Στο SkalaTimes επιμελώς αποφεύγουμε τη λέξη “συγκλονιστικό” στους τίτλους….Αυτή τη φορά όμως κάνουμε μια εξαίρεση, αφού είναι η καταλληλότερη λέξη.
Ναι, μια πραγματικά συγκλονιστική ομιλία, που όλοι πρέπει να διαβάσουμε!

Ομιλία στην εκδήλωση της Συμμαχίας Ενάντια στην Ακροδεξιά, στον Φασισμό και τον Ρατσισμό, για την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού
Φίλες και φίλοι,
Για να είμαι ειλικρινής, όταν μου ζητήθηκε να κάνω παρέμβαση σε αυτή την εκδήλωση, προσπάθησα να το αποφύγω. Ένας από τους λόγους είναι η τραγική ιστορία που μάθαμε για το πολύνεκρο ναυάγιο, γιατί ξύπνησε μέσα μου πολλά πράγματα.
Για όσους δεν με ξέρετε, είμαι ο Adnan, γεννημένος Παλαιστίνιος πρόσφυγας στη Συρία. Αναγκάστηκα, μαζί με τον πατέρα μου πριν δέκα χρονιά, να ανέβω σε μια βάρκα όπως εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι, και κατέληξα στην Κύπρο κατά λάθος και εντελώς τυχαία.
Η αλήθεια είναι ότι όλοι οι άνθρωποι που έζησαν αυτή την εμπειρία θα έπρεπε να κάνουν κάποιο είδος ψυχοθεραπείας. Εγώ αποφάσισα να βάλω όλα τα προβλήματα κάτω από το χαλί και να προσπαθήσω να προχωρήσω με τη ζωή μου. Βέβαια, δεν ήταν η καλύτερη απόφαση.
Γιατί μόλις διάβασα την είδηση για το ναυάγιο, όλα γύρισαν πίσω να με κυνηγήσουν. Θυμήθηκα τη στιγμή που πάτησα στο σκοτάδι της νύχτας πάνω στη βάρκα και αποδέχτηκα τον θάνατο μου. Θυμήθηκα τα μωρά με πρόσωπα καμένα από τον ήλιο, που δεν κατάφερναν να σηκώσουν το κεφάλι τους από τη ζάλη. Θυμήθηκα την στιγμή που χάλασε η μηχανή και ξεκίνησαν τα κύματα να μας σύρουν πάνω-κάτω, δεξιά και αριστερά. Τρία πράγματα ακούγονταν εκείνη την ώρα: προσευχές, κλάματα και τα κύματα της θάλασσας που προσπαθούσε να μας καταπιεί.
Ευτυχώς, ήρθαν να μας σώσουν. Εντελώς τυχαία δεν είχαν ανακαλύψει τότε τα push backs.
Αυτά που μόλις είπα δεν μπορούσα να τα μοιραστώ ούτε με τους πιο κοντινούς μου ανθρώπους. Ασυνείδητα ανέπτυξα έναν μηχανισμό αυτοάμυνας για να επιβιώσω. Όποτε με ρωτούν για την ιστορία μου, απαντώ με αστεία, dark humor και αυτοσαρκασμό. Όμως σήμερα νιώθω πως είναι χρέος μου να σας πω πώς μάλλον πέρασαν τις τελευταίες τους στιγμές οι είκοσι άνθρωποι που πνίγηκαν λίγα χιλιόμετρα μακριά από εδώ.
Φίλες και φίλοι,
Πριν έναν χρόνο στεκόμουν εδώ, στην ίδια εκδήλωση. Μίλησα για το σύστημα εκμετάλλευσης στο οποίο ζούμε, για την άνοδο της ακροδεξιάς και του λαϊκισμού, για τον θεσμικό ρατσισμό.
Με λίγα λόγια, θέλω να πω πως τα αποτελέσματα όλων αυτών είναι ο θάνατος του Anisur στη Λεμεσό, ο θάνατος του Sohaib στην Ποταμιά, οι επιθέσεις που βιώνουν οι μετανάστες ντελιβεράδες, τα πογκρόμ στη Χλώρακα και στη Λεμεσό. Ο φασισμός και ο ρατσισμός του συστήματος δεν πλήττουν μόνο τους μετανάστες και τους πρόσφυγες – πλήττουν κάθε άνθρωπο που ζει σε αυτόν τον τόπο.
Το σύστημα που γεννά τον ρατσισμό, τον φασισμό και τις ανισότητες, δεν γνωρίζει χρώματα, διαχωρίζει τον κόσμο σε φτωχούς και πλουσίους. Το ίδιο σύστημα που σκοτώνει τους μετανάστες, είναι αυτό που έκαψε ζωντανούς τους ανθρώπους στην Λεμεσό των πύργων και της ανάπτυξης, οι οποίοι προσπαθούσαν να ζεσταθούν από το κρύο της φτώχειας.
Για την υπόθεση με τα push backs και το πολύνεκρο ναυάγιο. Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες – τα δεδομένα υπάρχουν. Όποιος θέλει, μπορεί να τα μελετήσει και να βγάλει τα συμπεράσματά του. Υπάρχουν μαρτυρίες, βίντεο, φωτογραφίες, μέχρι και οι αντιφατικές δηλώσεις και ανακοινώσεις των κυβερνώντων.
Εμείς γνωρίζουμε πολύ καλά ποιος είναι ο εχθρός μας και ποιος φέρει την ευθύνη για αυτά τα εγκλήματα. Η ακροδεξιά, σε συνδυασμό με τις λαϊκιστικές πολιτικές της προηγούμενης και της παρούσας κυβέρνησης, κατάφεραν να καλλιεργήσουν την ξενοφοβία και τον ρατσισμό μες την κοινωνία, και ακούμε κάθε μέρα συνθήματα όπως «λαθρομετανάστες», «γκετοποίηση» και πολλά άλλα. Και νομίζω πως όλοι διαβάσαμε τα εμετικά σχόλια κάτω από τις αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για το ναυάγιο.
Φίλες και φίλοι,
Δεν είμαι προφήτης, αλλά όσο υπάρχει αυτό το σύστημα, θα έχουμε και χειρότερα.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Η άνοδος της ακροδεξιάς και του λαϊκισμού στην εξουσία, σε όλο τον κόσμο, μας θυμίζει τα χρόνια που ακολούθησαν τον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η σφαγή των Παλαιστινίων στη Γάζα και στη Δυτική Όχθη μας θυμίζει τα εγκλήματα των Ναζί.
Το παράδειγμα της Παλαιστίνης αναδεικνύει με τον πιο έντονο τρόπο τις τραγικές συνέπειες του φασισμού, μέσα από τη συνεχιζόμενη γενοκτονία, βία και καταπίεση που υφίσταται ο παλαιστινιακός λαός από το Ισραήλ. Η κυβέρνηση του Νετανιάχου απαρτίζεται από ακραία στοιχεία, με τις πιο ρατσιστικές και εθνικιστικές απόψεις, τα οποία δεν διστάζουν να εκφράζουν και να υλοποιούν πολιτικές που συνιστούν μια συστηματική εθνοκάθαρση. Αυτούς που έτρεξε ο Προέδρος της Δημοκρατίας να αγκαλιάσει.
Και όλα αυτά συμβαίνουν με τη πολιτικοί και οικονομικοί στήριξη, είτε κρυφά είτε φανερά της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των ΗΠΑ, παρά τις υποκριτικές διακηρύξεις τους υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Φίλες και φίλοι,
Δεν σας το κρύβω, έχουμε έναν τεράστιο αγώνα μπροστά μας για να αλλάξουμε αυτό το σάπιο σύστημα.
Έχουμε μάχες να δώσουμε για να τσακίσουμε τον φασισμό. Δεν θα είναι εύκολος ο δρόμος, αλλά είμαι αισιόδοξος πως θα τα καταφέρουμε.
Και όσο υπάρχουμε, θα παλεύουμε – για κάθε άνθρωπο που έχασε τη ζωή του ως αποτέλεσμα της βαρβαρότητας του καπιταλισμού, για κάθε άνθρωπο που βιώνει καθημερινά τη βία αυτού του συστήματος.
Ευχαριστώ