Της Γιώτας Δημητρίου
Αρχισυντάκτρια SkalaTimes
Ένας καθηγητής μου στο Λονδίνο έλεγε πως η δημοσιογραφία οφείλει να λειτουργεί ως εργαλείο που βοηθά με οποιονδήποτε τρόπο την κοινωνία. Με γνώμονα αυτό, αποφάσισα να γράψω αυτό το κείμενο, που αφορά τη συμπεριφορά ορισμένων ιατρών, στην πόλη μας. Έτσι ίσως ξεκινήσει μια δημόσια συζήτηση για τη συμπεριφορά (ορισμένων) γιατρών.
Να ξεκαθαρίσω αρχικά πως ανάμεσα στους επιστήμονες ιατρούς υπάρχουν εξαιρετικές προσωπικότητες με ήθος, (μία από αυτές είναι η προσωπική μου ιατρός εδώ στη Λάρνακα), που γνωρίζουν τη βασική αλφαβήτα της ψυχολογίας του ασθενούς.
Ωστόσο, υπάρχουν και κάποιοι, (οι λίγοι θέλω να πιστεύω), που όχι μόνο δεν εφαρμόζουν τα βασικά, όσον αφορά στη ψυχολογία του ασθενούς, αλλά πιστεύουν πως επειδή είναι γιατροί έχουν το δικαίωμα να συμπεριφέρονται με έπαρση και να λαβώνουν την ψυχολογία του ασθενούς, ακόμη κι όταν πρόκειται για ευαίσθητες ή σοβαρές περιπτώσεις.
Το χθεσινό περιστατικό στο οποίο ήμουν παρούσα (και δεν αφορά εμένα προσωπικά) θυμίζει άλλες εποχές και δεν ξέρω ποιος δίνει το δικαίωμα σε ορισμένους ανθρώπους (και δη μορφωμένους) να συμπεριφέρονται με τόσο θράσος και έπαρση με θύμα την ψυχολογία ενός ασθενούς που διανύει μία από τις πιο δύσκολες περιόδους της ζωής του.
Η Δρ Χ. σε κέντρο της Λάρνακας, για ακτινογραφίες, βιοψίες κ.α., θα διενεργούσε μια διαδικασία εξετάσεων πριν από προγραμματισμένη βιοψία, όλο νεύρα, με έπαρση και με υψωμένο τον τόνο της φωνής φώναζε στην ασθενή ότι «δεν θα κάνουμε σωστά τη διαδικασία επειδή ο γιατρός σας δεν μου έστειλε το τάδε χαρτί» και τα έβαζε με την ασθενή που ενώ πνιγόταν μέσα στην αγωνία της είχε να αντιμετωπίσει και τα νεύρα και την λανθασμένη συμπεριφορά της εξ Ελλάδος γιατρού, Δρ Χ.
Σε επέμβαση μου τόνισα στη Δρ Χ πως «εγώ δεν είμαι γιατρός, αλλά ούσα 17 χρόνια δημοσιογράφος, είμαι σε θέση να γνωρίζω δυο πράγματα για τη ψυχολογία του ασθενούς, ιδιαίτερα σε τέτοιες περιπτώσεις λίγο πριν από μία βιοψία….».
Εννοείται πως η ασθενής έφυγε και δεν προχώρησε σε εξετάσεις ή βιοψία και πιθανόν δεν θα ξανπατήσει το πόδι της στο εν λόγω κέντρο, που κατά τ’ άλλα πρόκειται για ένα επιβλητικό κτήριο για τα δεδομένα της πόλης μας. (Μεταξύ επιβλητικών κτηρίων και αξιόλογων ιατρών θα επιλέγουμε πάντα το δεύτερο).
Η ψυχολογία είναι σημαντική παράμετρος όχι μόνο στην αντιμετώπιση αλλά ακόμη και στην ίαση ασθενειών, “η ψυχολογία του ασθενούς” είναι από τα πρώτα πράγματα που οφείλει να γνωρίζει ένας ιατρός στις μέρες μας.
Σε μια εποχή που η ιατρική γίνεται επιχείρηση, σε μια εποχή που κάποιοι δίνουν στη λέξη «γιατρός» κακό όνομα, οι άσχημες συμπεριφορές δεν πρέπει πλέον να γίνονται ανεκτές. Από κανέναν. Τέτοιου τύπου συμπεριφορές και τετοιου τύπου γιατροί είναι καλό να «εκτίθενται» από εμάς και να μην τους επισκέπτεται κανείς. Ας μπαίνουν στο περιθώριο. Μιλάμε για υγεία και ζωές, καμία ανοχή σε κακές συμπεριφορές.
Δόξα τω Θεώ, υπάρχουν εξαιρετικοί γιατροί εκεί έξω, ας επιλέγουμε αυτούς που πάνω από όλα παραμένουν ΑΝΘΡΩΠΟΙ.
