Γράφει ο 19χρονος συνδημότης μας Faisal Alaidy
Διαβάζοντας ένα άρθρο του Ε.Λ.Α.Μ το οποίο αναφέρεται στο ποίημα «Θερμοπύλες» του γνωστού Κωνσταντίνου Καβάφη, κατάλαβα περισσότερο την παράλογη φύση του συγκεκριμένου κόμματος.
Αρχικά, διαβάζοντας το άρθρο, το πρώτο πράγμα που παρατηρείς είναι ότι δεν υπάρχει καμία αναφορά στους στίχους του ποιήματος. Φυσικά, αυτό δεν είναι τυχαίο αφού το Ε.Λ.Α.Μ προσπαθούσε να εκμεταλλευτεί το γενικό θέμα του ποιήματος για σκοπούς προπαγανδιστικούς.
Όμως έχοντας διαβάσει το ποίημα μπορούμε να κατανοήσουμε πως ο Καβάφης έγραψε για την σημασία της τιμής και πώς η τιμή είναι πάντα σημαντικότερη του κέρδους. Αυτό είναι εντελώς αντίθετο με την “καπιταλιστική φιλοσοφία” του Εθνικού Λαϊκού Μετώπου. Επίσης κοινή γνώση αποτελεί, ότι κατά την ανάγνωση έργων του Καβάφη, δεν πρέπει ποτέ να παραλείπεται έστω και μία λέξη, ωστόσο φαίνεται πως ο συντάκτης του συγκεκριμένου κειμένου δεν διάβασε το στίχο στον οποίο ο Καβάφης γράφει: «πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες, πλην χωρίς μίσος για τους ψευδομένους». Σε αυτό το σημείο ο Καβάφης εξηγεί πώς επαινείται η φιλαλήθεια, αλλά όχι η φανατική προσήλωση, που συχνά φτάνει έως το μίσος. Ο Καβάφης το γράφει αυτό έχοντας εις γνώση τη σχετικότητα της αλήθειας με τον καθένα και πώς αυτή έχει τη δυνατότητα να οδηγήσει σε σφαγές και σκοτωμούς. Η λέξη μίσος φαίνεται να είναι η πιο ταιριαστή συνοψίζοντας την ιδεολογία του Ε.Λ.Α.Μ.
Πέρα από το περιεχόμενο του ποιήματος, με εικόνα την προσωπική ζωή του Καβάφη, μπορούμε να συμπεράνουμε πώς ο Καβάφης έζησε αντιμέτωπος των συνεπειών του ρατσισμού και της περιθωριοποίησης. Ως ομοφυλόφιλος ο Καβάφης αποτέλεσε θύμα περιθωριοποίησης η οποία οδήγησε μετέπειτα στην υπαρξιακή μοναξιά που ταλαιπωρούσε τον ποιητή. Η μοναξιά τον πονούσε και ο πόνος του αυτός τον ώθησε στη ποίηση. Αντίθετα, το Ε.Λ.Α.Μ είναι ένα κόμμα το οποίο παρουσιάζει έντονο ομοφοβικό χαρακτήρα.
Κλείνοντας λοιπόν, η χρήση της ποίησης και της τέχνης για σκοπούς προπαγάνδας από το Εθνικό Λαϊκό Μέτωπο δεν είναι τίποτα παρά μία βέβηλη και ιερόσυλη πράξη που αβίαστα μπορεί να χαρακτηριστεί ως ύβρις. Φυσικά, δεν είναι αυτό το μοναδικό παράδειγμα. Η χρήση της επιστήμης και της τέχνης ως μέσο γκεμπελισμου, είχε παρατηρηθεί ξανά στην ναζιστική Γερμανία και Ιταλία του Ελ Ντούτσε.
Παρόλα αυτά, ας μην επαναλάβουμε τα λάθη του χθες και ας καταπολεμήσουμε τον φασισμό σε κάθε μέτωπο, για χτίσουμε έναν κόσμο όπου θα επικρατεί το ήθος, ο αντιρατσισμός, η ανθρωπιά.
Έναν κόσμο όμοιο με αυτό που ο Καβάφης γράφει στα ποιήματα του.
Το άρθρο του ΕΛΑΜ: https://elamcy.com/thermopyles-k-p-kavafis/
