Της Γιώτας Δημητρίου
(Αρχισυντάκτρια SkalaTimes)
Και συναντάμε ανθρώπους με την ίδια αντίληψη για τον κόσμο, την κοινωνία, τους ανθρώπους.
Και συναντάμε ανθρώπους που έχουν την ίδια “σοβαρή ανίατη ασθένεια” της ανιδιοτέλειας, συναντάμε ανθρώπους που ξόδεψαν κι αυτοί ώρες ατελείωτες σε βιβλία, αλλά και στις γειτονιές του κόσμου, στους δρόμους της Νέας Υόρκης, του Λονδίνου, της Λάρνακας.
Και συναντάμε ανθρώπους που μας κοιτάζουν με το ίδιο καθαρό βλέμμα και θέλουν να κάνουν τον κόσμο ένα καλύτερο μέρος, όχι μόνο για εμάς σήμερα, αλλά και για τους πολίτες του αύριο, δηλαδή τα σημερινά παιδιά.
Και συναντάμε ανθρώπους, που δεν έχει σημασία αν είναι άθεοι οι θρησκευόμενοι, αλλά πιστεύουν πως αν ακολουθούσαμε όλοι τα λόγια του Ιησού Χριστού ο κόσμος θα ήταν αυτόματα ένα καλύτερο μέρος για όλους. (Ξεκινώντας με εκείνο το «αγαπάτε αλλήλους»).
Και συναντάμε ανθρώπους με το ίδιο mindset και την ίδια επιθυμία να αλλάξουμε τον κόσμο. Να τον κάνουμε καλύτερο.
Και αυτές οι συναντήσεις είναι μία παρηγοριά από το σύμπαν, (ή το θεό, αναλόγως με το τι πιστεύει ο καθένας), μία παρηγοριά και μια ελπίδα πως you are not alone. Πως υπάρχουν κι άλλοι με το ίδιο όραμα.
Ωραία.
Και μετά;
ΥΓ: Για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή.
To πιο πάνω γράφτηκε ακούγοντας το πιο κάτω από τους Pink Floyd:
