«Έφυγε» για το «μεγάλο ταξίδι» ο Φυτής Νεοκλέους από την Αθηένου. Το πιο κάτω κείμενο είναι η ανάρτηση του γιου του, Δώρου Νεοκλέους, ιδιοκτήτη του Time Institute στη Λάρνακα:
Τα λόγια είναι ανίκανα και ο λόγος φτωχός για να περιγράψει τον πατέρα μας. Ο Φυτής – ένα όνομα, μια ιστορία.
Ο πατέρας μας ήταν ένας μοναδικός άνθρωπος. Πάντα με το χαμόγελο στα χείλη και ένα μικρόφωνο στο χέρι, τραγουδούσε για να γεμίσει τον κόσμο με χαρά. Ήθελε να βλέπει τους ανθρώπους γύρω του ευτυχισμένους, να χαίρονται και να απολαμβάνουν τη στιγμή – γιατί η ζωή είναι στιγμές.
Από μικρή ηλικία, αν και πολύ φτωχός οικονομικά, ήταν εξαιρετικά πλούσιος δημιουργικά. Υπήρξε πάντα πρωτοπόρος στο χωριό μας, την Αθηένου. Με έμφυτη κλίση στη μουσική και εντελώς αυτοδίδακτος, ξεκίνησε να παίζει ντραμς — τα οποία έφτιαξε μόνος του — και να τραγουδά.
Ήταν ο πρώτος που έφερε τον κινηματογράφο στην Αθηένου. Ο πρώτος που δημιούργησε περίπτερο και λούνα παρκ με οθόνη και σινεμά, προσφέροντας ψυχαγωγία ταυτόχρονα σε γονείς και παιδιά. Ακολούθησαν το πρώτο καφέ και η πρώτη δισκοθήκη, δίνοντας ζωή και χαρά στη νεολαία.
Ήθελε πάντα να προσφέρει αγάπη με τον δικό του τρόπο. Ήθελε να βλέπει τον κόσμο χαρούμενο – και ο ίδιος αγαπούσε τη ζωή. Είχε πάθος να ζήσει. Δεν επιδίωξε ποτέ τα πολλά· ήταν πάντα ευτυχισμένος με ό,τι είχε.
Ήταν δίκαιος και μας δίδαξε κι εμάς να είμαστε σωστοί με όλους. Ερχόμενος από πολύ φτωχή οικογένεια, σεβόταν τον κόπο του άλλου. Γι’ αυτό, με τόσους ανθρώπους που εργάστηκαν κατά καιρούς στο κέντρο του, δεν ακούστηκε ποτέ κανείς να πει πως τον αδίκησε.
Πάντα είχε μια καλή κουβέντα στο στόμα, και από τα χείλη του γεννιόταν ένα τραγούδι. Η φωνή του ξεχωριστή, και η παρουσία του μαγνητική – κέρδιζε τους ανθρώπους από την πρώτη στιγμή.
Έφυγε για το μεγάλο ταξίδι τραγουδώντας. Τις τελευταίες του ώρες στο νοσοκομείο τραγουδούσε σε όλους – στους γιατρούς, τους νοσηλευτές, ακόμα και στους άλλους ασθενείς. Αν και 80 ετών, νιώθουμε πως έφυγε νωρίς, γιατί είχε ακόμη πολλή ζωή μέσα του.
Όμως άφησε πίσω του μια ιστορία που κανείς δεν θα ξεχάσει. Ο Φυτής, που είχε το κέντρο “Αναμνήσεις”. Ένα όνομα που ήταν, είναι και θα είναι το σήμα κατατεθέν του χωριού μας, της Αθηένου. Και θα είναι πάντα συνδεδεμένο με τον Άνθρωπο – με άλφα κεφαλαίο – που, με ένα χαμόγελο στα χείλη, μοίραζε χαρά και αγάπη απλόχερα.
Κάτι τόσο σπάνιο στις μέρες μας, στον κόσμο που ζούμε.
Αιωνία του η μνήμη, και ο Θεός ας αναπαύσει την ψυχή του. Φεύγεις, Φυτή μας, αλλά η κληρονομιά που μας αφήνεις είναι τεράστια. Γιατί η κληρονομιά της αγάπης και της χαράς ούτε αγοράζεται ούτε πωλείται.
Γεννήθηκες φτωχός και φεύγεις πάμπλουτος – από την αγάπη του κόσμου που θα πάρεις μαζί σου. Μια αγάπη που εσύ χάριζες απλόχερα όλα αυτά τα χρόνια, και τώρα ήρθε η ώρα της ανταμοιβής.
Καλό ταξίδι, πατέρα μας.
Η κηδεία του πολυαγαπημένου μας πατέρα θα τελεστεί τη Μεγάλη Τρίτη 15/04/25, η ώρα 17:00 το απόγευμα, στον ιερό ναό της «Παναγίας στην Αθηένου».
