Η νεαρή δημοσιογράφος του ΑΛΦΑ Κύπρου, η Αλεξάνδρα Παύλου, δεν διαθέτει μόνο την εξωτερική ομορφιά, αλλά και το πνεύμα που επιβάλλεται να διαθέτει κανείς για να μπορεί να υπηρετήσει το λειτούργημα της δημοσιογραφίας με σοβαρότητα, εξυπνάδα και ενσυναίσθηση.
Η Σκαλιώτισσα, εγγονή “του Αλέκου του Ambiance”, δημοσιογράφος, μιλά στο SkalaTimes, στην πρώτη της συνέντευξη όπου δεν θέτει αυτή τις ερωτήσεις αλλά τις απαντά.
Της Γιώτας Δημητρίου
Αλεξάνδρα πότε ξεκίνησε η δημοσιογραφία για σένα;
Η δημοσιογραφία για μένα ξεκίνησε όταν πρωτοανέβηκα τα σκαλιά των Νομικών, Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών του Αριστοτέλειου, εκεί όπου στεγάζεται το Τμήμα Δημοσιογραφίας, στην ΟΠΕ 4, θυμάμαι, με πρώτο μάθημα πολιτική. Εκεί ήταν που είπα, «εδώ είσαι Αλεξάνδρα, στο σωστό μέρος για να χτίσεις τα όνειρα σου». Θυμάμαι την πρώτη ερώτηση που μας έκανε ο καθηγητής, μας ρώτησε αν αυτό θέλαμε να κάνουμε στη ζωή μας – να γίνουμε δηλαδή δημοσιογράφοι. Παρόλο που ήθελα να σπουδάσω νομική, κάτι που ακόμα θέλω να κάνω, η απάντηση μου ήταν «ναι, θέλω να γίνω δημοσιογράφος». Από εκεί ξεκίνησαν όλα, πολλές ώρες μελέτης, όνειρα, πολλά ταξίδια, εθελοντικές δράσεις και κάπου το 2021 ξεκίνησα και την πρώτη μου επίσημη δημοσιογραφική έρευνα, η οποία ξεκίνησε αρχικά στο πλαίσιο της πτυχιακής και τη συνέχισα ένα βήμα παρά πέρα. Μετά, ακολούθησε ο Alpha και το ρεπορτάζ απέκτησε άλλη έννοια στη ζωή μου.
Δεν ήμουν από τα παιδιά που έλεγαν από πάντα ότι ήθελαν να σπουδάσουν δημοσιογραφία. Αυτό που ήξερα όμως πάντα ήταν πως απαιτούσα το δίκαιο, ζητούσα την ελευθερία και με ενδιέφεραν ιδιαίτερα τα κοινωνικά ζητήματα. Επίσης είχα και μια έμφυτη περιέργεια για το άγνωστο. Μεγαλώνοντας όμως κατάλαβα πως μπορούσα και εγώ να συμβάλω κάπου για να γίνει αυτός ο κόσμος έστω λίγο ομορφότερος.
Έχεις σπουδάσει στη Θεσσαλονίκη, στο Αριστοτέλειο. Τι σημαίνει για σένα η Θεσσαλονίκη;
Η Θεσσαλονίκη για μένα είναι το σπίτι μου. Εκεί έχτισα τα όνειρα μου, εκεί αισθάνθηκα πρώτη φορά ελεύθερη. Ξέρεις Γιώτα, όταν μεγαλώνεις σε μια μικρή πόλη, δε μπορείς να συνειδητοποιήσεις πως είναι να πρέπει να τα φέρεις βόλτα όλα μόνος σου. Στη Θεσσαλονίκη έχω την πιο μεγάλη οικογένεια – και αυτοί είναι οι φίλοι. Αυτοί που με αγάπησαν για αυτό που είμαι – όσο αντιδραστική και διαφορετική από τα συνηθισμένα κι αν ήμουν. Επίσης, χωρίς την αγάπη και την εμπιστοσύνη που μου έδειξαν οι καθηγητές μου, δε θα ήμουν αυτό που είμαι σήμερα. Η Θεσσαλονίκη με έκανε να πιστέψω τι αξίζω και αυτό κρατάω.
Ονειρευόσουν πάντα να κάνεις τηλεόραση;
Αυτή είναι μια ερώτηση που μου κάνουν συχνά και συνήθως όλοι δεν περιμένουν αυτή την απάντηση. Δεν είχα όνειρο την τηλεόραση. Την τηλεόραση την αγάπησα μετά που τη γνώρισα. Το μεγαλύτερο μου όνειρο ήταν να δουλέψω σε εφημερίδα και όπως πάντα λέω να «μυρίσω» ένα ρεπορτάζ μου στο πρωτοσέλιδο. Δυστυχώς ή ευτυχώς η ζωή τα έφερε αλλιώς. Μπορώ να πω όμως με σιγουριά πως η τηλεόραση με γεμίζει.
Είναι καλή εποχή να δηλώνει κανείς πως είναι δημοσιογράφος;
Δεν είναι και η καλύτερη περίοδος να είσαι δημοσιογράφος. Με την ελάχιστη εμπειρία που έχω και με το ελάχιστο που μπορώ να κρίνω. Παρόλα αυτά η Κύπρος έκανε αρκετά βήματα μπροστά τα τελευταία χρόνια. Το μόνο που με βεβαιότητα έχω να πω και το υποστηρίζω, είναι πως είναι δύσκολο να είσαι γυναίκα δημοσιογράφος και πως ακόμα υπάρχει το φυλετικό χάσμα στο επάγγελμα.
Έχεις κάποια πρότυπα από το χώρο της δημοσιογραφίας;
Ναι. Την Ελληνίδα δημοσιογράφο Αναστασία Γιάμαλη.
Είσαι εγγονή “του Αλέκου του Ambiance” μιας γνωστής και αγαπητής προσωπικότητας της Λάρνακας, μίλησε μας λίγο γι αυτό…..
Ο Αλέκος μου. Ο Αλέκος μου στάθηκε σαν πατέρας. Στην απουσία του δικού μου πατέρα ήταν (και είναι) πάντα εκεί. Ο Αλέκος είναι η μεγάλη μου αδυναμία και χαίρομαι που ο κόσμος στην πόλη με γνωρίζει πρώτα ως η εγγονή του Αλέκου και μετά ως Αλεξάνδρα. Είμαι περήφανη που ο παππούς μου είναι σύμβολο για την πόλη και θέλω να του μοιάσω σε πολλά. Η αγάπη που εισπράττω από τον κόσμο που με βλέπει εξαιτίας του παππού μου, είναι τεράστια.
Να σου πω την αλήθεια Γιώτα μου, δε ξέρω αν με βλέπει στην τηλεόραση. Ο παππούς δε συνηθίζει να μας λέει μπράβο, τουλάχιστον μπροστά μας. Νομίζω την αγάπη του τη μοιράζει στον κόσμο για εμάς. Δεν είναι ιδιαίτερα εκδηλωτικός απέναντι μου, αλλά σίγουρα στο πρώτο του «αγάπη μου», έχω το ίδιο χαμόγελο που είχα ως παιδί όταν μου έβαζε παγωτό Παπαφιλίππου στο ποτήρι του φραπέ.
Πώς βλέπεις τη Λάρνακα μας;
Η Λάρνακα είναι η ιδανική πόλη για να ζήσεις στην Κύπρο. Συνδυάζει τα πάντα. Την ηρεμία και την ζεστασιά που ζητάς. Η Λάρνακα απαιτεί ανάπτυξη και πιστεύω θα την έχει. Η Λάρνακα έχει έναν εξαιρετικό δήμαρχο – ο οποίος κάνει πολύ σπουδαίο έργο τα τελευταία χρόνια. Έχει αλλάξει και αν συνεχίσει έτσι σε λίγα χρόνια θα είναι από τους καλύτερους προορισμούς στην Ευρώπη.
Κάνεις όνειρα; Ποια τα επαγγελματικά σου όνειρα;
Από όνειρα, άλλο τίποτα. Θέλω να ολοκληρώσω μεταπτυχιακές και διδακτορικές σπουδές, με στόχο την ακαδημαϊκή καριέρα η οποία πάντα με ενδιέφερε… και επίσης ετοιμάζω κάτι διαδικτυακό σύντομα που έχει βεβαίως σχέση με τη δημοσιογραφία… ελπίζω πως θα το δείτε σύντομα.
Και τα προσωπικά σου όνειρα;
Να είμαι καλά εγώ και οι άνθρωποί που είναι δίπλα μου γιατί αυτά τα δύο χρόνια πανδημίας μας δίδαξαν πως τίποτα στη ζωή δεν είναι δεδομένο άρα πρέπει να παλεύουμε με κάθε τρόπο για τα όνειρα μας.
Επίσης, ονειρεύομαι ταξίδια, πολλά ταξίδια!
*Απαγορεύεται η αναδημοσίευση της συνέντευξης χωρίς τη γραπτή έγκριση του SkalaTimes
