Της Γιώτας Δημητρίου
(Αρχισυντάκτρια SkalaTimes)
Ο κόσμος της διαφθοράς και των βολεμένων, στη νήσο των Αγίων, δρατζιάζει, που λέμε και στα χωριά μας.
Ο κόσμος αγανακτισμένος παρακολουθεί τους βολεμένους της κυβέρνησης και ξέρει με ποια κριτήρια βρέθηκαν στις θέσεις που βρέθηκαν.
Ο κόσμος τα γράφει στα ΜΚΔ, κάποιοι ομολογουμένως τα γράφουν έξυπνα και τεκμηριωμένα, κάποιοι άλλοι με άκομψο ή ηλίθιο τρόπο, το θέμα όμως δεν είναι πώς τα γράφουμε, το θέμα είναι πως κανείς δεν μας ακούει.
Και δεν θα μας ακούσει!
Ζούμε σε μια χώρα που την ώρα που η Ελεγκτική Υπηρεσία βγάζει ανακοινώσεις που στην καλύτερη θα έπρεπε να οδηγήσουν κάποιους σε παραιτήσεις, αν μη τι άλλο για λόγους ευθιξίας, αυτοί αντιθέτως κορδώνουν σε φωτογραφίες, ανακοινώσεις, αναρτήσεις και κλείνουν τσαχπίνικα το μάτι στον επικοινωνιολόγο τους, τον οποίο πληρώνει ο φορολογούμενος πολίτης.
Στην Κύπρο ζούμε, που έλεγε προεκλογικά και ο κύριος Χριστοδουλίδης. Ναι. Στην Κύπρο ζούμε. Ξέρουμε τι συμβαίνει κι αν δεν ξέρουμε τότε είμαστε μέρος του προβλήματος.
Καταντάω γραφική όταν λέω πως οφείλουμε να αγωνιστούμε για να παραδώσουμε μια καλύτερη πατρίδα στα παιδιά μας. “Ένα καλύτερο αύριο”, όπως έγραφα τότε στους αγώνες για το λιμάνι της πόλης μας. Ωστόσο, η διαφορά η δική μου (και ομοϊδεατών) με τους απέναντι είναι πως όταν εμείς λέμε ότι θέλουμε να παραδώσουμε μια καλύτερη Κύπρο στα παιδιά μας εννοούμε όλα τα παιδιά του τόπου, όχι μόνο τα δικά μας!
Βλέπω φίλους που ζουν στο εξωτερικό να εκπλήσονται με τα όσα γίνονται εδώ και να απορούν με την ανοχή, ενίοτε την βλακεία μας, (όχι δεν θεωρείται αγώνας ένα άρθρο και μία ανάρτηση), βλέπω ανθρώπους μορφωμένους του Imperial, του MIT, του Columbia να ΑΝΑΓΚΑΖΟΝΤΑΙ να ζουν και να εργάζονται στο εξωτερικό, επειδή στην πατρίδα τους την Κύπρο δεν μπορούν να βρουν δουλειά, αφού τους λείπει το πιο βασικό προσόν: το μέσον. Δεν έχουν πατέρα/συζύγο/συγγενή πολιτικό ή δεν έχουν πλούσια οικογένεια να μπορεί να μεσολαβήσει somehow. Ειναι αυτοί που έχουν τελειώσει τα καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου, αλλά δεν τόλμησαν να στείλουν το βιογραφικό τους στον κ. Χριστοδουλίδη γιατί γνώριζαν πως γίνονται οι προσλήψεις σε αυτό τον τόπο, όπως ξέρουμε όλοι μας, Είπαμε, στη Κύπρο ζούμε.
(Ειρήσθω εν παρόδω, μόνο το ΑΚΕΛ ενέγραψε θέμα στη βουλή για τους πολιτικούς διορισμούς συμβούλων; Τα υπόλοιπα κόμματα δεν έχουν απορία να δούμε πώς και ποιοι διορίστηκαν; Σχετική ανακοίνωση εδώ)
Την ώρα που πολλές οικογένειες ζουν στα όρια ή και κάτω από τα όρια της φτώχειας, την ώρα που γίνονται μάχες για τον κατώτατο μισθό και την ακρίβεια, την ώρα που νέοι άνθρωποι απόφοιτοι των καλύτερων πανεπιστημίων του κόσμου αναγκάζονται να ξενιτευτούν, την ώρα που κόσμος κινδυνεύει να χάσει το σπίτι του, την ώρα που η Ελεγκτική Υπηρεσία βγάζει ανακοινώσεις ντροπής για την κυβέρνηση, αυτή την ώρα κάποιοι βολεύονται σε θεσούλες που αν δεν είχαν μέσον, (βλέπε σύζυγο πατέρα συγγενή πολιτικό, ή βλέπε χορηγία προεκλογικής, κοκ), δεν θα είχαν καν το θράσος να διανοηθούν πως τους αξίζει μια τέτοια θέση!
Στην Κύπρο ζούμε, ναι.
Και το πρόβλημα δεν είναι αυτοί, οι βολεμένοι και διεφθαρμένοι.
Εμείς είμαστε το πρόβλημα, που τους ανεχόμαστε! Είναι καιρός να καταλάβουμε πως τα άρθρα και οι αναρτήσεις δεν μπορούν να αλλάξουν το σάπιο σύστημα τους. Χρειάζεται δράση! Δεν είμαι σίγουρη αν η δράση μπορεί να γίνει από την όποια αντιπολίτευση ή αν χρειάζεται οργάνωση του κόσμου, κόσμου από όλα τα κόμματα, κόσμου που δεν έχει σχέση με την πολιτική, κόσμου σαν εμένα που δεν ονειρευτήκαμε ποτέ βουλευτιλίκι ή οποιαδήποτε πολιτική θέση και όταν μας έγινε πρόταση είπαμε όχι, οργάνωση κόσμου που θέλει να βάλει ένα τέλος σε αυτή την προκλητική, δυστοπική αθλιότητα που παρακολουθούμε σαν αποχαυνωμένοι θεατές!
Κάτι πρέπει να γίνει.
Το οφείλουμε στα παιδιά αυτού του τόπου. Φτάνει, αλήθεια, φτάνει!
Υ. Γ Αφορμή για το πιο πάνω κείμενο είναι μια σειρά από γνωστά και άγνωστα γεγονότα, με αποκορύφωση τη χθεσινή ανακοίνωση της Ελεγκτικής Υπηρεσίας: “Με τη σημερινή Απόφαση τού Δικαστηρίου Εργατικών Διαφορών ο κύπριος φορολογούμενος φορτώνεται για τις επόμενες δεκαετίες τέσσερεις (4) υπαλλήλους οι οποίοι προσελήφθησαν το 2013 χωρίς καμία διαδικασία ως υπάλληλοι ορισμένου χρόνου (μισθωτά πρόσωπα), που θα ήταν συνεργάτες του τέως Προέδρου της Δημοκρατίας (ΠτΔ) μέχρι το 2018 και μετά θα αποχωρούσαν, και στην πορεία παράνομα μετατράπηκαν με απόφαση της Προεδρίας σε υπαλλήλους αορίστου χρόνου. Αυτές οι ενέργειες της διοίκησης ευνόησαν τις τέσσερεις υπαλλήλους δημιουργώντας σε αυτές κεκτημένα δικαιώματα” (Ολόκληρη η ανακοίνωση εδώ)
