Γράφει ο 19χρονος συνδημότης μας Faisal Alaidy
Ήταν μία επαναστατική νύχτα.
Σχόλασα από την δουλειά και πήγα σπίτι,
έτοιμος να γιορτάσω.
Στάθηκε έξω από την πόρτα μου,
δεν με άφησε να ξεκουραστώ,
δεν μιλούσε, αφού είχε πει ήδη αρκετά,
έλειψαν τα λόγια του.
Δεν μιλούσα, αφού δεν είχα πει τίποτα,
έλειψαν οι δικαιολογίες μου.
Και όταν βγήκε ο ήλιος και γύρισε η μέρα,
ο Μαρξ εξαφανίστηκε ξανά και
άφησε πίσω όσα είχε γράψει.
Εγώ μπήκα στο σπίτι μου ξανά και
διαγράφηκα από τα βιβλία της ιστορίας.
Δεν ξέρω τι θα του πω του χρόνου,
κουράστηκα να σκέφτομαι.
Ανάλυση:
Ο Μαρξ ήρθε να μας καταδικάσει. Έχουμε συμβιβαστεί. Έχουμε χάσει την κρίση και την συνείδηση μας. Αυτό δυστυχώς το γνωρίζουμε όλοι. Αλλά παράλληλα, ενώ το γνωρίζουμε, δεν κάνουμε κάτι, καμία δράση.
Θα είμαστε μερικές λέξεις στα βιβλία της ιστορίας.
Μα η μοίρα αγαπητέ αναγνώστη δεν αλλάζει από μόνη της. Ποτέ!
