Της Γιώτας Δημητρίου
Αρχισυντάκτρια SkalaTimes
Παρακολούθησα ψες στο ΡΙΚ τους τρεις υποψηφίους για την Προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας, Αβέρωφ Νεοφύτου, Ανδρέα Μαυρογιάννη και Νίκο Χριστοδουλίδη.
Το πόσο σημαντικό ρόλο παίζει ο εκάστοτε ΠτΔ στη ζωή μας, θεωρώ πως δεν χρειάζεται να αναλυθεί. Σημαντικότατο ρόλο, στην οικονομία, στην δημόσια παιδεία, στο σύστημα υγείας, στις αποφάσεις που αφορούν την ζωή μου, τη ζωή σου, την ζωή των παιδιών αυτού του τόπου.
Το γνωστό «είναι όλοι το ίδιο» απορρίπτεται, απορρίπτεται από τις αποφάσεις που βλέπουμε να ψηφίζονται στη βουλή -ΔΕΝ ΨΗΦΙΖΟΥΝ ΟΛΟΙ ΤΑ ΙΔΙΑ- , από τις θέσεις (και διαχρονική στάση) στο Κυπριακό, -ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΟΛΗ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΘΕΣΗ-, από στάσεις σε ζητήματα που μας αφορούν όλους -ΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥΣ- και φυσικά από το βίο και πολιτεία κάθε υποψηφίου ή κάθε κόμματος.
Αν θέλουμε να αλλάξει ο τόπος προς το καλύτερο θα πρέπει αφ’ ενός να ψηφίσουμε το καταλληλότερο και καλύτερο υποψήφιο για να αναλάβει την προεδρία της χώρας και αφ’ ετέρου να έχουμε, ή να φροντίσουμε να αποκτήσουμε, πολιτικές για το τόπο γνώσεις, χωρίς παρωπίδες –κομματικές ή ιδεολογικές.
Ζούμε στην εποχή του marketing και της εικόνας. Ακούμε ωραία λόγια, ωραίες λέξεις, παρακολουθούμε σωστό body language, (που ενδεχομένως να είναι το αποτέλεσμα μιας πρόσληψης ενός καλοπληρωμένου πολιτικού επικοινωνιολόγου) και χανόμαστε σαν πρόβατα στο λόφο με τους λύκους. Και το χειρότερο; Χωρίς καμία επίγνωση κινδύνου, αλλά, αντιθέτως, με την πλήρη βεβαιότητα πως εμείς είμαστε οι σωστοί, ο δικός μας υποψήφιος είναι ο καλύτερος.
Άκουσα ψέματα ψες, άκουσα διαστρέβλωση της αλήθειας και είδα εφαρμογή στην πράξη των καλύτερων πολιτικών επικοινωνιακών τρικς, από αυτά που μόνο ένας ακριβοπληρωμένος πολιτικός επικοινωνιολόγος θα μπορούσε να εισηγηθεί.
Όμως, φτάνει με τα show και την εικόνα! Ο τόπος στέλνει σήματα SOS!
Η πολιτική κινεί τα νήματα της ζωής μας, όποιος το αμφιβάλλει αυτό τότε μάλλον ζει σε άλλο πλανήτη.
Σήμερα η οικονομία του τόπου οδεύει προς το γκρεμό, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις υποφέρουν και διαρκούσης της πανδημίας, κυριαρχεί ο φόβος, (ας είναι καλά και η τρομολαγνεία των περισσότερων ΜΜΕ). Χρειαζόμαστε ένα ηγέτη που θα τον ενδιαφέρει πρωτίστως ο απλός κοσμάκης (γιατί; επειδή είναι η πλειοψηφία), που θα τον ενδιαφέρει και θα μπορεί να φέρει μια αλλαγή, επειδή συνέχεια αυτού που ζούμε σήμερα δεν μπορεί να υπάρξει, η βάρκα βουλιάζει, ή θα αλλάξουμε βάρκα, (με όποιον υποψήφιο είναι ικανός να το κάνει αυτό, είτε είναι ο Αβέρωφ, είτε ο Μαυρογιάννης, είτε ο Χριστοδουλίδης), ή θα πνιγούμε. Κι αυτό δεν είναι τρομολαγνεία, ούτε υπερβολή, είναι μια ανάγνωση γεγονότων από τα δεφτέρια της καθημερινότητας του απλού κόσμου.
Όμως, κι αυτός είναι ο σκοπός του editorial μου σήμερα, για να ψηφίσουμε με γνώμονα την ελπίδα για τον τόπο, ΑΠΟ ΟΠΟΙΟ ΚΟΜΜΑ Ή ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟ ΜΕΤΕΡΙΖΙ ΚΙ ΑΝ ΠΡΟΕΡΧΟΜΑΣΤΕ, οφείλουμε να ξεκινήσουμε τη μελέτη και την εκβάθυνση των γνώσεων μας, των γνώσεων μας για την πολιτική αυτού του τόπου. Για να γίνει αυτό χρειάζονται ανοικτά μυαλά μακριά από τις οποιεσδήποτε αγκυλώσεις, κομματικές, ιδεολογικές, κοκ.
Θα τα καταφέρουμε ή δεν θα τα καταφέρουμε; That’s the question!
