SkalaTimes
Για την τέλεια αγάπη μίλησε την περασμένη Παρασκευή 1η Δεκεμβρίου ο στο πνευματικό κέντρο Τριών Ιεραρχών στα Λιβάδια, ο ιερομόναχος Ευγένιος του Αγίου Όρους.
Στη κατάμεστη αίθουσα του ο ιερομόναχος μίλησε με παραδείγματα, με αναφορές από τη βίβλο, αλλά και με ιστορίες από τους βίους των Αγίων.
Στο τέλος δέχθηκε ερωτήσεις από το κοινό.
Ο ιερομόναχος Ευγένιος μίλησε για τις ανθρώπινες σχέσεις, τους πειρασμούς, το γάμο, καθώς και για τον εγωισμό που είναι ένα μεγάλο εμπόδιο σε κάθε είδους αγάπη.
Μίλησε επίσης για τη δύναμη της προσευχής, αλλά και την μεγάλη ευλογία της ελεημοσύνης.
Με αφορμή την εξαιρετική ομιλία του ιερομόναχου, το SkalaTimes παραθέτει πιο κάτω ένα απόσπασμα από τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό με θέμα τη “Η τέλεια αγάπη”.
«Άκουσε, παιδί μου, να σου ειπώ. Η τελεία αγάπη είναι να πουλήσης όλα σου τα πράματα, να τα δώσης ελεημοσύνη και να πηγαίνης και εσύ να εύρης κανένα αυθέντη να πουληθής σκλάβος.
Και όσα πάρης, να τα δώσης όλα. Να μη κράτησης ένα άσπρο. Ή μπορείς να το κάμης αυτό να γένης τέλειος; Βαρύ σου φαίνεται…
Δεν ημπορείς να το κάμης αυτό; Κάμε άλλο: Μη πουληθής εσύ σκλάβος. Μόνο πούλησε τα πράματά σου. Δώσε τα όλα ελεημοσύνη. Το κάμνεις; Ακόμη βαρύ σού φαίνεται και αυτό.
Ας έλθωμε παρακάτω. Δεν ημπορείς να δώσης όλα σου τα πράγματα. Δώσε τα μισά.
Δώσε από τα τρία ένα.
Δώσε από τα πέντε ένα. Ακόμη βαρύ σου φαίνεται.
Κάμε άλλο. Δώσε από τα δέκα ένα. Το κάμνεις; Ακόμη βαρύ σου φαίνεται.
Κάμε άλλο. Μη κάμης ελεημοσύνη. Μη πουληθής σκλάβος.
Ας έλθωμε παρακάτω: Μη πάρης το ψωμί του αδελφού σου, μη πάρης το εξωφόρι του. Μη τον κατατρέχεις.
Μη τον κατατρως με την γλώσσα σου.
Μήτε και αυτό το κάμνεις;
Ας έλθωμε παρακάτου. Κάμε άλλο: Τον ευρήκες τον αδελφό σου μέσα εις την λάσπην και δεν θέλεις να τον εβγάλης; Καλά. Δεν θέλεις να του κάμης καλό; Μη του κάμης κακό.
Άφησέ τονε.
Πώς θέλομεν να σωθούμεν, αδελφοί μου, το ένα μας φαίνεται βαρύ, το άλλο βαρύ. Που να πάμε παρακάτου. Δεν έχομε να κατεβούμεν. Ο Θεός είναι εύσπλαγχνος. Ναι.
Μα είναι και δίκαιος. Έχει και ράβδον σιδηράν. Λοιπόν αν θέλωμεν να σωθούμεν πρέπει να έχωμεν την αγάπην εις τον Θεόν και εις τους αδελφούς μας».
Ο ιερομόναχος Ευγένιος τόνισε ότι η τέλεια αγάπη δεν είναι να αγαπάς όσους σε αγαπούν ή όσους συμπαθείς, αλλά να μπορείς να αγαπάς ακόμη κι αυτούς που σου κάνουν κακό, τους εχθρούς σου.
Ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής είχε πει: «Εκείνος που αλλάζει διάθεση απέναντι των ανθρώπων αναλόγως των χαρακτήρων των, ακόμη δεν απέκτησε την τέλειαν αγάπην. Και άλλον μεν να αγαπάει, άλλον δε να μισεί, ή τον ίδιον άνθρωπο, πότε να αγαπάει και πότε να μισεί, για τις ίδιες αιτίες».
«Η αγάπη ου ζητεί τα εαυτής», σαλπίζει ο απόστολος Παύλος στον υπέροχο ύμνο της αγάπης (Α’ Κορ. ιγ’ 5).
Αυτός που έχει αγάπη αληθινή δεν επιδιώκει το δικό του συμφέρον, τη δική του άνεση και δόξα, τη δική του τέρψη και ευχαρίστηση.
Κλείνουμε το αφιέρωμα αυτό στην τέλεια αγάπη, με αφορμή την ομιλία του ιερομόναχου Ευγένιου την περασμένη Παρασκευή 1η Δεκεμβρίου στο πνευματικό κέντρο Τριών Ιεραρχών στα Λιβάδια, με τον υπέροχο ύμνο της αγάπης, του αποστόλου Παύλου:
Αν τις γλώσσες των ανθρώπων μιλώ και των αγγέλων, αλλά δεν έχω αγάπη, τότε έγινα χαλκός που ηχεί ή κύμβαλο που αλαλάζει. [13.2] Και αν έχω το χάρισμα της προφητείας και ξέρω όλα τα μυστήρια και όλη τη γνώση, και αν έχω όλη την πίστη, ώστε να μετακινώ βουνά, αλλά δεν έχω αγάπη, δεν είμαι τίποτε. [13.3] Και αν διανείμω όλα τα υπάρχοντά μου, και αν παραδώσω το σώμα μου για να καώ, αλλά δεν έχω αγάπη, σε τίποτε δεν ωφελούμαι.
[13.4] Η αγάπη είναι μακρόθυμη, είναι αγαθή και ωφέλιμη· η αγάπη δεν φθονεί· η αγάπη δεν καυχιέται, δεν επαίρεται, [13.5] δεν ασχημονεί, δεν ζητά το συμφέρον της, δεν παροξύνεται, δεν σκέφτεται το κακό, [13.6] δεν χαίρεται με την αδικία, αλλά συγχαίρει την αλήθεια· [13.7] ανέχεται τα πάντα, πιστεύει τα πάντα, ελπίζει τα πάντα, υπομένει τα πάντα.
[13.8] Η αγάπη ποτέ δεν χάνεται· ακόμα κι αν οι προφητείες καταργηθούν· ακόμα κι αν οι γλώσσες πάψουν· ακόμα κι αν η γνώση καταργηθεί. [13.9] Διότι εν μέρει γνωρίζουμε, και εν μέρει προφητεύουμε· [13.10] όταν όμως έλθει το τέλειο, τότε το εν μέρει θα καταργηθεί. [13.11] Όταν ήμουν νήπιο, ως νήπιο ομιλούσα, ως νήπιο φρονούσα, ως νήπιο συλλογιζόμουν· όταν όμως έγινα άνδρας, κατήργησα τη συμπεριφορά του νηπίου. [13.12] Διότι τώρα βλέπουμε μέσα από καθρέφτη αινιγματωδώς, ενώ τότε πρόσωπο με πρόσωπο· τώρα γνωρίζω εν μέρει, τότε όμως θα έχω πλήρη γνώση, όπως με γνωρίζει [κι εμένα ο Θεός].
[13.13] Τώρα όμως μένει η πίστη, η ελπίδα, η αγάπη, αυτά τα τρία· μεγαλύτερη δε αυτών είναι η αγάπη
