10 Ιουλίου 2023
Εξοχότατε κύριε Πρόεδρε της Δημοκρατίας,
Με αισθήματα ικανοποίησης, επιδίδω σήμερα την Ετήσια Έκθεση μου για το 2021, σύμφωνα με το άρθρο 7(1) των περί Επιτρόπου Προστασίας των Δικαιωμάτων του Παιδιού Νόμων του 2007 και 2014.
Έχοντας ως γνώμονα ότι το κάθε παιδί πρέπει να απολαμβάνει τα δικαιώματά του στον μέγιστο δυνατό βαθμό, τονίζω την υποχρέωση του Κράτους να χαράσσει πολιτικές, με επίκεντρο τη διαμόρφωση μιας δίκαιης κοινωνίας, με ποιοτικές ευκαιρίες και δυνατότητες ίσης πρόσβασης και ίσων ευκαιριών. Καθηκόντως, θα συνεχίσω να παρακολουθώ την εφαρμογή των συστάσεων μου, στοχεύοντας στην εγκαθίδρυση ενός συστήματος κοινωνικής δικαιοσύνης, με ιδιαίτερη μέριμνα για τα παιδιά που διαβιούν σε συνθήκες ευαλωτότητας. Οι δύσκολες περιστάσεις που αντιμετωπίζουν συγκεκριμένες ομάδες, επιβάλλουν από μέρους των αρμόδιων Αρχών, την υιοθέτηση ενός συστημικού τρόπου διαχείρισης, σε προληπτικό και παρεμβατικό επίπεδο, ώστε να διασφαλίζεται η Αρχή της Μη Διάκρισης, η πρόσβαση σε ίσες ευκαιρίες, η κοινωνική ενσωμάτωση, η Αρχή της Ζωής και Ανάπτυξης και γενικότερα η απρόσκοπτη πρόσβαση όλων των παιδιών στην απόλαυση των δικαιωμάτων τους.
Η διασφάλιση της ευημερίας, της επιβίωσης, της ασφάλειας και της ανάπτυξης κάθε παιδιού αποτελεί υποχρέωση της πολιτείας. Επιβάλλεται η εφαρμογή στοχευμένων μέτρων πρόληψης, προστασίας και ευαισθητοποίησης, συμπεριλαμβανομένης της συχνής αξιολόγησης κινδύνων που μπορεί να οδηγήσουν σε παραμέληση, βία, κακοποίηση, εκμετάλλευση ή σε άλλες καταστάσεις που μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά τη σωματική, συναισθηματική και ψυχολογική ευημερία ενός παιδιού.
Στη διαμόρφωση πολιτικής, το Κράτος πρέπει να εμπλέκει τα ίδια τα παιδιά, ώστε μέσα από την ουσιαστική συμμετοχή να αποτυπώνονται οι ανάγκες και οι προσδοκίες τους, αλλά και να δίνεται η δέουσα βαρύτητα στις απόψεις τους. Η συμμετοχή των παιδιών είναι καθοριστικής σημασίας για την ανάπτυξη κοινωνικών και συναισθηματικών δεξιοτήτων και την ενίσχυση της ψυχικής ανθεκτικότητας, αλλά και ευρύτερα για τη διαμόρφωση μιας κοινωνίας απαλλαγμένης από κάθε μορφή διάκρισης, που να σέβεται τις διαχρονικές αξίες και τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα.
Τα Δικαιώματα του παιδιού, αναμφίβολα, βρίσκονται σε μεγαλύτερο κίνδυνο σε περιόδους κρίσεων, είτε αυτές οφείλονται σε υγειονομικούς, περιβαλλοντικούς ή οικονομικούς παράγοντες, είτε σε ανθρώπινες αποφάσεις που διαταράζουν τις διεθνείς ισορροπίες και τη συμφιλίωση των Κρατών. Κάθε κρίση δυνητικά εμποδίζει τα παιδιά από το να απολαμβάνουν το πλήρες εύρος των δικαιωμάτων τους και τα θέτει σε πολλαπλό ρίσκο, τόσο βραχυπρόθεσμα, όσο και μακροπρόθεσμα. Η ευαλωτότητα των παιδιών, τα οποία επωμίζονται ως επί το πλείστον τις μακροπρόθεσμες συνέπειες των αποφάσεων των ενηλίκων, επιτάσσει από τις αρμόδιες Αρχές την συμπερίληψη τους σε τέτοιους σχεδιασμούς, έτσι ώστε να διαφυλάσσεται το Συμφέρον τους και οποιεσδήποτε νέες προκλήσεις να μπορούν να αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά.
Κάτι τέτοιο ασφαλώς, προϋποθέτει τη δημιουργία μηχανισμών με μετρήσιμους και εφικτούς στόχους, οι οποίοι να εδραιώνουν την αναγνώριση του παιδιού ως ενεργός πολίτης, προκειμένου οι ανάγκες και οι προτεραιότητες της νέας γενιάς να καθοδηγούν τη χάραξη κάθε πολιτικής.
Να είστε βέβαιος κύριε Πρόεδρε ότι, από δικής μου πλευράς, θα αφιερώσω όλες μου τις δυνάμεις, για να μπορέσει η Πολιτεία να φέρει εις πέρας αυτό το σημαντικό έργο.
