50 χρόνια συμπληρώνονται φέτος από την αποφράδα ημέρα της τουρκικής εισβολής. 50 χρόνια πόνου και προσφυγιάς ως αποτέλεσμα ενός εγκλήματος το οποίο άφησε πίσω του πληγές οι οποίες παραμένουν ανοιχτές μέχρι σήμερα: νεκροί, αγνοούμενοι, εγκλωβισμένοι, πρόσφυγες. Αυτά συνθέτουν τη ζοφερή παραβίαση από την Τουρκία των πιο βασικών δικαιωμάτων του ανθρώπου.
Είναι μια θλιβερή επέτειος. Που μας υπενθυμίζει φορτικά τη δική μας ευθύνη:
να καταβάλουμε το άπαν των δυνάμεών μας για απελευθέρωση και επανένωση της πατρίδας μας. Αυτή θα είναι η μέγιστη απόδοση της οφειλόμενης τιμής στους ηρωικούς μαχητές που θυσιάστηκαν υπερασπιζόμενοι την πατρίδα, τους αγνοούμενους και τους πρόσφυγές μας.
Παραμένουμε προσηλωμένοι στη λύση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας όπως καθορίζεται στα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών, χωρίς κατοχικά στρατεύματα και ξένες εγγυήσεις, για να καταστεί η Κύπρος ένα φυσιολογικό κράτος με πλήρη αποκατάσταση των δικαιωμάτων του συνόλου των πολιτών.
Σε αυτό το πλαίσιο θα συνεχίσουμε να στηρίζουμε τις διαδικασίες εκείνες που προάγουν και στηρίζουν τη νηφάλια πολιτική σκέψη στο δρόμο της δικαίωσης. Καλλιεργώντας συνθήκες ενότητας και σύμπνοιας για να επουλώσουμε τις πληγές που είναι ακόμη χαραγμένες στην ψυχή μας.
