Αντρέας Καυκαλιάς
Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος Λάρνακας
Διαμέρισμα Λάρνακας
Μια από τις μεγαλύτερες πληγές του Δήμου της Λάρνακας ήταν η ανυπαρξία Δημοτικού Μεγάρου.
« Μα είναι δυνατόν να μην έχουμε Δημοτικό Μέγαρο στην πόλη;»
«Μα είναι δυνατόν το Δημαρχείο μας να στεγάζεται πάνω από φαστφουντάδικο;»
Αυτά, μεταξύ άλλων, ήταν κάποια συνήθη ερωτήματα, που βασάνιζαν την πλειοψηφία των
δημοτών, και όχι αδίκως.
Είναι γεγονός, ότι από τα μέσα της δεκαετίας του 90 όπου το παλιό Δημαρχείο στην οδό
Αθηνών κρίθηκε ακατάλληλο και κατεδαφίστηκε, οι δημοτικές αρχές κατέστη αδύνατον να
βρουν ένα χώρο που από την μια θα μπορούσε να στεγάζει επαρκώς τις υπηρεσίες του
δήμου, να είναι εύκολα προσβάσιμο προς τον πολίτη, και από την άλλη, να είναι αισθητικά
ευχάριστο και να εκπέμπει την αίγλη όπως αρμόζει σε μια πόλη που άρχισε ξανά να βρίσκει
τον βηματισμό της.
Κατόπιν πολλών εισηγήσεων o ιδανικότερος χώρος που φαίνεται ότι πληροί τα
προαναφερθέντα είναι το κτίριο επί της οδού Γρηγόρη Αυξεντίου όπου διετέλεσε το πρώτο
νοσοκομείο της πόλης και ως εκ τούτου έμεινε γνωστό ως το «Παλιό Νοσοκομείο».
Το «Παλιό Νοσοκομείο» αποδείχτηκε να είναι η καλύτερη επιλογή και για έναν επιπλέον
λόγο: το μεγαλύτερο κομμάτι της εκτάσεως που καταλαμβάνει παρέμενε ανεκμετάλλευτο για
δεκαετίες από το Υπουργείο Υγείας, και ούτε διαφάνηκε ποτέ μέσα στους σχεδιασμούς η
όποια διάθεση προς αξιοποίησή του.
Συνεπώς, ήταν πέρα για πέρα λογικό ο Δήμος να προβεί στο αίτημα να περάσει στην
κατοχή του και αφού ξεπεράστηκαν τα νομικά κωλύματα που προέκυπταν, το πέτυχε.
Εδώ είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι το εν λόγω κτίριο (οι δυο πτέρυγες), η γη ανήκει στο
κράτος, αποτελεί κληροδότημα από την μεγάλη ευεργέτιδα της πόλης, Ευανθία Πιερίδη, με
την πρόνοια ότι η χρήση του θα παραμείνει αποκλειστικά για κοινωφελείς, ιατρικούς
σκοπούς . Ως εκ τούτου, βασική πρόνοια της συμφωνίας που επετεύχθη είναι τα έσοδα από
τα ενοίκια που θα καταβάλλει ο Δήμος να καταλήγουν στα ταμεία του κληροδοτήματος και να
χρησιμοποιούνται ως δωρεές στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρνακας.
Την ίδια στιγμή, εκφράζονται και ανησυχίες για το ύψος του κόστους των εργασιών καθώς
και για την πηγή χρηματοδότησης του όλου έργου.
Είναι χρήσιμο να αναφερθούν τα εξής: η αρχική εκτίμηση του έργου ανέρχεται στα 7εκ. ευρώ
συμπεριλαμβανομένου το ΦΠΑ, και για το ποσό αυτό υπάρχει εγκεκριμένο δάνειο από την
Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων.
Στην τελευταία εκτίμηση πριν τις προσφορές το κόστος ανέρχεται στα 7εκ συν το ΦΠΑ.
Αυτό μεταφράζεται ότι το κόστος του έργου θα στοιχίσει επιπλέον 1.8 εκ ευρώ, και εδώ είναι
που προκύπτει και η ανάγκη για συμπληρωματικό δάνειο το οποίο όπως όλα δείχνουν, θα εγκριθεί. Σε περίπτωση μη έγκρισής του, με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου μπορεί να
γίνει η πώληση του συντελεστή αναπαλαίωσης του διατηρητέου κτιρίου (συνολικό ποσό
1,800,000 επιβεβαιωμένο ) και από εκεί θα προκύψει η κάλυψη του ποσού που εκκρεμεί .
Τέλος, αξίζει να αναφερθεί ότι μεγάλο μέρος αποπληρωμής του αρχικού δανείου (7,000,000
ευρώ) θα καλύπτεται από την ενοικίαση των κτιρίων που στεγάζεται σήμερα το δημαρχείο
που υπολογίζονται περίπου στις 700,000 ευρώ, ετησίως.
Συνοπτικά, η Λάρνακα με σωστό σχεδιασμό, με νούσιμη ανάλυση των οικονομικών
δεδομένων και με ευέλικτη χρηματοδότηση βάζει πλώρη για την απόκτηση ενός
αξιοπρεπούς Δημοτικού Μεγάρου πετυχαίνοντας ταυτόχρονα συγκεντροποίηση των
δημοτικών υπηρεσιών σε χώρο ενιαίο, σε μια χρονική συγκυρία που το χρειάζεται
περισσότερο από ποτέ, εξαιτίας βεβαίως και της μεταρρύθμισης της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Η Λάρνακα αποκτά το δικό της Δημοτικό Μέγαρο και αυτό δεν είναι ούτε προεκλογικό
πυροτέχνημα , ούτε όνειρο θερινής νυχτός. Είναι το αποτέλεσμα σωστών ελιγμών και
διαχείρισης από μια δημαρχεία που πρέπει να παραμείνει στο πηδάλιο για να ολοκληρώσει
το πολυσχιδές έργο μακριά από λαϊκισμούς και οποιουδήποτε άλλου είδους πειράματα.
