Της Γιώτας Δημητρίου
Δημοσιογράφος
Αρχισυντάκτρια SkalaTimes
Στις 28 του μήνα, η Ελλάδα βγαίνει στους δρόμους για το -φανερό πλέον- έγκλημα των Τεμπών.
Ένα σιδηροδρομικό δυστύχημα, που στοίχισε τη ζωή 57 ανθρώπων και που στη συνέχεια κάποιοι εργάστηκαν για την συγκάλυψη του.
Το ιστορικό γνωστό, απόκρυψη στοιχείων, προσπάθεια συγκάλυψης, μέχρι και ο θάνατος του Βασίλη Καλογήρου φημολογείται έντονα ότι ήταν φόνος που έχει σχέση με τη μητέρα του που είναι η εισαγγελέας στην υπόθεση Τεμπών. Αυτό άλλωστε φάνηκε να νοηθεί και η μητέρα του μέσα από ανάρτηση της «Στην υγειά σας! Είμαι ο Βασίλης που ψάχνατε. Εγώ με τη Χάρη του Θεού βρήκα τον Παράδεισο και βλέπω τον Χριστό που τόσο αγαπώ. Εσείς που με πετάξατε στα βουνά με τα άγρια ζώα καθώς και το κακόψυχο αφεντικό σας, άραγε τι τέλος θα έχετε;».
Αυτό επίσης άφησε να νοηθεί και ο θείος του, ο Γιώργος Αποστολάκης, πρώην αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου και πρώην βουλευτής της Νίκης.
Στη κηδεία του 39χρονου Βασίλη βρέθηκε και η πρόεδρος του συλλόγου συγγενών θυμάτων του δυστυχήματος των Τεμπών Μαρία Καρυστιανού, σύμφωνα με το OPEN οι δύο μητέρες είχαν έναν σύντομο διάλογο όπου η Σοφία Αποστολάκη – Καλογήρου είπε στη Καρυστιανού «Εσείς το πήρατε καμένο. Εγώ το πήρα φαγωμένο!».
Στις 28 του μήνα λοιπόν η Ελλάδα βγαίνει στους δρόμους με πρωτοστάτιδα μια μάνα ηρωίδα την Μαρία Καρυστιανού και απατεί ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ.
Μια δικαιοσύνη που φαίνεται πως η Ελληνική Κυβέρνηση στραγγαλίζει εντέχνως, εδώ και δύο χρόνια.
Σε αυτές λοιπόν τις μαζικές διαδηλώσεις για ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, για ΜΗ ΑΝΟΧΗ ΣΤΗΝ ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ, βγήκαν τα τρολς του φασισμού με μια αφίσα και λένε “δεν θα πάμε, έχουμε εμπιστοσύνη στην δικαιοσύνη”.
Ποια δικαιοσύνη; Αυτή που αποκρύπτει στοιχεία εδώ και 2 χρόνια; Αυτή που επιδιώκει τη συγκάλυψη του εγκλήματος; Αυτή που χλευάζει τις μάνες που έχασαν τα παιδιά τους και τις κατηγορεί ότι είναι υποκινούμενες από κόμματα; ΠΟΙΑ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ;
Αυτός είναι ο φασισμός, η προσπάθεια φίμωσης του αδικημένου λαού όταν φωνάζει ΒΟΗΘΕΙΑ. Όταν απαιτεί ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ.
Και δυστυχώς στην εποχή των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης, όπου ο κάθε ηλίθιος, χαζός, επικίνδυνος, κακός, ή ακόμη και ψυχικά άρρωστος, έχει φωνή και άποψη, η ζημιά που γίνεται είναι, πολλές φορές, μεγάλη.
Σε μια εποχή που τα αυτονόητα θέλουν εξήγηση και τα παράλογα εύκολα κερδίζουν έδαφος, με επικοινωνιακά και άλλα κόλπα, σε μια τέτοια εποχή, το μόνο πολύτιμο εργαλείο που μας έχει απομείνει είναι το μυαλό και η καρδιά (σημαντικό να ενισχύονται με γνώσεις και κριτική σκέψη).
Το μυαλό και η καρδιά φωνάζουν το αυτονόητο: ΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟΥΣ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΤΩΝ ΘΥΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΤΕΜΠΩΝ ΚΑΙ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ.
Και ας μη ξεχνάμε πως ανάμεσα στους 57 νεκρούς ήταν και δύο δικά μας παιδιά από τη Κύπρο, ο Κυπριανός από το Αυγόρου και η Αναστασία από τη Πάφο.
Όσο για τα φασιστικά τρολς που “έχουν εμπιστοσύνη στην δικαιοσύνη”, ας προσπαθήσουν για ένα λεπτό να μπουν στη θέση των μανάδων, πατεράδων, συντρόφων, αυτών που πέθαναν στα Τέμπη και ακόμη δεν έχουν πάρει απαντήσεις στα δεκάδες γιατί τους.
Ας μας πουν σε ποια δικαοσύνη έχουν εμπιστοσύνη, σε αυτή που κάνει ό,τι μπορεί εδώ και δύο χρόνια για να αποκρύψει στοιχεία του τραγικού δυστυχήματος;
- Ανάρτηση Μαρίας Καρυστιανού: «Έκπληκτη διαβάζω ότι και για τον αδικοχαμένο Βασίλη Καλογήρου, τον γιο της Εισαγγελέως των Τεμπών, έσπευσε και επιλήφθηκε η ίδια Ιατροδικαστής των Τεμπών, η κα. Ρουμπίνη Λεοντάρη! Η ίδια Ιατροδικαστής, που τη στιγμή του μεγάλου πόνου μου, μου είπε ότι δήθεν το παιδί μου πέθανε ακαριαία και συναίνεσε να μπει ότι είχε απομείνει από το καμμένο κορμάκι του με τα υπόλοιπα καμένα παιδιά σε σακκούλες ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΟΙ ΠΡΟΒΛΕΠΟΜΕΝΕΣ ΤΟΞΙΚΟΛΟΓΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ, ΟΠΩΣ ΥΠΟΧΡΕΟΥΝΤΑΝ. Ναι ,ναι καλά καταλάβατε. Οι μόνες υποχρεωτικές εξετάσεις, από τις οποίες ΑΜΕΣΑ θα προέκυπτε η ύπαρξη χημικών! Τυχαίο; Τίποτα δεν είναι τυχαίο στη στοιχειωμένη υπόθεση των Τεμπών. Νομίζουν ότι είναι όλα καλά οργανωμένα. Τι δεν έχουν υπολογίσει όμως; To Μάτι του Θεού! Αυτό που τα πάντα ορά! Άτη & Ύβρις έχουν λάβει χώρα! Ακολουθούν η Νέμεσις και η Τίσις!»
* “Ο φασισμός είναι η ριζοσπαστική ακροδεξιά που έχει ως στόχο να θέσει το έθνος, το οποίο ορίζει βάσει αποκλειστικών βιολογικών, πολιτισμικών και ιστορικών όρων, υπεράνω κάθε άλλης αξίας και να δημιουργήσει μια κινητοποιημένη εθνική κοινότητα.
Πρωτοεμφανίστηκε στην Ιταλία του Μουσολίνι και αναπτύχθηκε από τους Γερμανούς ναζιστές και άλλους. Προτείνει έναν ολοκληρωτικό τρόπο διακυβέρνησης, από έναν συγκεκριμένο αρχηγό ο οποίος θα συνενώσει όλες τις τάξεις σε ένα Έθνος, το οποίο ορίζεται ως το «ανώτερο» με προορισμό να κυριαρχήσει στα άλλα, «κατώτερα» έθνη και φυλές.
Σήμερα οι όροι «φασισμός» και «φασίστας» χρησιμοποιούνται, μεταφορικά, στην καθημερινή γλώσσα για να δηλώσουν την αυταρχικότητα και τον δεσποτισμό, την αυθαιρεσία, την εξουσιαστική, βίαιη και αντιδημοκρατική συμπεριφορά”.
