Με αισθήματα έντονης συγκίνησης αλλά και τιμής βρίσκομαι σήμερα μαζί σας για να θέσω υπό την αιγίδα μου την εκδήλωση μνήμης της κατεχόμενης Αχερίτου. Της Αχερίτου, με την κατάληψη της οποίας στις 31 Αυγούστου 1974, ολοκληρώθηκε ο εφιαλτικός κύκλος της βάρβαρης τουρκικής εισβολής μετά που ο Αττίλας είχε καταλάβει τις περιοχές Καλοψίδας και Άχνας, υπό τα απαθή δυστυχώς βλέμματα των ισχυρών της γης.
Θα ήθελα κατ΄ αρχάς να συγχαρώ τον Σύνδεσμο «Ελεύθερη Αχερίτου» για τη σημερινή διοργάνωση, η οποία μας ξυπνά αναμνήσεις από το όμορφο χωριό που κάποτε έπαιζαν και γελούσαν αμέριμνα τα παιδιά. Μνήμες, οι οποίες έμειναν ανεξίτηλα χαραγμένες στην μνήμη μας. Παράλληλα δεν ξεχνούμε την βιαιότητα με την οποία καταλήφθηκε το χωριό από τον ξένο κατακτητή,
αφήνοντας βουβές τις εκκλησίες μας και ερειπωμένα τα σπίτια, αλλά και με αβάστακτο τον πόνο για τους νεκρούς, τους αγνοούμενους. Παραμένει όμως άσβεστη η φλόγα της θέλησης για επιστροφή.
Σάββατο, 31 Αυγούστου, 10 η ώρα το πρωί. Τα τουρκικά άρματα μάχης διασχίζουν την πεδιάδα από την πλευρά των Στύλλων και της ΄Εγκωμης και κατευθύνονται προς την Αχερίτου. Σε ελάχιστο χρονικό διάστημα οι Τούρκοι κατακτητές ολοκληρώνουν τη διχοτόμηση του νησιού. Το όμορφο χωριό της Αχερίτου, αδύναμο και χωρίς καθόλου ενισχύσεις, ισοπεδώθηκε σύντομα από τις ορδές του Αττίλα που έσπειραν κι εκεί τον όλεθρο και την καταστροφή. Η μικρή Κύπρος, προδομένη και ματωμένη, δεν είχε τη δυνατότητα να προβάλει την παραμικρή αντίσταση. Δεν έπεσε ούτε ένας πυροβολισμός κατά του εισβολέα.
Ορισμένοι κάτοικοι που δεν μπόρεσαν να διαφύγουν, συνελήφθησαν αιχμάλωτοι. Οι Τούρκοι άρχισαν να τους κτυπούν και εκτέλεσαν εν ψυχρώ δυο απ΄ αυτούς. Για μερικές μέρες οι εγκλωβισμένοι κάτοικοι του χωριού έτυχαν φροντίδας από άντρες των Ηνωμένων Εθνών μέχρι τελικά να εκδιωχθούν και αυτοί από τους Τούρκους και να μεταφερθούν και να στοιβαχθούν εκεί που βρίσκονταν άλλοι συγχωριανοί τους, σε ένα άθλιο συσκευαστήριο πατατών.
Και η συνέχεια γνωστή σε όλους μας. Σήμερα, 50 χρόνια μετά το βαρύ πλήγμα, το δράμα των προσφύγων συνεχίζεται. Η μεγάλη πλειοψηφία του πληθυσμού της Αχερίτου ζει στο διπλανό Συνοικισμό Αγίου Γεωργίου Αχερίτου. Λίγα μόνο μέτρα πιο πέρα είναι τα σπίτια και οι περιουσίες τους, που τα βλέπουν καθημερινά να βρίσκονται κάτω από το βάρος της σκλαβιάς.
Αγαπητοί μου,
Τέτοιες μέρες ο νους και η σκέψη μας σπάνε τα συρματοπλέγματα της κατοχής και φτάνουν στα κατεχόμενα χωριά και τις πόλεις μας. Στις πατρογονικές εστίες, στους τάφους των προγόνων μας, στα ιερά και τα όσιά μας. Αυτά που δεν ξεχνούμε και δεν θα ξεχάσουμε ποτέ. Πάνε στις βουβές εκκλησίες της Αχερίτου, τη μεγάλη εκκλησία της Αναλήψεως, στο διπλανό εκκλησάκι της Αγίας Μαρίνας και, βορειότερα, στην εκκλησία της Παναγίας Τραπέζης.
Αυτή η γη έχει ιστορία που δεν μπορεί να αλλοιωθεί ούτε και να παραγραφεί γιατί οι ρίζες είναι βαθιές. Όσοι κατακτητές και να πέρασαν από αυτό το μαρτυρικό νησί δεν κατάφεραν ποτέ να πλήξουν ή να παραχαράξουν την ιστορική μας ταυτότητα, τον πολιτισμό, την θρησκεία και τις παραδόσεις μας. Αντέξαμε και αντέχουμε στις δοκιμασίες και συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε. Γι αυτό δεν πρόκειται να φανούμε κατώτεροι των περιστάσεων, ούτε και κατώτεροι της προσφοράς και της θυσίας των χιλιάδων ηρώων της μακραίωνης ιστορίας μας.
Όσος χρόνος και αν χρειαστεί, θα δικαιώσουμε τη θυσία των ηρώων μας και θα σταθούμε αντάξιοι της ιστορίας και του χρέους μας προς τις σημερινές και αυριανές γενιές. Με πίστη στο Θεό και στο δίκαιο αγώνα μας θα συνεχίσουμε τον αγώνα για να θα έλθει σύντομα η μέρα που οι καμπάνες των εκκλησιών μας θα κτυπήσουν χαρμόσυνα, θα έρθει η μέρα που η ομίχλη της κατοχής θα διαλυθεί και θα λάμψει ο ήλιος της δικαίωσης, της ελευθερίας και της ειρήνης στην πατρίδα μας.
Φίλες και φίλοι,
Από την έναρξη της διακυβέρνησης του Προέδρου Χριστοδουλίδη, βασικότερη προτεραιότητά του παραμένει η προώθηση της επίλυσης του Κυπριακού και η επανένωση της Κύπρου. Αυτό, αντικατοπτρίζεται και σε όλες τις προσπάθειες που καταβάλλει ο Πρόεδρος, αλλά και η Κυπριακή Δημοκρατία γενικότερα προς αυτή την κατεύθυνση. Δυστυχώς όμως όλες οι μέχρι τώρα προσπάθειες της πλευράς μας προσκρούουν στην αδιαλλαξία της Τουρκίας η οποία κλιμακώνει συνεχώς τις προκλήσεις σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας, επεκτείνοντας μάλιστα τις προκλήσεις της και σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας και άλλων χωρών. Στο πλαίσιο της όλης νεοοθωμανικής της προσέγγισης, η Τουρκία και το εγκάθετο καθεστώς της στα κατεχόμενα, θέτουν και νέες αξιώσεις για την επανάληψη μιας διαπραγματευτικής προσπάθειας, αξιώσεις που δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές, όπως η αναγνώριση εκ των προτέρων της θέσης για δύο χωριστά κράτη.
Αγαπητοί μου,
Παρά τις προκλήσεις, τις δυσκολίες και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, η δική μας πλευρά παραμένει στοχο-προσηλωμένη στις προσπάθειες για δίκαιη λύση του Κυπριακού βασιζόμενη στα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών. Δεν συμβιβαζόμαστε με την κατοχή. Η παρούσα κατάσταση πραγμάτων δεν μπορεί να αποτελεί το μέλλον της πατρίδας μας. Θα συνεχίσουμε την προσπάθεια για ανατροπή των τετελεσμένων για απελευθέρωση και επανένωση του τόπου μας. Έχουμε ξεκάθαρο προσανατολισμό, πιστεύουμε στο δίκιο μας.
Σήμερα, τιμώντας τη μνήμη των ηρώων μας και καταθέτοντας την ευγνωμοσύνη και τον θαυμασμό μας για όλους τους υπερασπιστές της ελευθερίας της Κύπρου, ενδυναμώνουμε ταυτόχρονα τη φλόγα της επιστροφής που σιγοκαίει μέσα μας και ανανεώνουμε την πίστη μας για τα δίκαια της εθνικής μας υπόθεσης. Δεν ξεχνούμε τα κατεχόμενα χωριά και τις πόλεις μας. Αγωνιζόμαστε για μια Κύπρο, όπως θα την ήθελαν οι ήρωες μας, με ανατροπή των κατοχικών δεδομένων και με το λαό μας να αποφασίζει και να διαχειρίζεται την τύχη του, με γνώμονα πάντα το δικό του και μόνο συμφέρον.
Δόξα και τιμή στους ήρωες της κοινότητας Αχερίτου.
Αιώνια ας είναι η μνήμη τους.
