Σήμερα αναδημοσιεύουμε μια ανάρτηση που διαβάσαμε στο Instagram, μια ανάρτηση τροφή για σκέψη, για προβληματισμό, για την κατάντια μας, για το πώς προσφέρουμε στα παιδιά μας ένα ψεύτικο κόσμο και αντί να καλλιεργούμε μέσα τους λιβάδια με λουλούδια που θα κάνουν την προσωπικότητα τους να ανθίσει, αντιθέτως τους προσφέρουμε ρηχές συμπεριφορές που επηρεάζουν ανεπανόρθωτα την ψυχή και χαρακτήρα τους.
Όταν έγινα θεία για πρώτη φορά, πριν από δέκα χρόνια, μια πρόταση της Toni Morrison, (ήταν Αμερικανίδα λογοτέχνιδα, είχε βραβευτεί με Νόμπελ και Πούλιτζερ), είχε καρφωθεί στο μυαλό μου, έλεγε: “When a child walks in the room, your child or anybody else’s child, do your eyes light up? That’s what they’re looking for” (Όταν ένα παιδί μπαίνει στο δωμάτιο, το δικό σου παιδί ή οποιουδήποτε το παιδί, τα μάτια σου φωτίζονται; Αυτό αναζητούν!).
Προσπαθώ να την θυμάμαι πάντα αυτή την πρόταση, για όλα τα παιδιά με τα οποία συναναστρέφομαι, τις μαθήτριες μου, τις ανιψιές μου, για όλα τα παιδιά!
Είτε είμαστε μαμάδες, είτε θείες, είτε μπαμπάδες, είτε οποιοσδήποτε περνά χρόνο με παιδιά, είναι καλό να θυμόμαστε πως τα παιδιά μας δεν είναι εικόνες για social media, είναι πλασματάκια που χρειάζονται την σημασία, προσοχή και αγάπη μας.
(Γιώτα Δημητρίου αρχισυντάκτρια SkalaTimes)
Πιο κάτω αυτούσια η ανάρτηση την οποία αναδημοσιεύουμε από το λογαριασμό instagram mommy_cool_cy
Πριν λίγες μέρες ενώ ήμουν στην πισίνα είδα μια νεαρή μαμά και την μικρή της κόρη να μπαίνουν στο χώρο της πισίνας ντυμένες με πολύ ωραία μαγιό.
Η μαμά, με τις τέλειες χαλαρές μπούκλες δεμένες σε μια προσεκτικά «ατημέλητη» ουρά, πέρασε τα πρώτα λεπτά μιλώντας δυνατά στο κινητό της με μια φίλη, ενώ η κόρη της στεκόταν όρθια περιμένοντας να μπει στην πισίνα.
Στη συνέχεια, αφού βρήκε τη σωστή γωνία και το σωστό φως, η μαμά έβγαλε το τρίποδο της και έβγαλε μερικές selfies με την κόρη της.
Η κόρη ζήτησε να μπει στην πισίνα.
Η μαμά είπε ότι θα περιμένει και μετά θα βγάλει φωτογραφία την κόρη της μπροστά από την πισίνα, μετά θα μπει στην πισίνα και μετά θα βγει από την πισίνα.
Η μικρή χαμογέλασε πλατιά και είπε “τυρί” σαν να το έχει κάνει εκατομμύρια φορές. Μετά η μαμά της είπε ότι μπορούσε να βουτήξει.
Η μικρή κολύμπησε για μερικά λεπτά.
Η μαμά κάλεσε μια φίλη από το τηλέφωνό της και ξεκίνησε άλλη συζήτηση, ενώ η Μικρή ευγενικά και επανειλημμένα την ρωτούσε “Μαμά, μπορείς να έρθεις μαζί μου στο νερό, σε παρακαλώ; “
Την αγνοούσε.
“Μαμά, θα έρθεις να παίξεις μαζί μου;”
“Ρώτησε άλλες 4 φορές. Η μαμά την κοίταξε, αλλά δεν έκλεισε ποτέ το τηλέφωνο. Μετά από 10 λεπτά η μαμά τελείωσε την κλήση της, πήρε το αντηλιακό που δεν εφαρμόστηκε ποτέ, τα παιχνίδια νερού που δεν άγγιξαν ποτέ το νερό, και μετά η κόρη της βγήκε από την πισίνα.
Κάθισα εκεί και σκεφτόμουν τί είχα δει. Φανταζόμουν τις φωτογραφίες που τράβηξε να είναι τέλεια επεξεργασμένες και να δημοσιεύονται στα social media με τίτλο όπως “Ώρα για πισίνα με το κορίτσι μου! #Makingmemories“.
Και σκέφτηκα ότι κάπου, μια άλλη μαμά θα είναι σπίτι με τα παιδιά της, το σπίτι χάλια με τα παιχνίδια παντού, τα μαλλιά της ανάστα και τα ρούχα της βρώμικα με σάλιο ή φυστικοβούτυρο.
Θα είναι κουρασμένη γιατί πέρασε τη μέρα μαγειρεύοντας, φροντίζοντας, καθαρίζοντας και παίζοντας με τα παιδιά της.
~η συνέχεια στα σχόλια~
