Γράφει ο Άντρος Γ. Καραγιάννης (Δήμαρχος Δερύνειας)
Χρόνο με τον χρόνο οι ανάγκες των τουριστών, ιδιαίτερα μετά την εμπειρία με την πανδημία του κορωνοϊού αλλάζουν. Οι σημερινοί τουρίστες είναι πιο απαιτητικοί όσον αφορά την ποιότητα αλλά και πιο πρόθυμοι να ανακαλύψουν και να συμμετάσχουν σε νέες εμπειρίες, δίνοντας έμφαση στη γνωριμία με την τοπική κοινωνία.
Ο μαζικός τουρισμός έχει προκαλέσει αρκετές ζημιές στο περιβάλλον αλλά και στη δημόσια υγεία, και στην τοπική κοινωνία. Αρκετά αξιοθέατα σε χώρες της Ασίας αλλά και στην Ευρώπη, είτε έχουν κλείσει, είτε έχουν περιορίσει τον αριθμό των επισκεπτών τους. Οι άνθρωποι όμως έχουν ανάγκη τα ταξίδια αναψυχής, αφού μέσω του τουρισμού, προσπαθούν να αποδράσουν από το φυσικό τους περιβάλλον με στόχο την ξεκούραση, την ηρεμία αλλά και τη γνωριμία με άλλους πολιτισμούς.
Η επαφή με τη φύση, η ευεξία και ο αθλητικός τουρισμός αποτελούν νέες μορφές εμπειρίας για τους τουρίστες. Μέσω του αθλητικού τουρισμού, της ποδηλασίας, των θαλάσσιων αθλημάτων, της ορειβασίας, του περπατήματος στη φύση, των καταδύσεων, επιτυγχάνεται η διάχυση εμπειριών σε άγνωστες περιοχές.
Οι εναλλακτικές μορφές τουρισμού, όπως το περπάτημα στη φύση, ο οικοτουρισμός, ο αγροτουρισμός ή ο ορεινός τουρισμός, δίνουν την ευκαιρία στους συμμετέχοντες να έρθουν πιο κοντά στο φυσικό περιβάλλον και να συμβάλουν στην προστασία της βιοποικιλότητας. Από τις ειδικές μορφές τουρισμού μπορεί να επωφεληθεί η τοπική κοινωνία με την προώθηση τοπικών προϊόντων αλλά και τη δημιουργία έργων υποδομής, τα οποία καθιστούν και τις πιο απομονωμένες περιοχές πιο προσβάσιμες.
Τόσο ο εξειδικευμένος τουρισμός όσο και ο αθλητικός τουρισμός θα πρέπει να σχετίζονται με την αειφόρο ανάπτυξη, στοχεύοντας στη σταθερή περιβαλλοντική ποιότητα και ισορροπία για το μέλλον. Η ποιότητα θα πρέπει να προηγείται της ποσότητας και της μαζικότητας, η οποία αφήνει το αποτύπωμα της στο φυσικό περιβάλλον. Χωρίς τη συνεργασία μεταξύ των τουριστικών φορέων και της τοπικής κοινωνίας, δεν μπορεί να επιτευχθεί ο στόχος της προσέλκυσης ειδικών μορφών τουρισμού στην επαρχία και στις αγροτικές περιοχές.
Οι νέες μορφές τουρισμού απαιτούν την εκπαίδευση του ανθρώπινου δυναμικού που εργάζεται στην τουριστική βιομηχανία αλλά και της τοπικής κοινωνίας. Η επιμόρφωση των εργαζομένων αλλά και των ίδιων των εργοδοτών αναβαθμίζει την ποιότητα του προσφερόμενου τουριστικού προϊόντος και προσελκύει νέους επισκέπτες, οι οποίοι εύκολα μετατρέπονται σε «επαναλαμβανόμενους» τουρίστες.
Σίγουρα η εποχικότητα στην τουριστική βιομηχανία αναγκάζει αρκετούς εργοδοτούμενους να επιλέξουν άλλα επαγγέλματα, όμως η προώθηση των ειδικών μορφών τουρισμού αποτελεί ευκαιρία για ενασχόληση νέων ανθρώπων με την τουριστική βιομηχανία. Νέοι γεωργοί, κτηνοτρόφοι, μελισσοκόμοι, διαχειριστές αγροτουριστικών καταλυμάτων και φάρμων ζώων έχουν εδραιωθεί στην τουριστική βιομηχανία, αφού τα τοπικά, παραδοσιακά προϊόντα, όπως μέλι, τυρί, φρούτα και λαχανικά, κερδίζουν και τους πιο απαιτητικούς πελάτες.
Οι εναλλακτικές μορφές τουρισμού προσφέρονται επίσης για την ανάδειξη και απόκτηση νέων δεξιοτήτων στη φιλοξενία, όπως η ευεξία, οι ιαματικές πηγές, η λουτροθεραπεία και η θαλασσοθεραπεία. Αυτές οι ειδικότητες αποτελούν ολόχρονη επένδυση στον τουρισμό, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στο νέο ανθρώπινο δυναμικό και στην επιμόρφωση και εκπαίδευση του.
Η αβεβαιότητα όμως που επικρατεί στην τουριστική βιομηχανία λόγω των παγκόσμιων πολιτικών προκλήσεων, των περιβαλλοντικών καταστροφών και της εποχικότητας δεν την καθιστά έναν επιθυμητό τομέα απασχόλησης. Η συνεχής επιμόρφωση και κατάρτιση των εργαζομένων στην τουριστική βιομηχανία, η γνώση των νέων εξελίξεων και η παρακολούθηση των αναγκών των επισκεπτών αποτελούν μονόδρομο για χώρες, όπως η Κύπρος, που βασίζονται στην τουριστική βιομηχανία.
Οι τουρίστες έχουν ανάγκη από ξεκούραση, ψυχαγωγία, ηρεμία και εμπειρίες. Η βελτίωση των υποδομών αλλά και της ποιότητας του προϊόντος απαιτούν τη συνεργασία μεταξύ τοπικών αρχών, κράτους και επιχειρηματιών. Αν δεν είναι λοιπόν εφικτή αυτή η συνεργασία, τότε ζημιωμένοι θα είμαστε όλοι, ενώ οι ανταγωνιστές μας θα πλουτίζουν εις βάρος μας.