Search
Close this search box.

Βιβλιοκουβέντες, Τετ α Τετ με ένα παιδικό βιβλίο: «Δάσκαλος σε δύο ρόδες»

Τη στήλη γράφει και επιμελείται η εκπαιδευτικός και βραβευμένη Κύπρια συγγραφέας, από τη Λάρνακα, Αναστασία Ξενοφώντος Γαϊτάνου

Είμαστε πολύ συγκινημένοι που σήμερα θα φιλοξενήσουμε έναν σπουδαίο καλεσμένο, αφού στις σελίδες του κουβαλάει έναν ήρωα της πραγματικής ζωής. Έναν ήρωα που αξίζει όλοι μας να τον γνωρίσουμε και να πάρουμε απ’ αυτόν μαθήματα ζωής. Ας τον ανακαλύψουμε.

Ταυτότητα βιβλίου


Τίτλος: Δάσκαλος σε δύο ρόδες

Συγγραφέας: Μαρία Ανδρικοπούλου

Εικονογράφηση: Ελίζα Βαβούρη

Εκδόσεις: Καλέντης

Σας καλωσορίζουμε στη βιβλιοπαρέα μας. Είμαστε ενθουσιασμένοι που σας έχουμε κοντά μας αφού έτσι θα γνωρίσουμε τον ήρωά σας που άφησε το αποτύπωμά του στην ψυχή μας. Έφτασε λοιπόν η στιγμή να μας τον γνωρίσετε. Πώς τον λένε, πού ζει, ποιο είναι το επάγγελμά του και ποια ήταν η κατάσταση στη χώρα του.

Ο ήρωας μου είναι ο Μπεσάρ, ένας δάσκαλος που αγαπάει τα παιδιά και τα βιβλία. Ζει σε μια χώρα ρημαγμένη από τον πόλεμο και την ένδεια κι όπου από τα παιδιά λείπει το χαμόγελο. Μια χώρα στην οποία τα βιβλία σπανίζουν και οι βόμβες περισσεύουν. Στόχος του είναι να φέρει το χαμόγελο στα πρόσωπα των παιδιών και να τα οπλίσει με τη δύναμη της γνώσης.
Είναι βασισμένος σε υπαρκτό πρόσωπο, τον Σαμπέρ Χοσεϊνί, δάσκαλο στο Αφγανιστάν που με την εθελοντική του δράση προάσπισε το δικαίωμα των παιδιών στην εκπαίδευση εξασφαλίζοντας τους πρόσβαση σε βιβλία.

Στη χώρα του οι άνθρωποι προσπαθούσαν με νύχια και με δόντια να επιβιώσουν. Ο δάσκαλος Μπεσάρ πίστευε ότι για να επιβιώσεις δεν αρκούσε η πυγμή του σώματος. Χρειαζόταν ακόμη μια σπουδαία δύναμη. Ποια είναι αυτή και πώς μπορεί να αποκτηθεί;

Ο Μπεσάρ πίστευε στη δύναμη του νου. Στη δύναμη που απορρέει από τη γνώση. Για αυτό έβαλε σκοπό να εξασφαλίσει στα παιδιά την πρόσβαση σε βιβλία, έχοντας κατά νου και την άποψη του Αινστάιν ότι τα παραμύθια κάνουν τα παιδιά εξυπνότερα.

«Κάθε πρωί, στον δρόμο για το σχολείο, έδινε την ίδια υπόσχεση στον εαυτό του: «Θα φέρω το χαμόγελο στα πρόσωπα των παιδιών.»» Μια δύσκολη υπόσχεση, ειδικά σε μια χώρα που ο πόλεμος, ο φόβος και ο θάνατος διαλύει τις ψυχές των ανθρώπων πόσο μάλλον των παιδιών. Τι χρειάστηκε να κάνει ο Μπεσάρ για να πραγματοποιήσει αυτή την υπόσχεση;

Ο Μπεσάρ μετέτρεψε το ποδήλατό του σε πλανόδια δανειστική βιβλιοθήκη και τα βιβλία που μοίραζε στα παιδιά αποτελούσαν τα μόνα δώρα που έπαιρναν. Στις σελίδες των βιβλίων έβρισκαν τη χαρά. Ο δάσκαλος είχε κατά νου ότι παραμυθία , απ’ όπου και η ετυμολογία της λέξης παραμύθι, σημαίνει παρηγοριά. Με αυτή του τη δράση τους εξασφάλιζε την πρόσβαση στη γνώση και στην ψυχαγωγία.
Η αγάπη και η αφοσίωση μπορούν να κάνουν θαύματα. Κι όμως όσο αξιοθαύμαστο κι αν ήταν αυτό που έκανε δεν κέρδισε τον σεβασμό άλλων.

«Άλλοι, πάλι, σκέφτονταν πως ήταν λίγο παλαβός, γιατί δεν πίστευαν ότι μπορούσαν να κάνουν κάτι για να αλλάξουν τα πράγματα προς το καλύτερο». Μμμ, είναι όντως παλαβοί όσοι πιστεύουν ότι μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα; Πώς θα τους αποκαλούσαμε; Ποια είναι άραγε τα χαρακτηριστικά αυτών των ανθρώπων;

Αν πορευτεί κανείς μόνο με τη λογική, ίσως να μη διαλέξει τον δύσκολο δρόμο που βάζει το εμείς πάνω από το εγώ. Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία, εγώ θα πω και η καλοσύνη. Οι άνθρωποι που παρά τις αντίξοες συνθήκες προσπαθούν να αλλάξουν τον κόσμο είναι τολμηροί κι ευγενείς. Οι μικροί αναγνώστες που συναντώ στις παρουσιάσεις του βιβλίου χαρακτηρίζουν τον Μπεσάρ γενναίο, θαρραλέο, ευγενικό και καλό.

Τα παιδιά έχουν ευγενική ψυχή και ανιχνεύουν το καλό εκεί που υπάρχει. Αναρωτιέμαι όμως, γίνεται αλλαγή χωρίς θυσίες; Τι θυσίες έκανε ο Μπεσάρ; Ποιους κινδύνους αντιμετώπισε για να πετύχει αυτό που έβαλε στόχο;

Τον Μπεσάρ -όπως και τον Σαμπέρ Χοσεϊνί- δεν τον πτοούσαν οι αντιξοότητες π.χ οι δύσκολες καιρικές συνθήκες, ούτε οι απειλές μια που το έργο του προσπάθησαν να το σαμποτάρουν τρυπώντας τα λάστιχα ου ποδηλάτου του.

Κι αυτό από μόνο του είναι άξιο θαυμασμού. Αν ο Μπεσάρ μιλούσε στα παιδιά του σήμερα, τι θα τους έλεγε;

Να διαβάζουν βιβλία για να αποκτήσουν τη δύναμη της γνώσης.

Αν ο Μπεσάρ μιλούσε στους αρχηγούς των κρατών, τι θα τους έλεγε;

Να εξασφαλίσουν στο λαό τους ψωμί, παιδεία, ελευθερία.

Αν ο Μπεσάρ μιλούσε στους γονείς, τι θα τους έλεγε;

Να διαβάζουν στα παιδιά τους παραμύθια που κάνουν τα παιδιά εξυπνότερα.

Αν ο Μπεσάρ μιλούσε στους δασκάλους, τι θα τους έλεγε;

Να αγαπούν τα παιδιά και τα βιβλία. Αγάπη, η αρχή των πάντων.

Πού βρίσκεται τώρα ο Μπεσάρ; Το έργο του βρήκε συνεχιστές στη χώρα του;

Ο ήρωας μου ταξιδεύει στα σχολεία μέσα από τις σελίδες του βιβλίου και έχει βρει μια θέση στις καρδιές των μικρών αναγνωστών. Ο πραγματικός δάσκαλος με το ποδήλατο εξ όσων γνωρίζω δεν ζει πια στο Αφγανιστάν. Είχε καταφέρει να φτιάξει ένα μικρό δίκτυο βιβλιοθηκών και συνεχιστών της δράσης του, όμως μετά από την ανακατάληψη της χώρας από τους Ταλιμπάν το έργο τους έχει καταστεί πλέον πολύ δύσκολο.

Κρίμα, αν και πιστεύω ότι έχει ο καιρός γυρίσματα και θα έρθει κάποια στιγμή που στο Αφγανιστάν θα φυσήξει αέρας ελευθερίας και δικαιοσύνης. Μέχρι τότε ας αφήσουμε την ιστορία του Μπεσάρ να μας γεμίσει αισιοδοξία και πίστη ότι ακόμη και ένας άνθρωπος μπορεί να φέρει την άνοιξη.

*Ποια είναι όμως η Μαρία Ανδρικοπούλου; Ας τη γνωρίσουμε καλύτερα.

Η Μαρία Ανδρικοπούλου είναι συγγραφέας παιδικών βιβλίων.

Γεννήθηκε στην Αθήνα όπου ζει και εργάζεται.

Σπούδασε κλασική φιλολογία (Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών). Είναι κάτοχος δύο μεταπτυχιακών τίτλων σπουδών με ειδίκευση: α. στην Πολιτιστική πολιτική, διοίκηση και επικοινωνία(Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών ) και β. στη Στρατηγική διαχείρισης κρίσεων και καταστροφών.( Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών)

Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια επιμέλειας κειμένων στο Εθνικό Κέντρο Βιβλίου.

Είναι μέλος της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς και του Eλληνικού Κύκλου του Παιδικού Βιβλίου.

Διατηρεί τη στήλη «Ζήτω η περιέργεια» στο Μαγικό κόσμο του παιδικού βιβλίου της εφημερίδας Kosvoice με βιβλιοπαρουσιάσεις παιδικών βιβλίων γνώσεων.

Έργα της για παιδιά :

«Το βιβλίο των καταστροφών», (Καλέντης, 2022)

«Ο Ιωάννης και τα γεώμηλα της Αίγινας», (Καλέντης 2021)

«Κωνσταντίνος Κανάρης το όνομά μου», ( Καλέντης, 2020)

«Δάσκαλος σε δύο ρόδες», (Καλέντης, 2019)

«Το χρυσό Κλουβί» (Κόκκινη Κλωστή Δεμένη, 2018)

«Μύθοι στο ρυθμό της Μουσικής», ( Καλέντης, 2016),  ̈

«To Πάσχα του Πασχάλη», (Τετράγωνο, 2010)

«Πασχαλινή ιστορία αγάπης» », (Τετράγωνο, 2010)

«Πάρτι γενεθλίων»( Εν Πλω, 2008),

«O Mπλεψαράκης»( Εν Πλω, 2008),

Συμμετοχές σε συλλογικούς τόμους:

«Ο Ανταλλάξιμος», στο συλλογικό τόμο Ιστορίες για το 22 , Ελληνική Αρχειακή

εταιρεία, 2022

«Συντροφιά με τη Φρίντα», στο συλλογικό τόμο της Γυναικείας Λογοτεχνικής

Συντροφιάς , Συντροφιά με ένα βιβλίο(Ελληνοεκδοτική, 2022)

«Δελτίο καιρού» στο συλλογικό τόμο της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς με

τίτλο Γιορτή κάθε μέρα, μια παγκόσμια ημέρα», (Ελληνοεκδοτική,2021

Share:

Facebook
Twitter
Pinterest
LinkedIn
On Key

Related Posts

error: Content is protected !!