Η Κοινωνική Συµµαχία επιθυµεί να έχει λόγο στα ζητήµατα που απασχολούν τον Κύπριο πολίτη τόσο τοπικά όσο και διεθνώς και να συµβάλει στην προώθηση και επίλυση προβληµάτων, τονίζει στη «Χαραυγή» η εκπρόσωπος Τύπου της Κοινωνικής Συµµαχίας Μέλανη Στέλιου. Ασκεί έντονη κριτική στην κυβέρνηση Χριστοδουλίδη τόσο για το Κυπριακό όσο και την οικονοµία, ενώ στηλιτεύει τα σφιχταγκαλιάσµατα του Προέδρου Χριστοδουλίδη µε το κράτος του Ισραήλ που ασκεί γενοκτονία εναντίον των Παλαιστινίων. Σε ό,τι αφορά τις σχέσεις της Κοινωνικής Συµµαχίας µε το ΑΚΕΛ, η Μέλανη Στέλιου αναφέρει ότι τα µέλη της είναι κατά κύριο λόγο άτοµα µε αριστερές απόψεις που δεν ανήκουν όµως οργανικά ούτε στο ΑΚΕΛ ούτε σε κάποιον άλλον πολιτικό χώρο.
Συνέντευξη στον Μιχάλη Μιχαήλ
Τι είναι η Κοινωνική Συµµαχία, ποιοι την αποτελούν;
Η Κοινωνική Συµµαχία είναι ένα κίνηµα ανθρώπων οι οποίοι προέρχονται από τον ευρύτερο χώρο της Αριστεράς και όχι µόνο, οι οποίοι δεν είναι ενταγµένοι πουθενά αλλά επιθυµούν να έχουν λόγο στα ζητήµατα που απασχολούν τον Κύπριο πολίτη τόσο τοπικά όσο και διεθνώς, όπως είναι το Κυπριακό, η εσωτερική διακυβέρνηση αλλά και οι πόλεµοι στην περιοχή µας και αλλού, οι περιβαλλοντικές καταστροφές κ.λπ., που αυτά δεν έχουν σύνορα.
Στη βάση αυτού που είπατε, ο πόλεµος, π.χ. στη Γάζα, πώς επηρεάζει τον Κύπριο πολίτη;
Μας αφορά από γεωπολιτικής και γεωστρατηγικής άποψης αλλά και από περιβαλλοντικής. Αν σκεφτούµε πόσοι τόνοι διοξειδίου του άνθρακα απελευθερώνονται στην ατµόσφαιρα από τις ισραηλινές βόµβες στη Γάζα και στον Λίβανο, όπου ρίχνεται άσπρος φώσφορος που είναι απαγορευµένος, αυτά µεταφέρονται και προς την Κύπρο µέσω του αέρα. Συνεπώς οι άνθρωποι της Κοινωνικής Συµµαχίας θέλουν να συµβάλουν στη δηµιουργία ενός καλύτερου κόσµου που θα παραδώσουµε στα παιδιά µας.
Ως Κοινωνική Συµµαχία έχετε οποιαδήποτε οργανική σχέση µε το ΑΚΕΛ;
Όχι, όπως σας είπα αποτελείται από ανένταχτα άτοµα, µε αριστερές θέσεις και απόψεις µεν, αλλά όχι πλήρη ταύτιση µε τις θέσεις του ΑΚΕΛ. Π.χ. έχουµε κοινό πεδίο αντίληψης µε το ΑΚΕΛ στα θέµατα που αφορούν την οικονοµία, τις τράπεζες, τη διαφθορά, τους πολέµους στη Γάζα και την Ουκρανία. Έχουµε, δηλαδή, είτε κοινές είτε παρόµοιες θέσεις µε το ΑΚΕΛ.
Υπάρχει περιθώριο για συνεργασία και µε άλλες δυνάµεις;
Εάν συµβαδίζουν οι θέσεις µας µε οποιοδήποτε άλλο πολιτικό σχήµα, κίνηµα ή άτοµα δεν υπάρχει πρόβληµα. Προς το παρόν δεν βλέπω όµως να υπάρχουν τέτοιες προοπτικές.
Σας προβληµατίζει ότι µέσα στην κοινωνία υπάρχει µια αδιαφορία για όσα τεκταίνονται γύρω µας;
Όσον αφορά τα κόµµατα, το καθένα έχει τη δική του πολιτική και κρίνεται. Να µην ξεχνούµε παράλληλα ότι το κάθε κόµµα έχει και τα δικά του πολιτικά συµφέροντα και δυστυχώς παίρνουν θέσεις ανάλογα µε τι εξυπηρετεί την άγραν ψήφων.
Σε ό,τι αφορά τον απλό κόσµο, είναι γεγονός ότι υπάρχει µια αδιαφορία, η οποία όµως δεν είναι αδικαιολόγητη, αφού µε την κατάσταση που επικρατεί όλη η προσοχή είναι στραµµένη στην επιβίωσή του. Μια τεράστια µάζα παλεύει για τα αυτονόητα -αν θα βγάλει τον µήνα µε το µισθό του, χωρίς να έχει περιθώρια για τα ουσιώδη, όπως ιατρικά θέµατα κ.λπ. Αντιλαµβάνεται κάποιος ότι σε αυτούς τους ανθρώπους δεν µένουν περιθώρια να ασχοληθούν µε κάτι άλλο.
Είναι γι’ αυτό που η Κοινωνική Συµµαχία λέει ότι πρέπει να στηριχθούν ουσιαστικά αυτοί οι άνθρωποι από το κράτος. Όταν κάποιος είναι καταπιεσµένος, δεν έχει φωνή. Και ειλικρινά δεν ξέρω αν αυτή η πρακτική, να κρατείται καθηλωµένος ο κόσµος, είναι κάτι σκόπιµο.
Αυτές οι οµάδες βρίσκουν στήριξη από το ΑΚΕΛ, την Κοινωνική Συµµαχία κι άλλες οργανωµένες οµάδες. Παράδειγµα η µείωση των επιτοκίων που αναγκάστηκαν να κάνουν οι τράπεζες ύστερα από την πίεση του ΑΚΕΛ για φορολόγηση των υπερκερδών των τραπεζών. Γιατί κάποιοι άνθρωποι δεν µπορούν να αντιληφθούν ότι αυτό έγινε λόγω της πίεσης του ΑΚΕΛ και θεωρούν πως όλα τα κόµµατα είναι το ίδιο;
Ως άνθρωπος που προέρχοµαι από τα µέσα ενηµέρωσης, πρέπει να πω ότι αυτό οφείλεται και στα ΜΜΕ τα οποία, όλοι το ξέρουµε, εξυπηρετούν κάποια συµφέροντα, άρα και η ενηµέρωση είναι προσαρµοσµένη σε αυτά. Αυτό δεν είναι µυστικό. Εποµένως, δεν θα πούνε τα πράγµατα όπως είναι. Και ασφαλώς ισχύει κι αυτό που σας είπα προηγουµένως.
Τη διακυβέρνηση Χριστοδουλίδη µέχρι τώρα πώς την κρίνετε;
Μα από πού να αρχίσουµε; Από το ότι ουσιαστικά δεν έχει υλοποιήσει τίποτε απ’ όσα εξήγγειλε προεκλογικά; Από το ότι η διαφθορά συνεχίζεται; Από το ότι, όπως δήλωσε και ο ίδιος ο Πρόεδρος, συνεχίζει τη διακυβέρνηση Αναστασιάδη της οποίας, βέβαια, ο κ. Χριστοδουλίδης ήταν υπουργός και βασικό στέλεχος; Από το ότι η Κύπρος µετατράπηκε σε ορµητήριο του ΝΑΤΟ; Από το ότι βάζει την Κύπρο σε πολύ δύσκολη θέση σε σχέση µε τα όσα γίνονται στην περιοχή µας και τάσσεται µαζί µε το κράτος του Ισραήλ και καλεί τον Πρόεδρο αυτού του γενοκτόνου κράτους να έρχεται στην Κύπρο;
Η απάντηση της κυβέρνησης σ’ αυτό είναι ότι βρισκόµαστε στη σωστή πλευρά της Ιστορίας…
Βρισκόµαστε στη λάθος πλευρά κι αυτό θα το αποδείξει η Ιστορία. Το να είσαι στο πλευρό ενός κράτους που για τον πρωθυπουργό και υπουργούς του έχει εκδοθεί διεθνές ένταλµα σύλληψης, αυτό µιλά από µόνο του. Θεωρώ ότι αυτή τη στιγµή η Κύπρος βρίσκεται στην πιο λανθασµένη πλευρά από ιδρύσεως Κυπριακής ∆ηµοκρατίας.
Πώς θα είναι πειστικός ο Πτ∆ όταν ζητά την εφαρµογή των ψηφισµάτων του ΟΗΕ για την Κύπρο και την ίδια ώρα η ίδια η Κύπρος είναι το πιο φιλικό κράτος προς το Ισραήλ που παραβιάζει ψηφίσµατα του ΟΗΕ; Το Ισραήλ κάνει εγκλήµατα πολέµου κι εµείς συνεργαζόµαστε µαζί του, την ώρα που έχουµε πρόβληµα κατοχής, εποικισµού κ.λπ. Ό,τι δηλαδή κάνει το Ισραήλ στους Παλαιστίνιους. Αυτό είναι µεγάλη αντίφαση. Ποιαν αξιοπιστία προσδίδουν στην Κύπρο αυτές όλες οι ενέργειες;
Το σφιχταγκάλιασµα µε το Ισραήλ, η αναβάθµιση των στρατιωτικών σχέσεων µε τις ΗΠΑ, οι δηλώσεις για ένταξη της Κύπρου στο ΝΑΤΟ υποβοηθούν τις προσπάθειες που λέει ότι καταβάλλει ο Πρόεδρος για επανέναρξη του διαλόγου για το Κυπριακό;
Θεωρούµε πως όχι µόνο δεν βοηθούν τις προσπάθειες, αλλά τις υποσκάπτουν. Από τη στιγµή που γίνεται προσπάθεια αποµόνωσης της Τουρκίας, αυτή θα παρακαθίσει σε διάλογο ή αν θα παρακαθίσει, θα παρακαθίσει µε καλή θέληση. Έχουµε την αίσθηση ότι και πάλι παίζεται κάποιο παιχνίδι πάνω στην πλάτη του κυπριακού λαού… Λέει η κυβέρνηση και άλλοι ότι θα προστατευθούµε από τυχόν επίθεση της Τουρκίας. Ας σκεφτούµε, όµως, πώς προστατεύει το ΝΑΤΟ την Ελλάδα… Μόνο αυτό…
Πάντως είναι διαπιστωµένο πως τόσο στις περισσότερες πολιτικές ηγεσίες του τόπου όσο και σε µεγάλη µερίδα των πολιτών υπάρχει η αντίληψη ότι πρέπει κάπου να ανήκουµε για λόγους ασφάλειας. Είναι σωστή αυτή η αντίληψη;
∆εν ξέρω πόση ασφάλεια µάς παρέχει το να ανήκουµε κάπου και να συµβάλλουµε σε αντιπαραθέσεις και τη δηµιουργία πολέµων, δηλ. να είµαστε µέρος των προβληµάτων. Ιστορικά αποδείχθηκε πως όποιες χώρες χρησιµοποιήθηκαν από τις ΗΠΑ είτε για γεωστρατηγικούς λόγους είτε για στρατιωτικούς ή οικονοµικούς, αυτές οι χώρες δεν είχαν καλό τέλος.
Ολόκληρη η συνέντευξη εδώ
