Ανάρτηση-κείμενο Χρίστου Ζανου:
ΚΥΜΒΑΛΟΝ ΑΛΑΛΑΖΟΝ Ή ΤΕΝΕΚΕΣ ΠΟΥ ΚΑΤΣΙΑΡΙΖΕΙ…
Με αφορμή το σημερινό σοφό άρθρο του Παύλου Παύλου – με κάποιες αναφορές στον Κούντερα και τον Καστοριάδη – για την “βολική ασημαντότητα” και τον κενό λόγο που εκφώνησε πριν λίγες μέρες ο πρόεδρος Χριστοδουλίδης στη συγκέντρωση των Αμμοχωστιανών, θα ήθελα να εκφράσω κάποιες σκέψεις, που με βασανίζουν από τη μέρα που παρακολούθησα την εν λόγω ομιλία.
Αναρωτιέμαι: Ποιος σπουδαίος λόγος ωθεί τα τελευταία χρόνια το Δημοτικό Συμβούλιο της Αμμοχώστου να καλεί, πρώτα τον Αναστασιάδη και τώρα τον Χριστοδουλίδη, να εκφωνούν λόγους σε ένα κοινό από Βαρωσιώτες ευρισκόμενους σε απόγνωση, απογοητευμένους, απελπισμένους και φανερά εχθρικά διακείμενους στους ομιλητές;
Τι μπορεί να προσθέσει στο δράμα των Αμμοχωστιανών η παρουσία τοιούτων προέδρων, δημαγωγών, υποκριτών και φαρισαίων, που έχουν το ψέμα έτοιμο στην άκρη των χειλιών τους;
Θέλουμε να τους δίνουμε μικρόφωνο να εκφωνούν λόγους, που να δυναμιτίζουν την όποια προσπάθεια λύσης του Κυπριακού;
Φοβάται το Δημοτικό Συμβούλιο και ο Δήμαρχος να πει στον Χριστοδουλίδη “ως εδώ!”, “κανεί ψέματα και κενούς μελοδραματικούς λόγους”;
Να βγει ανοικτά και να εξηγήσει με καθαρό και τολμηρό λόγο γιατί αρνείται να τον καλέσει σ’ αυτή την σοβαρή αντικατοχική συγκέντρωση!
Τι καινούργιο και συγκλονιστικό μπορεί πλέον να πει ένας τέτοιος πρόεδρος στους απελπισμένους πρόσφυγες;
Είμαι πολίτης της Αμμοχώστου.
Δεν αντέχω άλλο να με περιπαίζουν άνθρωποι που, (είμαι σίγουρος), μισούν και δεν έχουν καμιά σχέση με την πόλη μου.
Απευθύνω έντιμη έκκληση σε όλους σας:
Φτάνει τόσος μαζοχισμός,
Σας παρακαλώ, μην το ξανακάνετε!
