Text Follows in English
6 καλλιτέχνες απο την Ασία εξερευνούν παραδοσιακές τέχνες και παρουσιάζουν έργα εμπνευσμένα απο το ταξίδι τους στην Κύπρο
13 Οκτωβρίου με 20 Νοεμβρίου
Καλλινίκειο Δημοτικό Μουσείο, Αθηένου
Τι κοινά μπορεί να έχουν οι ασιατικές παραδοσιακές τέχνες και η κυπριακή χειροτεχνία; Πως μπορούν νησία που τα χωρίζουν μακρινοί ωκεανοί να βρουν κοινούς αγώνες και πώς μπορεί η τέχνη να είναι το κλειδί για τη δημιουργία νέων εννοιών;
Ένα artistic residency που λαμβάνει χώρα τώρα στην Αθηένου, φιλοξενεί έξι καλλιτέχνες απο διαφορετικές πρακτικές τέχνης της Ασίας, οι οποίοι συνεργάζονται με τεχνίτες της Κύπρου για να δημιουργήσουν έργα τέχνης που αντικατοπτρίζουν τη ταυτότητα, μνήμη και κληρονομιά.
Το πρότζεκτ, μια συνεργασία μεταξύ Ιαπωνίας και Κύπρου, θα καταλήξει σε μια ομαδική έκθεση μικτών μέσων στην Αθηένου υπό την επιμέλεια της Shaoan Huang στο πλαίσιο των παράλληλων εκδηλώσεων της Μπιενάλε Λάρνακας. Με τίτλο To the Sea, With Her Names, η έκθεση στο Καλλινίκειο Δημοτικό Μουσείο θα διαρκέσει από τις 13 Οκτωβρίου έως τις 20 Νοεμβρίου.
Συμμετέχουν οι: Kuo-Wei Lin (TW/DE), Christine Cheung (CA/DE), Mizuki Kajihara (JP), Kei Ota (JP/USA), Ryuji Onari (JP) και Jun’ichiro ISHII (JP/FR)
Με τα έργα να δημιουργούνται αυτή τη στιγμή στο νησί, οι έξι καλλιτέχνες συνδυάζουν παραδοσιακές ιαπωνικές τέχνες και τις δικές τους πρακτικές με τα καλλιτεχνικά και πολιτιστικά δώρα της Κύπρου.
Εμπνεύσεις λαμβάνονται από τη γεωγραφία, τη ζωή γύρω στη Πράσινη Γραμμή και το φυσικό τοπίο ενώ η αναζήτηση της ταυτότητας και του ανήκειν υλοποιείται μέσα από τη δουλειά τους – μια πραγματικότητα όχι μόνο για πολλούς Κύπριους αλλά και για ορισμένους από αυτούς τους καλλιτέχνες.
«Η παραδοσιακή τεχνική είναι παραδοσιακή τεχνική», λέει ο διοργανωτής της έκθεσης και καλλιτέχνης Jun'ichiro ISHII, «αλλά αν χρησιμοποιηθεί για κάτι άλλο, για διαφορετικό σκοπό, της δίνεται άλλη ζωή.
Όπως και στην Κύπρο, έτσι και στην Ιαπωνία οι παραδοσιακές χειροτεχνίες εξαφανίζονται. Η προστασία και η ελπίδα ότι θα επιβιώσουν είναι ένα δύσκολο έργο, και ίσως χρειάζεται να τις ενεργοποιήσουμε αλλίως, να τους δώσουμε έναν νέο τρόπο χρήσης». Το πρότζεκτ στην Αθηένου είναι μια πειραματική προσπάθεια δοκιμής αυτής της ιδέας και που θα οδηγήσει αυτό το αποτέλσμα είναι ακόμα άγνωστο.
Η ιδέα πίσω από την έκθεση ‘To the Sea, with Her Names’ προέκυψε μετά τη συμμετοχή του Jun'ichiro ISHII στη 2η έκδοση της Μπιενάλε Λάρνακας το 2021. Μετά την επιστροφή του στην Ιαπωνία, εμπνεύστηκε να επιστρέψει στην Κύπρο αφού επιρεασμένος απο τα έργα του ποιητή Édouard Glissant, μαζί με έναν από τους συμμετέχοντες καλλιτέχνες, Kei Ota.
«Όταν ο ISHII με προσκάλεσε σε αυτή την έκθεση», σχολιάζει η επιμελήτρια Shaoan Huang, «όλος ο πλανήτης αντιμετωπίζε μια νέα πραγματικότητα – την πανδημία του κορωνοϊού. Η τοποθεσία μου στην Ταϊβάν με έκανε φυσικά να αναλογιστώ αν υπήρχαν κρυφές συνδέσεις αναμεσά μας πέραν του ότι είμαστε απομονωμένα νησιά. Αναρωτήθηκα τι γνώσεις για τη διασύνδεση μεταξύ όλων μας θα άφηνε πίσω της η συνεχιζόμενη παγκόσμια πανδημία, οι συγκρούσεις και οι καταστροφές ».
Ο τίτλος «To the Sea, with Her Names» αντλεί έμπνευση από το ποίημα ‘The Sea is History’ του Derek Walcott, που αναφέρεται στο κείμενο του Glissant ‘The Poetics of Relation’, με ιδέες του ποιητή για τη φύση του πολιτισμού και της ταυτότητας, που επαναπροσδιορίζουν συνεχώς τον εαυτό τους.
Οι επιτόπιες εμπειρίες παραδοσιακής χειροτεχνίας, η συγκέντρωση πολιτιστικού ερευνητικού υλικού και η συνεργασία με ντόπιους (καλλιτέχνες και απλούς πολίτες) αποτελούν το σκελετό αυτής της έκθεσης. Τα έργα τέχνης που θα εκτεθούν όχι μόνο αντιπροσωπεύουν τις αντανακλάσεις των καλλιτεχνών αλλά επιθυμούν να ξυπνήσουν μνήμες και εμπειρίες και στους ντόπιους θεατές. Με αυτόν τον τρόπο ανοίγονται νέα διασταυρούμενα μονοπάτια, προσφέροντας μια πιο ποικίλη γκάμα φαντασίας για το μέλλον.
«Αυτή η έκθεση εστιάζεται στους αντίλαλους που διαπλέκονται μέσα στην ιστορία και πώς η τέχνη, μέσω της φαντασίας, αναδιαμορφώνει την αντίληψή μας για τον κόσμο», προσθέτει η επιμελήτρια. «Η Κύπρος, που βρίσκεται στο σταυροδρόμι των Τριών Ηπείρων, φέρει την πολυπλοκότητα πολλών πολιτισμών. Με την πάροδο του χρόνου, με κάτοικους από διαφορετικά πολιτιστικά υπόβαθρα να συνκατοικούν, διαφορετικές αντιλήψεις έχουν αναδυθεί στην ίδια γη. Αυτές οι διαφορές είναι διάσπαρτες στη γλώσσα, τη δεξιοτεχνία, τα τεχνουργήματα, τα τραγούδια, τους χάρτες, τους πίνακες και τις αναμνήσεις. Δεν υπονοούν μόνο την ασάφεια και τη συνεχή ρευστότητα της έννοιας της ταυτότητας, αλλά υπογραμμίζουν επίσης πώς οι ιστορικές αφηγήσεις είναι πάντα σαν κύματα – που σαρώνουν, υποχωρούν και επιστρέφουν».
Περιγραφή καλλιτεχνών:
Mizuki Kajihara
Κατά τη διάρκεια της παραμονής της στην Κύπρο, η Mizuki Kajihara εξερευνά πώς το κύριο ενδιαφέρον της για τη μουσική μεταδίδεται μεταξύ των ανθρώπων, συνδυάζοντας ενδεχόμενες και διφορούμενες αναμνήσεις για να δημιουργήσει νέες ιστορίες. Κατά την αναζήτηση για μουσικές ενδείξεις, τα γλωσσικά εμπόδια οδήγησαν σε πολλές παρεξηγήσεις, ενώ πρόσθεσαν επίσης στα πλαίσια της φαντασίας της. Όταν οι παρεξηγήσεις επανεξετάστηκαν και επιβεβαιώθηκαν λανθασμένες, οι φανταστικές ιστορίες της Kajihara έγιναν ακόμη πιο ενδιαφέρουσες.
Στοιχεία για αυτές τις ιστορίες είναι διάσπαρτα σε ένα τραπέζι εντός της έκθεσης. Στο βίντεό της, η καλλιτέχνις ξεκινά ένα ταξίδι από την κατοικία της στην Αθηένου προς τα εγκαταλελειμμένα ερείπια του χωριού Πετροφάνι, που βρίσκεται κοντά στην νεκρή ζώνη, παίζοντας ένα τραγούδι νανουρίσματος σε μια ηλεκτρονική συσκευή ενσωματωμένη σε ένα λούτρινο ζωάκι. Ωστόσο, καθώς παίζει ή μουσική, η μπαταρία της συσκευής τελειώνει, με αποτέλεσμα η μουσική να παραμορφώνεται και τελικά να μην συνεχίζει να παίζει προς τον προορισμό της.
Christine Cheung
Σε ένα γράμμα της, η Christine Cheung συνδυάζει τις προσωπικές συναισθηματικές εμπειρίες της σύγκρουσης με τοπικές αναμνήσεις της Κύπρου. Καθώς η συγγραφέας φτάνει στην Κύπρο, οι συναντήσεις της με τους ντόπιους μπλέκονται με τις αναμνήσεις και τα συναισθήματα του διαχωρισμού. Η προσωπική επιστολή εμβαθύνει στα όρια μεταξύ της προσωπικής και της συλλογικής ανάμνησης. Επίσης, διασυνδέει τα όρια σε ένα ευρύτερο πλαίσιο με αναφορά σε συγκεκριμένα τοπία και γεγονότα που αναφέρονται σε αυτό.
Kei Ota
Η Kei Ota στοχάζεται τη θεατρική φύση της μνήμης και της πολιτιστικής ρευστότητας μέσα από την παράσταση και το βίντεο, συναρπασμένος απο τον Glissant. Αυτό την καθοδηγεί να επανακαθορίσει αυτές τις περίπλοκες παγκόσμιες πολυπλοκότητες στους απέραντους μα και κοινούς ωκεανούς μας ή στη φαντασία μας.
Το βίντεο της με τίτλο "Νόστος" αναφέρεται σε μια μνημονική τεχνική του 16ου αιώνα από τον Ιταλό φιλόσοφο Giulio Camillo, στην οποία πρόσθετε μνήμες και ανθρώπινη γνώση σε μια δομή βασισμένη σε αρχαίο ρωμαϊκό θέατρο. Περιλαμβάνοντας νέο βίντεο υλικό από τον αρχαιολογικό χώρο Κουρίου, θέτει μια συναρπαστική ερώτηση στο κοινό: "Πώς βρίσκονται οι τάσεις μεταξύ της ατομικής, εθνικής και συλλογικής μνήμης εντός του προσωπικού θεάτρου της δικής μας μνήμης;"
Ryuji Onari
Το κύριο μέσο του Ryuji Onari είναι η τέχνη με το Urushi (ένα φυσικό υλικό επικάλυψης φτιαγμένο από χυμό δέντρο), χρησιμοποιώντας το για την έκθεση μέσω της τεχνικής του Kintsugi και πραγματοποιώντας ένα εργαστήρι για τη Λάρνακα Μπιενάλε. Στο εργαστήρι διάρκειας τεσσάρων εβδομάδων, κάτοικοι του νησιού έμαθαν να κολλούν πορσελάνια κομμάτια με τη μέθοδο του Kintsugi.
Παράλληλα, ο Onari επισκέφθηκε αρκετούς κύπριους κεραμίστες, συλλέγοντας κεραμικά κομμάτια φτιαγμένα στη χώρα. Πειραματίζοντας, επανασυναρμολόγησε αυτά τα κομμάτια χρησιμοποιώντας την αρχαία ιαπωνική τεχνική του Kintsugi. Μέσω των εργαστηρίων και προσωπικής δουλείας, η πρακτική του Onari δημιουργεί ισχυρούς χώρους για συζήτηση και προσπάθειες επισκευής, είτε κυριολεκτικά είτε μεταφορικά.
Kuo-Wei Lin
Ο Kuo-Wei Lin επιδεικνύει διάφορες τεχνικές γυάλισματος στο χέρι (patina) σε πλάκες χαλκού, με στόχο να καλλιεργίσει μια σύνδεση με την ιστορία των χαλκορυχείων της Κύπρου μέσα από τη σωματική εργασία. Οι ματ και γυαλιστεροί του κυκλικοί χαλκοί δίσκοι προκαλούν συνδυασμούς με κάτι που όλοι μας γνωρίζουμε μέσα από το νόμισμα. Είναι τοποθετημένοι γεωμετρικά στο πάτωμα σε σχήμα σκακιέρας, αντικατοπτρίζοντας το περιβάλλον ενώ υπονοούν επίσης τις αντιστοιχίες μεταξύ υλικού, εργασίας και αξίας σαν να παίζουν ένα παιχνίδι μέσα στους κανόνες της πραγματικότητας.
Jun'ichiro ISHII Ο Jun'ichiro ISHII ασχολείται κυρίως με τις πολιτικές και οικονομικές συγκρούσεις υπό τον παγκόσμιο καπιταλισμό. Παρατήρησε μια επαναλαμβανόμενη εικόνα σε κυπριακά αγγεία του 14ου αιώνα που απεικονίζει μια παραδοσιακή σκηνή γάμου όπου δύο άνθρωποι μοιράζονται ένα πόντσο, συμβολίζοντας μια ευχή για ενότητα.
Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Κύπρο, ο ISHII έμαθε τεχνικές παραδοσιακής υφαντουργίας και δημιούργησε ένα πόντσο συνδυάζοντας ύφασμα από παλαιά ρούχα που του παραχώρησαν ντόπιοι κάτοικοι. Στο αποτέλεσμα είναι εμφανές η αντίθεση μεταξύ του υφάσματος που παράγεται σε σύγχρονες βιομηχανικές γραμμές παραγωγής και στο χειροποίητο υφάσμα. Αυτό τονίζει τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι παραδοσιακές τεχνικές στη σύγχρονη εποχή και υπογραμμίζει την αναχρονικότητα της απλής επιθυμίας για ενότητα στην πολύπλοκη παγκόσμια κατάσταση σήμερα.
Χώρος έκθεσης: Καλλινίκειο Δημοτικό Μουσείο, Αθηένου
Ώρες λειτουργίας: 8:00 – 15:00
Υπο την επιμέλια της Shaoan Huang (TW), σε διοργάνωση του Jun’ichiro ISHII
Υποστηρικτές: KIKA gallery (Κιότο, Ιαπωνία), Υπηρεσία Κυπριακής Χειροτεχνίας – Υφυπουργείο Πολιτισμού Κύπρου
~
To the Sea, With Her Names
A parallel exhibition of Larnaca Biennale 2023
Following an artistic residency with the craftspeople of Athienou, 6 Asian artists present works inspired by Cyprus
October 13 th – November 20 th
Kallinikeio Municipal Museum, Athienou
Can a commonality be found between traditional Asian techniques and Cypriot handicrafts? How can islands separated by distant oceans, find common struggles and how can art be the key to creating new meanings?
An artistic residency currently happening in Athienou has six artists from different art practices and backgrounds in Asia, working closely with local craftspeople, creating works that reflect identity, memory and heritage.
The project, a collaboration between Japan and Cyprus, will result in a mixed media group exhibition in Athienou curated by Shaoan Huang as part of Larnaca Biennale’s parallel events. Titled To the Sea, WithHer Names, the exhibition will run from October 13 th to November 20 th at the Kallinikeio Municipal Museum.
Participating in the project are Kuo-Wei Lin (TW/DE), Christine Cheung (CA/DE), Mizuki Kajihara (JP), Kei Ota (JP/USA), Ryuji Onari (JP) and Jun’ichiro ISHII (JP/FR).
With the work currently being created on the island, the six artists are blending traditional Japanese techniques and their own practices with Cypriot crafts and history. Inspirations by the geography, the division and the natural landscape are taken whilst a sense of struggle for identity and belonging materialises through their work – a reality not just for many Cypriots but for some of these artists as well.
“Traditional technique is traditional technique,” says exhibition organiser and artist Jun’ichiro ISHII, “but if used for something else, for a different purpose, it gives it another life. Just like in Cyprus, traditional handicrafts are disappearing in Japan as well. Simply protecting and hoping they survive is a challenging task so perhaps we need to activate it, give it a new way of using.” The project in Athienou is an experimental effort to test this notion and how it will result is still unknown.
The idea behind the exhibition ‘To the Sea, with Her Names’ originated after Jun'ichiro ISHII participated in the 2nd edition of the Larnaca Biennale in 2021. After returning to Japan, he was inspired to return to Cyprus after resonating with the works of the late poet Édouard Glissant, with one of the participating artists, Kei Ota.
“When ISHII invited me to this exhibition,” comments curator Shaoan Huang, “most of the world was busy dealing with the Coronavirus pandemic. My location in Taiwan naturally made me ponder whether hidden connections existed beyond these isolated islands. I wondered what lasting insights the ongoing global pandemic, conflicts, and disasters would leave behind for the interconnection between all of us.”
The title, ‘To the Sea, with Her Names’ draws inspiration from the poem ‘The Sea is History’ by Derek Walcott, cited in Glissant’s seminal text ‘The Poetics of Relation’, where it regards Glissant’s ideas on the fluid nature of culture and identity, constantly redefining themselves.
On-site experiences of traditional craftsmanship, the gathering of cultural research material and collaboration with locals (artists and ordinary citizens) form the backbone of this exhibition. The artworks to be exhibited not only represent the reflections of the artists but wish to awaken memories and experiences among local viewers too. This way, new intersecting paths open, offering a more diverse range of imaginations for the future.
“This exhibition is interested in the echoes intertwined within history and how art, through imagination, reshapes our perception of the world,” adds the curator. “Cyprus, situated at the crossroads of the Three Continents, carries the complexity of multiple cultures. Over time, with resident groups from diverse cultural backgrounds co-inhabiting, different perceptions have emerged on the same land. These differences are scattered across names in language, craftsmanship, artefacts, songs, maps, paintings, and memories. They not only imply the ambiguity and continuous fluidity of the concept of identity but also highlight how historical narratives are always like waves–sweeping, receding, and returning.”
Artist project description:
Mizuki Kajihara
During her time in Cyprus, Mizuki Kajihara explores how her main interest in music is transmitted between people, weaving together contingent and ambiguous memories to create new stories. While searching for musical clues, language barriers led to many misunderstandings which added to Kajihara’s realm of imagination. Even after these misunderstandings were revisited and confirmed incorrect, Kajihara’s imaginary stories became even more intriguing. Clues to these stories are scattered on a tabletop within the exhibition. In her video, the artist embarks on a journey from her residence in Athienou towards the abandoned village ruins of Petrofani, situated close to the Buffer Zone, playing a lullaby song on an electronic player embedded in a stuffed animal. However, during the journey, the music player's battery runs out, causing the music to distort and ultimately fail to continue playing towards its intended destination.
Christine Cheung
In a letter, Christine Cheung intertwines her personal emotional experiences of conflict with local memories of Cyprus. As the author herself personally arrives in Cyprus, her encounters with the locals become intertwined with her, the memories and emotions of separation.
This intimate letter delves into the boundaries between the personal and the collective. It also interconnects the boundaries to a broader context by referring to specific place names and events mentioned within it.
Kei Ota
Kei Ota contemplates the theatrical nature of memory and cultural fluidity through performance and video work, intrigued by Glissant. This prompts her to re-orient these intricate global complexities within the vastness and commonality of the ocean or our `imagination`. Her video “Nostos” references a mnemonic technique by 16th-century Italian philosopher Giulio Camillo in which he affixed memories and human knowledge to that of a structure based on an ancient Roman theatre. Featuring new video footage from the ancient archaeological site of Kourion, she poses a thought-provoking question to the audience: "How are the tensions between individual, national, and collective memory located within our own personal memory theatre?”
Ryuji Onari
Ryuji Onari’s main medium is working with Urushi (a natural coating material made out of tree sap), utilizing this for the exhibition through the technique of Kintsugi and also conducting a workshop for the Larnaca Biennale. In the four-week workshop, local residents learned to repair porcelain pieces with the Kintsugi method. Simultaneously, Onari visited several Cypriot ceramic artists, collecting ceramic fragments produced across the island’s division. In an experimental process, he reassembled these pieces using the ancient Japanese technique of Kintsugi. Through the gradual accumulation of time in the workshops and the communication of craft techniques, Onari’s process creates potent spaces for discussion and attempts to be glued back together.
Kuo-Wei Lin
Kuo-Wei Lin demonstrates various hand-polishing techniques (patina) on copper plates, aiming to establish a connection to Cyprus' copper mining history through physical labour. His matte and glossy circular copper plates evoke associations with something that all of us are familiar with in currency. They are arranged on the floor geometrically in a checkerboard fashion, mirroring the surrounding environment while also implying the correspondences between material, labour, and value as if playing in a game within the rules of reality.
Jun'ichiro ISHII
Jun'ichiro ISHII is primarily concerned with the political and economic conflicts under global capitalism. He noticed a recurring image in 14th-century Cypriot pottery that depicts a traditional wedding scene where two people share a poncho, symbolizing a wish for unity.
During his time in Cyprus, ISHII learned traditional Cypriot weaving techniques and created a poncho by combining the woven fabric with discarded clothing provided by local residents. A stark contrast can be sensed between the fabric produced on modern industrial assembly lines and the purely handwoven textile. This highlights the challenges faced by traditional techniques in contemporary times and underscores the anachronism of the simple desire for unity in today's complex global situation.
Exhibition venue: Kallinikeio Municipal Museum, Athienou, Larnaca district
Opening hours: 8:00 – 15:00
Curated by Shaoan Huang (TW)
Organized by Jun’ichiro ISHII
Supporters: KIKA gallery (Kyoto, Japan), Cyprus Handicraft Service- Deputy Ministry of Culture (Nicosia)
~
For more information, please visit www.biennalelarnaca.com
Social Media: Facebook / Instagram / Twitter / YouTube / Vimeo
@biennalelarnaca/@homehope.exhibition
