Το νοµοσχέδιο που κατέθεσε η κυβέρνηση είναι, επί της ουσίας,ο προάγγελος της ποινικοποίησης των διαµαρτυριών και διαδηλώσεων. Η κυβέρνηση του Νίκου Χριστοδουλίδη ακολουθεί τις πρακτικές άλλων ευρωπαϊκών κυβερνήσεων που θέλουν να καταπνίξουν τη λαϊκή οργή για διάφορα ζητήµατα, όπως η αστυνοµική αυθαιρεσία, η φτώχεια, τα σκάνδαλα και η διαφθορά.
Ο όλος χειρισµός θα έχει αρνητικό αντίκτυπο και σε κοινωνικό επίπεδο, καθώς ο εκάστοτε επικεφαλής µιας οµάδας αστυνοµικών θα µπορεί να δίνει εντολές σύµφωνα µε την κρίση του
Του Κυριάκου Λοΐζου
Η ειρηνική διαδήλωση συµπαράστασης για τη δολοφονία του 24χρονου Shoaib Khan από σφαίρα αστυνοµικού στις 19 Ιανουαρίου, έξω από αστυνοµικό σταθµό στη Λευκωσία, αµαυρώθηκε… όχι από διαδηλωτές που επιτέθηκαν στους αστυνοµικούς ή που προκάλεσαν ζηµιές σε ξένες περιουσίες, αλλά από τους ίδιους τους αστυνοµικούς που, σύµφωνα µε µαρτυρίες των παρευρισκοµένων, µετά το τέλος της πορείας περικύκλωσαν κάποιους από τους διαδηλωτές και τους πρόσαψαν ανύπαρκτες κατηγορίες.
Τρεις βδοµάδες µετά, πολίτες κλήθηκαν σε αστυνοµικό σταθµό για να τους απαγγελθούν καταφανώς αόριστες και αβάσιµες κατηγορίες. Σύµφωνα µε όσα είχαν αναφέρει στη «Χαραυγή» κάποιοι από τους συλληφθέντες, οι κατηγορίες εναντίον τους ήταν αβάσιµες, ενώ σε καµία περίπτωση δεν είχαν προκαλέσει τους αστυνοµικούς, παρά µόνο φώναζαν συνθήµατα. Η συνέχεια της υπόθεσης αναµένεται µε ενδιαφέρον, καθώς η διαδικασία βρίσκεται σε εξέλιξη.
Ποινικοποίηση της διαµαρτυρίας
Λίγες µόλις µέρες µετά, η κυβέρνηση κατέθεσε νοµοσχέδιο που απαιτεί άδεια για συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις άνω των 20 ατόµων, θέτοντας αυστηρούς περιορισµούς για την παραχώρηση άδειας.
Οι οργανωτές θα πρέπει να υποβάλλουν γραπτή ειδοποίηση στις Αρχές τουλάχιστον επτά ηµέρες πριν την εκδήλωση αναφέροντας το σκοπό, το δροµολόγιο και τον πιθανό αντίκτυπο στην κυκλοφορία και τις δηµόσιες υπηρεσίες.
Μάλιστα, στο κείµενο έχουν περιληφθεί πρόνοιες οι οποίες οδηγούν στην ποινικοποίηση συγκεκριµένων πράξεων, όπως η «βία ή προτροπή άλλου προσώπου σε χρήση βίας», καθώς και η περίπτωση που «πρόσωπο αρνηθεί χωρίς καλό λόγο να αφαιρέσει οποιοδήποτε αντικείµενο, ή προϊόν, ή τέχνασµα καλύπτει ή αποκρύπτει µε οποιονδήποτε τρόπο την ταυτότητά του ή αλλοιώνει τα χαρακτηριστικά του, ώστε αυτό να µην µπορεί να αναγνωριστεί». Αυτό σηµαίνει ότι εάν ένα πρόσωπο κατηγορηθεί και βρεθεί ένοχο για κάποιο από τα πιο πάνω αδικήµατα, κινδυνεύει µε φυλάκιση µέχρι τρία χρόνια ή πρόστιµο µέχρι 4 χιλ. ευρώ, ή και τις δύο ποινές µαζί.
Το νοµοσχέδιο, το οποίο η κυβέρνηση έχει βαφτίσει «εκσυγχρονισµένη νοµοθεσία», αφορά περιπτώσεις «αυθόρµητης ή κινούµενης ή σταθερής συγκέντρωσης» και παρέλασης. Σηµειώνεται επίσης ότι µεταξύ άλλων αφορά συγκεντρώσεις που οργανώνονται από πολιτικά κόµµατα, συντεχνίες, συλλόγους, οργανώσεις, φυσικά και νοµικά πρόσωπα.
Η πρωτοβουλία της κυβέρνησης του Νίκου Χριστοδουλίδη έχει πολλές πολιτικές προεκτάσεις. Είναι εµφανές ότι, ακολουθεί τις πρακτικές άλλων ευρωπαϊκών κυβερνήσεων που θέλουν να καταπνίξουν τη λαϊκή οργή για διάφορα ζητήµατα, όπως η αστυνοµική αυθαιρεσία, η φτώχεια, τα σκάνδαλα και η διαφθορά.
Γ. Κουκουµάς: Επιλεκτική η ευαισθησία της κυβέρνησης και της Αστυνοµίας
Το αντικοινωνικό νοµοσχέδιο προκάλεσε την αντίδραση κοινοβουλευτικών κοµµάτων, όχι όλων όµως. Το ΑΚΕΛ και το Κίνηµα Οικολόγων διατράνωσαν την αντίθεσή τους για ένα νοµοσχέδιο το οποίο επί της ουσίας είναι ο προάγγελος της ποινικοποίησης των διαµαρτυριών και διαδηλώσεων.
Κατά τη συζήτηση στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή Ανθρωπίνων ∆ικαιωµάτων για το δικαίωµα του συνέρχεσθαι ειρηνικώς, ο βουλευτής του ΑΚΕΛ, Γιώργος Κουκουµάς, έθεσε τον δάκτυλον εις τον τύπον των ήλων υπογραµµίζοντας µεταξύ άλλων πως το πρόβληµα βρίσκεται στη φιλοσοφία και στην αντίληψη της Αστυνοµίας για τις διαδηλώσεις, στο γεγονός ότι δεν αντιλαµβάνεται η ηγεσία του Σώµατος ότι έχει συνταγµατικό καθήκον να διευκολύνει τις διαδηλώσεις, όχι να τις περιορίζει, όχι να τις κτυπά, όχι να τις αποθαρρύνει.
«Αξίζει να συγκρίνουµε σε ποιες διαδηλώσεις των τελευταίων χρόνων η Αστυνοµία επενέβη µε βία κι επέδειξε τεράστια ευαισθησία και σε ποιες διαδηλώσεις δεν έπραξε τίποτα όταν εξελίσσονταν βίαια επεισόδια, βανδαλισµοί και πογκρόµ. Εύλογα τίθεται το ερώτηµα αν πρόκειται για επιλεκτική ευαισθησία και πολιτική σκοπιµότητα από πλευρά του κράτους, της κυβέρνησης, των Αρχών», είχε δηλώσει χαρακτηριστικά ο κ. Κουκουµάς.
Χ. Θεοπέµπτου: Πολιτικές που οδηγούν σε επικίνδυνα µονοπάτια
Ο βουλευτής του Κινήµατος Οικολόγων, Χαράλαµπος Θεοπέµπτου, θέλοντας να δώσει το στίγµα λέει στη «Χαραυγή» πως όταν ο ίδιος ήταν φοιτητής στο εξωτερικό, πριν από κάθε πορεία πήγαινε η Αστυνοµία στο Πανεπιστήµιο και ενηµέρωνε τους φοιτητές για το επιχειρησιακό της πλάνο, δηλαδή για το µέχρι πού θα δικαιούνται να προχωρήσουν οι διαδηλωτές κ.λπ. Όπως λέει, οι αστυνοµικοί ήταν σαφείς πως ό,τι και να γίνει σε λεκτικό επίπεδο, οι ίδιοι δεν θα αντιδρούσαν, παρά µόνο αν κινδύνευε η σωµατική τους ακεραιότητα.
Σε ό,τι αφορά την Κύπρο και το νοµοσχέδιο που προωθεί η κυβέρνηση, ο βουλευτής των Οικολόγων αναφέρει πως υπάρχει µια τάση, σε πολλές κυβερνήσεις στο εξωτερικό -εξαιτίας της αυξανόµενης οργής των λαών- να αλλάζουν τη νοµοθεσία για τις διαδηλώσεις, προσθέτοντας ποινές φυλάκισης µε τη δικαιολογία, µεταξύ άλλων, της παρεµπόδισης… της εµπορικότητας των δρόµων και της κυκλοφορίας.
«Εγώ αυτό το φοβάµαι πάρα πολύ, διότι έχει µια πολιτική χροιά και προέκταση», τονίζει. Επεσήµανε, επιπλέον, πως η εκπαίδευση των αστυνοµικών στην Κύπρο είναι κάτι ανύπαρκτο ενώ «είναι κρίσιµο να ξέρουν οι αστυνοµικοί πώς να συµπεριφέρονται».
Αχ. ∆ηµητριάδης: Απουσία κανόνων στην Αστυνοµία µε αρνητικό κοινωνικό αντίκτυπο
Ουσιαστικά δεν ασχολήθηκε κανείς µε το θέµα, δηλώνει στη «Χαραυγή» ο νοµικός Αχιλλέας ∆ηµητριάδης και εξηγεί ότι κανονικά στην Αστυνοµία υπάρχουν «κανόνες εµπλοκής» για τέτοιου είδους περιστατικά. Στην παρατήρηση ότι σε ένα κανονικό κράτος η Αστυνοµία ακολουθεί τους κανόνες αυτούς, ο κ. ∆ηµητριάδης σκωπτικά σχολίασε «σε ένα κανονικό κράτος…»
«Η παρέµβασή µου στην Επιτροπή είχε επικεντρωθεί σε αυτό το ζήτηµα. Είτε είναι στρατός, Αστυνοµία, Λιµενικό, Ακτοφυλακή κ.ά. έχουν όρους εµπλοκής, κώδικα συµπεριφοράς και οδηγίες στους επηρεαζόµενους που εκδίδουν για µια επικείµενη συγκέντρωση ή διαµαρτυρία, ή οτιδήποτε χρειάζεται οργάνωση από πλευράς του κράτους. Αυτά τα τρία βασικά στοιχεία απουσίαζαν από τη συζήτηση στη Βουλή για το νοµοσχέδιο ή αγνοούσαν την ύπαρξή τους», υπογραµµίζει ο νοµικός.
Ο όλος χειρισµός θα έχει αρνητικό αντίκτυπο και σε κοινωνικό επίπεδο, καθώς ο εκάστοτε επικεφαλής µιας οµάδας αστυνοµικών θα µπορεί να δίνει εντολές σύµφωνα µε την κρίση του, όπως άλλωστε έγινε µε τις προσαγωγές των ειρηνικών διαδηλωτών της 19ης Γενάρη.
Σχολιάζοντάς το συγκεκριµένο περιστατικό ο Αχιλλέας ∆ηµητριάδης τονίζει ότι το απόσταγµα είναι πως όσο κι αν βρίζουν τους αστυνοµικούς, αυτοί δεν µπορούν να αντιδρούν µε ξύλο ή συλλήψεις. «Η εκπαίδευσή τους κανονικά θα έπρεπε να λειτουργεί µε τρόπο ούτως ώστε αν προκληθούν λεκτικά, επιµένω, λεκτικά, να µην αντιδρούν. Αυτές οι οδηγίες, δεν επαφίενται στη διακριτική ευχέρεια του κάθε αστυνοµικού στην ένταση της ηµέρας ή της στιγµής, αφού είναι πάγιες οδηγίες που πρέπει να τηρούνται, σύµφωνα πάντα µε τους όρους εµπλοκής που προανέφερα».
Πηγή: dialogos.com.cy
