Της Γιώτας Δημητρίου
Δημοσιογράφος
Αρχισυντάκτρια SkalaTimes
Ανήκω στην ομάδα των δημοσιογράφων που θα υπερασπίζονται μέχρι θανάτου το δικαίωμα του δημοσιογράφου να γράφει ανεξάρτητα, χωρίς παρεμβολές ή επεμβάσεις, με ελευθερία λόγου.
Ανήκω επίσης στην ομάδα των δημοσιογράφων που πιστεύουν ότι πολλές φορές η ανωνυμία και το ψευδώνυμο επιβάλλoνται. Ισχυρίζομαι δε ότι πολιτικά blogs που τα υπογράφουν ανώνυμοι και στήλες με ψευδώνυμα μπορούν να κάνουν πολύ καλή δουλειά, βγάζοντας στο φως αλήθειες που άλλοι μέσα από τη επωνυμία τους ίσως να μην μπορούσαν, για διάφορους λόγους.
(Κάποιες φορές βέβαια τα ψευδώνυμα είναι για να βγάζει ο κάθε κομπεξικός τα απωθημένα του, αλλά θέλω να πιστεύω πως μπορεί κανείς να διακρίνει την διαφορά ανάμεσα στα δύο).
Αφού ξεκαθαρίσαμε τα πιο πάνω πάμε σε ένα λεπτό σημείο : την προπαγάνδα πίσω από την ανωνυμία.
Το να γράφω παραπολιτικά με ψευδώνυμο είναι χαριτωμένο με χιούμορ, ενίοτε εμπεριέχει γέλιο και συχνά πυκνά πληροφορίες πικάντικες ή ενδιαφέρουσες που δεν τις διαβάζει κανείς πουθενά αλλού.
Γι αυτό και οι στήλες παραπολιτικών έχουν επιτυχία και πολλές φορές φανατικό κοινό. Το θυμάμαι από τότε που ήμουν αρχισυντάκτρια στην Espresso Κύπρου, όταν γνωστό πολιτικό πρόσωπο, ανώνυμα, έγραφε δική του στήλη με παραπολιτικά στην εφημερίδα μας. Μεγάλο σουξέ!
Όταν όμως στη στήλη σου γράφεις δύο αλήθειες και τρία ψέματα ή ανακρίβειες και προσανατολίζεις το κοινό, τότε η ζημιά που κάνεις ενδεχωμένως να είναι περισσότερη από αυτή που κάνει ένας κακός πολιτικός. (Ναι, τόση δύναμη η πένα, το αμφιβάλλει κανείς;)
Επιπλέον, όταν στη στήλη σου θίγεις τους πάντες, πλην του ακροδεξιού κόμματος και όταν οι πληροφορίες σου συχνά πυκνά μοιάζουν να έχουν ελαμίτικη πηγή, τότε αυτό σε κάνει και προπαγανδιστή και άλλα πολλά.
Μαθήματα δημοσιογραφίας δεν θα δώσω σε κανένα, (το κάνω μόνο όταν πληρώνομαι, όταν πχ δίδασκα για δύο χρόνια δημοσιογραφία σε κολέγιο στη Λάρνακα).
Αλλά θα δώσω μία συμβουλή στους αναγνώστες που με ενδιαφέρον διαβάζουν παραπολιτικά: Να προσέχετε πίσω από τα δίκτυα των λέξεων και των κους κους να δείτε τι αγκίστρι κρύβεται. Μερικές φορές η πλύση εγκεφάλου (προπαγάνδα) γίνεται με χιούμορ και δεν το είπε η υποφαινόμενη το είπε κάποιος σπουδαίος, ο Μπρεχτ.
Όσο για τα παραπολιτικά του “Πιστολέρο” στο 24 sports, (εξ ου και το σημερινό μου “αφιέρωμα” ), θα εκπλησσόμουν πολύ αν η πηγή του, (ή μία από τις βασικές τελοσπάντων), δεν είναι ελαμίτικη.
Και όσο για την ανησυχία σου αγαπητέ “Πιστολέρο”, που την διατυπώνεις σε άρθρο με τίτλο “γιατί απομακρύνονται οι Αριστεροί από το κόμμα” , ως μία που γνωρίζει αρκετά για το κόμμα στο οποίο αναφέρεσαι, θα σου πω ότι τα παραμύθια του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν περιέχουν περισσότερη αλήθεια από τα όσα έγραψες στις 7/2.
Καλές οι πηγές, αλλά να έρχονται από παντού.
Καλή και η σάτιρα αλλά να τους πιάνει ούλλους το κολάνι.
Καλή και η υπερβολή φτάνει να μην ξεφεύγει από την πραγματικότητα και να αδικεί ανθρώπους.
Καλά τα παραπολιτικά αλλά να μην γράφουν ψέματα και μισές αλήθειες.
Κατά τ’ άλλα, αδέλφια μου, η προεκλογική πλησιάζει και καλά μας κουράγια, σε υποψήφιους και μη!
Υ.Γ Ο Μπρεχτ είχε πει και κάτι άλλο: “Αυτός που δεν ξέρει την αλήθεια είναι απλά άσχετος. Όμως, αυτός που ξέρει την αλήθεια και τη διαψεύδει είναι κάθαρμα”, το θυμάμαι κάθε φορά που “το συμφέρον μου” λέει να διαψεύσω αλήθειες. Δεν το κάνω. Όποιο κι αν είναι το τίμημα.
