Η θεατρολόγος του Ομίλου «ΤΡΙΔΑΤΑ ΛΙΒΑΔΙΩΝ», Λαμπριάνα Καυκαλιά, ετοιμάζεται για την αυριανή παράσταση “Φωνάζει ο κλέφτης” και με την ευκαιρία αυτή κάνει μια εφ’ όλης της ύλης κουβέντα με το SkalaTimes.
Μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη από μια θεατρολόγο που έπελεξε να κάνει θέατρο “για τη μαγεία της δημιουργίας” και που πιστεύει πως “θέατρο σημαίνει έκφραση, δημιουργικότητα, ελευθερία. Έννοιες που είναι απαραίτητες στη ζωή του κάθε ανθρώπου. Έννοιες που σε κάνουν να νιώθεις ζωντανός”.
Στη συνέντευξη, ανάμεσα σε άλλα, η Λαμπριάνα εξηγεί γιατί επιλέγει να ανεβάζει έργα του Δημήτρη Ψαθά.
SkalaTimes
Λαμπριάνα καταρχάς μίλησε μας για τη θεατρική ομάδα του Πολιτιστικού Ομίλου Τριδάτων Λιβαδιών και το ρόλο σου σε αυτή την ομάδα
Ο Λαογραφικός Πολιτιστικός Όμιλος «ΤΡΙΔΑΤΑ ΛΙΒΑΔΙΩΝ» ιδρύθηκε το 2010 και μετρά φέτος 14 χρόνια ζωής. Από την ημέρα ίδρυσης του προσφέρει σε παιδιά και ενήλικες διάφορα είδη χορού, καθώς επίσης και θεατρικά εργαστήρια. Όλοι οι δάσκαλοι του Ομίλου είναι επαγγελματίες, ο καθένας στο είδος του. Για τη νέα σχολική χρονιά προσφέρονται μαθήματα hip – hop, λαϊκό για παιδιά και ενήλικες, belly dance και θέατρο για παιδιά και ενήλικες.
Όσο αφορά στην ενήλικη θεατρική ομάδα του Ομίλου, απαρτίζεται από 8 ερασιτέχνες ηθοποιούς που με την όρεξη, το ταλέντο την ομαδικότητα τους κάθε χρόνο ετοιμάζουν και παρουσιάζουν μια θεατρική παράσταση.
Εγώ είμαι η θεατρολόγος της ομάδας και δουλειά μου είναι να επιλέγω κάθε χρόνο το θεατρικό που θα παρουσιάσουμε, να το διασκευάζω και να το σκηνοθετώ. Πάντα με τη συνεργασία και των υπόλοιπων μελών.
Εσύ που έχεις σπουδάσει και τί;
Το 2010 απέκτησα το πτυχίο μου στις Θεατρικές σπουδές από τη Φιλοσοφική σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 2013 έκανα το μεταπτυχιακό μου στο Marketing management στο πανεπιστήμιο του University of Central Lancashire, Cyprus. Σκοπός μου ήταν να συνδέσω το πτυχίο μου με το μεταπτυχιακό μου και γι αυτό το λόγο η διπλωματική μου έρευνα ήταν οι προτιμήσεις του Κυπριακού κοινού όσο αφορά το θέατρο και τους αποτελεσματικούς τρόπους προώθησης του θεάτρου στην κυπριακή κοινωνία.
Πόσο δύσκολο είναι το επαγγελματικό κομμάτι για τους νέους που τελειώνουν σήμερα θεατρικές σχολές;
Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μεγάλη αβεβαιότητα στους νέους, όσο αφορά τον επαγγελματικό τους δρόμο. Κανένα επάγγελμα δεν θεωρείται πλέον “σίγουρο” ότι θα προσφέρει μια σταθερή δουλειά. Πόσω μάλλον το θέατρο που ανέκαθεν ήταν μια ασταθής διαδρομή για όποιον επέλεγε να την ακολουθήσει. Η αλήθεια είναι πως η επαγγελματική πορεία στο θέατρο δεν είναι η ευκολότερη. Για να αποφασίσει όμως κάποιος να ακολουθήσει αυτό το επάγγελμα σημαίνει ότι αγαπά, γοητεύεται και ελευθερώνεται μέσα από τη θεατρική διαδρομή. Αυτή η αγάπη, η συνεχής δουλειά, τα ανοιχτά μάτια και αυτιά, η δεκτικότητα στην καλοπροαίρετη κριτική και η πίστη στην αξία του ατόμου, είναι εφόδια που μπορούν να βοηθήσουν κάποιον να ενταχθεί στο χώρο και σιγά σιγά να εξελιχθεί και να εδραιωθεί μέσα σε αυτόν.
Πόσο σημαντικό είναι το θέατρο στην διαμόρφωση του χαρακτήρα των παιδιών μας; Το θέατρο ως ψυχαγωγία (πάω να δω μια παράσταση) αλλά και ως εκπαίδευση (κάνω μαθήματα θεάτρου);
Μια ερώτηση, για την οποία θα μπορούσα να απαντώ για ώρες. Κι αυτό γιατί από την πρώτη χρονιά που επέστρεψα από τις σπουδές μου, μέχρι και σήμερα, δεν πέρασε χρόνος που να μην δουλέψω με παιδιά. Όλων των ηλικιών. Από 2 ετών μέχρι 18. Και έχω μάθει τόσα πολλά από αυτή μου την επαφή με τα παιδία. Πολλοί γονείς μου λένε ότι πήγαμε και παρακολουθήσαμε μια παράσταση και από τότε το παιδί ζητά να εμπλακεί με το θέατρο. Άρα η παρακολούθηση μίας παράστασης μπορεί να γίνει η κινητήριος δύναμη για την ενασχόληση του παιδιού με το θέατρο. Είμαι ιδιαίτερα χαρούμενη που παρατηρώ πως το θέατρο ξεκίνησε να εντάσσεται στη ζωή των παιδιών ως εκπαιδευτικό μέσο. Από το νηπιαγωγείο. Κάθε ηλικιακή ομάδα έχει φυσικά διαφορετικούς στόχους να πετύχει, όμως ένας κοινός στόχος που έχουν όλες οι ηλικίες των παιδιών είναι η γνωριμία με τον συναισθηματικό κόσμο. Το θεατρικό παιχνίδι, προσφέρει στο παιδί τη δυνατότητα μέσα από τη μίμηση, την κίνηση να εκφραστεί δημιουργικά.
Προσφέρει στο παιδί τη δυνατότητα να σκεφτεί έξω από το “πρέπει”. Προσφέρει τη δυνατότητα να αναλύσει τα συναισθήματα του, να τα εξωτερικεύσει και να τα ερμηνεύσει. Όλα αυτά μέσα από ένα παιχνίδι. Τα παιδιά μαθαίνουν να συνυπάρχουν το ένα με το άλλο, μαθαίνουν να ακούν αλλά και να ακούγονται. Δικαιούνται να δημιουργούν και να εκφράζονται χωρίς να υπάρχει λάθος και σωστό. Και ξαφνικά με έναν τρόπο μαγικό, αποδέχονται ο ένας τον άλλο, σέβονται τη διαφορετική άποψη και κοινωνικοποιούνται . Μοιράζονται, επικοινωνούν. Και με τον καιρό, αποκτούν αυτοεκτίμηση που τους επιτρέπει να εκφράζονται.
Μπορεί το θέατρο να βοηθήσει στην ψυχολογία του παιδιού;
Όλα τα πιο πάνω, απαντούν σε μεγάλο βαθμό αυτή την ερώτηση. Εννοείται ότι μπορεί να βοηθήσει τη ψυχολογία ενός παιδιού. Όποιο παιδί ασχοληθεί με το θέατρο, θα εξελιχθεί γλωσσικά, συναισθηματικά, αισθητικά και μέσα από δραστηριότητες και παιχνίδια θα μπορέσει να καταπολεμήσει τις φοβίες του, θα μπορέσει να αποδεχτεί τους γύρω του και ταυτόχρονα τον εαυτό του. Όλα αυτά τονώνουν την αυτοεκτίμηση και κατ’ επέκταση και την ψυχολογία του.
Εσύ γιατί ακολούθησεςαυτό το μονοπάτι σπουδών και επαγγέλματος;
Η μαγεία της δημιουργίας. Αυτός ήταν ο λόγος που επέλεξα αυτό το επάγγελμα, και αυτός είναι ο λόγος που το υπηρετώ ακόμα, με τον ίδιο ενθουσιασμό.
Για σένα τι σημαίνει θέατρο;
Θέατρο σημαίνει έκφραση, δημιουργικότητα, ελευθερία. Έννοιες που είναι απαραίτητες στη ζωή του κάθε ανθρώπου. Έννοιες που σε κάνουν να νιώθεις ζωντανός. Αυτό ακριβώς είναι το θέατρο για εμένα!
Στις 3 Αυγούστου ανεβάζετε Ψαθά και το γνωστό έργο του ¨Φωνάζει ο κλέφτης” Γιατί Ψαθά; Και γιατί αυτό το συγκεκριμένο έργο;
Είναι η δεύτερη χρονιά που επιλέγω θεατρικό του Δημήτρη Ψαθά. Το 2019 παρουσιάσαμε το «Ζητείται ψεύτης» επίσης γνωστό έργο του Ψαθά. Επέλεξα και φέτος θεατρικό του Δημήτρη Ψαθά, για το σατυρικό του ταλέντο, για την τολμηρή του θεατρική πένα, για τον διαχρονικό και επίκαιρο του λόγο.
Το συγκεκριμένο έργο, λίγο πολύ για τους ίδιους λόγους που επέλεξα και τον συγκεκριμένο συγγραφέα. Έγραψε το «Φωνάζει ο κλέφτης» το 1958 και είναι τόσο επίκαιρο όσο ποτέ.
Διαβάζοντας το μπορείς μπεις αμέσως στο κλίμα του θεάτρου και να νιώθεις πως διαβάζεις ένα θεατρικό που σατιρίζει και καυτηριάζει την σημερινή επικαιρότητα.
Τι να περιμένουμε να δούμε στην παράσταση;
Η παράσταση στήθηκε με πολύ μεράκι και όρεξη. Όλοι οι ηθοποιοί παρά τις δουλειές τους και την καθημερινότητα τους, μελέτησαν και δούλεψαν και δε δίστασαν να τσαλακωθούν με σκοπό το καλύτερο αποτέλεσμα. Το κείμενο έχει διασκευαστεί και θα παρουσιαστεί στην κυπριακή διάλεκτο. Θα υπάρχουν αρκετές αναφορές σε περιστατικά πολύ καλά γνώριμα για κάθε Κύπριο πολίτη.
Ποιο το μήνυμα που βγαίνει από το έργο;
Το μήνυμα του έργου είναι ότι τα πράγματα δεν είναι πάντα έτσι όπως φαίνονται. Και όπως είχε πει και ο ίδιος ο Ψαθάς «Ο… βουτών – γνωστότερος με τον καθιερωμένο τίτλο «καταχραστής» – είναι συνήθως ένα πολύ ευυπόληπτο πρόσωπο, μέχρις αποδείξεως του εναντίου. Λόγω της χρηματικής ευφορίας, που αποκτά με την άσκηση του υποβρύχιου σπορ, έχει το σεβασμό και την εκτίμηση του κόσμου, που προσπαθεί πάντα να διασφαλίσει με όσο μπορεί περισσότερα στοιχεία.» Η εξουσία είναι γλυκιά και μπορεί να διαφθείρει όποιον την αποκτήσει. Ένας και μόνο απλός και τίμιος άνθρωπος όμως, είναι αρκετός για να ταράξει τα νερά και να βγάλει στην επιφάνεια την διαφθορά. Σκεφτείτε τι θα μπορούσε να κάνει ένας ολόκληρος λαός!
Να πούμε ότι η παράσταση είναι δωρεάν και στηρίζεται από τους διοργανωτές που είναι ο Δήμος Λάρνακας και το Δημοτικό Διαμέρισμα Λιβαδιών. Θα δούμε και αλλού την παράσταση θα την πάρετε περιοδεία πχστην γειτονική Ορόκλινη;
Η παράσταση κάνει την πρεμιέρα της στις 3 Αυγούστου και όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος γίνεται προγραμματισμός για ακόμα τουλάχιστον 3 παραστάσεις. Χαρά μας να μπορέσουμε να παρουσιαστούμε και στη γειτονική Ορόκλινη.
Ποιο το μήνυμα σου στους αναγνώστες του SkalaTimes;
Πάντα υπάρχει και καλύτερα. Όσο κι αν κάποια στιγμή όλα φαίνονται να γκρεμίζονται, από κάπου θα υπάρξει η αχτίδα φωτός, και όλα θα πάνε καλύτερα.
Θα ήθελα να κλείσουμε με μια φράση από το έργο της παράστασης σας που σου αρέσει ή που ξεχωρίζεις.
Όπως ανέφερα και πιο πάνω είναι πάντα τόσο επίκαιρο το θεατρικό του Ψαθά, που είναι πολλές οι ατάκες που μου αρέσουν. Αν είχα να ξεχωρίσω μια, θα ήταν από τη σκηνή στο Τμήμα, όπου ανακρίνεται ο Τιμολέων και του ζητούν να πει την αλήθεια και αυτός απαντά «Μα αφού λέω σας την αλήθεια τζαι δεν με πιστεύετε. Δηλαδή αλήθεια εν τζείνο που θέλετε να ακούσετε τζαι όι η αλήθεια που τ΄αλήθεια;»
Αγαπημένη ατάκα γιατί πόσες φορές λέμε αυτό που πραγματικά συμβαίνει και επειδή δεν βολεύει αυτούς που ακούν, απαιτούν να αλλάξουν τα γεγονότα;
