Της Γιώτας Δημητρίου
Γιατί ασχολούμαστε τόσο πολύ με τις εκλογές στις ΗΠΑ, θα αναρωτηθεί, ίσως, κάποιος.
Οι εκλογές στις ΗΠΑ έπαιζαν ανέκαθεν ρόλο στην Ευρώπη και στον υπόλοιπο κόσμο καθώς ο εκάστοτε πρόεδρος καλείται να διαμορφώσει με τον Α ή Β τρόπο το παγκόσμιο σκηνικό. Καθόλου τυχαίο που αποκαλούμε τον πρόεδρο τον ΗΠΑ “πλανητάρχη”.
Σε αυτές τις εκλογές έχουμε ίσως πολύ περισσότερους λόγους να έχουμε στραμμένα τα μάτια μας στις εκλογές της Αμερικής.
ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΣΤΗ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ ΠΟΛΕΜΟΙ ΔΙΠΛΑ ΜΑΣ
Η γενοκτονία δίπλα μας, η κόλαση στην Παλαιστίνη και οι πολέμοι σε συνδυασμό με τις πολιτικές του Ισραήλ, κυριολεκτικά δίπλα μας, είναι ένας από τους λόγους που θέλουμε να δούμε ποιος θα είναι ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ και ποια πολιτική θα επιβάλει όσον αφορά τους πολέμους.
Υπήρχε, βεβαίως, ανέκαθεν η άποψη πως όποιος και να είναι ο πρόεδρος των ΗΠΑ τις αποφάσεις για την εξωτερική πολιτική της χώρας δεν τις λαμβάνει αυτός, αλλά η CIA. Μια άποψη που καταρρέει λίγο λίγο, σε κάποιο βαθμό, αφού εντοπίζονται διαφορές ανάμεσα στην εξωτερική πολιτική των Δημοκρατικών, έναντι αυτής των Ρεπουμπλικανών.
ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
Πέρα από το κομμάτι των πολέμων και της γενοκτονίας που ο πλανήτης αναμένει να δει την στάση του νέου προέδρου υπάρχει ακόμη ένα θέμα που επηρεάζει την Ευρώπη με την εκλογή του Τραμπ.
Ο Τραμπ έχει εξαγγείλει ότι θα επιβάλει δασμούς 10%-20% σε όλες τις εισαγωγές, οι οποίοι θα φτάνουν έως το 60% για τα κινεζικά προϊόντα κάτι τέτοιο θα επηρεάσει σε τεράστιο βαθμό την Ευρώπη αφού οι ευρωπαϊκές χώρες συνολικά εξάγουν στις ΗΠΑ περισσότερα αγαθά από εκείνα που εισάγουν και οι δασμοί θα αυξήσουν το κόστος των εξαγόμενων προϊόντων.
Σύμφωνα με την Capital Economics, “η επιβολή δασμών ύψους 10% θα είχε άμεσο αντίκτυπο της τάξης μόλις του 0,1% για το ΑΕΠ της Ευρωζώνης και αντιστοίχως 0,2% η επιβολή δασμών 20%. Διότι οι εξαγωγές προς τις ΗΠΑ αντιστοιχούν σε μικρό ποσοστό της ευρωπαϊκής οικονομίας. Επίσης, η επιβολή δασμών προς όλες τις χώρες δεν θα έφερνε την Ευρωζώνη σε χειρότερη θέση σε επίπεδο ανταγωνισμού, ενώ κάποιο μέρος των συνεπειών θα αντισταθμιζόταν από την ανατίμηση του δολαρίου”.
ΚΥΠΡΙΑΚΟ
Όσον αφορά το Κυπριακό είναι δεδομένο πως τη γραμμή Μπάιντεν θα ακολουθούσε σε περίπτωση εκλογής της η υποψήφια των Δημοκρατικών, Κάμαλα Χάρις.
Όσον αφορά την εκλογή Τραμπ ο Πολιτικός Επιστήμονας και Διεθνολόγος, Θεόδωρος Τσίκας σε δηλώσεις του έχει πει «Αν υπάρξει πάλι ο ‘απομονωτισμός’ που υπήρξε επί Τραμπ στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, δε ξέρω κατά πόσο θα συνεχίσουν οι Αμερικανοί, με τον ίδιο βαθμό τουλάχιστον να ενθαρρύνουν τις πρωτοβουλίες του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ για την επίλυση του Κυπριακού. Μπορεί ο Αντόνιο Γκουτέρες να διατηρεί μια την ανεξαρτησία του ρόλου του, ωστόσο αποτελεί έναν «ανεμοδείκτη» της βούλησης των πέντε μόνιμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, εντός του οποίου η Αμερική αποτελεί την πιο ισχυρή δύναμη. «Η πολιτική πίεση από τις ΗΠΑ ειναι πολύ σημαντική για να μπορέσουν να βρεθούν και οι κατάλληλοι συμβιβασμοί στη λύση του Κυπριακού», προσθέτει.
Σημαντικό ρόλο θα διαδραματίσει και η υποχώρηση που έχει καταγραφεί στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις το τελευταίο διάστημα. Με την Άγκυρα να παίρνει χωρίς δισταγμό θέση υπέρ της υποψηφιότητας Τραμπ, σε ενδεχόμενη εκλογή του, θα αποδυναμωθεί ο ρόλος της Ουάσινγκτον ως μοχλού πίεσης.»
Γι αυτούς και για άλλους σημαντικούς λόγους ο πλανήτης και η μικρή Κύπρος ασχολήθηκαν και ασχολούνται τόσο πολύ με τις εκλογές στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής.
