“Ελευθερία είναι το δικαίωμα να λες στους ανθρώπους αυτό που δεν θέλουν ν’ ακούσουν“
-George Orwell
Της Γιώτας Δημητρίου
Δημοσιογράφος, Αρχισυντάκτρια SkalaTimes
Υπάρχει ελευθερία του λόγου στις μέρες μας; Μια αυθόρμητη απάντηση είναι “ναι”.
Ζούμε την εποχή των ΜΚΔ, όπου ο καθείς μπορεί να εκφράσει ό,τι λάθος ή σωστό του κατέβει, μπορεί να ισχυριστεί κάποιος.
‘Αλλωστε, είδαμε να αλλοιώνεται η πολιτική ιστορία χωρών, να προπαγανδίζονται γεγονότα με σοβαρά ψέματα, να σερβίρονται μισές αλήθειες, να υπάρχει τελοσπάντων αυτό που λέμε “ελευθερία του λόγου” στα περιβόητα ΜΚΔ.
Στην πραγματικότητα όμως δεν υπάρχει ελευθερία του λόγου. Υπάρχει περιορισμένη ελευθερία του λόγου.
Στην εποχή του politically correct οι παραφωνίες που δεν συνάδουν με την όποια ενορχηστρωμένη αφήγηση του συστήματος πολεμιούνται, καταπολεμούνται, διώκονται με μοντέρνους τρόπους και μπαίνουν τιμωρία, στο περιθώριο.
Το καιρό της πανδημίας όποιος τολμούσε να μιλήσει κατά των εμβολίων ήταν “ψεκασμένος”, “αντιεμβολιαστής”, (ασχέτως αν ήταν υπερ όλων των λοιπών εμβολίων και σκεπτικιστής μόνο για το συγκεκριμένο, του κορωνοίου) και γενικά “αγράμματος, αμόρφωτος και κατά της επιστήμης”. Ενδεχομένως και….επικίνδυνος!
Η επιστήμη βοηθά τον κόσμο να πάει μπροστά. Αλλιώς θα βρισκόμασταν ακόμη σε σκοταδισμό, για να χρησιμοποιήσω και ένα όρο του 16ου αιώνα.
Από την άλλη, όμως, όταν η επιστήμη εξυπηρετεί τα συμφέροντα των πολυεθνικών φαρμακευτικών θυσιάζοντας την υγεία των ανθρώπων, παυει να είναι επιστήμη, its pure business.
Όταν η εναλλακτική ιατρική θεωρείται αυτόματα τσαρλατανισμός, πριν ακόμη την μελετήσω γιατί εγώ είμαι “μορφωμένος άνθρωπος”, τότε υποθέτω με το φτωχό μου μυαλουδάκι, εγώ η φτωχή τω πνεύματι, (που με αποκαλούσε κι ένας “μορφωμένος” ΄φίλος που είχα κάποτε, ο οποίος τώρα κάνει καριέρα πολιτικού), ότι οφείλουμε να επανεξετάσουμε τη λέξη μόρφωση και τι έστι μορφωμένος.
Αν δεν επιτρέπουμε στις διαφορετικές φωνές να μιλήσουν, γιατί δεν συνάδουν με την όποια αφήγηση του παγκόσμιου συστήματος, τότε τι μας διαφοροποιεί από τον Μεσαίωνα;
Η γνώση ήταν ανέκαθεν το όπλο για να πάει μπροστά η ανθρωπότητα. Αλλά, η γνώση επιβάλλεται να κατοικεί σε ανοικτά μυαλά, αλλιώς εγκλωβίζεται και χάνει το νόημα της.
Η όποια διογκωμένη ιδέα για την επιστήμη, (επειδή ταιριάζει με τα όσα έλεγε ο θεωρητικός της ιδεολογίας μου πχ), πρέπει να κρίνεται με βάση την εποχή που μιλούσε ο αγαπημένος σου θεωρητικός, ηγέτης κτλ. Στο 1870 και στις αρχές του 1900 η επιστήμη δεν ήταν η ίδια με την επιστήμη του σήμερα. Μια μικρή έρευνα για συγκεκριμένες πολυεθνικές φαρμακευτικές που είχαν βαρυσημαντο ρόλο στον Α’ και Β’ Παγκόσμιο πόλεμο θα σε βοηθήσουν να δεις την “αλλαγή” του μανιφέστου της επιστήμης της ιατρικής, σε παγκόσμιο επίπεδο, τον τελευταίο αιώνα.
Το θέμα ωστόσο αυτού του editorial δεν είναι η ιατρική.
Είναι γενικότερα η ελευθερία του λόγου στις μέρες μας.
Δεν υπάρχει ελευθερία του λόγου!
Υπάρχει περιορισμένη ελευθερία του λόγου, μέχρι εκεί που είναι “ακίνδυνη” για το παγκόσμιο αφήγημα του συστήματος.
Αλλιώς μαυροπινακίζεσαι, μπαίνεις στο περιθώριο και ίσως, ίσως και να τιμωρηθείς.
Σε αυτή τη μάχη του καλού και κακού, (διότι περί αυτού πρόκειται), δεν ξέρω ποιοι θα νικήσουν, αλλά ξέρω πως κάποιοι θα κοιμούνται ήσυχοι πως δεν πορεύτηκαν ποτέ με το σκοτάδι, η έγνοια τους ήταν να ακολουθούν το φως, όποιο κι αν ήταν το τίμημα, κι ας τους αποκαλούσαν θεότρελους.
Έχω μάλιστα την εντύπωση, πως αυτοί του φωτός, είναι, αλήθεια, αρκετοί. Περισσότεροι από όσο υπολογίζονται. Κι ας τους έχουν περιορίσει, την όποια ελευθερία του λόγου. Κι ας φοβούνται να εκφραστούν στα ΜΚΔ!
Υ.Γ Αν είναι με γρίφους το κείμενο, είναι ακριβώς λόγω της περιορισμένης ελευθερίας του λόγου! Καλό τριήμερο εύχομαι σε όλους!
