Ο κύριος Αντώνης, κηροποιός, διατηρεί κατάστημα στη καρδιά της Λάρνακας, στη στοά δίπλα από την εκκλησία του Αγίου Λαζάρου, εδώ και 60 περίπου χρόνια.
Πώς είναι να φτιάχνεις λαμπάδες και κέρινα ομοιώματα για τάματα πιστών Χριστιανών, για τόσες δεκάδες χρόνια; Άραγε ποια θαύματα έζησε ή άκουσε;
Ποια ήταν η Λάρνακα του χθες την οποία έζησε ο κύριος Αντώνη;
Αυτά προσπαθήσαμε να μαθουμε στην κουβέντα που είχαμε μαζί του, γιατί άνθρωποι σαν τον κύριο Αντώνη είναι πάντα επίκαιροι με τις ιστορίες τους, αλλά, ίσως, τέτοιες ημέρες Χριστούγέννων είναι ίσως λίγο περισσότερο.
Της Γιώτας Δημητρίου
Κύριε Αντώνη πόσα χρόνια είσαι εδώ στη στοά δίπλα από την εκκλησία του Αγίου Λαζάρου;
Περίπου εξήντα χρόνια….
Πόσο χρονών είσαι;
Σε λίγους μήνες γίνομαι 80.
Δεν σου φαίνεται κύριε Αντώνη….Πότε ξεκίνησε το μαγαζί εδώ με τις λαμπάδες, αυτό το κηροπωλείο;
Αρχικά είχα το μαγαζί δίπλα με τα παπλώματα, στη συνέχεια το πήρα κι αυτό με τις λαμπάδες. Σιγά σιγά τα συνδύαζα και τα δύο. Τώρα είμαι συνταξιούχος και συνεχίζω με πιο χαμηλούς ρυθμούς. “Ποσκολιούμαι”….
Εξήντα χρόνια σημαίνει πως θα έχεις πολλά να θυμάσαι από την Λάρνακα του χθες….
Μπράβο! Ναι! Α μάνα μου αγάπη μου, τι να σου πω; Τον καιρό τον παλιό, η Σκάλα ήταν μια κούκλα. Ήταν οι Φοινικούδες, γυρίζαν τα “τουρτζιά” (Τούρκοι) και πουλούσαν κρινάκια, γιασουμί σε κλωστή, καραολιά βραστά και καθόταν ο κόσμος και έπινε το ούζο του μαζί με τα καραολιά. Η ώρα 3-4 περνούσε το Δημαρχείο και ράντιζε τους δρόμους της παραλίας και μοσχοβολούσε ο τόπος.
Τι να σου πω; Η Σκάλα ήταν ένα πανόραμα!
Θυμάμαι περνούσαν οι άμαξες, εμείς ήμασταν μικροί και τρέχαμα να καθήσουμε κλεφτά πίσω στο σίδερο της άμαξας. ‘Οταν μας έβλεπε ο αμαξάρης γύριζε και μας θύμωνε….
Τι να πρωτοθυμηθώ; Γυρίζαν κάποιοι πουλούσαν μαχαλεπί και αϊράνι, τριαντάφυλλα, έβλεπες εικόνες που δεν θα τις ξαναδεί ποτέ κανείς, όμορφες εικόνες μέσα στη Σκάλα.
Εσύ πουλάς λαμπάδες, έρχονται οι πιστοί και τις αγοράζουν για τάματα που έχουν κάνει. Θεωρείς ότι παλιά ερχόταν περισσότερο ο κόσμος;
Σήμερα αν πουλώ 20% τότε πουλούσα 120%. Πίστευε παραπάνω ο κόσμος τότε. Δουλεύαμε 3-4 άτομα και δεν φτάναμε να εξυπηρετούμε τον κόσμο….
Εσύ ασχολείσαι με αυτή την επιχείρηση που έχει να κάνει με τάματα και λαμπάδες. Αλήθεια άκουσες ποτέ να σου διηγηθεί κάποιος πελάτης σου κάποιο μεγάλο θαύμα;
Μου έτυχαν πολλές φορές να ακούσω θαύματα που έτυχαν στον κόσμο που έρχεται εδώ, αλλά επίσης μου έχουν τύχει και μένα…..
Πες μας.
Μια μέρα ήρθε μια κυρία που είχε κάνει τάμα ένα κέρινο ομοίωμα παιδιού που να ζυγίζει πέντε κιλά. Εγώ είχα ένα ομοίωμα έτοιμο, αλλά ήταν τεσσεράμιση κιλά. Της λέω “δεν πειράζει, είναι οκ και αυτό, δεν θα πειράξει τον Άγιο μισό κιλό κάτω μισό κιλό πάνω”. Η ίδια δεν ήταν σίγουρη αν αυτό θα ήταν σωστό.
Τελικά την έπεισα να πάρει αυτό το κέρινο ομοίωμα παιδιού που ήταν τεσσεράμιση κιλά κι όχι πέντε όπως είχε τάξει. Την ώρα που πήγα να της το δώσω μοιράστηκε στη μέση και έπεσε στο πάτωμα! Μείναμε και οι δύο σοκαρισμένοι. Καταλάβαμε βεβαίως πως ήταν ένα μήνυμα πως το τάμα είναι τάμα και πως έπρεπε να το κάνει όπως το είχε τάξει.
Το πιο ωραίο θαύμα που μου έτυχε ήταν ένα άλλο, μεγάλο θαύμα. Μια μέρα ενώ έκανα τα κεριά μου και εργαζόμουν είπα στον Θεό (πάντα μιλώ μαζί του) “Θέε μου ότι σου ζήτησα μου το έχεις δώσει, θέλω ακόμη κάτι να νιώσω την παρουσία σου. Όπως έστειλες φωτιά στον Μωύση, στον Παύλο, στείλε και σε μένα μια μικρή φωτιά να νιώσω την παρουσία σου”. Να μην σου τα πολυλογώ από το πουθενά έπεσε μέσα στο μαγαζί φωτιά, έφτασε και απέναντι στο ξενοδοχείο, ήρθαν οι πυροσβέστες, ήρθε κι ένας συνάδελφος σου από Λευκωσία ο μακαρίτης ο Γενάρης του ΡΙΚ να το καλύψει το θέμα, μπαινόβγαινε κόσμος εδώ, πυροσβέστες κτλ, κι ενώ συνέβαιναν όλα αυτά εγώ ήμουν χαμογελαστός. Ο δημοσιογράφος ρωτούσε τους δίπλα μαγαζάτορες αν είμαι καλά (γέλια!) διότι είχε πάρει φωτιά το μαγαζί μου κι εγώ χαμογελούσα. Σκέψου ότι ήταν καλοκαίρι, εγώ δεν φορούσα φανέλα, ήμουν δίπλα από τη φωτιά και όμως τίποτα δεν έπαθα. Την ώρα που καιγόταν το μαγαζί μου φάνηκε ότι άκουσα και κάποιο μουρμουρητό αλλά δεν μπορούσα να διακρίνω τις λέξεις…..
Γιατί όμως ζήτησες αυτό το πράγμα;
Στον Μωύση παρουσιάστηκε μια φωτιά και του έδωσε τις δέκα εντολές, στον Σαούλ -μετέπειτα Παύλο- πάλι του έριξε μια φωτιά, αν μου έριχνε κι εμένα ένα κομμάτι φωτιά δεν θεώρησα πως θα γινόταν κάτι κακό, απλά θα ένιωθα την παρουσία Του. Δεν ήξερα βέβαια πως θα καιγόταν το μαγαζί μου….
Όταν τελείωσε όλο αυτό πήγα στον πνευματικό μου, τον πάτερ Τάκη στο Δασάκι Άχνας και του είπα τι έγινε. Η απάντηση του πάτερ Τάκη ήταν “ζήτησες κάτι με την καρδιά σου, στο έδωσε και σε προστάτευσε να μην πάθεις κακό από τη φωτιά, αλλά σου έδειξε τη δύναμη Του”.
Για τον Κύριο δεν είχα ποτέ καμιά αμφιβολία, γιατί από νωρίς στη ζωή μου είχα δει τα θαύματα Του. Όταν ήμουν 6 χρονών είχα μια ασθένεια την οποία οι γιατροί δεν μπορούσαν να θεραπεύσουν. Ο Κύριος έκανε το θαύμα του και έγινα καλά, μέσω του Αγίου Κωνσταντίνου που ήταν η εκκλησία στο χωριό μας, την Ορμήδεια.
Την παρουσία Του την νιώθω, την βλέπω και Τον πιστεύω με όλη μου την καρδιά.
Από μικρός κατάλαβα πως ο Θεός είναι ο Πατέρας μας, κατάλαβα τι είμαστε και που θα πάμε. Ο άνθρωπος πρέπει να είναι προσγειωμένος, να είναι κοντά στο Θεό, να μην κάνει υπερβολές, διότι ο Θεός δεν θέλει υπερβολές. Ο Θεός θέλει απλώς να τον σέβεσαι, να είσαι καλός και τα παραπάνω λόγια εν φτώσσια. Αυτό έμαθα στη ζωή μου. Να έχουμε πίστη, να αγαπάς τον Θεό να σε αγαπά, κι αν βρεις στο δρόμο σου ένα ψυσικό να μην παίξεις πελλόν. Σημαίνει ότι ήρθε για σένα. Να το κάνεις οποσδήποτε. Το ψυσικό είναι μεγάλη κουβέντα. Να κάνουμε ψυσικό όπου και όπως μπορούμε.
Άρα κύριε Αντώνη διαμένεις στην Ορμήδεια αλλά εργάζεσαι στη Λάρνακα.
Ναι, αλλά όλη μου τη ζωή εργαζόμουν στην Λάρνακα και αγαπώ τη Λάρνακα.
Έρχονται και ξένοι πιστοί εδώ για να αγοράσουν λαμπάδες;
Ναι, Ρώσοι αλλά και Σριλανκέζοι και άλλοι. Με πίστη πολλήν έρχονται και επισκέφτονται τις εκκλησίες μας και κάνουν τα τάματα τους πολλοί ξένοι.
Για τα Χριστούγεννα τι να πούμε στους αναγνώστες μας κύριε Αντώνη;
Το μήνυμα που θέλω να δώσω του κόσμου είναι ποτέ να μην απομακρύνονται από τον Κύριο. Είναι η ζωή, η αναπνοή, τα πάντα, είναι ο Θεός! Για αυτό πρέπει να είσαι κοντά Του. Είπαμε δεν θέλει να πέφτεις κάτω, να κάνεις υπερβολές, κτλ.
Να είσαι σωστός με τους ανθρώπους, στη δουλειά να είσαι φίλος με τους πελάτες σου, να μην κοιτά τον άλλον μόνο για λεφτά, αν έχει ένα πρόβλημα να τον βοηθήσεις, αν μπορείς να πάρεις λιγότερα, να νιώσεις ωραία, αυτές είναι οι ομορφιές της ζωής. Και όπως σας είπα, αν βρεις ένα ψυσικό στο δρόμο σου, κάποιον που έχει μια ανάγκη, οτιδήποτε, αυτό είναι δικό σου, σου το έστειλε ο Θεός και πρέπει να το κάνεις.
Να κάνεις πάντα το καλό και όσο κι αν σου φαίνονται περίεργοι κάποιοι ανθρώποι να τους βλέπεις θετικά, γιατί κάθε άνθρωπος όσο κακός κι αν φαίνεται, αν τον μελετήσεις θα έχει κι ένα κομμάτι καλό πάνω του. Έτσι να προσπαθούμε να βρούμε το κομμάτι το καλό για να μπορούμε να εξηγούμαστε και να συνεργαζόμαστε με τους ανθρωπους.
Η ευχή σου για τα Χριστούγεννα;
Να είναι όλοι καλά, να πάνε στην εκκλησία, να μεταλάβουν, δεν χρειάζονται πολλές νηστείες όσοι δεν μπορούν, ας νηστεύσουν έστω λίγες ημέρες, ότι μπορεί ο καθένας.
Να περάσουν οικογενειακά, να κάνουν τα δώρα τους με αγάπη.
Αν έχεις φίλους παραμελημένους να τους φέρεις στο σπίτι σου, αυτή είναι η ομορφιά της ζωής, η αγάπη όπως την δίδαξε ο Ιησούς Χριστός.
