Από την ερχόμενη Δευτέρα μπαίνουμε στην Εβδομάδα των Παθών. Μέρα τη μέρα, μέσα από τις ακολουθίες της Εκκλησίας μας, θα ζήσουμε την πορεία του Κυρίου από την παρωδία της δίκης εκείνων που φοβήθηκαν το κήρυγμα της αγάπης, μέχρι την εγκαρτέρηση στον πόνο της ανάβασης στον Γολγοθά και αυτή τη Σταύρωση ακόμα. Και έπειτα, Μέγα Σάββατο προς Κυριακή του Πάσχα, συγκεντρωμένοι στους ορθόδοξους ναούς, οι πιστοί θα ψάλλουμε «Χριστός Ανέστη! Θανάτω, θάνατον πατήσας και (…) ζωήν χαρισάμενος». Μετέχουμε έτσι στο δώρο της ζωής και στο μήνυμα της αιώνιας ζωής.
Αυτή η μυσταγωγία στην παράδοσή μας και στον ένθεο ελληνορθόδοξο κόσμο, μεταφέρει το μήνυμα ότι «ο Θεός μας είναι αγάπη» και ότι η έμφυτη τάση του ανθρώπου προς τα θεία μπορεί να τον αξιώσει να ξεπερνά τη φθορά της φύσης του σε αυτό τον κόσμο. Το Πάσχα, η μεγαλύτερη γιορτή της Ορθοδοξίας, μεταφέρει το μήνυμα της υπέρβασης και της πνευματικής ανάτασης προς τη χάρη, για την οποία προορίζεται ο άνθρωπος, με ταπεινότητα και συναίσθηση πάντοτε. Αυτό δείχνει ο Ιησούς Χριστός που πήρε τη μορφή ανθρώπου για να κηρύξει την αιώνια ζωή.
Με ευλάβεια και κατάνυξη, μετέχοντας στο σύμπαν της μακραίωνης ευσέβειας του λαού μας, όπως υποβάλλουν αυτές οι μέρες και οι ακολουθίες της Εκκλησίας μας, έχουμε την ευκαιρία περισυλλογής και στοχασμού. Ιδιαίτερα σε αυτό τον τόπο όπου οι Απόστολοι από τα πρώτα χρόνια μετέφεραν τον Λόγο του Ιησού Χριστού και τη λάμψη του προσώπου του ανθρώπου που ευλογείται από την πίστη του. Ως μέτοχοι της ελληνορθόδοξης παράδοσής μας, γνωρίζουμε και πάλι ότι η πορεία δεν είναι εύκολη. Κίνδυνοι και απειλές προβάλλουν συνεχώς, αλλά απέναντί τους αντλούμε δύναμη από την πίστη στην προοπτική του ανθρώπου να ανυψωθεί και να εναρμονισθεί με το ένθεο σύμπαν του.
Μέσα σ’ ένα κόσμο που συνεχώς κλυδωνίζεται και γνωρίζει στις μέρες μας ξανά τη φρίκη του πολέμου, ζώντας ακόμα κάτω από το στίγμα της πανδημίας, με εξελίξεις που δείχνουν ότι και αυτά τα θαυμαστά επιτεύγματα του ανθρώπου και της τεχνολογίας μπορεί να εμπεριέχουν και το σπέρμα της κλιματικής κρίσης και της ίδιας της καταστροφής του κόσμου, οι μέρες που έρχονται προσφέρονται για αναστοχασμό και περισυλλογή. Παρ’ όλα τα σπουδαία επιτεύγματα και την πρόοδο, ο άνθρωπος παραμένει ευάλωτος. Μπορούμε όμως, όλοι μαζί, με πίστη στο μήνυμα της αγάπης και της μέθεξης, να συγκλίνουμε με αποφασιστικότητα και ελπίδα στο φως του ανθρώπινου προσώπου. Η προσδοκία για τη νίκη της ζωής πάνω στον θάνατο μάς δίνει δύναμη και κουράγιο να συνεχίσουμε και να προσπαθούμε σε δρόμο αρετής και συναλληλίας, για το «ορθώς κοινωνείν», τον προορισμό του ανθρώπου να ζήσει αρμονικά σε κοινωνία.
Τη χώρα μας, την πατρίδα και τη ζωή μας συνεχίζει εδώ και 48 χρόνια να σκιάζει η τουρκική κατοχή, η συνεχής απειλή της βίας και ο εξαναγκασμός, όπως και η καταπάτηση και των πιο απλών δικαιωμάτων στη ζωή. Τριγύρω ο κόσμος κυριεύεται από συμφέροντα ισχυρών που αλλάζουν τα μέτρα και τα σταθμά του κόσμου. Μέσα σε αυτό τον κόσμο, που ολοένα ταλαντεύεται και κάποτε αναιρεί και τις παραδεδομένες αξίες, καλούμαστε να βρούμε και θα βρούμε τον δρόμο μας, όπως ακριβώς έκανε ο λαός μας δοκιμαζόμενος στο διάβα των αιώνων. Πιστοί στις ρίζες και τις καταβολές του Γένους και της πίστης μας, μπορούμε να αντλήσουμε θάρρος από το υπόδειγμα της πορείας του Ιησού Χριστού προς την Ανάσταση και τη νίκη πάνω στον θάνατο. Ξεπερνάμε τις φοβίες και τον πειρασμό απελπισίας, αφήνουμε πίσω τις έριδες και τις εμμονές για ατομική επικράτηση και αφιερωνόμαστε σε αυτό που ξέρουμε και νιώθουμε ότι αξίζει, στον δρόμο της ανάστασης και της ιδιαίτερης πατρίδας μας.
Τις άγιες μέρες που έρχονται, απέναντι στην περίσκεψη, τη θλίψη και το σκοτάδι, ανάβουμε τη λαμπάδα της πίστης και της ελπίδας. Παίρνουμε φως, όλοι μαζί, από την κοινή εστία του μηνύματος της αναστάσεως του Κυρίου.
Εύχομαι σε όλες και όλους Χαρούμενη Ανάσταση και Καλό Πάσχα!
