Της Γιώτας Δημητρίου
(Αρχισυντάκτρια SkalaTimes)
Το πρώτο βιβλίο του Άλεξ Μιχαηλίδη κατάφερε να γίνει best seller, να κολλήσει στη λίστα των best sellers των New York Times και να γίνει ο αγαπημένος συγγραφέας διάσημων, αλλά και «κοινών θνητών». Ναι, ο Άλεξ Μιχαηλίδης με το πρώτο του βιβλίο «Η σιωπηλή ασθενής» κατάφερε και παρέμεινε στη λίστα των best sellers των New York Times για περισσότερο από ένα χρόνο. Δε θυμάμαι άλλο Κύπριο ή Έλληνα συγγραφέα να έχει καταφέρει κάτι τέτοιο. (Ο Άλεξ γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Κύπρο, ζει στο Λονδίνο).
Ωστόσο, η υποφαινόμενη, ως κάποια που μεγάλωσε και μεγαλώνει με ιδιαίτερη αδυναμία στην κλασική λογοτεχνία, έχω πάντα μια καχυποψία στους celebrity της σύγχρονης λογοτεχνίας. Και ο Άλεξ κατάφερε από νωρίς, από το πρώτο του κιόλας βιβλίο να γίνει αυτό. Ένας celebrity ενός παγκόσμιου best seller. Δεν διάβασα την σιωπηλή ασθενή.
Πριν λίγες μέρες, αφού είχα διαγνωσθεί με κορωνοίο, κλεισμένη στο σπίτι, έβλεπα το βιβλίο ΟΙ ΚΟΡΕΣ (το δεύτερο βιβλίο του Άλεξ Μιχαηλίδη) να με κοιτά από το ράφι της άσπρης βιβλιοθήκης μου. Το άρπαξα. Δεν είχα και άλλο καινούριο βιβλίο για να διαβάσω. Η μόνη μου επιλογή ήταν ο Άλεξ Μιχαηλίδης. Και «Οι Κόρες». (“The Maidens” στα αγγλικά ο τίτλος του βιβλίου).
Από τις πρώτες κιόλας σελίδες αυτός ο συγγραφέας με κέρδισε. Μετάνιωσα που δεν τον είχα διαβάσει νωρίτερα, από το πρώτο του βιβλίο.
Γιατί δεν είχα διαβάσει νωρίτερα αυτόν τον τόσο αξιόλογο συγγραφέα;
Η ευφυέστατη πένα του, ο τρόπος γραφής του, οι πληροφορίες και οι γνώσεις που τόσο ανεπιτήδευτα ξεδιπλώνονταν μέσα από την ιστορία, ακόμα και οι ατάκες του βιβλίου που σε κερδίζουν και γίνονται τροφή για σκέψη… Όλα όσα εμείς διδάσκουμε και γνωρίζουμε ως «κλειδιά δημιουργικής γραφής» υπήρχαν μέσα στο βιβλίο αυτό. Με ένα τρόπο μοναδικό. Εντάξει, ο συγγραφέας είναι κάτοχος μεταπτυχιακού στην Αγγλική λογοτεχνία από το Trinity College του Cambridge University, καθώς και μεταπτυχιακού στη σεναριογραφία από το Αμερικάνικο Ινστιτούτο Κινηματογράφου του Los Angeles. Όσο να’ ναι, όταν το ταλέντο συναντά τις κατάλληλες σπουδές, γίνονται θαύματα. Και ο Άλεξ Μιχαηλίδης καταφέρνει να γίνει ένα μικρό θαύμα στην σκακιέρα της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Ναι, το πρώτο του βιβλίο έσπασε ρεκόρ με πωλήσεις σε 50 χώρες, ενώ το δεύτερο, ΟΙ ΚΟΡΕΣ, αυτό που διάβασα σε 3 βράδια (θα το τελείωνα από το πρώτο βράδυ αλλά δεν ήθελα να χωρίσουν οι δρόμοι μας τόσο νωρίς), οι ΚΟΡΕΣ λοιπόν θα βρεθούν στην οθόνη μας από τους Miramax Television, Scott Steindorff, Dylan Russell’s Stone Village.
Στο βιβλίο του ΟΙ ΚΟΡΕΣ, ο συγγραφέας βάζει μπόλικη Ελλάδα, μυθολογία, ψυχολογία, ρομαντισμό, σκληρότητα, πόνο, πλοκή, κάθαρση (σαν καλή αρχαία τραγωδία) και παράλληλα συστήνει στο αναγνωστικό του κοινό τον λατρεμένο Alfred Tennyson, τον «εστεμμένο ποιητή» του Ηνωμένου Βασιλείου, τον «δαφνόστεφο ποιητή» (poet laureate).
Για όσους είχαν κάποτε μια σχέση με το Cambridge, το Λονδίνο, το Camden Town (και Primrose Hill) αυτό το βιβλίο θα είναι προκλητικά νοσταλγικό. Για όσους έχουν ακόμη σχέση, αυτό το βιβλίο θα είναι τόσο οικείο.
Ακόμη και η αγαπημένη Ελληνική «Γαρδένια» με τον υπέροχο γύρο και σουβλάκια -που όσοι ζήσαμε έστω για λίγο στο Cambridge την γνωρίζουμε, ακόμη και η «Γαρδένια» λοιπόν υπάρχει μέσα στο βιβλίο αυτό. Λες και ο συγγραφέας μετά την δυναμική εμφάνιση του πρώτου του βιβλίου σε ένα παγκόσμιο αναγνωστικό κοινό, αποφασίζει να μυήσει στο κόσμο του το ελλαδικό στοιχείο.
Για εμένα που έχω κάνει την πρακτική μου στο Cambridge και το αγάπησα, οι περιγραφές του συγγραφέα γίνονται με τόσο γλαφυρό ύφος που ήταν λες και έβλεπα τις εικόνες μπροστά μου, λες και οι λέξεις του με έπαιρναν από το χέρι και περπατούσα στους δρόμους του Cambridge.
Σε ένα κόσμο που όλοι βαφτίζονται με ευκολία συγγραφείς, σε ένα κόσμο που γίνονται επιτυχίες ακόμη και βιβλία που ίσως να μην έχουν σχέση με την καλή λογοτεχνία, ο Άλεξ Μιχαηλίδης δυναμικά έρχεται να μας υπενθυμίσει πως ακόμη και σήμερα, υπάρχουν κάποιοι (ενδεχομένως λίγοι) σπουδαίοι συγγραφείς –στην παγκόσμια λογοτεχνική σκακιέρα- που η πένα τους θυμίζει σπουδαίους κλασικούς.
Αν είστε λάτρης της εξαιρετικά καλής λογοτεχνίας, ΟΙ ΚΟΡΕΣ του Άλεξ Μιχαηλίδη είναι μια καλή πρόταση, ακόμη και για εμάς που δεν είμαστε φαν των βιβλίων με…. φόνους.
Οι Κόρες γίνονται ένα ταξίδι σε πολλά και διαφορετικά μονοπάτια, μια ψυχανάλυση one to one για να γνωρίσουμε είτε τον εαυτό μας, είτε τον κόσμο γύρω μας. Με μια ματιά εις βάθος.
Υ.Γ O Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ, (ναι, ο συγγραφέας της “Λολίτας” του βιβλίου που είχε τις περισσότερες πωλήσεις του 20ου αιώνα), έλεγε ότι «ο καλός αναγνώστης ταυτίζεται όχι με το αγόρι ή το κορίτσι στο βιβλίο, αλλά με το μυαλό που σκέφτηκε και συνέθεσε το βιβλίο».
Κατά τη δική μου –πάντα- άποψη το μυαλό που συνέθεσε το βιβλίο ΟΙ ΚΟΡΕΣ είναι εξαιρετικά ευφυέστατο και αν σας αρέσει η ευφυΐα, όπως στην υποφαινόμενη, τότε…..
