Ανδρέας Καραγιάν «Είδωλα»
Με την ευκαιρία των 80 χρόνων του καλλιτέχνη Ανδρέα Καραγιάν, η The O Gallery έχει τη τιμή να παρουσιάσει τη Παρασκευή 13 Ιανουαρίου 2023, έκθεση με πρώιμα έργα του καλλιτέχνη από το 1967-1968 καθώς και έργα σε χαρτί από τις δεκαετίες 1980, 1990 και τις αρχές του 2000, κάτω από τον τίτλο «Είδωλα».
Θα παρουσιαστεί επίσης το απαγορευμένο βίντεο του καλλιτέχνη όταν εκπροσώπησε την Κυπριακή Δημοκρατία στη 49 η Μπιενάλε Βενετίας το 2001.
Εγκαίνια τη Παρασκευή 13.01.2023 στις 19:00.
Η έκθεση θα διαρκέσει από τις 13 Ιανουαρίου 2023 μέχρι τις 03 Φεβρουαρίου 2023.
Η The O Gallery βρίσκεται στην Ιωάννου Γλάδστωνος 11, κατάστημα 3, 6023 Λάρνακα.
Ώρες λειτουργίας :
Τετάρτη με Σάββατο : 10:00-13:00 και 16:00 – 19:00
Κυριακή : 15:00-19:00
Τηλέφωνο επικοινωνίας : 99 659 202
Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο : info@the-ogallery.com
Ισότοπος : www.the-ogallery.com
Ο Ανδρέας Καραγιάν γεννήθηκε στη Λευκωσία το 1943 και σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπου πήρε το δίπλωμά του το 1967. Ταξίδεψε στο Λονδίνο για ειδικότητα, αλλά γοητεύτηκε από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα των late ’60s και εγκατέλειψε την Ιατρική, για να σπουδάσει Ζωγραφική στο Camberwell και το Central School of Art. Στη συνέχεια σπούδασε Xαρακτική στη Γερμανία και έζησε αρκετό καιρό στο Βερολίνο. Το 1978 έκανε την πρώτη του έκθεση στην γκαλερί “Ώρα”, στην Αθήνα. Ως ζωγράφος αντιπροσώπευσε την Κύπρο στην Μπιενάλε της Βενετίας (2001) και στην Μπιενάλε του Καϊρου (2006). Από το 1978 έως το 2004 ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία και την κριτική κινηματογράφου και θεάτρου. Επίσης εικονογράφησε ποιήματα του Κ.Π Καβάφη. Το 2007, κατόπιν προσκλήσεως της βιβλιοθήκης Αλεξανδρείας, δημιούργησε μια σειρά έργων με αλεξανδρινά θέματα τα οποία εκτέθηκαν στη Βιβλιοθήκη. Ζει και εργάζεται στη Λευκωσία, Αλεξάνδρεια και Αθήνα.
Ο Ανδρέας Καραγιάν γεννήθηκε στη Λευκωσία το 1943. Μετά από σπουδές Ιατρικής στην Αθήνα και ζωγραφικής στο Λονδίνο, αφιερώθηκε στη ζωγραφική παρουσιάντας την πρώτη του ατομική έκθεση το 1978 στο διάσημο τότε Πνευματικό Κέντρο ΩΡΑ στην Αθήνα. Ακολούθησε σειρά εκθέσεων στην Κύπρο και στο εξωτερικό με τελευταία τη σειρά έργων «Τα Αλεξανδρινά» που εκτέθηκε μόλις τον περασμένο Οκτώβριο στο καινούργιο κτίριο της Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας στην Αίγυπτο. Αλλα και με το έργο «Όμηροι 2000» εκπροσώπησε την Κύπρο στη Μπιενάλε της Βενετίας του 2001.
Η ζωγραφική του Ανδρέα Καραγιάν εδράζεται στον «παραδοσιακό» τρόπο, δηλαδή λάδι σε καμβά. Το έργο του συνολικώτερα επικεντρώνεται καταρχήν στον άνθρωπο, αξιοποιώντας την ελληνιστική και τη βυζαντινή παράδοση στην απεικόνιση της μορφής (για παράδειγμα, τις ελληνιστικές επιτύμβιες στήλες, το πορτρέτα του Φαγιούμ ή τις βυζαντινές εικόνες), αλλά με έναν τρόπο νεοτερικό και ρομαντικό ταυτόχρονα. Πρόκειται για έναν τρόπο που συνδέει το άυλο με την ύλη, το ουράνιο με το γαιώδες και, σε τελική ανάλυση, το πνευματικό με το σωματικό. Η ζωγραφική του Καραγιάν έχει χαρακτηριστεί από τους κριτικούς ως ερωτική. Ναι, θα συμφωνήσω, αν όμως ο όρος «ερωτικός» προσδιορίζει τον πόθο για τον απόντα Άλλο (είτε πρόκειται για τον ερωμένο, είτε πρόκειται για τον Χριστό) και την επιθυμία για την ένωση με αυτόν τον απόντα όπως εκφράζεται μέσα από όλες τις τέχνες, αρκεί να θυμηθούμε τους Ύμνους θείων ερώτων του Συμεών Νέου Θεολόγου στις αρχές του ενδέκατου αιώνα ή την όπερα Τριστάνος και Ιζόλδη του Ριχάρδου Βάγκνερ στα μέσα του δέκατου ένατου αιώνα.
Είναι ιδιαίτερα σημαντική για το Πανεπιστήμιο Κύπρου η χειρονομία του Ανδρέα Καραγιάν να δωρήσει το δεκαμερές έργο του «Όμηροι 2000» και, μάλιστα, στη μνήμη της μητέρας του Καρμέλλας Καραγιάν, συνδέοντας έτσι το δημόσιο και το ιδιωτικό ως καίρια στοιχεία της παρουσίας του συγκεκριμένου καλλιτεχνήματος στον χώρο του Πανεπιστήμιου.
Για το «Όμηροι 2000» ο Καραγιάν γράφει ότι «έναυσμα του έργου ήταν ο πόλεμος στην Γιουγκοσλαβία, μια παλιά φωτογραφία νεοσυλλέκτων και η ατμόσφαιρα του Πάσχα». Οι δέκα πίνακες παρουσιάζουν νεαρούς άντρες γυμνούς σε μια παράξενη στάση αναμονής. Καμιά μορφή δεν κοιτά τον θεατή. Τα απαλά χρώματα, τα ελαφρώς ρευστά περιγράμματα, το εσωτερικό φως των μορφών εκφράζουν μια εσωτερική μελαγχολία που αντιπαραθέτει τη νεανική ομορφιά με τη φθαρτότητα και τον χρόνο. Βλέποντας τους πίνακες, μου πέρασαν από τον νου μερικοί στίχοι του Χούγκο φον Χόφμανσταλ από το λιμπρέτο που έγραψε στα 1908 για την όπερα «Ο Ιππότης με το Ρόδο» του Ριχάρδου Στράους και όπου η σαραντάχρονη Δούκισσα αποχαιρετά τον δεκαεπτάχρονο εραστή της με τα ακόλουθα λόγια:
Ο χρόνος, πόσο παράξενο πράγμα είναι. [ …] Ειναι ολόγυρά μας, είναι ακόμη και μέσα μας. Στάζει μέσα στα πρόσωπα, στάζει μέσα στον καθρέφτη, μέσα στα μηνίγγια μου κυλά. Ακόμη ανάμεσα σε σένα και σε μένα πάλι κυλά, αθόρυβα, σαν κλεψύδρα.
Οι δέκα «Όμηροι», αν και ομόθεμοι, διαφοροποιούνται ως προς την εμφάνισή τους, εφόσον στους επτά έχει χρησιμοποιηθεί ένα σκουρότερο κυανόφαιο χρώμα ως φόντο, ενώ στους υπόλοιπους τρεις το φόντο είναι κιτρινόφαιο. Ειδικότερα, στους επτά κυανόφαιους πίνακες υπάρχει μια ιδιάζουσα ενότητα που δημιουργείται από την «κινηματογραφική» αίσθηση της θέσης των απεικονιζομένων αντρών. Τα έργα μπορούν να αναδειχθούν με δύο τρόπους: να βλέπει ένας θεατής κατά πρόσωπο όλους τους πίνακες, ή να περπατά δίπλα στους πίνακες που ξεδιπλώνουν έτσι αυτήν την κινηματογραφική κίνηση διαδραστικά μπροστά τα μάτια του.
(Πηγή info: https://www.digitalcyprus.eu/)
Andreas Karayan / Short Biography
Born in Nicosia, 1943. Pancyprium Gymnasium -1960. Studied medicine at Athens University (1960-1967), painting at the Camberwell and the Central Schools of Art in London, Dip. A.D. Fine Arts (1968-1972), engraving at the Kunstakademie in Stuttgart, Germany (1973) and attended an Art Teachers Training Course in London (1974). Apart from being a painter he is also a drama and film critic and illustrator. He is the author of three novels in Greek ( two of them got a state prize of literature 2011 and 2014).
He represented Cyprus at the Venice Biennale in 2001 and at the Cairo Biennale in 2006.. After an invitation from the Library of Alexandria in 2007, he lived in the city and produced a series of works on Alexandrian themes, which were exhibited at the Library. Karayan adds a new dimension to the modern Cypriot Art. A dimension erotic andsen suous , kavafian and contradictory, apologetic and self analytical. The subjectof his painting is exclusively the male form. It is based on the marvelous drawing,the synthetic clarity, the formal structure and his colour sufficiencyΧΡΥΣΑΝΘΟΣ Α. ΧΡΗΣΤΟΥ
Awards:
POLITIS NEWSPAR’S AWARDS OF THE YEAR 2007.
ARTIST OF THE YEAR: ANDREAS KARAYAN for introducing Cyprus in the International Auction Market .His painting “ National Day “ in the Bonham’s Greek Sale of 2007 fetched the price of 20.000 pounds sterling, the highest price ever that a Cypriot artist achieved in the International Auction Market. The Cyprus participation at the 10 th International Cairo Biennale with works by Andreas Karayan, and two other Cypriot artists won the first Prize for the best presentation .
BIBLIOGRAPHY ( selection): Tatiana Milliex, Tomes magazine, Athens, May 1978; George Chronas, Greco-Roman Wrestling, Athens 1981; Cypriot Artists, Chr. Andreou publications, Nicosia 1982- 1983; Chrysanthos Christou, Short History of Modern and Contemporary Cypriot Art, Nicosia 1983; Yiannis Gaitis, Exhibition catalogue, March 1981; Stelios Lydakis, Exhibition catalogue, November 1995; Olga Sella, Kathimerini newspaper, 15th November 1995, Athens; Eleni Theo half of the twentieth century who have successfully used photography to capture the essence of our epoch. Karayan, with total awareness of his own abilities, thus enacts this shift from the photographic to the painted portrait, from the contemporary to the ancient, without giving precedence to either one or the other and instead leaves the two universes to coexist in harmony. Karayan's icons are suspended in an ongoing dialogue with history which excludes no one. Men, heroes and gods are called on to impersonate Karayan's faces and tell their own stories; what is crucial is that they are always human truths. In conclusion, we could say what Karayan's idea of beauty has a neoplatonic value. His Kouroi are lost souls set in an ageless limbo, yet they are present, since it is beauty itself which restores them and gives them the immortality of art.
Davide Gallo Art Critic, Milan
INTERNATIONAL AND NATIONAL TEMPORARY EXHIBITIONS (selection):
One-man shows 1977, Stuttgart, Vitrine Gallery; Germany
1978, 1981, 1985, 1992 Gallery ORA, Athens, Greece.
1979-1998 Numerous one-man shows in Cyprus.
1990, 1995 Galerie am Savignyplatz, Berlin, Germany.
1995 Municipal Gallery, Athens, Greece.
1998 Cavafy Museum, Alexandria, Egypt.
2001 . 49th Venice Biennale, Italy (official Cypriot representation).
2002 .Gallery LIA RUMMA, Napoli, Italy..
2006 .10th Cairo Biennale, Egypt (official Cypriot representation).
2007 . Bibliotheca Alexandria and Alpha Gallery, Nicosia, Cyprus.
2013-2014 Numerous exhibitions celebrating the 70 th birthday of the artist charous,
""The Ethics of Painting", Haravgi newspaper,
Cyprus; Costis Liontis, Avgi newspaper, 21st July 1985, Athens;
Benjamin Scheffler, Andreas Maydorn,
"Manner sind Skulpturen", Magnus, June 1990, Germany;
A. Maydorn, Radfahrer und Matrosen, Siegessaule, June 1995,
Germany; Hydria Encyclopedia; The Great Cypriot
Encyclopedia, ed. Philokypros, Nicosia 1988; 33 Cypriot
Artists, Diagoras publications, Nicosia 1987.
