναι δυνατόν να βελτιώνεται η ευρύτερη επιδημιολογική εικόνα και τα σχολεία να παραμένουν δέσμια αυστηρών πρωτοκόλλων και διαταγμάτων. Θέλουν πραγματικά οι κυβερνώντες και το ΥΠΠΑΝ να αποκτήσουν τον έλεγχο της κατάστασης; Οι εκπαιδευτικοί θα είναι εκεί, μπροστά, όπως και τις προηγούμενες φορές. Δε θα κρυφτούμε! Θα δώσουμε τη μάχη μαζί με όλα τα παιδιά.
