Γράφει ο 19χρονος συνδημότης μας Faisal Alaidy
Τίτλος: Στην τηλεόραση του γείτονα μου
Στην τηλεόραση του γείτονά μου
Βλέπω φωτογραφίες του σπιτιού μου βαμμένες με κόκκινο
Βάφει την καρδιά τού γείτονα μου μαύρη
Ενώ βάφει τη δική μου μπλε.
Πώς δεν με βλέπει.
Στην τηλεόραση του γείτονά μου
Ακούω τον θυμό να τραγουδάει το τραγούδι του
Κάνει τα πάντα να λάμπουν.
Το είδος της λάμψης που σε απωθεί
Σαν λιωμένο ατσάλι.
Εύθραυστο, αλλά καίει.
Δεν με βλέπει;
Στην τηλεόραση του γείτονά μου
Βλέπω το αύριο σαν να ήταν χθες.
Βλέπω πράγματα που νόμιζα ότι δεν θα ξαναέβλεπα.
Το τι βλέπει ο γείτονάς μου στην τηλεόρασή του
τον τρομάζει με αποτέλεσμα να θυμώνει.
Το τι βλέπει ο γείτονάς μου στην τηλεόρασή του
με τρομάζει, αλλά ανησυχώ.
Δεν με ξέρει;
Υ.γ: Δεν υπάρχει ανάλυση ποιήματος.
