Ο Διευθύνων του Μουσικού Λυκείου Αμμοχώστου Σπύρος Σπύρου μιλά στο SkalaTimes με αφορμή τα δεκάχρονα του Μουσικού Σχολείου Αμμοχώστου

Δέκα χρόνια Μουσικό Σχολείο Αμμοχώστου και ο Διευθύνων του Μουσικού Λυκείου Αμμοχώστου, ο συνδημότης μας Σπύρος Σπύρου, μιλά στο SkalaTimes με αφορμή τα δεκάχρονα του Μουσικού Σχολείου Αμμοχώστου και μας λέει πολλά και ενδιαφέροντα.
Ανάμεσα σε άλλα ο Σπύρος Σπύρου τονίζει «Για εμένα προσωπικά, δεν έχω κάποιο όραμα και δεν δηλώνω καριερίστας εκπαιδευτικός. Έχω όραμα όμως για τη μουσική και τις τέχνες στον τόπο μας.  Προσωπικά πιστεύω πολύ στην εξειδίκευση των παιδιών από μικρή ηλικία και αυτό το διαπίστωσα σε ένα συνέδριο της Ένωσης Mουσικών Σχολείων Ευρώπης (EMU), που πραγματοποιήθηκε στην Ολλανδία.  Τα Μουσικά Σχολεία στην Κύπρο, λόγω του μικρού πληθυσμού της χώρας μας δεν μπορούν να φτάσουν αριθμητικά τα αντίστοιχα μουσικά σχολεία της Ελλάδας. Πιστεύω πως θα μας ταίριαζε περισσότερο το μοντέλο του καλλιτεχνικού σχολείου στο οποίο οι μαθητές θα μπορούσαν να παρακολουθήσουν από το δημοτικό σχολείο μουσική, τέχνη-γλυπτική, θέατρο, χορό κλπ.  Θα μπορούσε ο κάθε μαθητής να εξειδικεύεται σε μια από τις πιο πάνω τέχνες, αλλά να μπορεί παράλληλα να επιλέγει και κάποια μαθήματα από τις άλλες τέχνες. Η σοβαρή ενασχόληση σε κάποιο αντικείμενο και η αισθητική καλλιέργεια από μικρή ηλικία, νομίζω πως είναι ο ορθότερος δρόμος προς την αριστεία και τον επαγγελματισμό».

Της Γιώτας Δημητρίου

Σπύρο, πώς σε βρίσκουμε από την τελευταία φορά που τα ξαναείπαμε το 2019;
Γιώτα μου αγαπημένη χαίρομαι που «τα λέμε» ξανά μετά από καιρό και πραγματικά έχουν συμβεί πολλά από τότε, που νιώθω πως έχει περάσει μια δεκαετία.
Είχαμε σοβαρά θέματα υγείας στην οικογένεια με τον πατέρα και τον αδελφό μου. Είχαμε μεταβεί τον Ιανουάριο του 2020 στη Στουτγάρδη, για εγχείρηση καρδιάς στον αδερφό μου και με το που επιστρέψαμε στην Κύπρο, εμφανίστηκε τις επόμενες μέρες το πρώτο κρούσμα κορωνοϊού στη Γερμανία. Μετά ακολούθησαν τα υπόλοιπα που ζήσαμε όλοι και μας ταλαιπώρησαν τόσο. Λόγω και των θεμάτων υγείας που πέρασε η οικογένεια εκείνο το διάστημα, προσέχαμε πάρα πολύ και αυτό ήταν ιδιαίτερα ψυχοφθόρο. Ευτυχώς, θέλω να πιστεύω πως σιγά-σιγά τελειώνει όλη αυτή η μεγάλη περιπέτεια, που μας πήρε πίσω σε όλους του τομείς της ζωής μας.Μετά από όλα αυτά λοιπόν, σήμερα νιώθω πιο ώριμος από ποτέ, συνειδητοποιημένος και down to earth.

Επαγγελματικά που σε βρίσκουμε;
Εκεί που είμαι τα τελευταία δέκα χρόνια.  Στο Μουσικό Σχολείο Αμμοχώστου στο Φρέναρος, ως Διευθύνων του Μουσικού Λυκείου.

Τα πρώτα Μουσικά Λύκεια που λειτούργησαν ήταν της Λευκωσίας (στο Παγκύπριο Γυμνάσιο) τον Φεβρουάριο του 2006 και αυτό της Λεμεσού (στο Λανίτειο Α’) τον Σεπτέμβριο του 2006, επί Υπουργίας του αείμνηστου Πεύκιου Γεωργιάδη, ο οποίος υπήρξε πρωτεργάτης και ένθερμος υποστηρικτής του θεσμού. 
Το Νοέμβριο του 2012 λειτούργησαν ακόμη τρία Μουσικά Σχολεία, στην Πάφο στο Λύκειο Α΄ Εθνάρχη Μακαρίου του Γ΄, στη Λάρνακα στο Λύκειο Αραδίππου και το Μουσικό Σχολείο Αμμοχώστου στο Λύκειο Κοκκινοχωρίων Φώτη Πίττα.  
Δέκα χρόνια λοιπόν Μουσικό Σχολείο Αμμοχώστου.  Πότε ανέλαβες τη διεύθυνση του μουσικού Λυκείου Αμμοχώστου;
Το 2012 ήμουν καθηγητής μουσικής στο Παγκύπριο Λύκειο Λάρνακας, όπου ένα χρόνο πριν είχαμε ζήσει καθηγητές και μαθητές μεγάλες στιγμές, λόγω των εορτασμών του σχολείου για τα 100 χρόνια λειτουργίας του.  Η ομάδα μουσικής των τότε μαθητών που είχα ήταν πολύ δυνατή και είχαμε πάρει μέρος θυμάμαι σε πολλές και σημαντικές εκδηλώσεις. Είχαμε κερδίσει Παγκύπρια πρώτα βραβεία σε διάφορους διαγωνισμούς σύνθεσης, θεατρικές παραστάσεις κλπ.  Ήμουν τόσο χορτασμένος εκείνη την περίοδο που έλεγα μέσα μου «Τι θα μπορούσε να ακολουθήσει μετά από όλα αυτά;».
Προς το τέλος εκείνης της σχολικής χρονιάς, σκάει μια μετάθεση, με τις μισές μέρες στο Παγκύπριο Λύκειο και τις άλλες μισές σε Γυμνάσιο της επαρχίας Αμμοχώστου, η οποία με στεναχώρησε επειδή είχα ήδη κάνει 6 χρόνια στην επαρχία Αμμοχώστου.
Για να μην μακρηγορούμε, η στενοχώρια κράτησε 2-3 μέρες μόνο. Ο τότε Υπουργός Παιδείας Γιώργος Δημοσθένους, πήρε την απόφαση να λειτουργήσουν τα Μουσικά Λύκεια και στις υπόλοιπες τρεις πόλεις, αφού στη Λευκωσία και τη Λεμεσό προϋπήρχαν, όπως πολύ σωστά ανέφερες από το 2006. Προκηρύχτηκαν οι θέσεις τον Αύγουστο, υπέβαλα αίτηση και μετά από συνέντευξη διορίστηκα ως Διευθύνων του Μουσικού Λυκείου Αμμοχώστου, παρόλο που είχα και την επιλογή του Μουσικού Λυκείου Λάρνακας.  Ένιωθα πως μπορούσα να λειτουργήσω καλύτερα αλλά και να προσφέρω περισσότερα στην περιοχή της ελεύθερης Αμμοχώστου, μιας και είχα συνδεθεί με τους ανθρώπους της, τα 6 χρόνια που είχα ήδη υπηρετήσει στην περιοχή.  

Πως ήταν τα πράγματα όταν πρωτοξεκινούσες; Δηλαδή πως ήταν το μουσικό σχολείο τότε;
Η μετάβαση από το πρωινό σχολείο ως καθηγητής μουσικής στα διοικητικά καθήκοντα του Μουσικού Σχολείου σε απογευματινό χρόνο, ήταν πραγματικά πολύ δύσκολη. Ήταν για μένα μια πρόκληση και ταυτόχρονα ένα προσωπικό στοίχημα.
Το σχολείο λειτούργησε στις 11 Νοεμβρίου 2012, στις εγκαταστάσεις του Λυκείου Κοκκινοχωρίων Φώτη Πίττα.  Είχαν προηγηθεί δύο πολύ «γεμάτοι» μήνες, εφόσον στο μικρό αυτό διάστημα έπρεπε να στηθεί ένα νέο σχολείο από το μηδέν. Υπήρχε ανάγκη να βρεθούν αίθουσες που να φιλοξενούν τα γραφεία, τα μαθήματα, τις εκδηλώσεις και την καθημερινότητα του Μουσικού Σχολείου. Έπρεπε φυσικά να βρεθούν οι πρώτοι μαθητές και βάσει των αναγκών να προσληφθούν από το Υπουργείο Παιδείας (μετά από διαγωνισμό και ακροάσεις) προσοντούχοι εκπαιδευτικοί, με ειδικότητα στα διάφορα όργανα και τα μαθήματα του σχολείου.
Έπρεπε να εξοπλιστεί το σχολείο με μουσικά όργανα, αίθουσα μουσικής τεχνολογίας με υπολογιστές, μουσικά λογισμικά κλπ, να καταρτιστεί ωρολόγιο πρόγραμμα και να οργανωθεί η μεταφορά των μαθητών, από και προς το σχολείο με λεωφορείο κατά τον απογευματινό χρόνο.  Μαζί με όλα αυτά χρειαζόταν και μέριμνα για τη σίτιση των μαθητών το μεσημέρι. 
Δεν υπήρχε ούτε επιμελήτρια την πρώτη χρονιά, οπόταν όλα αυτά και πολλά άλλα, έπρεπε να τα διαχειριστώ μόνος μου. Από το 2015, όταν ο θεσμός επεκτάθηκε και στον γυμνασιακό κύκλο, η ομάδα μας μεγάλωσε και μοιράζομαι πλέον τα καθήκοντα αυτά με τη συνάδελφο Διευθύνουσα του Μουσικού Γυμνασίου κ. Τζίνα Χαραλάμπους, την επιμελήτρια μας κ. Μαρία Καρμιώτη και τις φροντίστριες μας κ. Αλεξάνδρα και κ. Δώρα.  Στήριγμα μας όλα αυτά τα χρόνια είναι η Σχολική Εφορεία Κοκκινοχωρίων και το Γραφείου Επιθεώρησης Μουσικής Μέσης Εκπαίδευσης του Υπουργείου Παιδείας. Τους ευχαριστώ όλους και τον καθένα ξεχωριστά.

Το αγκάλιασε η κοινωνία της ελεύθερης Αμμοχώστου; Ποιες δυσκολίες συναντήσατε τα πρώτα χρόνια;
Η αλήθεια είναι πως όπως κάθε αλλαγή μπορεί να προκαλέσει αντιδράσεις και να χρειάζεται τον χρόνο προσαρμογής της, έτσι και στην περίπτωση του Μουσικού Σχολείου, είχαμε να αντιμετωπίσουμε κάποιες καταστάσεις.  Ο νέος θεσμός του Μουσικού Σχολείου στην περιοχή, είχε προκαλέσει μια αμηχανία θα έλεγα, τόσο σε ενδοσχολικούς όσο και εξωσχολικούς παράγοντες και η αλήθεια είναι ότι χρειάστηκε πολλή δουλειά για να κρατηθούν οι ισορροπίες.  Το Μουσικό Σχολείο, ως δημόσιο εξατάξιο πια σχολείο, έχει ως κύριο ρόλο να προσφέρει σφαιρική μουσική παιδεία στους μαθητές του, μέσα από ένα ευέλικτο πρόγραμμα το οποίο πέρα από τις γνώσεις, εξοπλίζει τους μαθητές του με σημαντικά εφόδια όπως η αυτοπεποίθηση, η συνεργασία, ο σεβασμός, η αποδοχή, η ενσυναίσθηση και πολλές άλλες εμπειρίες ζωής. Όλα αυτά επιτυγχάνονται βέβαια με σωστό προγραμματισμό, πολύ κόπο και αγάπη, μέσα από τις ποικίλες δραστηριότητες που πραγματοποιούνται ολόχρονα, εντός και εκτός του σχολείου.
Μετά τους πρώτους μήνες λειτουργίας και τις συμμετοχές μας σε διάφορες εκδηλώσεις σε όλες τις κοινότητες, ο κόσμος της περιοχής άρχισε να μαθαίνει για το Μουσικό Σχολείο Αμμοχώστου και να μας εμπιστεύεται τα παιδιά του.  Στο σχολείο σήμερα φοιτούν μαθητές από το Παραλίμνι, την Αγία Νάπα, τη Σωτήρα, τη Δερύνεια, το Φρέναρος, το Λιοπέτρι, την Αυγόρου, την Αχερίτου/Βρυσούλες και την Ξυλοφάγου, οπόταν προσπαθούμε να ανταποκριθούμε σε αρκετές τοπικές εκδηλώσεις, όσο μας το επιτρέπει ο χρόνος και οι συνθήκες.  Πιστεύω πως μετά από δέκα χρόνια λειτουργίας το σχολείο μας έχει εδραιωθεί και έχει αγκαλιαστεί από την κοινωνία.
Ως προσωπική μου άποψη, θα ήθελα να αναφέρω πως το Μουσικό Σχολείο δεν ακυρώνει τον ρόλο των υπόλοιπων ιδιωτικών σχολών μουσικής, ο οποίος ως φροντιστηριακός είναι επίσης ωφέλιμος, ιδιαίτερα σε κλάδους που εμείς δεν προσφέρουμε όπως το λαϊκό ή το σύγχρονο τραγούδι (pop-rock-jazz) κλπ.
Όπως οι μαθητές των πρωινών σχολείων, εάν επιθυμούν, παρακολουθούν και φροντιστηριακά μαθήματα για επιπρόσθετη ενδυνάμωση στο αντικείμενο, το ίδιο μπορούν να πράξουν και οι μαθητές των Μουσικών Σχολείων.

Έχουν γίνει βήματα προόδου από τότε που πρωτοξεκινούσε μέχρι σήμερα και αν ναι, σε ποιους τομείς;
Πέρασαν κιόλας δέκα χρόνια από το 2012, που το σχολείο λειτούργησε για πρώτη φορά με μόνο 11 μαθητές και σήμερα φτάσαμε σχεδόν στους 100.  Μέσα σε αυτά τα δέκα χρόνια σίγουρα έχουν γίνει βήματα προόδου, κυρίως όσον αφορά στο αναλυτικό πρόγραμμα, το οποίο έχει καταστεί αρκετά ευέλικτο, ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε μαθητή.  Πίσω από τον θεσμό του Μουσικού Σχολείου υπάρχει μια πολύ καλή ομάδα, η οποία με την καθοδήγηση της Επιθεωρήτριας Μουσικής Μέσης Εκπαίδευσης Δρος Γεωργίας Νεοφύτου και του Συντονιστή των Μουσικών Σχολείων Κύπρου κ. Χρύσανθου Χαραλάμπους, προσπαθεί χρόνο με τον χρόνο να βελτιώνει το πρόγραμμα.

Υπάρχουν κενά τα οποία ακόμη να καλυφτούν, αν ναι, ποια;
Υπάρχει άμεση ανάγκη για απόκτηση των δικών μας εγκαταστάσεων με τις κατάλληλες προδιαγραφές, ούτως ώστε να μην παρατηρούνται διάφορα θέματα που προκύπτουν συχνά με τα πρωινά σχολεία, στα οποία φιλοξενούνται τα Μουσικά Σχολεία.  Ένας τέτοιος θεσμός χρειάζεται αρκετές μικρές αίθουσες διδασκαλίας για τα ατομικά μαθήματα στα όργανα, μερικές αίθουσες για τα ομαδικά μαθήματα και σίγουρα ένα θέατρο για τις πολλές εκδηλώσεις. Εύχομαι να το δω κάποτε να πραγματοποιείται και στο δικό μας σχολείο, γιατί και οι μαθητές της ελεύθερης Αμμοχώστου δικαιούνται να έχουν τις ίδιες ευκαιρίες με τους συμμαθητές τους στις άλλες πόλεις.

Τα παιδιά που έρχονται στο μουσικό σχολείο είναι δεδομένο πως θα ακολουθήσουν μουσική πορεία, σωστα; Όμως, αλήθεια Σπύρο, πως εξασφαλίζεται βιοποριστικά το μέλλον ενός παιδιού που ακολουθεί τέχνες στις μέρες μας; Δεν είναι αυτή μία ανησυχία που ενδεχομένως να έχουν αρκετοί γονείς που στέλνουν τα παιδιά τους στο μουσικό σχολείο; 
Όπως είναι φτιαγμένο το αναλυτικό πρόγραμμα, στο Μουσικό Σχολείο μπορούν να φοιτήσουν και μαθητές οι οποίοι απλά αγαπούν την ενασχόλησή τους με τη μουσική, αλλά δεν θα ακολουθήσουν μουσικές σπουδές. Έχουμε αρκετά παραδείγματα από απόφοιτούς μας που σπουδάζουν Νομική, Ιατρική, Φιλολογία κλπ.  Το μεγαλύτερο ποσοστό βέβαια ακολουθεί μουσικές σπουδές και η αλήθεια είναι πως οι γονείς δικαίως εκφράζουν τις ανησυχίες τους για την επαγγελματική αποκατάσταση των παιδιών τους. Αυτό βέβαια δεν αφορά μόνο στον κλάδο της μουσικής, αλλά γενικότερα λόγω των πολλών κορεσμένων επαγγελματικών κλάδων. Σίγουρα λαμβάνουμε υπόψη όλα τα δεδομένα όταν συμβουλεύουμε τους γονείς και τα παιδιά, αλλά σκεπτόμενος τον εαυτό μου τότε, ό,τι και να μου έλεγαν πάλι μουσική θα σπούδαζα. Αυτό αγαπούσα και αυτό έκανα. 
Είδαμε όλοι τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν οι άνθρωποι της τέχνης τον τελευταίο καιρό, αλλά αυτό δεν θα πρέπει να μας σταματήσει να ονειρευόμαστε και να είμαστε αισιόδοξοι για το μέλλον.

Αν σου ζητούσα να μου πεις μερικά από τα επιτεύγματα του Μουσικού Σχολείου Αμμοχώστου αυτά τα δέκα χρόνια, ποια θα μου έλεγες;
Τα μεγαλύτερα επιτεύγματα του δικού μας σχολείου στην ελεύθερη Αμμόχωστο, είναι οι ευκαιρίες που δίνει στα παιδιά της περιοχής, όπως π.χ. να συμπράττουν με μια συμφωνική ορχήστρα ή να εκπροσωπούν την Κύπρο σε σημαντικές διοργανώσεις στο εξωτερικό. Επίσης ως πυρήνας πολιτισμού στην περιοχή, καλλιεργεί αισθητικά τους μαθητές. Τα αποτελέσματα και τα οφέλη της καλής δουλειάς που γίνεται θα φανούν στην κοινωνία μακροπρόθεσμα.

Ποιος ο ρόλος των καθηγητών στην οποίαν επιτυχία ή αποτυχία των παιδιών;
«Μ’ όποιον δάσκαλο καθίσεις, τέτοια γράμματα θα μάθεις».  Ο δάσκαλος, ο καθηγητής είναι ένα πολύ σημαντικό εργαλείο στην εξέλιξη ενός μαθητή, νοουμένου πως υπάρχει το ενδιαφέρον και η σωστή προετοιμασία από μέρους του μαθητή.  Ένας καθηγητής, πάνω απ’ όλα θα πρέπει να εμπνέει το μαθητή του, για να μπορέσει στη συνέχεια να του μεταδώσει και τις γνώσεις.

Εσύ έχεις σπουδάσει σε ένα από τα καλύτερα μουσικά κολέγια του κόσμου, στο Berklee College of Music, στην Βοστώνη, στην Αμερική. Τι αποκόμισες από τα φοιτητικά σου χρόνια; Και τι είναι αυτό που εσύ θέλεις να μεταφέρεις στους μαθητές σου, όσον αφορά την επιλογή πανεπιστημίου;
Έχω πολύ όμορφες αναμνήσεις από τα χρόνια στη Βοστώνη, ίσως τις ομορφότερες στη ζωή μου. Νιώθω ευλογημένος και ευγνώμων προς τους γονείς μου που με στήριξαν σε όλο αυτό, στερούμενοι προσωπικές τους απολαύσεις.  Από τα χρόνια στο Berklee και γενικά στην Αμερική, έχει διευρυνθεί ο τρόπος σκέψης μου και σίγουρα οι μουσικές μου γνώσεις, οι οποίες μπήκαν σε μια τάξη μέσα από την όλη διαδικασία.  Το Berklee, ως πανεπιστήμιο σύγχρονης μουσικής παρέχει ένα άρτιο πρόγραμμα με πολλές εξειδικεύσεις. Θυμάμαι, πριν αποφασίσω ποιον κλάδο θα ακολουθούσα, είχα επιλέξει τα εισαγωγικά μαθήματα όλων των κλάδων, όπως της σύνθεσης κινηματογραφικής μουσικής, του songwriting, της μουσικής τεχνολογίας κλπ, και τελικά κατέληξα στην ενορχήστρωση.  Στο Berklee είχα την ευκαιρία να γνωρίσω αξιόλογους καθηγητές όπως ο Donny Nolan, o οποίος είχε κερδίσει το Teaching Award το 1996 στην Αμερική. Είχα την ευκαιρία επίσης να γνωρίσω και σπουδαίους μουσικούς συμφοιτητές μου, από τους οποίους έμαθα πολλά.
Φυσικά και θα πρέπει κάποιος να κάνει ορθή επιλογή πανεπιστημίου που να καλύπτει τις ανάγκες και τις δυνατότητές του, λαμβάνοντας υπόψη τους οικονομικούς και άλλους παράγοντες, αλλά πιστεύω πως σ’ όποιο πανεπιστήμιο κι αν πας, από σένα εξαρτάται πόσο καλός θες να γίνεις, με τη στοχοπροσήλωση, τη συνεχή προσπάθεια και τις ώρες μελέτης που αφιερώνεις.
Το ταξίδι της γνώσης δεν σταματά ποτέ και δηλώνω υπέρμαχος της διά βίου εκπαίδευσης, εφόσον πιστεύω πως η μόρφωση αποτελεί διαβατήριο για πολλά στη ζωή μας.

Πως βλέπεις τα μουσικά δρώμενα στον τόπο μας;  Και συγκεκριμένα στην Λάρνακα και στην ελεύθερη Αμμόχωστο, πώς τα βλέπεις;
Έχουμε πολλά νέα ταλαντούχα παιδιά τόσο στη Λάρνακα όσο και στην ελεύθερη Αμμόχωστο και αυτό είναι πολύ ενθαρρυντικό. Βοηθώ όσο μπορώ τους νέους συναδέλφους, γιατί γνωρίζω πολύ καλά πως κάθε νέα αρχή είναι και δύσκολη. Είμαι της άποψης πως κάθε γενιά οφείλει να είναι καλύτερη από την προηγούμενη ή τουλάχιστον να εξελίσσεται σε σχέση με την προηγούμενη. Όπως οι προηγούμενοι μας και αργότερα εμείς βάλαμε το λιθαράκι μας στα μουσικά δρώμενα του τόπου, έτσι και οι νεότεροι θα πρέπει να συνεχίσουν αυτή την πορεία βάζοντας τον πήχη ακόμα πιο ψηλά.

Για τα δεκάχρονα του ετοιμάζει κάτι το Μουσικό Σχολείο Αμμοχώστου; 
Προγραμματίζουμε διάφορες εκδηλώσεις για τους εορτασμούς των 10χρονων του σχολείου με τη συμμετοχή των μαθητών, των αποφοίτων και των καθηγητών του σχολείου.  Ανάμεσα σε αυτές, καλλιτεχνικές βραδιές από παλιούς μας μαθητές, αφιέρωμα στην τελετή αποφοίτησης με τιμώμενο τον γνωστό Κύπριο συνθέτη Μιχάλη Χριστοδουλίδη, αφιέρωμα στην επέτειο των 100 χρόνων της Μικρασιατικής Καταστροφής παρέα με το Μουσικό Σχολείο Λάρνακας και τη συμμετοχή της Αρετής Κετιμέ, συμμετοχή μαθητών και αποφοίτων στην παρέλαση της 28^ης Οκτωβρίου κλπ.

Εσύ τι θα ήθελες να δεις στο Μουσικό Σχολείο Αμμοχώστου;
Όπως ανέφερα πιο πάνω εύχομαι να δω το σχολείο να ολοκληρώνεται κτηριακά και να αποκτήσει την αυτονομία του.

Ποιο είναι το δικό σου όραμα επαγγελματικά;
Για εμένα προσωπικά, δεν έχω κάποιο όραμα και δεν δηλώνω καριερίστας εκπαιδευτικός. Έχω όραμα όμως για τη μουσική και τις τέχνες στον τόπο μας.  Προσωπικά πιστεύω πολύ στην εξειδίκευση των παιδιών από μικρή ηλικία και αυτό το διαπίστωσα σε ένα συνέδριο της Ένωσης Mουσικών Σχολείων Ευρώπης (EMU), που πραγματοποιήθηκε στην Ολλανδία.  Τα Μουσικά Σχολεία στην Κύπρο, λόγω του μικρού πληθυσμού της χώρας μας δεν μπορούν να φτάσουν αριθμητικά τα αντίστοιχα μουσικά σχολεία της Ελλάδας. Πιστεύω πως θα μας ταίριαζε περισσότερο το μοντέλο του καλλιτεχνικού σχολείου στο οποίο οι μαθητές θα μπορούσαν να παρακολουθήσουν από το δημοτικό σχολείο μουσική, τέχνη-γλυπτική, θέατρο, χορό κλπ.  Θα μπορούσε ο κάθε μαθητής να εξειδικεύεται σε μια από τις πιο πάνω τέχνες, αλλά να μπορεί παράλληλα να επιλέγει και κάποια μαθήματα από τις άλλες τέχνες.  Η σοβαρή ενασχόληση σε κάποιο αντικείμενο και η αισθητική καλλιέργεια από μικρή ηλικία, νομίζω πως είναι ο ορθότερος δρόμος προς την αριστεία και τον επαγγελματισμό.
Επίσης θα ήθελα να δω μια δημόσια πανεπιστημιακή σχολή καλών τεχνών στην Κύπρο, καθώς και μια Φιλοσοφική Σχολή «ΖΗΝΩΝ» στην πόλη μας. Το τελευταίο το δικαιούμαστε, το θεωρώ ως αυτονόητο και ίσως θα έπρεπε να το διεκδικήσουμε κάποτε.

Δεν θα χαρακτήριζες τον εαυτό σου ως άνθρωπο των άκρων…
Με τίποτα! Είμαι ένθερμος οπαδός της Αριστοτελικής φιλοσοφίας της μεσότητας. Κατά τον αρχαίο φιλόσοφο, η έλλειψη και η υπερβολή, τα δύο άκρα δηλαδή αποτελούν τους μεγάλους εχθρούς της αρετής. Τα άκρα και ο φανατισμός μόνο καταστροφή μπορούν να επιφέρουν. Σε ό,τι κι αν κάνουμε χρειάζεται σύνεση.

Έχεις κάποια απωθημένα όσον αφορά τα μουσικά σου όνειρα;
Όλοι νομίζω πως έχουμε απωθημένα, που για κάποιο λόγο δεν επιτεύχθηκαν. Θα ήθελα να αφιέρωνα περισσότερο χρόνο στο να γράφω μουσική, αλλά η μοίρα το έφερε να ασχοληθώ κατά κύριο λόγο με την εκπαίδευση και τα διοικητικά του σχολείου.  Τώρα που οι συνθήκες με την πανδημία μας το επιτρέπουν, θα ήθελα να παρουσιάσω μια σειρά από τραγούδια μου σε ποίηση Κύπριων ποιητών και να ηχογραφήσω κάποια ορχηστρικά μου με συμφωνική ορχήστρα.

Θα ήθελα να σου ζητήσω να μοιραστείς μαζί μας μία στιγμή από το Μουσικό Σχολείο Αμμοχώστου που για σένα ήταν συγκινητική, μπορεί να αφορά μαθητές ή μπορεί να αφορά ένα γεγονός.
Έχω αρκετές όμορφες στιγμές να θυμάμαι, όμως η πιο συγκινητική ήταν το 2018, όταν μαζί με μια ομάδα μαθητών, παλιών αποφοίτων και συνοδών, ψάλλαμε τα Εγκώμια της Μεγάλης Παρασκευής στον Άγιο Γεώργιο Εξορινό, εντός των τειχών της πόλης της Αμμοχώστου. Ήταν μια επιθυμία που είχα από το 2012, να βρεθεί ένας τρόπος να τραγουδήσουμε στη φυσική έδρα του σχολείου μας, την κατεχόμενη Αμμόχωστο. Μας κάλεσε η Ιερά Μητρόπολη Κωνσταντίας-Αμμοχώστου να συμμετέχουμε και με αυτό τον τρόπο έγινε εφικτό. Είχαμε αρκετές δυσκολίες να αντιμετωπίσουμε, γιατί έπρεπε να εξασφαλιστούν άδειες από τα Υπουργεία Εσωτερικών και Παιδείας και επειδή αρκετοί γονείς ήταν επιφυλακτικοί. Στο τέλος τα καταφέραμε και νιώθω ιδιαίτερα περήφανος για αυτή τη δραστηριότητα.

Η ΝΑΣΑ έχει αποδείξει την ύπαρξη την Μουσικής στο Σύμπαν. Ωστόσο, αιώνες πριν, ο Έλληνας αρχαίος φιλόσοφος Πλάτων είχε πει ότι η μουσική είναι η ομορφιά του Σύμπαντος και ότι «η Μουσική είναι η κίνηση του ήχου για να φτάσει την ψυχή και να της διδάξει την αρετή» και «η μουσική είναι ένας ηθικός κανόνας. Δίνει ψυχή στο σύμπαν, φτερά στη σκέψη, απογειώνει τη φαντασία, χαρίζει χαρά στη λύπη και ζωή στα πάντα”.….Για σένα τι σημαίνει μουσική;
Η μουσική όπως και η συγχώρεση μας λυτρώνει, μας ηρεμεί και μας απελευθερώνει. Μας συνοδεύει σε κάθε στιγμή της ζωής μας, από τη γέννηση μας με το νανούρισμα, μέχρι και το τέλος της ζωής μας, με το μοιρολόϊ.

Και τι σημαίνει για σένα «πολύ καλή μουσική»;
Στους μαθητές μου λέω πάντα να μην διαχωρίζουν τη μουσική βάζοντας «ταμπέλες». Υπάρχει καλή και κακή μουσική σε όλα τα είδη μουσικής. Επίσης είναι και θέμα γούστου, βιωμάτων κλπ.  Για παράδειγμα υπάρχει ένα τραγούδι της λεγόμενης έντεχνης μουσικής με τίτλο «Είκοσι χρονών», ας μην αναφέρουμε τον ερμηνευτή.  Κάθε φορά που το ακούω κλείνω το ραδιόφωνο.  Όταν υπάρχει καλή αισθητική, ακόμα και ένα τραγούδι της μουσικής trap, πιστεύω πως μπορεί να θεωρηθεί ως καλή μουσική.

Υπάρχουν κάποιοι συνθέτες ή τραγουδιστές που θαυμάζεις ιδιαίτερα; Mπορείς να μας πεις ονόματα;
Από τους κλασικούς ξεχωρίζω σίγουρα τον Frédéric Chopin για τις πιανιστικές του συνθέσεις που με ταξιδεύουν πάντα καθώς και τη Maria Callas.  Από τραγουδιστές της Jazz ξεχωρίζω την Aretha Franklin, από παλιό γαλλικό ρεπερτόριο την Edith Piaf και από Έλληνες τραγουδιστές, τον παλιό καλό Γιάννη Πάριο.

Πριν ολοκληρώσουμε αυτή τη συνέντευξη θα ήθελα να μου πεις κάποιους στίχους, από έναν οποιοδήποτε τραγούδι ελληνικό ή ξένο, που για σένα είναι μερικοί από τους καλύτερους στίχους.
Από το “My way” του Frank Sinatra
I’ve loved, laughed, and cried
I’ve had my fill, my share of losing
And now, as tears subside
I find it all so amusing
To think I did all that
And may I say, not in a shy way
Oh no, no, not me
I did it my way…

Τέλος, θα ήθελα να κλείσουμε με ένα μήνυμα δικό σου, του διευθυντή του Mουσικού Λυκείου Αμμοχώστου, ο οποίος είναι μουσικός και Σκαλιώτης, ένα μήνυμα σου λοιπόν στους αναγνώστες του skalatimes.
Γιώτα μου να σε ευχαριστήσω για την όμορφη αυτή συνέντευξη και να σας συγχαρώ για τη σημαντική δουλειά που επιτελείτε στο skalatimes.
Αυτό που θα ήθελα να πω είναι πως ό,τι κάνετε, να το κάνετε πάντα με αγάπη.
Αν κάτι γίνεται χωρίς αληθινή και ανιδιοτελή αγάπη, αυτό αντικατοπτρίζεται και στο αποτέλεσμα.
Να είστε πάντα αληθινοί!