Σήμερα 14 Δεκεμβρίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα Αγάπης. Είναι μια γιορτή που αφορά όλα τα είδη αγάπης: τη ρομαντική αγάπη, τη συντροφική, αυτή μέσα στο γάμο, τη γονεϊκή, τη φιλική, την αγάπη της θείας προς τα ανιψάκια της, την αγάπη σε κάθε άνθρωπο μέσα στη ζωή μας, αλλά και την αγάπη προς τον εαυτό μας.
Αν δεν αγαπάμε τον εαυτό μας είναι δύσκολο να αγαπήσουμε τους άλλους.
Όλη η ουσία της ΑΓΑΠΗΣ στον “Ύμνο της Αγάπης” που έγραψε ο Απόστολος Παύλος και που διασώζεται μέσω της Καινής Διαθήκης και θεωρείται ως ένα από τα πιο αξιόλογα κείμενα της Αγίας Γραφής:
Αν τις γλώσσες των ανθρώπων μιλώ και των αγγέλων, αλλά δεν έχω αγάπη, τότε έγινα χαλκός που ηχεί ή κύμβαλο που αλαλάζει. Και αν έχω το χάρισμα της προφητείας και ξέρω όλα τα μυστήρια και όλη τη γνώση, και αν έχω όλη την πίστη, ώστε να μετακινώ βουνά, αλλά δεν έχω αγάπη, δεν είμαι τίποτε. Και αν διανείμω όλα τα υπάρχοντά μου, και αν παραδώσω το σώμα μου για να καώ, αλλά δεν έχω αγάπη, σε τίποτε δεν ωφελούμαι.
Η αγάπη είναι μακρόθυμη, είναι αγαθή και ωφέλιμη· η αγάπη δεν φθονεί· η αγάπη δεν καυχιέται, δεν επαίρεται, δεν ασχημονεί, δεν ζητά το συμφέρον της, δεν παροξύνεται, δεν σκέφτεται το κακό, δεν χαίρεται με την αδικία, αλλά συγχαίρει την αλήθεια· ανέχεται τα πάντα, πιστεύει τα πάντα, ελπίζει τα πάντα, υπομένει τα πάντα.
Η αγάπη ποτέ δεν χάνεται· ακόμα κι αν οι προφητείες καταργηθούν· ακόμα κι αν οι γλώσσες πάψουν· ακόμα κι αν η γνώση καταργηθεί. Διότι εν μέρει γνωρίζουμε, και εν μέρει προφητεύουμε· όταν όμως έλθει το τέλειο, τότε το εν μέρει θα καταργηθεί. Όταν ήμουν νήπιο, ως νήπιο ομιλούσα, ως νήπιο φρονούσα, ως νήπιο συλλογιζόμουν· όταν όμως έγινα άνδρας, κατήργησα τη συμπεριφορά του νηπίου. Διότι τώρα βλέπουμε μέσα από καθρέφτη αινιγματωδώς, ενώ τότε πρόσωπο με πρόσωπο· τώρα γνωρίζω εν μέρει, τότε όμως θα έχω πλήρη γνώση, όπως με γνωρίζει [κι εμένα ο Θεός].
Τώρα όμως μένει η πίστη, η ελπίδα, η αγάπη, αυτά τα τρία· μεγαλύτερη δε αυτών είναι η αγάπη.
