Αγαπητές μαθήτριες, αγαπητοί μαθητές,
Αγαπητές φοιτήτριες, αγαπητοί φοιτητές,
Αγαπητές και αγαπητοί εκπαιδευτικοί,
Τιμούμε για άλλη μια χρονιά με περηφάνια την επέτειο της 1ης Απριλίου 1955. Τιμούμε την επέτειο της έναρξης ενός ξεχωριστού αγώνα, ο οποίος, αποτελώντας την πιο αποφασιστική πράξη του λαού μας για απόκτηση της ελευθερίας του, λάμπρυνε και σφράγισε ως ορόσημο τη σύγχρονη ιστορία της πατρίδας μας.
Εξαντλώντας προηγουμένως κάθε ειρηνική προσπάθεια, αγωνιστές και λαός ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της ΕΟΚΑ για ένοπλη εξέγερση, με στόχο την ικανοποίηση των εθνικών τους αξιώσεων. Άντρες, γυναίκες, νέοι, νέες και παιδιά αναμετρήθηκαν ξανά με την ιστορία. Παραμένοντας προσηλωμένοι/ες στις αρχές και τις αξίες της Ελευθερίας, επέδειξαν απαράμιλλο πατριωτισμό, ασύγκριτη ομοψυχία και ανυπέρβλητο ηρωισμό απέναντι στη συντριπτική υπεροπλία, την αριθμητική υπεροχή και τα σκληρά βασανιστήρια της βρετανικής αποικιοκρατίας.
Στα κρατητήρια, στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως και στις αγχόνες των κατακτητών όρθωσαν ανάχωμα τον πόθο τους για Ελευθερία. Ύψωσαν ως σύμβολα της αδάμαστης ψυχής τους και του ανυπότακτου φρονήματός τους, τις μάχες, τις θυσίες και τα Φυλακισμένα Μνήματα, καταγράφοντας ένα έπος που αποτέλεσε πηγή θάρρους και έμπνευσης για άλλους αγωνιζόμενους λαούς.
Ένα έπος που τερμάτισε την αποικιοκρατία στον τόπο μας και έθεσε τις βάσεις για τη δημιουργία της Κυπριακής Δημοκρατίας, την οποία, ως πολύτιμο κληροδότημα του αγώνα και της θυσίας των ηρώων μας κατά την περίοδο 1955-59, καλούμαστε εμείς σήμερα να προστατεύσουμε και να διαφυλάξουμε. Με φάρο της πορείας μας τη σύμπνοια και την ενότητα του λαού μας κατά τη θρυλική εκείνη περίοδο, οφείλουμε, πενήντα ακριβώς χρόνια μετά την τουρκική εισβολή, να διεξάγουμε τον δικό μας αγώνα για επικράτηση της ειρήνης και της δικαιοσύνης στον τόπο μας.
Οφείλουμε να αγωνιστούμε για την εξεύρεση μιας βιώσιμης και λειτουργικής λύσης, η οποία θα απαλλάσσει τον τόπο μας από τα κατοχικά στρατεύματα, τα επεμβατικά δικαιώματα και τις εξαρτήσεις από τρίτες χώρες και θα διασφαλίζει μια ελεύθερη πατρίδα. Προς την κατεύθυνση αυτή, οφείλουμε να ενισχύσουμε και να αναβαθμίσουμε περαιτέρω την εκπαίδευση των παιδιών και των νέων μας, να εργαστούμε από κοινού, ώστε η Παιδεία μας να συνεχίσει να περιφρουρεί τις αρχές και τις αξίες της ελευθερίας και του αγώνα για το κοινό καλό, το δίκαιο και την πρόοδο, τη γλώσσα και τον πολιτισμό μας. Αυτή είναι η ύψιστη υποχρέωσή μας έναντι της θυσίας του Αυξεντίου, του Παλληκαρίδη, του Καραολή, του Μάτση, του Λένα και τόσων άλλων απλών ανθρώπων του τόπου μας.
