ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ 25ΗΣ ΜΑΡΤΙΟΥ 1821
ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΑ
25 Μαρτίου 2023 ΔΗΜΟΣ ΔΡΟΜΟΛΑΞΙΑΣ – ΜΕΝΕΟΥ
Από τον Βουλευτή του Δημοκρατικού Κόμματος κ. Χρίστο Ορφανίδη
«Δρόμο να σχίσουν τα σπαθιά και ελεύθεροι να μείνουν».
Σεβαστό Ιερατείο,
Αγαπητέ συνάδελφε βουλευτή,
Φίλε Δήμαρχε Δρομολαξιάς – Μενεού και μέλη Δημοτικού Συμβουλίου,
Εκπροσώποι κομμάτων, οργανώσεων κι άλλων οργανωμένων συνόλων,
Αγαπητά μας παιδιά και εκπαιδευτικοί,
Ελληνίδες και Έλληνες,
Ευρισκόμαστε εδώ σήμερα για να γιορτάσουμε την ξεχωριστή ημέρα του έθνους μας, την 25η Μαρτίου και παράλληλα εορτάζουμε και ως χριστιανοί τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου.
Το 1821 μας έμαθε ότι είναι καλύτερα να πεθαίνει κάποιος όρθιος παρά να ζει γονατιστός και παρά να νιώθεις ότι ζειςμέσα σε μια φυλακή ενώ κατοικάς στην πατρίδα σου, οφείλειςνα δράσεις.
« Όταν αποφασίσαμε να κάνουμε επανάσταση δε συλλογιστήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομεάρματα, ούτε ότι οι τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις μας», είπε στον λόγο του στην Πνύκα ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και αν σε συνοδεύει το πνεύμα του γέρου του Μοριά δεν έχεις τίποτα να φοβηθείς, κι αυτά αποτελούν πνευματική παρακαταθήκη για όλους όσους θέλουν να λέγονται Έλληνες.
Τον σπόρο της ελευθερίας σκόρπισαν ο Ρήγας Φεραίος, ο Κοραής, ο Βούλγαρης, ο Άνθιμος Γαζής και τον πότισαν με το αίμα τους μέχρι να φτάσουμε στο 1821.
Την πράξη όμως της ανάστασης του γένους την πήραν οιξυπόλητοι και οι αγράμματοι «ημείς δεν είμεθα τρελοί» γράφει στα απομνημονεύματά του ο Θοδωρής.
Η προετοιμασία της Φιλικής Εταιρείας και η ένοπλη δράση των Κλεφτών και των Αρματολών τόνωσαν την αγωνιστικότητα των Ελλήνων με το σύνθημα «Ελευθερία ή Θάνατος».
Ο πρώτος όμως των πρώτων που κήρυξε την επανάσταση ήταν ο Αλέξανδρος Υψηλάντης στο Ιάσιο της Μολδοβλαχίας στις 24 Φεβρουαρίου 1821, και μετά την ήττα των Ελλήνωνστο Δραγάτσανι τα ηνία της επανάστασης τα πήρε ηΠελοπόννησος, και στις 23 Μαρτίου υψώθηκε το λάβαρο της επανάστασης από τον Ανδρέα Λόντο στην Αγία Λαύρα και την ίδια ημέρα ελευθερώνεται η Καλαμάτα από τον Κολοκοτρώνη και τον Παπαφλέσσα.
Η εδραίωση της πίστης των Ελλήνων για την κατάκτηση της ελευθερίας αποτέλεσαν τα γεγονότα της θυσίας του Αθανάσιου Διάκου, του Οδυσσέα Ανδρούτσου, η κατάληψη της Τρίπολης και η καταστροφή της στρατιάς του Δράμαλη, η ηρωική έξοδος του Μεσολογγίου.
Υπήρξαν όμως και καταστροφές όπως στη Χίο και στην Πέτα της Ηπείρου, και όπως πάντα οι προδοσίες και οι εμφύλιες διαμάχες μέχρι την αποφυλάκιση του Κολοκοτρώνη για να αντιμετωπίσει την απειλή που άκουε στο όνομα Ιμπραήμ και ο γέρος του Μοριά να λέει μετά: «ο Θεός είχε υπογράψει την ελευθερία της Ελλάδας και δεν πήρε πίσω την υπογραφή του».
Η προ-ηγηθείσα διακήρυξη του Υψηλάντη στο Ιάσιο «Μάχου υπέρ Πίστεως και Πατρίδος, η ώρα ήλθεν ω άντρες Έλληνες» θα βρει τους Έλληνες με ηθικό που να τονώνει την πίστη τους για ελευθερία, το «εγώ» έγινε «εμείς» δίνοντας τον κοινό αγώνα με αυταπάρνηση, ηρωισμό και με μεγαλείο ψυχής.
Οι Ρωμιοί που στην εξέλιξη του ο Ελληνισμός έγινε Ρωμιοσύνη είναι η συνέχεια του γένους των Ελλήνων με την αρχαία ένδοξη και ελληνική καταγωγή και καμία σχέση δεν έχει με τους «Ρωμαίους» και τους «αυτοκράτορες των Ρωμαίων».
Η Ρωμιοσύνη εν φυλή συνότζερη του κόσμου και όσοι ήταν Έλληνες και όσο εμείς σήμερα παραμένουμε Έλληνες και περήφανοι γι’ αυτό, ο σπόρος έβγαλε ρίζες, έγινε φυτό, άνθισε και το πρώτο ενιαίο Ελληνικό Κράτος γράφτηκε στην παγκόσμια ιστορία και συνεχίζει την πολιτισμική συνέχεια του ελληνισμού από την αρχαιότητα μέχρι τον σημερινό σύγχρονο κόσμο.
Τότε είχαμε να αντιμετωπίσουμε μια ισχυρή Οθωμανική Αυτοκρατορία, ενώ σήμερα βρισκόμαστε αντιμέτωποι με νεότερο σουλτάνο και με διάφορα ισχυρά οικονομικά κέντρα όπου με αναίδεια διασύρουν την πατρίδα μας και προσπαθούν “να κάνουν στάχτη έναν λαό που είναι αιώνια φλόγα” όπως έγραψε ο Κώστας Βάρναλης.
Και τότε υπήρξε κοινωνική αναρχία, αποσάθρωση, κοινωνική διαφθορά και ανισότητα εξαθλίωση του δημόσιου βίου, αναρρίχηση σε αξιώματα φαύλων και ανάξιων ανθρώπων και ηττοπάθεια των αρχόντων. Ας δούμε τι μας έλεγαν ο στρατηγός Μακρυγιάννης, ο Αινιάνος, ο Τερτσέτης και ας θυμηθούμε τους πρωτεργάτες της δολοφονίας του Καποδίστρια, τους φοροεισπράκτορες του Σουλτάνου που έχασαν προνόμια και έκαυσαν τον Ελληνικό Στόλο γιατί δεν έγιναν ναύαρχοι και στρατηγοί μετά την ανεξαρτησία.
Η πίστη όμως στα ελληνικά ιδανικά για την ελευθερία, η αγωνιστικότητα και προπάντων η θέληση του λαού αλλάζουν την ιστορία.
Η παρέμβαση των μεγάλων δυνάμεων τον Οκτώβριο του 1827 με την ναυμαχία του Ναυαρίνου άνοιξε τον δρόμο για την απελευθέρωσή τμήματος της Ελλάδας και ακολούθως με την Γ΄ Εθνοσυνέλευση της Τροιζίνας αποκτά Σύνταγμα, με πρωτεύουσα το Ναύπλιο και Κυβερνήτη Έλληνα, τον Ιωάννη Καποδίστρια.
Τον Φεβρουάριο του 1830 αποκτάται Πρωτόκολλο το οποίο υπογράφτηκε στο Λονδίνο, όχι όμως Σύνταγμα, αυτό αποκτήθηκε πολύ αργότερα το 1843 με την επανάσταση τη χρονιά αυτή κατά του Όθωνα όταν ο Νικηταράς ζητιάνευε, η Μαντώ Μαυρογένους δυστυχούσε, όταν ο Νικηταράς ο αμόρφωτος είχε απλωμένο το χέρι στους διαβάτες, όταν διόκετουν ο Κολοκοτρώνης.
Ο αντίκτυπος του ξεσηκωμού τεράστιος, ιδιαίτερα στους συγγραφείς, τους, ποιητές, τους φιλοσόφους της εποχής.
Η ελληνική επανάσταση αποτελεί έμπνευση.
Ελληνίδες, Έλληνες,
Το Εθνικό μας θέμα βρίσκεται σήμερα εγκλωβισμένο στις αποτυχημένες πολιτικές των τελευταίων δεκαπέντε ετών που οδήγησαν σε πλήρη σύγχυση και αγωνία, και κάποιος θα διερωτάται «που πάμε;»
Δυστυχώς η απουσία στρατηγικής, μας οδηγεί να παρακολουθούμε τον σουλτάνο και το εγκάθετο της Άγκυρας Τατάρ ως θεατές.
Γνωρίζαμε εκ των προτέρων τις προθέσεις του Τατάρ και της Τουρκίας και δεν πήραμε κανένα μέτρο και τρέχουμε τώρα σε ναρκοπέδιο γιατί κάποιοι δεν έχουν αντιληφθεί ότι η Τουρκία ποτέ δεν αλλάζει.
Σε εμάς εναπόκειται να καθορίσουμε τη δική μας πολιτική και να υιοθετήσουμε την αναγκαία στρατηγική επιβίωσης μας.
Ελληνίδες, Έλληνες,
Η Τουρκία δεν είναι αήττητη και ασφαλώς υπάρχουν δυνατότητες ανακοπής της τουρκικής επέλασης.
Δράττομαι της ευκαιρίας από ετούτον εδώ τον Ιερό χώρο, σεβάσμιε μου, να θυμίσω ότι ο Χριστιανισμός πολεμήθηκε από την μεγαλύτερη επεκτατική τότε χώρα και νίκησε και είμαστε όλοι μαζί εδώ στο σπίτι της Χριστιανοσύνης.
Γι’ αυτό, επειδή το μέλλον μας διακυβεύεται, ο αγώνας μας πρέπει να είναι επίμονος και υπερπάντων και απαιτείται αντοχή, επιμονή, θάρρος, αποφασιστικότητα και πιστή.
Ορθώνουμε το ανάστημά μας αδούλωτοι, άκαμπτοι, αγονάτιστοι, απτόητοι για να δικαιούμαστε να λέμε ότι είμαστε Έλληνες.
Μόνο έτι θα ξαναγίνουμε ελεύθεροι.
Ζήτω η επανάσταση του Ελληνικού λαού.
Ζήτω ο Ελληνισμός.
