Μιλήσαμε νωρίς το πρωί της προηγούμενης Πέμπτης, όσο βρισκόταν ακόμη στο σπίτι της, λίγο πριν μεταβεί για κάποιες Ιατρικές της εξετάσεις, στη Λεμεσό.
Πείστηκε πως είχε φτάσει πια η στιγμή να μιλήσει και η ίδια δημόσια, αφού τα τελευταία χρόνια, με την εξέλιξη που είχε η υπόθεση του γιου της, η οποία έγινε διεθνές θέμα «διεφθαρμένων αξιωματούχων» και έφτασε μέχρι την καταδίκη της Κυπριακής Δημοκρατίας από το ΕΔΑΔ, είχε επιλέξει να μιλούν αντί για την ίδια οι δικηγόροι της και τα αδιάσειστα στοιχεία που εκείνη, από την πρώτη στιγμή, επέμενε πως έπρεπε να συλλεγούν για να αποδειχθεί, πέραν πάσης αμφιβολίας, η δολοφονία του παιδιού της. Όπως και έγινε την προηγούμενη Παρασκευή. Στο τηλέφωνο η φωνή της ήταν αποφασιστική, σταθερή -με γενναιότητα ψυχής μιλούσε για το παιδί της και τον αγώνα που η ίδια έδωσε παίρνοντας δύναμη από εκείνο, αν και νεκρό-, λυγίζοντας μόνο στις τρυφερές αναμνήσεις της από το παρελθόν, που δεν προμήνυαν το φρικτό τέλος.
Τι ελπίζετε -ή και τι επιδιώκετε- από εδώ κι έπειτα, μετά την απόφαση για τον θάνατο του γιου σας και τον διορισμό των δύο ανεξάρτητων ποινικών ανακριτών για την υπόθεση;
Μέσα από αυτή την συνέντευξη θα ήθελα, καταρχήν, να ευχαριστήσω δημόσια τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας που πήρε την πρωτοβουλία να αναλάβει για τα περαιτέρω, διά μέσω του Υπουργικού Συμβουλίου, διότι δεν εμπιστευόμασταν πλέον κανέναν, μετά από τόσα που περάσαμε. Ελπίζουμε πως αυτή θα είναι η τελευταία προσπάθεια για να φτάσουμε σε ένα αίσιο τέλος, ως προς το ποιοι φταίνε και μας ταλαιπώρησαν τόσα χρόνια, από τη στιγμή που το σώμα του παιδιού μου «μιλούσε» από μόνο του στη σκηνή που βρέθηκε, κάτω από την γέφυρα ύψους 30 μέτρων, χωρίς εξωτερικές κακώσεις. Το τραγικό ήταν ότι βιάστηκαν να κάνουν την κηδεία και να «θάψουν» την αλήθεια πριν τις 24 ώρες, κάτι που δεν επέτρεψε να εμφανιστούν τα σημάδια στο σώμα του παιδιού μου, από τα χτυπήματα που δέχτηκε, σύμφωνα με τους εμπειρογνώμονες. Αυτό που νιώθω τώρα είναι ηθική ικανοποίηση! Δοξάζω τον Θεό που κατάφερα να αποκαταστήσω το όνομα του παιδιού μου, το οποίο το είχαν αμαυρώσει με το στίγμα της αυτοχειρίας. Κι ο λόγος που συγκάλυψαν, με έντεχνο τρόπο, το άγριο έγκλημα, ήταν για να γλιτώσουν τους αδίστακτους δολοφόνους και τους ηθικούς αυτουργούς, οι οποίοι ήταν διακινητές ναρκωτικών, και έτυχε να τους δει το παιδί μου στο συγκεκριμένο στρατόπεδο που υπηρετούσε. Έπρεπε να παλέψω με νύχια και με δόντια με το διεφθαρμένο κατεστημένο για να τους αποδείξω την αλήθεια, και ότι δεν δέχομαι την απάτη και την συγκάλυψη. Παρά τα προβλήματα υγείας που είχα, τόσα χρόνια παλεύω με τόσα θηρία, μέσα στην «ζούγκλα» της γραφειοκρατίας και της διαφθοράς. Η ψυχή μου τώρα ηρέμησε! Για να δικαιωθεί τώρα το παιδί μου, και για να δικαιωθώ κι εγώ, θα πρέπει να συλληφθούν οι δολοφόνοι, οι ηθικοί αυτουργοί και όλοι αυτοί που συγκάλυψαν από την αρχή -και συνέχιζαν να συγκαλύπτουν- το έγκλημα.
Ολόκληρη η συνέντευξη του δημοσιογράφου Γιάννη Χατζηγεωργίου στον “Φ”:
https://www.philenews.com/kipros/koinonia/article/1470105/andriana-nikolaou-ekana-to-kathikon-mou-os-mana/
