Δεν χρειάζονται ούτε λόγοι, ούτε αφορμές, για να συνομιλήσει κανείς -μέσα από μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης- με διεθνώς αναγνωρισμένους καλλιτέχνες. Η Βάκια Σταύρου, ανήκει στη κατηγορία των καλλιτεχνών που άνοιξε τα φτερά της με εφόδιο το ταλέντο της και κατάφερε με τη φωνή και μουσική της να καταξιωθεί διεθνώς.
Αύριο, 22 Αυγούστου έρχεται στη Λάρνακα, για μία μοναδική συναυλία που διοργανώνει το Τμήμα Αρχαιοτήτων, Υφυπουργείο Πολιτισμού, στο Μεσαιωνικό Κάστρο της πόλης. Το SkalaTimes είχε τη τιμή και χαρά να κουβεντιάσει με την Βάκια Σταύρου σε μια συνέντευξη εφ΄όλης της ύλης.
Η ζωή της θα μπορούσε να ήταν υλικό για σενάριο ταινίας και τα λόγια της μπορεί να αποτελέσουν έμπνευση για νέους καλλιτέχνες που τώρα ξεκινούν τη καριέρα τους. “Συναντησα πολλές δυσκολίες, ο δρόμος μου δεν ήταν καθολου ευκολος, μα ούτε στρωμένος με δάφνες. Προσπάθησα να παραμείνω συγκεντρωμένη στον στόχο μου και να μην αφήσω τις αναποδιές και τις κλειστές πορτες να με διαλύσουν. Ξερω πως πολλοί αλλοι στη θέση μου θα τα παρατούσαν και θα εκαναν κατι λιγοτερο δύσκολο. Εγω έχω ενα παραξενο πείσμα μέσα μου, ειδικά για οσα πιστεύω. Και δεν τα παρατώ ευκολα. Το λάφυρο μου λοιπόν ειναι το πάθος και η πίστη μου στη μουσική μου”.
“Για μενα η αναγνωριση ειναι το μεσο που θα στηρίξει τα μελλοντικά μου προτζεκτ στο τραγουδι και σηματοδοτεί ενα μεγαλύτερο, εαν θέλετε, πέρασμα στον κοσμο. Η αναγνώριση δεν σημαίνει απαραίτητα ούτε πολλά λεφτά, ούτε πολλά φλας ξαφνικά. Σημαίνει κυρίως να μπορείς να προχωρείς στη δουλεια σου, χωρίς πλεον εμπόδια. Αυτό από μόνο του είναι μαγεία”.
Περισσότερα στη πιο κάτω συνέντευξη και ραντεβού αύριο Πέμπτη 22 Αυγούστου, στο Μεσαιωνικό Κάστρο της Λάρνακας.
SkalaTimes
Κατάγεστε από την Κύπρο, αλλά το μουσικό σας ταξίδι (σπουδές και καριέρα) σας οδήγησαν εκτός νησιού. Από τη Μόσχα, στην Πράγα, όπου αφοσιωθήκατε στις μουσικές σας σπουδές στο διάσημο κονσερβατόριο της πόλης, μετά προχωρήσατε σε σπουδές στο Λονδίνο και το Παρίσι. Σήμερα έχετε ως έδρα σας το Παρίσι. Μέσα από όλη αυτή την διεθνή καριέρα, αλλά και τις σπουδές σας τι κρατάτε ως “λάφυρο”;
Αυτο που με κρατησε παρούσα, ολα αυτα τα χρονια σ’αυτο που λεμε διεθνη καριέρα, είτε τελοσπαντων καριέρα εκτός συνόρων, δεν ηταν τίποτε αλλο απο την μεγαλη μου αγαπη γι’αυτο που κανω, που τροφοδοτείται απο ενα συνεχές και άσβεστο πάθος, το οποίο δεν μπορώ καν να εξηγήσω με απλά λόγια, όσο και να προσπαθήσω. Συναντησα πολλές δυσκολίες, ο δρόμος μου δεν ήταν καθολου ευκολος μα ούτε στρωμένος με δάφνες. Προσπάθησα να παραμείνω συγκεντρωμένη στον στόχο μου και να μην αφήσω τις αναποδιές και τις κλειστές πορτες, να με διαλύσουν. Ξερω πως πολλοί αλλοι στη θέση μου, θα τα παρατούσαν και θα εκαναν κατι λιγοτερο δύσκολο. Εγω, έχω ενα παραξενο πείσμα μέσα μου, ειδικά για οσα πιστεύω. Και δεν τα παρατώ ευκολα. Το λάφυρο μου λοιπόν ειναι το πάθος και η πίστη μου στη μουσική μου.
Αν θέλουμε να τα πάρουμε λίγο από την αρχή τα πράγματα ποιοι λόγοι σας οδήγησαν στις μουσικές σπουδές;
Πολυ απλά ήταν αυτό που ενιωσα απο μικρο παιδί, πως με κυρίευε – ενα συναισθημα εντονο, που ήταν αδυνατον να αγνοήσω, κάθε φορα που ερχομουν σ’επαφή με ενα αγαπημένο τραγούδι, μια μελωδία που με συγκινούσε. Ενιωθα πως ο δρομος μου ηταν ξεκαθαρα η μουσική, το τραγούδι. Ετσι, οι μουσικές μου σπουδές ,ήταν το μέσο για να προχωρήσω στο ονειρο μου. Η στηριξη βέβαια στην αποφαση μου, απο τους γονείς μου, επαιξε σιγουρα ενα καταλυτικό ρόλο.
Η υπογραφή δισκογραφικού συμβολαίου με τη Sony Music ήταν η επίσημη έναρξη της μουσικής σας καριέρας;
Ναι πολυ σωστά. Με το συμβολαιο αυτο επικυρώθηκε η επισημη μου εναρξη αλλα και υπαρξη στον καλλιτεχνικο επαγγελματικό χωρο, αρχικά της Ελλάδος και λιγο αργότερα, με καποιο αλλο συμβόλαιο στο Παρίσι, και στον γαλλικο χώρο, μα συναμα και στον διεθνές.
Έχετε πει σε παλαιότερη συνέντευξη σας πως το τραγούδι που σας “άνοιξε” τον δρόμο “δεν ήταν άλλο από το “Sozinha”, που είχα συνθέσει και γράψει επίσης και τους στίχους. Ένα πορτογαλικό τραγούδι που έκανε σημαντική πορεία από μόνο του, σε πολλές χώρες, αγαπήθηκε πολύ από τον κόσμο και από τα ραδιόφωνα. Με βοήθησε να “κτίσω” την καλλιτεχνική μου ταυτότητα”. Πώς βιώνετε την διεθνή επιτυχία και αναγνώριση;
Νομίζω πως οταν η δουλεια σου, ο κόπος σου, ο μόχθος σου, αυτο που είσαι και που δουλεψες για να το μεταφέρεις στον κόσμο, αναγνωριζεται ως επιτυχία και αγαπιέται απο τον κόσμο, τότε, ισως, δεν υπαρχει μεγαλύτερη ευτυχία από αυτό.
Για μενα η αναγνωριση ειναι το μεσο που θα στηρίξει τα μελλοντικά μου προτζεκτ στο τραγουδι και σηματοδοτεί ενα μεγαλύτερο, εαν θελετε, πέρασμα στον κοσμο. Η αναγνωριση δεν σημαινει απαραίτητα ουτε πολλά λεφτά, ουτε πολλά φλας ξαφνικά. Σημαινει κυρίως να μπορείς να προχωρείς στη δουλεια σου, χωρίς πλεον εμπόδια. Αυτό απο μονο του, ειναι μαγεία.
Η Κύπρος, η ιδιαίτερη σας πατρίδα, αναγνώριζε το ταλέντο σας που κατάφερε και καταφέρνει να ξεχωρίζει στο εξωτερικό;
Δεν ξερω πως να απαντήσω αυτή την ερώτηση ακριβώς αλλα θα πω μόνο πως αισθάνομαι πια, ενα σεβασμό οταν η χώρα μου αναφέρεται στο ονομα μου. Αισθανομαι επίσης, τουλαχιστον ετσι μου δειχνουν, πως ειναι περηφανοι για το διεθνές μου προσωπο. Πως τους εχω κάνει ενα καλό, κατα κάποιον τρόπο. Και αυτο μου δινει μεγαλη χαρά.
Για εσάς τι σημαίνει “καλή μουσική”; Υπάρχει καλή μουσική και λιγότερο καλή ή καλή μουσική; Η μουσική για μένα ειναι συναισθήματα, ειναι μελωδία, μα ειναι και αισθητικη. Η καλή μουσικη για μένα προσωπικά ειναι άμεσα συνδεδεμένη με την καλαισθησία. Ενα καλό τραγούδι δεν μπορει να περιβάλλεται απο μια ” kitsch “, άσχημη, ενορχήστρωση, γιατι αυτόματα θα καταστραφεί. Θα μπει σε μια αλλη κατηγορία. Οπότε και βέβαια υπαρχει καλή, μα και λιγότερο καλή, μουσική, μέχρι και κακή μουσική. Αν υπηρχε μονο καλή μουσική στον κοσμο αυτο θα ηταν το σπουδαιότερο. Κατι σαν παραδεισος.
Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να ζει ένας καλλιτέχνης στο Παρίσι;
Η πορεία ενος καλλιτεχνη ειναι απο μονη της, συνήθως, δύσκολη. Γεματη ερωτήματα, καποιες φορες ανασφάλειες, δυσκολίες στη διαβίωση μιας και το επαγγελμα ενος καλλιτεχνη, που δεν εχει φτασει ακομα πολυ ψηλά, ειναι χαμηλά αμοιβόμενο μεχρι και κακά αμοιβόμενο. Στο Παρίσι, επειδή η παιδεια αυτης της χωρας εχει ως βασικό αξονα τον σεβασμό απεναντι στις τεχνες και συναμα στους καλλιτεχνες, υπαρχει μια σχετική προστασία απο το κρατος. Το επαγγελμα του καλλιτεχνη ειναι κατοχυρωμένο και οταν αποδειξεις οτι εχεις δουλεψει αρκετα, δικαιουσαι οφελήματα. Απο την αλλη, μια χωρα με τοσους πολλούς αξιολογους καλλιτεχνες, δυσκολευει πολύ το να μπορεσει ενας στους τοσους πολλλους να ξεχωρισει και να κανει μια σημαντική πορεία.
Γιατί επιλέξατε το Παρίσι;
Ηταν μια διαισθηση απο νωρίς, απο τα χρόνια της εφηβείας μου, οτι αυτή η πολη θα μου ταίριαζε. Ε, δεν επεσα εξω, τελικά.
Τι σας έχει δώσει το Παρίσι που δεν θα μπορούσε να το δώσει η Κύπρο;
Ανοικτους μουσικους ορίζοντες, επιλογή.
Εδώ και λίγους μήνες είναι διαθέσιμος στις ψηφιακές πλατφόρμες ροής ο νέος σας δίσκος με τίτλο «Vakia» με νέα δικά σας τραγούδια αλλά και αγαπημένες σας διασκευές, τις οποίες έχετε ερμηνεύσει με επιτυχία στις συναυλίες σας στις γειτονιές του κόσμου. Να μας πείτε λίγα λόγια για αυτό το άλμπουμ;
Τραγούδια φωνή – κιθάρα, μερικες διασκευές γνωστών τραγουδιών δοσμενα με το δικο μου υφος και ερμηνεία, οπως το Alfonsina y el mar, το Esperanza, το In a manner of Speaking, αλλα και του Αττικ το ” Mαραμενα τα γιουλια κ’οι βιολες “.
Eπισης δικα μου τραγουδια όπως το Θαλασσινο Νερο, το Δακρυ Φυλακτo, το Sozinha και αλλα.. Ενας δισκος που ηχογραφηθηκε μονο σε μια μερα στο στουντιο, και ετσι εχει την αισθηση του ζωντανου, που ήταν και η προσωπικη μου επιθυμία γι’αυτον τον δισκο.
Ξεκινησε ηδη να διαγραφει μια πορεία στον ελληνικο μα και στον διεθνή χώρο των ραδιοφώνων και ευχομαι να τον ανακαλυψει ο κοσμος και να τον αγαπησει.
Ειναι διαθεσιμος σε ολες τις πλατφορμες διαδυκτυακα ( Spotify, iTunes .. )
Η συναυλία ΜΕ ΤΗ ΛΑΜΨΗ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ με το Τμήμα Αρχαιοτήτων, Υφυπουργείο Πολιτισμού, πως προέκυψε και τι σημαίνει για εσάς να συνεργάζεστε με το Τμήμα Αρχαιοτήτων, Υφυπουργείο Πολιτισμού της χώρας σας;
Ηταν μια επιθυμια κοινή που ειχαμε με το Υφυπουργείο και μπορεσε να πραγματοποιηθει στη Λαρνακα, που ηταν για μενα μια πολη που δεν εχω ξανατραγουδήσει, παρολο που ειναι μια πολη που αγαπω και που εχω δεσμους απο μικρό παιδι, μιας και τα καλοκαιρια μας τα περνουσαμε κυρίως στη θαλασσα της Λαρνακας, με τους παιδικους μας φιλους και τους γονεις μας. Ευχαριστώ το Υφιπουργείο μας γι αυτη τη συνεργασία.
Τι να περιμένουμε να δούμε στις 22 Αυγούστου στη Λάρνακα;
Tραγουδια απο το ελληνικό μα και διεθνες ρεπερτοριο, αγαπημένα, λουσμένα με το φως του φεγγαριού που υποσχονται ενα βαθύ και ομορφο ταξίδι του μυαλου και της καρδιάς, με τη συνοδεία του ξεχωριστου Μανωλη Νεοφύτου στο πιάνο που ειναι και ο αγαπημενος μου συνεργατης τα τελευταια χρονια.
———————————————————————————————-
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΑΥΡΙΟ 22 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2024 ΣΤΗ ΛΑΡΝΑΚΑ
Το Τμήμα Αρχαιοτήτων, Υφυπουργείο Πολιτισμού, διοργανώνει στις 22 Αυγούστου 2024 στο Κάστρο Λάρνακας, συναυλία με τίτλο «Με τη λάμψη του φεγγαριού».
Η Βάκια Σταύρου, κοσμοπολίτισσα και πολυταξιδεμένη Κύπρια τραγουδίστρια και τραγουδοποιός, θα παρουσιάσει ένα διεθνές ρεπερτόριο, που θα συγκινήσει και θα ταξιδέψει τις ψυχές μας στον μαγικό κόσμο της μουσικής.
Θα ακουστούν τραγούδια που αγαπήσαμε από όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου, στα γαλλικά, ελληνικά, ιταλικά, πορτογαλικά και σε άλλες γλώσσες, καθώς και νέα τραγούδια της, σε μια μαγική βραδυά, γεμάτη ταξίδι, φως, νοσταλγία και έρωτα.
Χρώματα και συναισθήματα από μετάξι, θα εμπλουτιστούν με μαεστρία από το πιάνο του Μανώλη Νεοφύτου, εξαίρετου λυρικού μουσικού.
Η συναυλία θα ξεκινήσει στις 8:30 μ.μ. και θα έχει διάρκεια 75 λεπτά.
Η είσοδος είναι ελεύθερη.
