Search
Close this search box.

Συνέντευξη Γιώργου Αχιλλέως στο SkalaTimes: “Εστιάζω σε αυτό που θεωρώ πως έχει αξία: τη χαρά, την ελπίδα και την ομορφιά που μπορούμε να βρούμε γύρω μας, ακόμα και μέσα σε δύσκολους καιρούς”

Ο συνδημότης μας καλλιτέχνης, Γιώργος Αχιλλέως, ετοιμάζεται για την έκθεση του, με τίτλο “Land of Joy”, στις 18 Οκτωβρίου στη Γκαλερί “Κυπριακή Γωνιά”, στη Λάρνακα.
Με την ευκαιρία αυτή το SkalaTimes κουβέντιασε με το ταλαντούχο ζωγράφο.
Με επίκεντρο τη τέχνη, μιλήσαμε, με το Γιώργο, για την πορεία του, τη Λάρνακα, τις τέχνες και φυσικά για την έκθεση του.

Της Γιώτας Δημητρίου

Γιώργο πριν πάμε στην έκθεση σου που είναι και η αφορμή γι’ αυτή μας την κουβέντα σήμερα, θα ήθελα να πούμε λίγα λόγια για σένα για όσους ίσως δεν σε γνωρίζουν (σπουδές, λόγος που ακολούθησες αυτές τις σπουδές, που είσαι επαγγελματικά σήμερα πόσες εκθέσεις έχεις κάνει και πού αν είναι δυνατόν)

Αρχικά, ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση και τη δυνατότητα να μιλήσουμε σήμερα. Για όσους δεν με γνωρίζουν, ονομάζομαι Γιώργος Αχιλλέως και είμαι ζωγράφος. Σπούδασα ζωγραφική στη Σχολή Καλών Τεχνών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Η απόφασή μου να ακολουθήσω αυτές τις σπουδές προήλθε από την ανάγκη μου να εκφράζομαι μέσα από τα χρώματα και τις εικόνες, και να επικοινωνώ ιδέες που με απασχολούν σε πιο βαθύ επίπεδο. Σήμερα ασχολούμαι επαγγελματικά με τη ζωγραφική, έχω συμμετάσχει σε αρκετές ομαδικές εκθέσεις στη Κύπρο και έχω κάνει τρεις ατομικές εκθέσεις ζωγραφικής (2008,2015,2020) ενώ στις 18 Οκτωβρίου εγκαινιάζεται η τέταρτη ατομική μου έκθεση στην Γκαλερί Κυπριακή Γωνιά στη Λάρνακα με τίτλο «Land of Joy.
Παράλληλα, διδάσκω ζωγραφική στα προγράμματα του Υπουργείου Παιδείας (Επιμορφωτικά, ΔΡΑ.Σ.Ε., Ανοιχτό Σχολείο του Δήμου Λάρνακας) αλλά και στο ΑRTόκουτο, έναν χώρο που δημιουργήσαμε μαζί με την φίλη και συνάδελφο Έλενα Ιασονίδου. Ο χώρος αυτός αποτελεί ένα σημείο δημιουργικής έκφρασης, όπου μοιραζόμαστε την αγάπη μας για την τέχνη και τη διδασκαλία.

Πώς είναι να διδάσκει κανείς τέχνη και τι είναι αυτό που παρατηρείς στα παιδιά του σήμερα, στους μαθητές σου;

Η διδασκαλία της τέχνης είναι μια εμπειρία γεμάτη προκλήσεις, αλλά και απίστευτα ανταποδοτική. Σαν δάσκαλος, έχω τη δυνατότητα να βλέπω τους μαθητές να εκφράζονται δημιουργικά, να ανακαλύπτουν νέους τρόπους σκέψης να αναπτυσουν την φαντασία τους. Είναι συναρπαστικό να βλέπεις την εξέλιξή τους, από την αβεβαιότητα στην αρχή μέχρι την αυτοπεποίθηση που αποκτούν καθώς αναπτύσσουν τις δεξιότητές τους αποκτώντας σταδιακά καλλιτεχνική παιδεία.
Παρατηρώ ότι τα παιδιά σήμερα, εξαιτίας της προσκόλλησής τους στις οθόνες, έχουν ανάγκη να βελτιώσουν δεξιότητες όπως ο συντονισμός χεριού-ματιού και τις λεπτές κινητικές ικανότητες. Η τέχνη τους δίνει τη δυνατότητα να εκφράζονται δημιουργικά, να σκέφτονται κριτικά και να αναπτύσσουν τη φαντασία τους. Μέσα από την ομαδική δημιουργία, ενισχύουν τις κοινωνικές τους δεξιότητες και τη συναισθηματική τους νοημοσύνη. Συνολικά, η τέχνη συμβάλλει στην ολιστική ανάπτυξή τους, βοηθώντας τα να ξεφύγουν από την εξάρτηση από τις οθόνες των κινητών που αποτελεί κακή συνήθεια.

Μια κλασική και τετριμμένη ερώτηση που όμως εμπεριέχει πάντα ενδιαφέρον να ακους ένα Σκαλιώτή ή Κύπριο καλλιτέχνη να δίνει απάντηση είναι η εξής: πόσο εύκολο είναι για ένα καλλιτέχνη, εικαστικό, ζωγράφο, να ζει και να εργάζεται στην Λάρνακα ή γενικότερα στην Κύπρο;

Το να είσαι καλλιτέχνης και να ζεις στην Κύπρο, και ειδικότερα στη Λάρνακα, έχει τις δικές του ιδιαιτερότητες. Από τη μία πλευρά, η ζωή σε μια μικρή κοινότητα σου προσφέρει μια αίσθηση εγγύτητας με το κοινό σου και την πόλη σου, κάτι που μπορεί να είναι πολύ θετικό. Η Λάρνακα έχει ένα μικρό φιλότεχνο κοινό που στηρίζει τους καλλιτέχνες με την προσέλευση σε εκθέσεις, τη συμμετοχή σε εκδηλώσεις και το ενδιαφέρον του για την τοπική τέχνη. Από την άλλη πλευρά, το να ζει κανείς σε μια μικρή πόλη, όπως η Λάρνακα, μπορεί να έχει και μειονεκτήματα για έναν καλλιτέχνη. Ένα από τα κυριότερα είναι οι περιορισμένες ευκαιρίες για έκθεση της δουλειάς σε μεγαλύτερο κοινό και η λιγότερη πρόσβαση σε ευρύ δίκτυο αγοραστών ή συλλεκτών, που συναντάται συνήθως σε μεγαλύτερες πόλεις ή πρωτεύουσες.

Η τεχνολογία σε έχει βοηθήσει εσένα έτσι ώστε να βγει η δουλειά σου και εκτός Κύπρου;

Η τεχνολογία έχει παίξει σημαντικό ρόλο στο να μπορέσω να παρουσιάσω τη δουλειά μου εκτός Κύπρου. Μέσω των κοινωνικών δικτύων και των ψηφιακών πλατφορμών, η τέχνη μου έχει φτάσει σε ανθρώπους που ίσως δεν θα είχαν την ευκαιρία να την δουν διαφορετικά. Πλατφόρμες όπως το Instagram, Facebook και τα διαδικτυακά καταστήματα για καλλιτέχνες προσφέρουν μια παγκόσμια προβολή, χωρίς να χρειάζεται να μετακινηθούν σε άλλη χώρα για να προωθήσουν το έργο τους. Παρόλο που δεν μπορεί να αντικαταστήσει την αμεσότητα μιας φυσικής έκθεσης, η τεχνολογία ανοίγει δρόμους για νέες συνεργασίες, συμμετοχές σε εκθέσεις και πωλήσεις έργων σε διεθνές επίπεδο. Είναι σίγουρα ένα εργαλείο που, αν το χρησιμοποιήσεις σωστά, μπορεί να ενισχύσει την παρουσία σου στη διεθνή σκηνή της τέχνης.

Γιώργο ένας από τους λόγους που πραγματικά αγαπώ τα έργα σου είναι γιατί νιώθω μια αισιοδοξία όταν τα κοιτώ.Μέσα από τα έργα σου βγαίνει ένα ελπιδοφόρο μήνυμα, όπως και να τα ερμηνεύσει κανείς. Από που πηγάζει αυτή η θετική “πινελιά” και προπάντων πόσο δύσκολο ή εύκολο είναι να βάζει κανείς joy χαρά μέσα στα έργα του όταν γύρω του η επικαιρότητα ρίχνει γκρίζο (πολέμοι,πολιτικές ειδήσεις, κτλ).

Χαίρομαι πολύ που αισθάνεσαι την αισιοδοξία μέσα από τα έργα μου, γιατί αυτό είναι πραγματικά κάτι που προσπαθώ να μεταδώσω. Η θετική “πινελιά” που παρατηρείς πηγάζει από την ανάγκη μου να εστιάζω σε αυτό που θεωρώ πως έχει αξία: τη χαρά, την ελπίδα και την ομορφιά που μπορούμε να βρούμε γύρω μας, ακόμα και μέσα σε δύσκολους καιρούς. Πιστεύω πως η τέχνη έχει τη δύναμη να μας συνδέσει με τα θετικά συναισθήματα, να μας θυμίσει ότι, παρά τα αρνητικά γεγονότα που συμβαίνουν γύρω μας, υπάρχει πάντα χώρος για φως. Σίγουρα, δεν είναι πάντα εύκολο να δημιουργείς με χαρά όταν γύρω σου υπάρχει τόσος 'απόηχος' από τις ειδήσεις και τις αρνητικές εξελίξεις. Ωστόσο, για μένα, η τέχνη είναι ένα αντίδοτο σε αυτό το γκρίζο. Είναι ένας τρόπος να επαναπροσδιορίσουμε την πραγματικότητα και να επιλέξουμε να δούμε την ομορφιά, έστω και αν είναι κρυμμένη. Στην ουσία, η χαρά στα έργα μου δεν είναι απαραίτητα η απουσία των προβλημάτων, αλλά μια πρόσκληση για τον θεατή να εστιάσει για λίγο στη χαρά και στο παραμύθι, ανακαλύπτοντας αυτό που μας κάνει να αισθανόμαστε ζωντανοί και ανθρώπινοι.

Μήπως τελικά τη “γη της ευτυχίας” (Land of Joy) τη κουβαλά μέσα του κανείς;

Πιστεύω πως, ναι, “η γη της ευτυχίας” είναι κάτι που ο καθένας κουβαλά μέσα του. Το “Land of Joy” ως τίτλος της έκθεσής μου, δεν αναφέρεται σε έναν συγκεκριμένο γεωγραφικό τόπο, αλλά σε μια εσωτερική κατάσταση του ανθρώπου. Η χαρά, η αισιοδοξία και η ευτυχία δεν εξαρτώνται πάντα από τις εξωτερικές συνθήκες. Σίγουρα, η καθημερινότητα μπορεί να μας φέρει αντιμέτωπους με πολλές δυσκολίες και προκλήσεις, αλλά πιστεύω πως η ευτυχία είναι μια συνειδητή επιλογή. Αυτή η ‘γη’ βρίσκεται μέσα μας, στη δική μας αντίληψη και στην ικανότητά μας να βλέπουμε τη θετική πλευρά της ζωής, ακόμα και όταν το περιβάλλον γύρω μας είναι γεμάτο αντιξοότητες. Με τα έργα μου, προσπαθώ να υπενθυμίζω αυτή την εσωτερική διάσταση της χαράς και να μεταδώσω το μήνυμα ότι, ανεξαρτήτως συνθηκών, μπορούμε να βρούμε φως και ελπίδα, αν το αναζητήσουμε.

Εσύ γενικότερα από που εμπνέεσαι για τα έργα σου;

Η έμπνευσή μου μπορεί να προέρχεται από διάφορες πηγές, αλλά ένα από τα πιο σημαντικά στοιχεία για μένα είναι η ίδια η καλλιτεχνική διαδικασία και η εξέλιξη της τεχνικής μου. Καθώς εξελίσσομαι και πειραματίζομαι με νέες τεχνικές, αυτό με οδηγεί σε νέες φόρμες και θέματα. Κάθε έργο γίνεται ένα σημείο εκκίνησης για το επόμενο, καθώς η ίδια η δουλειά μου με εμπνέει να προχωρώ και να ανακαλύπτω καινούργιες δυνατότητες.

Υπάρχουν αγαπημένοι σου ζωγράφοι από τους οποίους επηρεάζεσαι ή εμπνέεσαι;

Δεν υπάρχουν συγκεκριμένοι ζωγράφοι που να με επηρεάζουν συνειδητά, καθώς η έμπνευσή μου προέρχεται κυρίως από την ίδια την καλλιτεχνική διαδικασία και την εξέλιξη της τεχνικής μου όπως είπα. Παρ’ όλα αυτά, καλλιτέχνες όπως οι Marc Chagall, James Ensor Wassily Kandinsky, Jeff Koons, ακόμα και ο Ιερώνυμος Μπος ή ο Takashi Murakami, έχουν δημιουργήσει έργα με τα οποία μπορώ να βρω κοινά στοιχεία. Αυτοί οι καλλιτέχνες μοιράζονται την αγάπη για τη χρήση χρώματος, τη φαντασία και τον συμβολισμό, που μπορεί να παραλληλιστεί με τον τρόπο που δουλεύω.

Η αγαπημένη μας Χρυσοβαλάντω Μουσκάλλη, κοινή μας φίλη, φιλόλογος θεατρολόγος και φυσικά συνδημότισσα μας, στο υπέροχο κείμενο της που έχει γράψει για αυτή την έκθεση σου αναφέρει ανάμεσα σε άλλα: “Αυτή η ενότητα του Γιώργου Αχιλλέως μας ανασύρει συναισθήματα από την εναπομείνασα παιδικότητά μας και μας υπενθυμίζει το διαχρονικό συναίσθημα της ελπίδας που πάντα έχουμε ανάγκη για να επιβιώσουμε. Αυτό άλλωστε είναι και το προνόμιο της Τέχνης: να μεταμορφώνει το συναίσθημα, να συντηρεί την ελπίδα και να αγκαλιάζει κάθε τι καινούριο”. Θα συμφωνήσω πως τα έργα σου ανασύρουν συναισθήματα από μια εναπομείνασα παιδικότητά μας και προσωπικά είναι αυτός ο βασικός λόγος που αγαπώ τα έργα σου.
Ωστόσο, Γιώργο, πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι για σένα να το πετύχεις αυτό στα έργα σου;

Το να ανασύρω συναισθήματα παιδικότητας στα έργα μου είναι μια πρόκληση αλλά και μια φυσική διαδικασία. Αυτή η αίσθηση προκύπτει αυθόρμητα μέσα από τη φαντασία, τη χρήση έντονων χρωμάτων, του κολάζ και των αφηρημένων φόρμων, αλλά και από τη δική μου ανάγκη να διατηρήσω αυτή την παιδικότητα ζωντανή. Αυτή η ελευθερία και αυθορμητισμός συνδέονται με την παιδικότητα, γιατί η παιδική ματιά βλέπει τον κόσμο χωρίς φίλτρα και όρια. Ωστόσο, δεν είναι πάντα εύκολο να ανασυνθέσω αυτή την αθωότητα. Το τελικό αποτέλεσμα προκύπτει από συνειδητές επιλογές. Χρειάζεται να αναγνωρίζω πότε ένα έργο πετυχαίνει αυτό το αίσθημα και να το εξελίσσω ή να το διατηρώ. Είναι μια ισορροπία ανάμεσα στον αυθορμητισμό και τη συνειδητή παρέμβαση, επιδιώκοντας το έργο να διατηρεί την ελευθερία που αποπνέει η παιδικότητα.

Επειδή μαζί σου μπορεί να μιλά κανείς για ώρες κι επειδή μπορώ να σε ρωτώ για πολλά, για να μην σε κουράσω, θα πάω στην έκθεση σου. Λοιπόν, η έκθεση σου με τίτλο “Land of Joy” θα εγκαινιαστεί στις 18 Οκτωβρίου στην Γκαλερί “Κυπριακή Γωνιά” στη Λάρνακα. Η προηγούμενη σου έκθεση έγινε πριν 4 χρόνια. Γιατί αργείς τόσο για να παρουσιάσεις μια δουλειά σου; Δεν είναι πολλά 4 χρόνια;

Καταλαβαίνω γιατί μπορεί να σου φαίνονται πολλά τα τέσσερα χρόνια, αλλά για μένα ο χρόνος που μεσολαβεί μεταξύ των εκθέσεων είναι αναγκαίος για την ωρίμανση της δουλειάς μου. Η καλλιτεχνική διαδικασία δεν είναι μόνο η πράξη της δημιουργίας, αλλά και ο χρόνος που χρειάζεται για να σκεφτείς, να παρατηρήσεις και να επιτρέψεις στα έργα να εξελιχθούν. Μερικές φορές χρειάζεται να δώσεις χώρο στον εαυτό σου για να αφήσεις τις νέες ιδέες να αναδυθούν και να μορφοποιηθούν. Δεν είναι πάντα μια γραμμική διαδικασία, και θέλω κάθε έργο που παρουσιάζω να φέρει μαζί του την αλήθεια και ποιότητα .

Τι θα δούμε στην έκθεση σου;

Στην έκθεση μου “Land of Joy” θα παρουσιάσω 27 έργα, σε διαφορετικά μεγέθη, όλα με ακρυλικά. Κάθε έργο αντανακλά μια διαφορετική πτυχή του κόσμου της χαράς, όπως τον αντιλαμβάνομαι μέσα από τη δημιουργική μου διαδικασία. Τα θέματα των έργων περιλαμβάνουν καρουζέλ, roller coaster, τροχούς του λούνα παρκ και άλλα παρόμοια μοτίβα. Υπάρχουν παραλλαγές στους χρωματισμούς και στα στοιχεία των έργων: κάποια έχουν πιο αφαιρετικά στοιχεία, ενώ άλλα έχουν πιο αναγνωρίσιμα στοιχεία, προσφέροντας διαφορετικές οπτικές στον θεατή για το ίδιο θέμα.

Την έκθεση θα προλογίσει ο Ζωγράφος – Βοηθός Διευθυντής Τέχνης και πολύ αγαπημένος μας, συνδημότης μας, Ανδρέας Παρασκευά. Γιατί επέλεξες τον Ανδρέα Παρασκευά;

Εκτός από τη στενή μας συγγένεια, ο Ανδρέας Παρασκευάς είναι ένας άνθρωπος που εκτιμώ και αγαπώ βαθιά. Είναι από τους σπουδαιότερους ζωγράφους της γενιάς του και υπήρξε ο πρώτος μου δάσκαλος! Από τα πρώτα μου καλλιτεχνικά βήματα, με στήριξε και πίστεψε σε μένα, και μέχρι σήμερα στέκεται πάντα δίπλα μου. Είναι ο άνθρωπος με τον οποίο μπορώ να μοιράζομαι τις καλλιτεχνικές μου ανησυχίες και να κάνουμε βαθιές συζητήσεις για την τέχνη.

Για σένα Γιώργο τι σημαίνει τέχνη; Και τι κάνει την τέχνη “καλή” και “αξιόλογη”;

Η τέχνη είναι η πιο ουσιαστική μορφή έκφρασης και επικοινωνίας. Δεν αφορά μόνο τη διαδικασία του καλλιτέχνη, αλλά και το πώς το έργο αγγίζει τον θεατή, προκαλώντας συναισθήματα, ερωτήματα ή μεταφέροντάς του μηνύματα. Η αυθεντικότητα, η αισθητική και η ειλικρίνεια είναι τα στοιχεία που κάνουν ένα έργο «καλό». Η αληθινή του αξία, ωστόσο, φαίνεται μέσα από τον χρόνο και την ιστορία, καθώς συνεχίζει να εμπνέει και να διατηρεί την επιρροή του στις μελλοντικές γενιές.

Τι θα ήθελες να δεις στην πόλη μας τη Λάρνακα όσον αφορά στα πολιτιστικά;

Η Λάρνακα προσφέρει ήδη αρκετά στα πολιτιστικά. Το ζήτημα είναι ότι δεν υπάρχει η ανάλογη ανταπόκριση από τον κόσμο της πόλης. Αυτό είναι θέμα κουλτούρας και παιδείας. Δεν πρέπει να ρίχνουμε όλη την ευθύνη στους πολιτιστικούς φορείς, δημόσιους ή ιδιωτικούς· είναι σημαντικό να ενθαρρύνουμε τη συμμετοχή και την εκτίμηση για τον πολιτισμό από μικρή ηλικία.

Ποιο είναι το καλύτερο σχόλιο που έχεις ακούσει για τη δουλειά σου;

Ένα από τα πιο ωραία σχόλια που έχω ακούσει – ή, πιο σωστά, διαβάσει – προέρχεται από τον αείμνηστο Glyn Hughes, ο οποίος έγραψε ένα ολοσέλιδο άρθρο στη Cyprus Mail μετά την επίσκεψή του στην πρώτη μου ατομική έκθεση στη Γκαλερί Πάνθεον στη Λευκωσία. Σε αυτό το άρθρο ανέφερε ότι “Ο Γιώργος έχει τέτοια χρωματική αίσθηση για να συναγωνιστεί τους ζωγράφους μας των προηγούμενων γενιών, και αυτό περιλαμβάνει και τον Χριστόφορο Σάββα”. Αυτό το σχόλιο με συγκίνησε βαθιά, γιατί ο Χριστόφορος Σάββα είναι ένας από τους σπουδαιότερους μοντέρνους ζωγράφους της Κύπρου. Αν και υπερβολικό να συγκριθώ με έναν τόσο εμβληματικό καλλιτέχνη, αυτό το σχόλιο τότε, με ενθάρρυνε να πιστέψω ότι ίσως βρίσκομαι σε μια πορεία που αξίζει να ακολουθήσω, ότι η προσπάθεια και η αναζήτηση της τέχνης έχουν κάποιο νόημα. Ήταν μια στιγμή όπου ένιωσα ότι, με την επιμονή και αφοσίωση μου σε αυτό που κάνω , ίσως προσθέτω κάτι στον ατελείωτο διάλογο της τέχνης.

Να κλείσουμε με ένα μήνυμα σου στους αναγνώστες του SkalaTimes;

Να στηρίξουν τα πολιτιστικά δρώμενα στην πόλη μας. Είτε πρόκειται για εκθέσεις τέχνης, παραστάσεις θεάτρου ή άλλες ποιοτικές εκδηλώσεις, η συμμετοχή σας είναι καθοριστική για την ενίσχυση της πολιτιστικής μας ζωής.
Η τέχνη και ο πολιτισμός είναι τα θεμέλια της κοινωνίας μας και χρειάζονται τη στήριξή μας για να ανθίσουν. Επιπλέον, είναι σημαντικό οι γονείς να μάθουν τα παιδιά τους να πηγαίνουν σε εκθέσεις, εκδηλώσεις, θέατρα και μουσεία.
Αυτές οι εμπειρίες διευρύνουν τους ορίζοντες των παιδιών και καλλιεργούν την αγάπη για τον πολιτισμό από μικρή ηλικία. Κάθε παρουσία σε αυτές τις εκδηλώσεις ενισχύει τους καλλιτέχνες και προάγει τη δημιουργικότητα, συμβάλλοντας σε έναν πιο πλούσιο και ζωντανό πολιτιστικό ιστό. Σας περιμένω στην έκθεση και σε όλες τις εκδηλώσεις που θα ακολουθήσουν!

  • Δελτίο Τύπου της Έκθεσης εδώ

Share:

Facebook
Twitter
Pinterest
LinkedIn
On Key

Related Posts

Πρόδρομος Αλαμπρίτης Βουλευτής Λάρνακας: “Με προσπάθειες δικές μου και συναδέλφων καταφέραμε να εξασφαλίσουμε €250.000 για την επέκταση των βιοτεχνικών περιοχών της Ξυλοτύμπου, του Κιτίου και της Άχνας”

ΔΗΛΩΣΗ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΛΑΡΝΑΚΑΣ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΑΛΑΜΠΡΙΤΗ Μετά από προσπάθειες χρόνων, τόσο δικές μου όσο και άλλων συναδέλφων, αλλά και την επιμονή του Προέδρου της Επιτροπής Εμπορίου,

error: Content is protected !!