Αναφορικά με σημερινό δημοσίευμα της εφημερίδας «Φιλελεύθερος» με τίτλο «Όταν ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης θέλει τον Μανώλη του», στο οποίο παρουσιάζεται αυτούσιο και δίνεται δημόσια πρόσβαση στο περιεχόμενο πρόσφατης ιδιωτικής επικοινωνίας μου με τη σύζυγο τού εκδότη της εφημερίδας κας Μύρνα Παττίχη, αναφέρονται τα ακόλουθα:
(α) Με βάση το άρθρο 3(1)(α) του περί Προστασίας του Απόρρητου της Ιδιωτικής Επικοινωνίας (Παρακολούθηση Συνδιαλέξεων και Πρόσβαση σε Καταγεγραμμένο Περιεχόμενο Ιδιωτικής Επικοινωνίας) Νόμου (Ν.92(I)/1996), κάθε πρόσωπο το οποίο εσκεμμένα επιτρέπει σε οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο να αποκτήσει πρόσβαση στο περιεχόμενο οποιασδήποτε ιδιωτικής επικοινωνίας, είναι ένοχο αδικήματος και σε περίπτωση καταδίκης υπόκειται σε φυλάκιση που δεν υπερβαίνει τα δέκα (10) έτη ή σε χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις €100.000, εκτός εάν έχει δοθεί η προηγούμενη ρητή έγκριση, τόσο από το πρόσωπο που έχει προβεί στην επικοινωνία αυτή, όσο και από το πρόσωπο το οποίο έλαβε την επικοινωνία αυτή, ή φυσικά μετά από δικαστικό διάταγμα.
(β) Η κα Παττίχη, με την οποία είχα ανταλλάξει τη συγκεκριμένη ιδιωτική επικοινωνία, θα μπορούσε κάλλιστα, πριν τη δημοσιοποίησή της, να ζητήσει την έγκρισή μου. Δεν το έπραξε όμως. Λόγοι αρχής μού επιβάλλουν όπως προβώ σε σχετική καταγγελία στην Αστυνομία αφού δεν προτίθεμαι να συμβάλω με τη δική μου αδράνεια στην κατάργηση της έννομης προστασίας της ιδιωτικής επικοινωνίας που άπτεται θεμελιωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων.
Επί της ουσίας της υπόθεσης, θεωρώ αναγκαίο να αναφέρω τα ακόλουθα:
(α) Το θέμα ηγέρθη λόγω της ιδιότητας της κας Παττίχη ως μέλους του Διοικητικού Συμβουλίου της Αγγλικής Σχολής.
(β) Πριν ένα περίπου χρόνο, για πρώτη φορά η κα Παττίχη επικοινώνησε μαζί μου επειδή σε σελίδα στο Facebook με όνομα «Ομάδα Στήριξης Γενικού Ελεγκτή» είχε αρνητικά δημοσιεύματα εναντίον της. Κατά καιρούς επανερχόταν όποτε υπήρχε κάτι αρνητικό εναντίον της.
(γ) Της είχα από την πρώτη στιγμή εξηγήσει ότι η υπό αναφορά σελίδα ουδεμία σχέση έχει με την Ελεγκτική Υπηρεσία και σε ουδεμία περίπτωση οι αναρτήσεις σε αυτήν αποτελούν θέσεις της Υπηρεσίας. Της εξήγησα, επίσης, ότι δεν υπήρχε περίπτωση να παρέμβω σε σχέση με το περιεχόμενο της σελίδας αφού ουδεμία τέτοια ευχέρεια έχω. Προς επίρρωση δε τούτου, της είχα δώσει ως παράδειγμα άρθρο του ίδιου του Φιλελεύθερου σε σχέση με το ΓεΣΥ, που ήταν επικριτικό προς το πρόσωπο μου και το οποίο κάποιος ανάρτησε στη σελίδα αυτή, χωρίς φυσικά εγώ να παρέμβω ώστε να κατέβει, έστω και αν αφορούσε εμένα τον ίδιο.
(δ) Προφανώς προσωπικά καταδικάζω ανεπιφύλακτα τις ύβρεις εναντίον της κας Παττίχη και μίας δικηγόρου, που κάποιος πολίτης (παντελώς άγνωστος σε μένα) έγραψε ως σχόλιο κάτω από συγκεκριμένη ανάρτηση στη σελίδα. Αλίμονο όμως να θεωρηθεί ότι έχω οποιαδήποτε ευθύνη για τις ύβρεις αυτές, να εγκαλούμαι με τη φράση «δεν ντρέπεστε» και να μου ζητείται να απολογηθώ. Και τώρα η εφημερίδα να με εξυβρίζει ως «κομπλεξικά αλαζόνα» επειδή απλώς απάντησα στη σύζυγο του εκδότη με τη δική της λέξη, «ντροπή».
(ε) Διερωτώμαι εάν ο Φιλελεύθερος ή ο εκδότης του (που μάλιστα έχει και την κατά νόμο ευθύνη για τη σελίδα του στο Facebook, κάτι που δεν ισχύει στην περίπτωση μου για τη υπό αναφορά σελίδα) θα πρέπει να ντρέπεται και να απολογηθεί στους επικεφαλής ανεξάρτητης Υπηρεσίας της Δημοκρατίας (όχι της Ελεγκτικής Υπηρεσίας) όταν κάποιος πολίτης σε σχόλιο του κάτω από ανάρτηση της εφημερίδας, τους εξύβρισε ως «βρωμισμένους».
