10 Μαρτίου 2025,
Ιερός Ναός Αγίου Νικολάου Δροσιάς)
Τον επικήδειο συνέγραψαν 2 καλοί φίλοι και συνάδελφοι του Γιώργου
Μιχαήλ, ο εκπαιδευτικός Κώστας Κατσώνης και ο Ευρωβουλευτής του ΑΚΕΛ
Γιώργος Γεωργίου και διαβάστηκε από το Βουλευτή Λάρνακας ΑΚΕΛ Ανδρέα Πασιουρτίδη
Με συγκλονισμό ψυχής και ανείπωτη θλίψη σε αποχαιρετάμε αγαπημένε φίλε και συνάδελφε Γιώργο Μιχαήλ, καθώς φεύγεις, πλήρης ημερών, για το στερνό ταξίδι προς τα ουράνια δώματα. Δικαιούσαι καλέ μας φίλε, να έχεις ήσυχη την ψυχή και τη συνείδησή σου, γιατί έπραξες στο ακέραιο το καθήκον σου, τόσο για την πολυαγαπημένη σου οικογένεια, την απαρηγόρητη σύζυγό σου Λητώ, τα παιδιά και τα εγγόνια σου- που με σπαραγμό ψυχής σήμερα σε αποχαιρετούν, όσο και στα εκατοντάδες ή και χιλιάδες παιδιά που σου εμπιστεύθηκε η πολιτεία για να τα γαλουγήσεις ως αφοσιωμένος δάσκαλος και παιδαγωγός στα 40 τόσα χρόνια της ευδόκιμης υπηρεσίας σου στη Δημοτική Εκπαίδευση του τόπου, ως δάσκαλος και ως Διευθυντής.
Ο Γιώργος Μιχαήλ γεννήθηκε στη Λάρνακα το 1931. Σε νεαρή ηλικία παντρεύτηκε την αγαπημένη του Λητώ με την οποία απέκτησε τρία παιδιά, τον Μιχαλάκη, την Άννα και τον Ιάκωβο. Ευτύχησε να χαρεί 5 εγγόνια και 4 δισέγγονα. Αποφοίτησε από το Διδασκαλικό Κολλέγιο Μόρφου το 1952, όχι, όμως, με το πραγματικό του επίθετο, Χριστοδούλου, που διαφοροποίησε
καθώς οι Άγγλοι απέκλειαν τους Αριστερούς από τέτοιου είδους θέσεις.
Προήχθη σε Διευθυντή Α΄το 1978. Ήταν ο 1 ος Διευθυντής στο καινούριο δημοτικό σχολείο των Αγίων Αναργύρων που λειτούργησε στον ομώνυμο καταυλισμό. Δύσκολες εποχές. Αλλά ο Γιώργος με τη μεγάλη ψυχή του άνοιξε τις φτερούγες του για να ζεστάνει τις πληγωμένες ψυχές των προσφυγόπουλων του καταυλισμού. Την ίδια στάση ζωής επεδείκνυε σε όλα
τα σχολεία της πόλης και της επαρχίας της Λάρνακας που εδίδαξε.
Έπραξες όμως στο ακέραιο το καθήκον σου, αγαπημένε μας σύντροφε, συνοδοιπόρε και συναγωνιστή της αντίστασης και της δημοκρατίας, και απέναντι στη χειμαζόμενη, προδομένη και μοιρασμένη εδώ και μισό αιώνα πατρίδα. Στρατευμένος από τα νεανικά σου χρόνια στη σωστή πλευρά της Ιστορίας, μαζί με τις προοδευτικές δυνάμεις της Αριστεράς και της ευρύτερης
σοσιαλιστικής ιδεολογίας, ήσουν παρών και συμμέτοχος, στα δύσκολα χρόνια πριν από το 1974, στους αγώνες του μαχόμενου διδασκαλικού συνδικαλισμού και των άλλων δημοκρατικών δυνάμεων, ενάντια στον χουντο-κατευθυνόμενο εοκαβήτικο φασισμό του Γρίβα και των μίσθαρνων οργάνων της Χούντας και των υπερατλαντικών αφεντάδων, που βυσσοδομούσαν ενάντια στην ανεξάρτητη Κυπριακή Δημοκρατία και μεθόδευαν τη διχοτόμησή της και την υποταγή της στα δικά τους ανόσια κελεύσματα. Κι ως αποκορύφωμα τη αντεθνικής και ολέθριας για τον τόπο και τον λαό μας δράσης τους, οργάνωσαν το εγκληματικό πραξικόπημα της 15 ης Ιουλίου 1974, που άνοιξε την κερκόπορτα για να εισβάλει ανενόχλητος ο τουρκικός Αττίλας στη μικρή ανυπεράσπιστη Κύπρο, προακαλώντας μια πρωτόγνωρη τραγωδία, τις συνέπειες της οποίας βιώνουμε ως σήμερα (προσφυγιά, νεκροί, αγνοούμενο, αιχμάλωτοι, εγκλωβισμένοι, τουρκική κατοχή και μια μοιρασμένη εδώ και 51 χρόνια πατρίδα).
Όντας ανήσυχο διερευνητικό και μαχόμενο πνεύμα, έγραφες τότε, μετά τη μεγάλη προδοσία και την τραγωδία του 1974 διάφορα βιβλία -σχολικά βοηθήματα, αλλά και βιβλία που αποσκοπούσαν στην ανάδειξη της ιστορικής αλήθειας, τόσο για το μεγάλο έγκλημα σε βάρος του δύσμοιρου νησιού μας, όσο και γαι τον βίο και την πολιτεία των πρωταγωνιστών και των ένοχων της μεγάλης προδοσίας και της συνακόλουθης τραγωδίας της εισβολής. Το 1974
γράφεις και εκδίδεις το βιβλίο «Πραξικόπημα Εισβολή», που σημείωσε αρκετές επανεκδόσεις, όπου περιγράφεις τα γεγονότα όπως ακριβώς συνέβησαν, για να γνωρίζουν τα παιδιά την ιστορική αλήθεια που κάποιοι επιμελώς ακόμα και σήμερα επιχειρούν να αποκρύψουν και να
αποσιωπήσουν. Κι όταν το 1984 εξέδωσες το βιβλίο «Εθνική Αντίσταση», όπου τόλμησες να αποκαλύψεις τον ρόλο του Γρίβα, ως αρχηγού της οργάνωσης «Χ», ταγμένου στο πλευρό των γερμανοτσολιάδων και των ταγματασφαλιτών στα χρόνια της ιταλογερμανικής κατοχής 1941-1944, κατηγορήθηκες ότι «προσβάλλεις τη μνήμη τεθνεώτος», κατά παράβαση του
άρθρου 202 του Ποινικού Κώδικα.
Στην πολύκροτη δίκη, που άρχισε στις 14 Ιουνίου 1985 και ολοκληρώθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 1985 και είχε τεράστιο δημοσιογραφικό ενδιαφέρον σε Κύπρο και Ελλαδα, παρά το γεγονός ότι παρέλασαν διάφορες μάρτυρες κατηγορίας Κύπριοι και Ελλαδίτες, γνωστοί οπαδοί και απολογητές του Γρίβα, το Δικαστήριο, αξιολογώντας και τις μαρτυρίες υπεράσπισης -που ήταν
καταπελτικές-, ανάμεσα στους μάρτυρες υπεράσπισης ήταν και εξέχοντες αντιστασιακοί Ευάγγελος Μαχαίρας, Σταύρος Κανελόπουλος, Μανώλης Γλέζος, Άρης Αλαχούζος, αλλά και σεβόμενο την ιστορική αλήθεια, όπως εσύ φίλε Γιώργο την κατέγραψες με πλήρη ιστορική τεκμηρίωση και σεβασμό στην Ιστορία, σε αθώωσε, απορρίπτοντας την κατηγορία της εξύβρισης. Κι όταν επενακδόθηκε το βιβλίο το 1990 (με επιμέλεια Κώστα Κατσώνη, όπως
και το προηγούμενο), συμπεριέλαβες σε παράρτημα στο τέλος και τα Πρακτικά της Ιστορικής Δίκης κι έγινε το βιβλίο σου ανάρπαστο, γιατί ο κόσμος διψούσε για την αλήθεια και τη δικαίωσή της!
Κι αυτή η δίκη και αυτή η προσφορά σου υπήρξε μια άλλη σημαντική υπηρεσία σου προς την Ιστορία και τη χειμαζόμενη πατρίδα, στην οποία, παρά και την απόφαση του Δικαστηρίου, εξακολουθεί ως σήμερα να κακοποιείται, να διαστρεβλώνεται και να παραχαράζεται η ιστορική αλήθεια, τόσο για τον Γρίβα, τον ολετήρα της Κύπρου, που τον τιμούν κάποιοι ακόμα
χωρίς ίχνος ντροπής, αλλά και για το πραξικόπημα και τη μεγάλη προδοσία του 1974.
Στο καλό να πας αγαπημένε φίλε, σύντροφε και συναγωνιστή, μαχόμενε δάσκαλε και προασπιστή της ιστορικής αλήθειας. Θα σε θυμόμαστε πάντα με αγάπη αλλά και με απέραντη ευγνωμοσύνη!
