Γιώργος Βασιλείου, Πρώην Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας
Ήθελα πραγματικά πολύ να ήμουν μαζί σας απόψε. Γιατί ήθελα με όλη τη δύναμη της ψυχής μου να σφίξω το χέρι του αγαπητού μου Ανδρέα για να του ευχηθώ καλή δύναμη στον δύσκολο μα όμορφο αγώνα που επέλεξε να δώσει μαζί με όλους εσάς. Γνωρίζω τον Ανδρέα Μαυρογιάννη εδώ και πολλά χρόνια.
Είναι ένας άνθρωπος βαθιά καλλιεργημένος, με τεράστιο απόθεμα γνώσεων, ειλικρινής και έντιμος.
Γνωρίζετε όλοι ότι βάδισα στην πολιτική μου πορεία με πρώτο στόχο την λύση του Κυπριακού. Ο Ανδρέας Μαυρογιάννης είναι έτοιμος να εργαστεί για την λύση του Κυπριακού όπως την συμφωνήσαμε με τα Ηνωμένα Έθνη. Έχει το κύρος και την αξιοπιστία να πείσει τους διεθνείς παίκτες, και να ξαναδημιουργήσει την ελπίδα για τη λύση.
Την ίδια στιγμή ο Ανδρέας Μαυρογιάννης έχει όραμα για τον τόπο. Θέλει και μπορεί να δώσει λύσεις. Ο τόπος μας, οι άνθρωποι της Κύπρου αντιμετωπίζουν πολλαπλά προβλήματα στην καθημερινότητα τους, στην προσπάθεια τους για επιβίωση, για ποιοτική ζωή. Γι΄ αυτό χρειάζεται στο τιμόνι του τόπου ένας άνθρωπος που να έχει τις γνώσεις και την θέληση να διαβουλεύεται, να συνθέτει απόψεις, να βάζει στόχους και να τους πετυχαίνει.
Ο Ανδρέας Μαυρογιάννης μπορεί να πάρει την Κύπρο μπροστά.
Αγαπητέ Ανδρέα, είμαστε μαζί σου, σύμμαχοι και συνοδοιπόροι για την αλλαγή που όλοι θέλουμε. Για την αλλαγή που μαζί θα πετύχουμε.
Martin Schulz, Πρώην Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και Πρόεδρος του Ιδρύματος Φρίντριχ Έμπερτ
Γνωρίζω τον Αντρέα Μαυρογιάννη πολύ καλά, από πολύ παλιά. Δουλεύαμε μαζί σε διαφορετικούς καιρούς, σε διαφορετικές και δύσκολες περιόδους για τη χώρα, και όταν ήταν πρέσβης για την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Όταν ήταν συνομιλητής μας και εγώ ηγούμουν των Ευρωπαϊκών θεσμών, μπορούσαμε πάντα να βασιστούμε πάνω του.
Πρόκειται για ένα πολύ αξιόλογο άτομο με έναν σκοπό: Να υπηρετεί πάντα όχι τα προσωπικά του συμφέροντα, αλλά αυτά της χώρας του.
Και για αυτό, είμαι υπερήφανος που μπορώ να αποκαλούμαι φίλος του.
Ozdil Nami, Πρώην διαπραγματευτής της Τουρκοκυπριακής Κοινότητας
Επισκέφθηκα για πρώτη φορά τον Αντρέα Μαυρογιάννη απλώς για να πιούμε έναν καφέ και να γνωριστούμε, αλλά καταλήξαμε στο να κάνουμε το προσχέδιο για τη συμφωνία των αρχηγών, πίνοντας καφέ το 2014, κάτι που οδήγησε στην επανέναρξη των διαπραγματεύσεων.
Αυτό που ισχύει για τον Αντρέα: ήταν ότι υπήρξε πάντα πολύ αποδοτικός, πολύ αποτελεσματικός, αποφασισμένος να κάνει πρόοδο. Ήταν ξεκάθαρο πως ο ομόλογος μου είχε πολλές γνώσεις. Ήταν έξυπνος και πολύ ειλικρινές άτομο.
Ο Αντρέας κατ’ εμέ δεν είναι μονάχα ένας πραγματικός Κύπριος, αλλά και πραγματικός Ευρωπαίος.
Έχει τεράστια πίστη στο μέλλον της Κύπρου, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και τεράστιες γνώσεις σε ό,τι αφορά στους Ευρωπαϊκούς θεσμούς.
Και το χρησιμοποίησε αυτό για να διευκολύνει τον ρόλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις διαπραγματεύσεις, ώστε να εξομαλύνει την επανένωσή μας, αντί να την κάνει πιο δύσκολη.
Για αυτό, Αντρέα, καλέ μου φίλε, ξέρω πως αν σου δοθεί η ευκαιρία θα κάνεις ό,τι μπορείς για να προστατεύσεις όσα πετύχαμε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων έως τώρα και θα κάνεις ό,τι περνάει από το χέρι σου για να αλλάξεις την κατάσταση στο νησί και να δημιουργήσεις μια καλύτερη Κύπρο για όλους τους Κύπριους.
Για αυτό, σου εύχομαι κάθε επιτυχία σε αυτήν τη νέα πρόκληση.
Χαμπής Τσαγγάρης, Χαράκτης
Μας έχουν φέρει στα χείλη του γκρεμού και κρεμόμαστε απελπισμένοι για το μέλλον αυτού του τόπου.
Μας έχουν στερήσει και την ελπίδα για να επιστρέψουμε σπίτι μας, στην κατεχόμενη γη μας.
Η διαφθορά, έχει σκεπάσει την Κύπρο και έχουμε γίνει ρεζίλι στο εξωτερικό. Και την περηφάνεια μας για την κυπριακή μας καταγωγή, την κατάντησαν ντροπή.
Τον πολιτισμό, τον έχουν πετάξει στα σκουπίδια. Και θέλουν τους δημιουργούς, ζητιάνους. Και το ζούμε όλοι και το ζω και εγώ στο πετσί μου.
Όταν κάναμε το Μουσείο Χαρακτικής στην Πλατανίστεια, το αγνόησαν εντελώς, δεν έδωσαν ούτε ένα σεντ, μέχρι που ήρθε η Κυβέρνηση Χριστόφια. Και όταν κάναμε το Δημοτικό Μουσείο Χαρακτικής Χαμπής στη Λευκωσία, γύρισαν την πλάτη τους και είπαν «δεν είναι δική μας δουλειά» και το κάναμε μόνοι μας.
Και όταν μία εικονογραφημένη μου έκθεση διακρίθηκε διεθνώς, φρόντισαν και την έθαψαν και ευλόγησαν τα γένια τους.
Μέσα σε αυτήν την κατάσταση, έχει έρθει η ελπίδα με τον Ανδρέα Μαυρογιάννη. Άνθρωπος του πολιτισμού, που το έχει δείξει με τον τρόπο ζωής του, ότι έχει τον πολιτισμό μέσα του.
Με συγκινεί πάρα πολύ όταν τον ακούω να λέει ότι, «για το καλό της Κύπρου πρέπει να επενδύσουμε στον πολιτισμό και ιδιαίτερα στους ακούραστους υπηρέτες του πολιτισμού». Δεν είναι συνθήματα. Είναι αυτό που πιστεύει, που νιώθει και θα κάνει.
Θαυμάζω το θάρρος του που μπήκε στην προεκλογική εκστρατεία για τις Προεδρικές, για να προσφέρει ότι μπορεί για να ανατείνουν καλύτερες μέρες για την Κύπρο μας. Και φυσικά είμαι μαζί του!
Δρ. Μαρία Θεοδούλου, Ογκολόγος στοMemorial Sloan Kettering της Νέας Υόρκης
Γεια σας,
Είμαι η δόκτωρ Μαρία Θεοδούλου, και είμαι ογκολόγος με εξειδίκευση στον καρκίνο του μαστού.
Δουλεύω αποκλειστικά εστιάζοντας σε αυτόν τον τύπο των διαγνώσεων, για γυναίκες όλων των ηλικιών, όπως και για άντρες που έχουν διαγνωστεί με καρκίνο του μαστού.
Φέτος, τον Οκτώβρη, που τιμούμε επιζώντες, θύματα και ασθενείς που έχουν διαγνωσθεί με καρκίνο του μαστού, σκοπεύω να τιμήσω τους άντρες.
Όχι μόνο τους άντρες που διαγνώστηκαν οι ίδιοι με καρκίνο του μαστού, αλλά τους άντρες που στάθηκαν δίπλα στο έτερον ήμισύ τους, στις συντρόφους τους οι οποίες πέρασαν μια πολύ δύσκολη περίοδο.
Γνώρισα τον Αντρέα Μαυρογιάννη όταν η σύζυγός του διαγνώστηκε με καρκίνο του μαστού και ήρθε σε μένα στο Κέντρο Καρκίνου Memorial Sloan Kettering, για θεραπεία και φροντίδα.
Το ταξίδι της δεν ήταν εύκολο. Ήταν δύσκολο. Σε αυτήν τη συγκυρία γνώρισα τον σύζυγό της, ο οποίος ήταν πάντα εκεί, πάντα παρών, μας έκανε ερωτήσεις συνεχώς, μελετούσε και συχνά μιλούσε εκ μέρους της όταν εκείνη φοβόταν να κάνει η ίδια τις ερωτήσεις της.
Μου έκανε εντύπωση το γεγονός πως κάποιος που ήταν τόσο σημαντικό πολιτικό πρόσωπο, που οι συμπατριώτες του στην Δημοκρατία της Κύπρου στηρίζονταν πάνω του για καθαρή σκέψη και στην ικανότητα του να λαμβάνει αποφάσεις με μεγάλη συγκέντρωση, μπορούσε να φορέσει διαφορετικό “καπέλο” και να έχει καθαρή σκέψη ώστε να λάβει αποφάσεις με μεγάλη συγκέντρωση για το καλό της συζύγου του.
Το ότι μπορούσε να το κάνει αυτό ήταν για μένα πολύ εντυπωσιακό. Το έχω δει πολλές εκατοντάδες αν όχι χιλιάδες φορές. Με τη διαφορά ότι στον Αντρέα υπήρχε μια καθαρότητα. Ένας ηθικός πυρήνας, μια ηθική δεξιότητα και υπεροχή που τον οδηγούσε, χωρίς να κοιτάει πίσω, στο να κάνει το σωστό για τη σύζυγό του ενόσω την ίδια στιγμή έπραττε το σωστό για τους συμπατριώτες του.
Σε τιμώ αυτόν τον μήνα, Αντρέα, όπως θα τιμήσω και πολλούς άλλους.
