Ο Μίλτος Καρατζάς βρέθηκε πρόσφατα στην Κύπρο, για να παραστεί στην εκδήλωση για τα δεκάχρονα του SkalaTimes και για λίγες μέρες έμεινε στη Λάρνακα, στο παραλιακό ξενοδοχείο Lebay Beach Hotel όπου φιλοξενήθηκε.
Ο άνθρωπος που γνώρισε μερικά από τα πιο μεγαλύτερα αστέρια σε Ελλάδα και εξωτερικό, (Farrah Fawcett, Chris de Burgh, Mick Jagger, Αλίκη Βουγιουκλάκη, Μάνο Ελευθερίου, Μίκη Θεοδωράκη και πολλούς άλλους), μιλά στο SkalaTimes σε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης και τονίζει: «Ο χαρακτήρας καθορίζει σε μεγάλο βαθμό τι καριέρα θα κάνει ο καλλιτέχνης».
SkalaTimes
ο Μίλτος Καρατζάς
Κύριε Καρατζά σας βρίσκουμε στη Κύπρο, στη Λάρνακα και στο υπέροχο Lebay Beach Hotel, τι σας έφερε στο νησί μας;
Είχα να έρθω στη Κύπρο τρία χρόνια, ενώ στο παρελθόν ερχόμουνα πολύ συχνά, ακόμη και μετά την Espresso Κύπρου, ερχόμουνα συχνά διότι είχαμε ένα συνεργάτη εδώ στη Λάρνακα και διοργανώναμε συναυλίες. Είχαμε διοργανώσει συναυλίες μεγάλων Ελλήνων καλλιτεχνών όπως ο Πάριος, ο Πλούταρχος, ο Ρουβάς, η Πάολα, ο Γονίδης, ο Κότσιρας, ο Καρράς και άλλοι πολλοί.
Τώρα ήρθα στη Κύπρο και συγκεκριμένα στη Λάρνακα, με αφορμή τα δεκάχρονα του SkalaTimes, του διαδικτυακού σας περιοδικού, όπου ήμουν καλεσμένος στην εκδήλωση σας, αφού η αρχισυντάκτρια του SkalaTimes, η δημοσιογράφος Γιώτα Δημητρίου, υπήρξε και αρχισυντάκτρια στην Espresso Κύπρου όπου ήμουν Διευθυντής. Όταν λοιπόν μου έγινε η πρόσκληση είπα ναι. Με την ευκαιρία να συγχαρώ το SkalaTimes που έφτασε στα δέκα του χρόνια και του εύχομαι άλλα τόσα γεμάτα επιτυχίες.
Με την ευκαιρία αυτή λοιπόν, έμεινα ακόμη λίγες μέρες στο νησί για να δω και κάποιους παλιούς μου συνεργάτες.
Το 2009 αναλάβατε ως Διευθυντής της Espresso Κύπρου, αυτή ήταν η πρώτη σας σχέση με τον κόσμο των ΜΜΕ;
Παρόλο που έχω περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου στο χώρο της μουσικής δισκογραφίας, της μουσικής βιομηχανίας, η αλήθεια είναι ότι στο παρελθόν είχα ασχοληθεί και με εκδόσεις και μάλιστα με διπλό τρόπο. Επειδή είχα σπουδάσει και γραφικές τέχνες είχα βρεθεί, όταν ήμουν αρκετά μικρός, να κάνω την σελιδοποίηση δύο εντύπων στην Αθήνα, το ένα ήταν το «ΑΝΤΙ» (το έβγαζε ο κύριος Παπουτσάκης), το οποίος ήταν ένα περιοδικό πολύ σημαντικό και ήτανε ίσως το πρώτο περιοδικό με κοινωνικά και πολιτικά σχόλια, ταυτόχρονα επειδή είμαι γερμανομαθής, ήμουνα και σε μια εφημερίδα που λεγότανε «Griechenland Ηeute» που σημαίνει η Ελλάδα σήμερα.
Επίσης μέσα στα χρόνια έχω αρθρογραφήσει για πολλά περιοδικά στην Ελλάδα, είτε για μουσική, είτε για γαστρονομία, είτε για πούρα. Ήταν λοιπόν κάτι σαν χόμπι μου.
Η εποχή που είχα έρθει στη Κύπρο, ως Διευθυντής της Espresso Κύπρου, ήταν ακριβώς η εποχή που συνεργαζόμουν με την εταιρεία του κ. Φιλιππάκη στην Αθήνα και ήμουνα επικεφαλής του New Business Department. Όταν αποφασίσαμε να γίνει η Espresso Κύπρου, εβδομαδιαία, ενώ η Αθηναϊκή ήταν ημερήσια, ανέλαβα εγώ να την στήσω εδώ στην Κύπρο.
Με το που ανέλαβα έκανα συνεντεύξεις για να βρω δημοσιογράφο να αναλάβει την αρχισυνταξία, βρήκα μια αρχισυντάκτρια η οποία τότε εργαζόταν στον ΔΙΑ, την δικιά σας νυν αρχισυντάκτρια του SkalaTimes, η οποία με δικαίωσε απόλυτα και είχαμε μια εξαιρετική συνεργασία. Εγώ έμεινα περίπου δύο χρόνια επικεφαλής της εφημερίδας, μετά ο κ. Φιλιππάκης πούλησε τον Όμιλο στον οποίο ανήκε η Espresso και τότε παραιτήθηκα.
Η σχέση μου μετά με την Κύπρο για κάποιο διάστημα μειώθηκε, δεν ερχόμουν συχνά, μέχρι που ξεκίνησα να ασχολούμαι με την διοργάνωση συναυλιών όπως σας ανέφερα.
Ωστόσο, ο κόσμος σας γνωρίζει και είστε γνωστός λόγω της ενασχόλησης σας με την μουσική βιομηχανία και λόγω των θέσεων που είχατε σε μεγάλες δισκογραφικές εταιρείες. Να μιλήσουμε λίγο γι αυτό;
Ναι, εγώ είχα σπουδάσει γραφικές τέχνες και επί δικτατορίας επειδή είχα γνωρίσει ήδη τον Διονύση Σαββόπουλο και τον Θάνο Μικρούτσικο, είχα ασχοληθεί λίγο με εξώφυλλα δίσκων. Επειδή είχα αντιστασιακή δράση ενάντια στην Δικτατορία, όταν έπεσε η δικτατορία εγώ ήμουν στην φυλακή και αποφυλακίστηκα την ίδια μέρα που έπεσε η δικτατορία και ήρθε ο Καραμανλής στην Αθήνα. Το περίεργο ήταν πως μόλις έφτασα σπίτι μου (τότε δεν είχαμε κινητά) χτύπησε το τηλέφωνο και ήταν δύο φίλοι μου από την ευρύτερη ομάδα του Διονύση Σαββόπουλου και με κάλεσαν για να μου πουν ότι ενδιαφερόταν η δισκογραφική εταιρεία ΛΥΡΑ, που ήταν τότε η πιο σοβαρή εταιρεία στην Ελλάδα, να πάω να καλύψω το κενό ενός ανθρώπου που θα έφευγε για να πάει Διευθυντής στη τηλεόραση της ΕΡΤ. Και κάπως έτσι ξεκίνησε η καριέρα μου.
Πέρασα από τη ΛΥΡΑ και μετά από τη CBS (που αργότερα εξελίχθηκε σε SONY). Στην SONY ήμουνα αναπληρωτής Διευθύνων Σύμβουλος, αλλά δυστυχώς δέχθηκα έναν ύπουλο και αισχρό πόλεμο (λασπολογία αίσχιστου είδους) και αυτό δεν μου επέτρεψε να γίνω Διευθύνων Σύμβουλος όταν έφυγε ο Αμερικανός Διευθυντής.
Ωστόσο, συνέχισα και οφείλω να αναφέρω ότι με βοήθησε ο κ. Μάτσας ο οποίος με εκτιμούσε πάρα πολύ, παρόλο που ήταν «ανταγωνιστής» (Minos), όταν λοιπόν έμαθε ότι μια νέα Γερμανική εταιρεία (BMG) έψαχνε να βρει ένα στέλεχος για να αναλάβει την Διοίκηση, με έφερε σε επικοινωνία με προσέλαβαν την ίδια μέρα που κάναμε τη συνάντηση και συνέντευξη και έτσι ξεκίνησα το 1987. Ήταν η πρώτη φορά που έγινα Διευθύνων Σύμβουλος και Πρόεδρος σε μια εταιρεία.
Εκεί έμεινα δέκα χρόνια και οφείλουμε να πούμε ότι η BMG έφερε τα πάνω κάτω στην δισκογραφία. Τότε υπήρχαν η Κολούμπια, η ΜΙΝΟΣ, η ΛΥΡΑ, η Φωνογκραμ, οι οποίες είχαν ήδη κάποιους καλλιτέχνες και τους ενδιέφερε πως θα κρατήσουν τους καλλιτέχνες αυτούς, δεν σκέφτονταν ότι μπορούν να βγάλουν και νέους καλλιτέχνες. Διότι, όπως έχει αποδειχθεί πλέον, οι νέοι καλλιτέχνες είναι το οξυγόνο της δισκογραφίας. Κακά τα ψέματα, δεν μπορείς να ακούς για πολλά χρόνια τους ίδιους και τους ίδιους, μόνο.
Εμείς λοιπόν τότε στην BMG επειδή είχα προσλάβει και πολλούς νέους και δυναμικούς ανθρώπους αρχίσαμε μέσα σε μια δεκαετία να βγάζουμε κάθε χρόνο 5-6 καινούρια μεγάλα ονόματα….
Να πούμε μερικά από εκείνα τα ονόματα που είχατε βγάλει;
Βεβαίως! Η δικιά σας η Αλέξια, η Κωνσταντίνα, επίσης Κύπρια, ο Δάντης, ο Γονίδης, ο Αλκαίος, ο Χαριτοδιπλωμένος, η Σοφία Αρβανίτη, πάρα πολλούς καλλιτέχνες οι οποίοι κάνανε μπαμ τότε! Είχαμε αυτό που λένε οι Άγγλοι και οι Αμερικανοί Midas Touch (το άγγιγμα του Μίδα).
Εκεί μείνατε δέκα χρόνια λοιπόν, μετά;
Στα δέκα χρόνια αποχώρησα και πρότεινα να έρθει στη θέση μου ο Γιώργος Λεβέντης που ήρθε και έκανε και μεγάλη καριέρα στην Ελλάδα σε πολλά επίπεδα (διευθυντής του ΑΝΤ1 κτλ). ‘Εφυγα και δημιούργησα μια εταιρεία management με ένα άνθρωπο που ήταν και ο καλύτερος μου φίλος, αλλά δυστυχώς δεν τήρησε όσα είχαμε συμφωνήσει.
Στη συνέχεια ήρθε η Espresso, μετά ίδρυσα μικρές εταιρείες όπως πχ ήταν η Nitro Music που είχαμε κάνει με τον Κωστόπουλο και τον Σάκαρη, η Virus μαζί με τον Γιανίκο που είχε το κανάλι Alter, για τρία χρόνια πήγα σαν πρόεδρος στην Minos ΕΜΙ την μεγαλύτερη και καλύτερη εταιρεία, αλλά εκεί δεν πέρασα πολύ καλά διότι είχα συνηθίσει να φτιάχνω εταιρείες κομμένες ραμμένες στη δικιά μου αισθητική και νοοτροπία, ενώ στη Minos ήταν τελείως διαφορετικά τα πράγματα.
Μετά ήρθαν οι συναυλίες στην Κύπρο και ένα μικρό label που λεγόταν final touch και έβγαζα νέους καλλιτέχνες.
Στη συνέχεια, ήρθε η Walnut Entertainment (το Walnut προκύπτει από το επίθετο Καρύδη, διότι η Πρόεδρος της εταιρείας και βασική μέτοχος είναι η Τζένη Καρύδη, μια πολύ αξιόλογη και πανέμορφη γυναίκα) και είναι και ο Τάσος Σκούρας, ο καλύτερος ίσως κιθαρίστας της Ελλάδας ο οποίος είναι αντιπρόεδρος της εταιρείας και εγώ ο οποίος είμαι ο Διευθύνων Σύμβουλος.
Η εταιρεία στην πορεία δημιούργησε και ένα δεύτερο τμήμα που είναι ένα Digital Creative Marketing Agency και εκεί έχουμε πολλούς πελάτες από το χώρο του Entertainment, αλλά και γενικότερα. Σήμερα λοιπόν βρίσκομαι στην Walnut ως Διευθύνων Σύμβουλος.
Στην μακροχρόνια πορεία σας στη μουσική βιομηχανία, έχετε γνωρίσει αρκετό αξιόλογο κόσμο, διάσημα ονόματα. Θέλω να ρωτήσω λοιπόν, μέσα από την εμπειρία σας, κατά πόσο συμβαδίζουν το ταλέντο με το ήθος και τι συμβαίνει όταν δεν συμβαδίζουν;
Να αναφέρω για τους αναγνώστες που ίσως δεν ξέρουν, πως έχετε γνωρίσει μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.
Ναι, είναι αλήθεια πως έχω γνωρίσει και έκανα φιλίες με μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα σε Ελλάδα και εξωτερικό.
Λοιπόν, δεν συμβαδίζουν πάντα το ταλέντο με το ήθος και για αυτό βλέπουμε μεγάλα ταλέντα να μην πηγαίνουν πολύ ψηλά και άλλα μικρότερα ταλέντα να πετυχαίνουν περισσότερο γιατί έχουν το εξής πλεονέκτημα: ξεχωρίζουν σε τρεις τομείς 1) στο ταλέντο, φωνή κτλ 2) εμφάνιση, στυλ και stage appearance και επικοινωνία με τον κόσμο 3) και ο τρίτος τομέας και ο σημαντικότερος θα έλεγα είναι ο χαρακτήρας και το μυαλό του καλλιτέχνη. Αν είναι τεμπέλης, ξερόλας, αλαζόνας και κουβαλάει διάφορα τέτοια στο χαρακτήρα, ίσως κάνει μια καριέρα αλλά δεν θα είναι για πολύ. Ο χαρακτήρας καθορίζει σε μεγάλο βαθμό τι καριέρα θα κάνει ο καλλιτέχνης.
Εσείς είστε ικανοποιημένος από τη μέχρι σήμερα πορεία σας;
Πρώτα από όλα είμαι ικανοποιημένος για το γεγονός ότι σε νεαρή ηλικία, πριν μπω στο πανεπιστήμιο, έκανα την επανάσταση μου, δεν έγινα διπλωμάτης που ήταν αυτό που ήθελαν οι γονείς μου για μένα, έκανα την επανάσταση μου και σπούδασα αυτά που ήθελα εγώ και ασχολήθηκα με αυτά που ήθελα. Θεωρώ πως είμαι ένας από τους λίγους ανθρώπους που κατάφεραν να κάνουν αυτό που αγαπούν, που είναι το χόμπι τους, επάγγελμα.
Είμαι ευχαριστημένος, ναι.
Ίσως 2-3 φορές που πήγα να κάνω συνεργασίες να την “έπαθα”, λόγω της καλοσύνης μου και λόγω του καθαρού μου μυαλού (δεν σκέφτομαι ποτέ να κοροϊδέψω κτλ), κάποιοι με ξεγέλασαν.
Εγώ όμως, ίσως και επειδή ανδρώθηκα μέσα σε πολυεθνικές όπου τα πράγματα είναι ξεκάθαρα και χωρίς ίντριγκες και παρανομίες, έχω μάθει να εργάζομαι με καθαρά χέρια και ήσυχη συνείδηση.
Έχετε βοηθήσει αρκετό κόσμο να κάνει μια μεγάλη καριέρα, έχετε βοηθήσει και κόσμο εδώ στη Κύπρο να κάνει τηλεόραση, νιώθετε ότι αυτοί που έχετε βοηθήσει το αναγνωρίζουν ότι για να φτάσουν εκεί που έφτασαν ήταν λόγω του Μίλτου Καρατζά, ο οποίος τους βοήθησε χωρίς κανένα αντάλλαγμα ή άλλο όφελος;
Νομίζω ότι οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, το εκτιμούν. Απλά κάποιοι ξεχνούν πολύ εύκολα. Υπάρχουν άνθρωποι που ενώ πέρασαν χρόνια από τότε που ξεκίνησαν, συνεχίζουν πάντα να με αναφέρουν, (Πέγκυ Ζήνα, Πάολα, Κορκολής, Δάντης, Γονίδης, Πανταζής, Κότσιρας και πολλοί άλλοι). Ο δε άνθρωπος που ίσως το αναγνωρίζει περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο, είναι μια Κύπρια, η Αλέξια, την οποία εγώ βοήθησα, την πήρα ως ποπ τραγουδίστρια αλλά κάναμε και άλλες δουλειές πέρα από ποπ και είναι η καλλιτέχνις που συχνά θα μιλήσει για μένα, θα μου αφιερώσει κάτι κτλ.
Θυμάμαι κάποτε είχατε πει ότι η Αλέξια είναι μια από τις καλύτερες φωνές που έχει βγάλει η Ελλάδα και η Κύπρος…. Ισχύει αυτό;
Φυσικά! Βέβαια η Αλέξια είναι μια καταπληκτική φωνή και έχει επιλέξει να κάνει πλέον ένα συγκεκριμένο είδος τραγουδιού, ένα jazzy pop ύφος στα αγγλικά και στα ελληνικά.
Πριν από 3-4 μήνες είχα δει μια παράσταση της στο Σταύρος Νιάρχος που ήταν αφιερωμένη στις γυναίκες της Jazz και είπε τραγούδια μεγάλων ερμηνευτριών και τα είπε καταπληκτικά.
Και με τον Ρουβά έχετε συνεργαστεί, σωστά;
Ναι, με τον Σάκη έχουμε συνεργαστεί, εγώ μπήκα στην καριέρα του για μικρό χρονικό διάστημα, όταν ο Σάκης είχε ήδη πετύχει πολλά.
Σήμερα τι ονειρεύεστε κύριε Καρατζά;
Σήμερα ονειρεύομαι να συνεχίσω να είμαι active στην δισκογραφία λαμβάνοντας υπόψη και το πόσο η δισκογραφία έχει αλλάξει και έχει επηρεαστεί από τις εξελίξεις της τεχνολογίας. Επειδή έχω εξαιρετικούς συνεργάτες σε αυτό τον τομέα, έχω παρακολουθήσει το τι συμβαίνει σήμερα και πως λειτουργεί το σύστημα, προσπαθώ να συμβαδίζω με την εποχή και να συνεχίσω να βγάζω νέους ανθρώπους.
- Απαγορεύεται η αναδημοσίευση της συνέντευξης χωρίς τη γραπτή έγκριση του SkalaTimes
