Τα έξι χρόνια δημιουργίας του δικού της στούντιο, στη πόλη της τη Λάρνακα, γιορτάζει η εικαστικός Βασίλεία Αναξαγόρου, η βραβευμένη, από τα βραβεία Madame Figaro, “Δημιουργός της Χρονιάς.
Η Βασίλεια ανοίγει το στούντιο της, (Στυλιανού Αποστολίδη 4, κοντά στο Δημοτικό Σχολείο Καλογερά), στις 17 Μαϊου από τις 18:30 το απόγευμα και μας καλεί να απολαύσουμε τα εικαστικά της έργα καθώς και τα κείμενα της.
- Πρόσφατη συνέντευξη της Βασίλειας Αναξαγόρου στο SkalaTimes εδώ
Η ανάρτηση της Βασίλειας / Vasileias post follows in English as she originally published it :
Εδώ είναι για αυτά τα έξι χρόνια,
Σκεφτόμουν αν το άνοιγμα του στούντιο μου στο κοινό θα ήταν καλή ιδέα, δεδομένου ότι γράφω τη διατριβή μου – βρίσκομαι στη τελική αντίστροφη μέτρηση, υποθέτω – διδάσκω και εργάζομαι σε ένα μεγάλο έργο γλυπτικής. Όμως, οι σκέψεις αυτές σταμάτησαν, όταν κοίταξα πίσω και είδα αυτά τα χρόνια υποστήριξης και ώθησης.
Πάντα σκεφτόμουν ότι η απόκτηση ενός δικού μου στούντιο θα ήταν μια από τις ριζοσπαστικές μου πράξεις (ή όχι), δεδομένης της δουλειάς που χρειάζεται εκτός της δημιουργικής μου διαδικασίας και του τρόπου διαχείρισης.
Η υποστήριξή σας μετέτρεψε το στούντιο μου σε ένα καταφύγιο, μέσα από το οποίο δίνεται φωνή στη δουλειά μου.
Έκτοτε, ταξίδεψα στην Οξφόρδη, στη Κίνα, επιβίωσα από τον COVID-19 και το lockdown και έμεινα για λίγο στη Λευκωσία, αλλά αυτό που κρατάω είναι ότι πάντα επέστρεφα στον χώρο από όπου ξεκίνησαν όλα και στην πόλη όπου μεγάλωσα, τη Λάρνακα.
Λοιπόν, ναι, ελάτε μαζί μου, στις 17 Μαΐου, για μια βραδιά όπου όλα μου τα κείμενα, τα έργα τέχνης και ορισμένες εγκαταστάσεις (ή οι περισσότερες, υποθέτω) από το 2018 μέχρι σήμερα θα βρίσκονται στο στούντιο, χωρίς επιμελητικές πιέσεις και φυσικά θα έχουμε και πολλά ποτά, γιατί όταν ξέρεις, ξέρεις, σωστά;
Here’s to those six years,
I have been considering whether opening up my studio to the public would have been a good idea, given that I am writing up my thesis – the final countdown, I suppose – teaching, and working on a large-scale sculpture project. But, the thoughts resided when I looked up to all those years of support and push. I always conceptualized that maintaining a studio of one’s own was one of my radical acts (or not), given the work I do outside my creative process and how I manage. And it hit hard; your support turned my studio into a sanctuary where my work could be given a voice. Since then, I traveled to Oxford, China, survived COVID-19 and the lockdown and shortly stayed in Nicosia, but what I keep is that I always returned to the space where it all started and to the city where I grew up, Larnaka.
So, yes, join me, 17th of May, for an evening where all of my writings, artworks, and some installations (or most of them, I suppose) from 2018 until today will be up and scattered, without curatorial pressures, and of course, loads of drinks, cause when you know, you know, right?
Yours,
Vasileia x
