Της Γιώτας Δημητρίου
Ένας από τους λόγους που ασχοληθήκαμε μόνο μέχρι το σημείο που θεωρήσαμε σωστό, με το ΕΓΚΛΗΜΑ στα Τέμπη, ήταν επειδή ως δημοσιογράφοι γνωρίζουμε πως το κλάμα και ο θρήνος “πουλούν” δημοσιογραφικά και δεν μας ενδιέφερε ούτε δευτερόλεπτο “να πουλήσουμε” μια τέτοια τραγωδία.
Ούτε συγκινητικά ποστ μέρα νύχτα, ούτε δακρύβρεχτους τίτλους.
“Το λαμπρόν τζει που πέφτει κρούζει” το ξέρουμε όλοι όσοι έχουμε βιώσει “λαμπρά” να πέφτουν στο σπίτι μας, να θρηνούμε δικούς μας.
Τα Τέμπη ήταν έγκλημα. Γνωστό τώρα πια. Αν υπήρχαν καποιες αμφιβολίες στην αρχή, δεν υπάρχουν πλέον. ΗΤΑΝ ΕΓΚΛΗΜΑ.
Για τους δολοφονημένους στα Τέμπη πόνεσαν όλοι οι άνθρωποι που έχουν έστω την ελάχιστη ανθρωπιά και ενσυναίσθηση.
Κάποιοι (λίγοι) συνάδελφοι δημοσιογράφοι (σαν τον Γιώργο Λιάγκα) και ελάχιστοι τηλεοπτικοί παρουσιαστές (σαν τον Αντώνη Κανάκη) είχαν την δύναμη και το ήθος να ασχοληθούν σωστά, εις βάθος και να παρουσιάσουν το έγκλημα σε όλα τα επίπεδα του. Επίπεδα που προβληματίζουν και εμάς εδώ στη Κύπρο, γιατί πολιτικές όμοιες με αυτές της Ελλάδας (λάθος άνθρωποι σε λάθος θέσεις, ρουσφέτι και μίζες) τις βλέπουμε κι εδώ στη Κύπρο.
Γνωρίζουμε πως οι πολιτικοί έχουν τους καλούς και ακριβοπληρωμένους image makers που τους λένε πως να ντυθούν, πως να μιλήσουν, πως να χρησιμοποιήσουν ξεκάθαρα συγκεκριμένες λέξεις και φράσεις ουκ ολίγες φορές, πως να διαχειριστούν μια κρίση κοκ.
Συνήθως οι πολιτικοί με αυτές τις οδηγίες των “ειδικών”, τα καταφέρνουν και χειραγωγούν τις μάζες και ξεγελούν τον λαό, ιδιαίτερα όταν αποτείνονται σε κομματικά φανατισμένα άτομα που θα στηρίξουν το κόμμα, τον ηγέτη του κόμματος κοκ, με κλειστά μάτια και αυτιά.
Ωστόσο, η στημένη συνέντευξη του Πρωθυπουργού της Ελλάδας Κυριάκου Μητσοτάκη στον Σταύρο Θεοδωράκη, στην εκπομπή “Πρωταγωνιστές”, προκάλασε την οργή του κόσμου στα ΜΚΔ και όχι αδίκως. (Μετά από αυτό εχει άραγε απολύσει τους image makers του;)
Βλέπετε, οι τακτικές των “ειδικών” ακόμη και αν έχουν τελειώσει τα καλύτερα πανεπιστήμια της Αμερικής, κάποτε αποτυχάνουν όταν βάζουν στις οδηγίες τους λίγες μεζούρες ανθρωπιάς λιγότερες από όσο πρέπει και αρμόζει.
“Όταν κανείς, που έχει το κύριο βάρος της διακυβέρνησης, μιλάει, 4 χρόνια μετά, στον απόηχο μιας τραγωδίας, ωσάν παρατηρητής και επισκέπτης, τότε το χάσμα μεταξύ αλήθειας και ψεύδους παραμένει αγεφύρωτο. Ο δρόμος παραμένει για τη χώρα μακρύς και επώδυνος” έγραψε ένας χρήστης στα ΜΚΔ.
Έχω δει την συνέντευξη Μητσοτάκη και διάβασα πολλά σχόλια γι αυτήν. Στα περισσότερα σχόλια, του οργισμένου κόσμου, συμφωνώ. Ο Μητσοτάκης κατά τη διάρκεια της συνέντευξης είχε έγνοια μετακύλισης ευθυνών σε οποιοδήποτε, σε οτιδήποτε, πλην της κυβέρνησης του.
Αυτό όμως που ήταν το πιο αληθινό, σε αυτό στο οποίο υποκλήθηκα ήταν η ανάρτηση του ηθοποιού Θοδωρή Ελευθεριάδη, γιατί ο κ. Ελευθεριάδης έχασε τη μητέρα του στο ΕΓΚΛΗΜΑ αυτό που ονομάζεται “Σιδηροδρομική τραγωδία”.
Γιατί, επαναλαμβάνω, “το λαμπρόν τζει που πέφτει κρούζει” και όσοι έχουν χάσει δικούς τους ανθρώπους από το έγκλημα αυτό, έχουν (αλήθεια) περισσότερο δικαίωμα από εμάς να μιλούν. Όταν μιλούν αυτοί, εμείς ας σωπαίνουμε λίγο.
Η ανάρτηση του Θοδωρή Ελευθεριάδη:
Πραγματικά προσπαθώ να μην τοποθετηθώ όλες αυτές τις μέρες.Με έχουν προσεγγίσει όλοι οι δημοσιογράφοι ,όλα τα κανάλια ,όλες οι εκπομπές ,όλα τα δελτία ειδήσεων για να μιλήσω (το κλάμα πουλάει και φέρνει νούμερα) και δεν το κάνω γιατί θα τους πάρει όλους ο διάολος και επειδή θέλω να θρηνήσω μόνος μου…όχι μπροστά στις κάμερες ούτε μπροστά σε όλη την Ελλάδα.Βγαίνει ο παρατρεχάμενος ο Πορτοσάλτε και λέει πρώτος την χοντράδα και λέω «Θοδωρή μην ασχοληθείς,το άτομο ειναι ηλίθιο»Ξανά όλοι οι δημοσιογράφοι τηλέφωνο.Και απόψε βλέπω αυτό.Δεν ξέρω πραγματικά τι να πω.Έχω χάσει πάσα ιδέα για την περίπτωση ανθρώπου που λέγεται Μητσοτάκης και για το μπουρδέλο που λέμε Κράτος.Γράφω-σβήνω-βρίζω-ξανά σβήνω-ξανά βρίζω και ξανά σβήνω.Δεν έχει νόημα ούτε να βρίσω πια.Δεν μου έχει μείνει αντοχή ούτε για αυτό.Απλώς θέλω να πω οτι η Μαμά μου δεν έγινε θυσία.ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΕ.Και θα το θυμάμαι για πάντα ακόμη κι όταν όλοι το ξεχάσουν.
#Τεμπη_έγκλημα
