ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΠΟΓΟ
𝝘𝞄𝝼𝝰𝝸𝝹ό𝝹𝞃𝝾𝝼ί𝝰. 𝝥ά𝞅𝝾ς, 𝟭𝟰 𝝞𝝾𝞄𝝼ί𝝾𝞄 𝟮𝟬𝟮𝟰
Άλλος ένας γυναικοκτόνος ο οποίος βρίσκει έδαφος εξαιτίας της κρατικής αδιαφορίας και των θεσμικών παθογενειών.
Άλλη μια φορά που η Αστυνομία δεν είχε έγκαιρη παρέμβαση.
Άλλη μια περίπτωση όπου η καθυστέρηση του Δικαστικού Συστήματος στην εκδίκαση υποθέσων έμφυλης βίας απέβηκε μοιραία.
Αλήθεια, τι προτίθεται να κάνει ο Υπουργός Δικαιοσύνης; Πως πρόκειται να κινηθεί η Αστυνομία Κύπρου στην οποία έχουμε άπειρες φορές κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου; Ποια μέτρα λαμβάνει η κυβέρνηση για να σταματήσουμε να μετρούμε δολοφονημένες; Ποιος θα αναλάβει την ευθύνη;
Τραγουδάμε Δίχως Φόβο (Cancion Sin Miedo)
“Τραγουδάμε δίχως Φόβο”, μια ελληνική απόδοση του “Canción sin Miedo” της Vivir Quintana από θηλυκότητες της Ανοιχτής Ορχήστρας
Το “Canción sin Miedo” της Vivir Quintana αποτελεί ένα τραγούδι-ύμνο κατά των γυναικοκτονιών στο Μεξικό και ευρύτερα στη λατινική Αμερική. Η συνθέτρια του, Vivir Quintana, σε μια συμβολική κίνηση, τραγούδησε και βιντεοσκόπησε το τραγούδι μαζί με μητέρες από την Οαχάκα του Μεξικού, των οποίων οι κόρες έπεσαν θύματα γυναικοκτονιών.
Να τρέμει το κράτος, να κλείνουν οι δρόμοι
Να τρέμει όποιος χέρι τολμά και σηκώνει
Μας παίρνουν με βία την ξεγνοιασιά
Μας φύτεψαν φόβο, μα φυτρώσαν φτερά
Και κάθε λεπτό σχεδόν κάθε μέρα
Θρηνούμε μια κόρη αδερφή και μητέρα
Μέσα σε μια νύχτα μας εξαφανίζουν
Συνένοχος είναι όποιος σιωπά,
σα μας αφανίζουν
Για εκείνες τις νύχτες που γύριζα μόνη
Στη θέα μιας μορφής το αίμα μου να παγώνει
Για όλα τα χέρια που σφίγγουν κλειδιά
Γινόμαστε όλες μαζί μια γροθιά!
Δικαίωμα δεν έχεις στο σώμα μου επάνω,
Δε σου πέφτει λόγος πού πάω και τι κάνω
Δεν είναι αγάπη ο πόνος κι η βία
Όλες απαντάμε, αν αγγίξεις μία
Κι αν δε το κατάλαβες τούτοι οι στίχοι
Φωνάζουν πως βρίσκομαι εδώ από τύχη
Με οργή τραγουδάω, ακούστε με όλοι
Στο σπίτι αν δεν έρθω, κάψτε την πόλη
Με λένε Ανίσα, Καρολάιν και Ελένη
Με σκότωσε το σύστημα που τους ξεπλένει
Είμαι η Τζεβριέ, η Ζάκι, η Μαρία
Νεκταρία, Ανθή, Ζωή, Αδαμαντία
Στο όνομα μου γράψτε νέα, ιστορία
Για εκείνες τις νύχτες που γύριζα μόνη
Στη θέα μιας μορφής το αίμα μου να παγώνει
Για όλα τα χέρια που σφίγγουν κλειδιά
Γινόμαστε όλες μαζί μια γροθιά!
Δικαίωμα δεν έχεις στο σώμα μου επάνω,
Δε σου πέφτει λόγος πού πάω και τι κάνω
Δεν είναι αγάπη ο πόνος κι η βία
Όλες απαντάμε, αν αγγίξεις μία
