«Σε κάθε εκατό χρόνια από τώρα δεν θα έχει καμιά σημασία τι αυτοκίνητο έχεις, σε τι σπίτι ζούσες, πόσα λεφτά είχες στην τράπεζα ή πώς ήταν τα ρούχα σου. Όμως ο κόσμος μπορεί να είναι λίγο καλύτερος, επειδή έπαιξες πρωτεύοντα ρόλο στη ζωή ενός παιδιού…»
–Margaret Power
Της Γιώτας Δημητρίου
(Αρχισυντάκτρια SkalaTimes)
Θα μπορούσε να ήταν αστείο, αν δεν ήταν τραγικό, το γεγονός ότι θυμόμαστε τα δικαιώματα των παιδιών στις “ειδικές παγκόσμιες ημέρες”, αλλά ως κοινωνία ενηλίκων αποτύχαμε στο να εξασφαλίσουμε στα παιδιά όλα αυτά που δικαιωματικά τους ανήκουν.
Και προπάντων το δικαίωμα να ζουν ευτυχισμένα.
Τα δικαιώματα των παιδιών είναι θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα που ισχύουν για κάθε παιδί, ανεξάρτητα από τη φυλή, τη θρησκεία ή την εθνικότητα του.
Τα δικαιώματα των παιδιών περιλαμβάνουν:
-το δικαίωμα στη ζωή, την επιβίωση και την ανάπτυξη,
-το δικαίωμα στην εκπαίδευση και την πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη,
-το δικαίωμα στην προστασία από την κακοποίηση, την παραμέληση και την εκμετάλλευση
-το δικαίωμα στη συμμετοχή και στην ακρόαση των απόψεών τους.
Η Διεθνής Ημέρα Δικαιωμάτων του Παιδιού είναι μια υπενθύμιση της σημασίας των πιο πάνω δικαιωμάτων, αλλά και της ευθύνης που έχουμε ως κοινωνία ενηλίκων να διασφαλίσουμε ότι κάθε παιδί μπορεί να απολαμβάνει τα δικαιώματα του και να ζει ευτυχισμένο.
Δυστυχώς οι αριθμοί και η πραγματικότητα δείχνουν πως η κοινωνία ενηλίκων, σε εθνικό αλλά και παγκόσμιο επίπεδο, έχει αποτύχει παταγωδώς στο να εξασφαλίσει στα παιδιά όλα αυτά που δικαιούνται.
Οι παραβιάσεις των δικαιωμάτων των παιδιών είναι συχνές, λαμβάνουν πολλές μορφές και συμβαίνουν σε κάθε γωνιά του πλανήτη, σε “πολιτισμένες” αλλά και σε “απολίτιστες” χώρες και φυσικά και στην Κύπρο.
Σεξουαλική κακοποίηση (στην Κύπρο 1 στα 4 παιδιά κακοποιείται σεξουαλικά). Στην Κύπρο το 2021 σύμφωνα με την Αστυνομία είχαμε 221 κορίτσια και 71 αγόρια θύματα σεξουαλικής κακοποίησης. Στην Κύπρο το ενενήντα τοις εκατό των δραστών είναι άνδρες, ενώ υπάρχουν αναφορές και για γυναίκες οι οποίες είναι σε πολύ μικρό βαθμό. Ανησυχία προκαλεί και η μη επαρκής εποπτεία των δραστών, οι χρονοβόρες διαδικασίες στα δικαστήρια και φυσικά οι “ποινές χάδι”.
Σωματική βία (και στην Κύπρο πολλά παιδιά βιώνουν σωματική βία)
Συναισθηματική κακοποίηση (και στην Κύπρο πολλά παιδιά βιώνουν συναισθηματική κακοποίηση)
Γονική αποξένωση (και στην Κύπρο ευδοκιμεί η γονική αποξένωση κι ένας από τους λόγους είναι και το νομικό μας σύστημα που αδυνατεί να εκσυγχρονιστεί). Σύμφωνα με το Parental Alienation Study Group, τουλάχιστον 4 εκατομμύρια παιδιά είναι «μέτρια έως σοβαρά» αποξενωμένα από έναν γονέα.
Καταναγκαστική εργασία (εκατομμύρια παιδιά σε όλο το κόσμο )
Παιδικός γάμος (κάθε χρόνο, εκατομμύρια κορίτσια σε όλο τον κόσμο παντρεύονται πριν από την ηλικία των 18 ετών)
Οι κυβερνήσεις των χωρών αλλά και οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής θα έπρεπε να κρατούσαν ενός λεπτού σιγή σήμερα 20 Νοεμβρίου, αντι βγάζουν ανακοινώσεις. Ενός λεπτού σιγή για τα εκατομμύρια παιδιά που δεν καταφέραμε ως κοινωνία ενηλίκων να προστατέψουμε, για τα εκατομμύρια παιδιά που δεν καταφέραμε να τα κάνουμε ευτυχισμένα.
Και για τα παιδιά της Κύπρου (όποιος και αν είναι ο αριθμός) που το κράτος δεν κατάφερε να προστατέψει από την όποια δυστυχία.
Ενός λεπτού σιγή και όχι ανακοινώσεις.
Ενός λεπτού σιγή για τις κοινωνίες ενηλίκων που ΔΕΝ κατάφεραν να προστατέψουν τα παιδιά όσο και όπως πρέπει.
Και για εκείνα τα παιδιά στο Γυμνάσιο στη Λάρνακα που δέχονται μπούλινγκ από τον καθηγητή θρησκευτικών, που τα προσβάλλει και λαβώνει τη ψυχολογία τους με μια άσχημη και απαράδεκτη συμπεριφορά.
Ενός λεπτού σιγή για την αποτυχία της κοινωνίας ενηλίκων σήμερα, στην Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα του Παιδιού!
