Ένα εξαιρετικό άρθρο του Γιώργου Καλλίνικου, Διευθυντή Σύνταξης Philenews
(21/9/24)
Έγραφα προχθές, ότι η κατάφορη αδικία σε βάρος του Οδυσσέα Μιχαηλίδη, μπορεί να αφυπνίσει την κοινωνία. Επισήμανα ότι δεν πρέπει ουδείς να υποτιμά την οργή της κοινωνίας. Πρόσθετα, δίκην ευχής, ότι μπορεί το φάγωμα του Οδυσσέα Μιχαηλίδη να φαίνεται ως ένα σύγχρονο «τετέλεσται», όμως, ενδέχεται να αποδειχτεί ότι «τώρα όλα αρχίζουν». Μια ματιά στην έρευνα κοινής γνώμης την οποία δημοσίευσε χθες το philenews, είναι αρκετή για να αντιληφθεί ότι όλα τα προαναφερθέντα είναι πολύ πιθανά. Μόνο σοκ προκαλεί ο πάτος στον οποίο βυθίζεται η δημοφιλία του Νίκου Χριστοδουλίδη. Μόλις 9% η θετική άποψη 15.452 ατόμων τα οποία συμμετείχαν στην έρευνα!
Άκουγα χθες τον Βίκτωρα Παπαδόπουλο να ερωτά με προκλητική υποτίμηση της νοημοσύνης της κοινωνίας «γιατί στο Προεδρικό η αυριανή διαμαρτυρία». Αν και δεν έχει νόημα να απαντήσεις σε κάποιον ο οποίος σου υποβάλλει ένα τέτοιο ερώτημα θεωρώντας σε χαζό, εντούτοις, ας του υποδείξει κάποιος να μελετήσει λίγο τη χθεσινή έρευνα. Σίγουρα θα βρει τις απαντήσεις.
Κατ΄ αρχάς, η κοινή γνώμη σε ποσοστό 77% θεωρεί ότι θα μπορούσε να αποφευχθεί η κρίση που οδήγησε στη δίκη του Οδυσσέα Μιχαηλίδη. Ξέρεις γιατί Βίκτωρα; Σου απαντάνε μερικές δεκάδες χιλιάδες άτομα στο δεύτερο ερώτημα, κατά πόσο θα μπορούσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να ενεργούσε ώστε να αποφευγόταν η κρίση μεταξύ Γενικού Εισαγγελέα και Γενικού Ελεγκτή. Άκουσε την απάντηση Βίκτωρα: 84% βροντοφώναξε «Ναι».
Δεν κούνησε ούτε το μικρό του δακτυλάκι ο Πρόεδρος. Και μην επικαλεστείτε νομικίστικες αρλούμπες, ότι δεν το επιτρέπει το σύνταγμα και οι νόμοι. Το μόνο που θα καταφέρετε είναι να ρίξετε κι άλλο τη δημοφιλία του Προέδρου από το πενιχρό 9% το οποίο ασθμαίνοντας κατέγραψε.
Ουδείς αγνοεί ότι ο Πρόεδρος δεν έχει δικαιοδοσία να αποτρέψει τον Γενικό Εισαγγελέα να προσφύγει στο Ανώτατο Δικαστήριο. Όλοι ανεξαιρέτως γνωρίζουν, όμως, ότι ένας σοβαρός και με κύρος Πρόεδρος έχει την ευχέρεια να καλέσει τον Γενικό Εισαγγελέα και να τον αποτρέψει. Επικαλούμενος το δημόσιο συμφέρον. Στηριζόμενος στο πολιτικό βάρος που διαθέτει ως Πρόεδρος του κράτους. Όποιος Γενικός Εισαγγελέας διαθέτει στοιχειώδη σεβασμό προς το αξίωμα του Προέδρου και στοιχειώδη ευαισθησία έναντι του δημοσίου συμφέροντος, δεν θα προχωρούσε.
Όταν, λοιπόν, ρωτάς με τόση προκλητικότητα «γιατί στο Προεδρικό», να ξέρεις ότι η απάντηση είναι πως δεν τρώει κουτόχορτο ο λαός. Γνωρίζει ότι ο Πρόεδρος δεν προσπάθησε καν. Όταν ισχυρίστηκε κάτι τέτοιο, απλώς, δεν έλεγε την αλήθεια.
Και βεβαίως, προκλητικέ Βίκτωρα Παπαδόπουλε, αυτό που έπεται είναι το κόστος το οποίο ήδη επωμίζεται ο Νίκος Χριστοδουλίδης. Βλέποντας τη δημοτικότητά του να κατρακυλάει στα τάρταρα. 9% θετική άποψη για Πρόεδρο δεν υπήρχε ούτε καν επί Χριστόφια μετά το Μαρί.
Αυτό είναι το πρώτο δείγμα ότι «τώρα όλα αρχίζουν». Η κοινωνία κοχλάζει μετά το έγκλημα καρατόμησης του Οδυσσέα Μιχαηλίδη. Εδώ και πολλά χρόνια έδειξε την οργή της από τη συσσώρευση σκανδάλων. Έδειξε ότι οι υγιείς ομάδες της κοινωνίας πνίγονται από την μπόχα της διαφθοράς. Πρώτα γιγαντώνοντας την αποχή.
Όταν είδε ότι αυτό δεν απέφερε αποτέλεσμα, άρχισε να δείχνει την αγανάκτησή της αποστασιοποιούμενη από τα αμαρτωλά κόμματα. Αντιλήφθηκε πως και με αυτό τον τρόπο, οι έχοντες την εξουσία δεν την λάμβαναν υπόψη. Προχώρησε στο εκπληκτικό φαινόμενο της εκλογής ενός απολιτίκ νεαρού. Απλώς, για να στείλει στεντόρειο μήνυμα οργής.
Καθ’ όλη αυτή τη διάρκεια, ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης ήταν το αποκούμπι της οργισμένης κοινωνίας. Έβλεπε έναν άνθρωπο αφοσιωμένο στο καθήκον του. Να πασχίζει να καθαρίσει το σάπιο. Να παλεύει να αλλάξει την αρρωστημένη νοοτροπία πολιτικών και αξιωματούχων, οι οποίοι σπαταλούσαν το δημόσιο χρήμα, το βγαλμένο από τον ιδρώτα κάθε τίμιου εργαζόμενου, κατά το δοκούν. Λες και χρησιμοποιούσαν χρήματα από το προσωπικό τους ταμείο.
Η κοινωνία παρακολουθούσε έναν ανεξάρτητο αξιωματούχο, ο οποίος έριχνε άπλετο φως σε κάθε πτυχή του δημόσιου βίου. Που δεν φοβόταν να συγκρουστεί ακόμη και με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Ήταν το οξυγόνο του λαού. Του έδιδε ελπίδα ότι κάποια στιγμή μπορεί κάτι να αλλάξει. Τι ειρωνεία όμως. Ο μόνος που τιμωρήθηκε ήταν εκείνος.
Αυτή ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.
Τώρα δεν υπάρχει η ελπίδα. Τώρα ο λαός γνωρίζει ότι απέμεινε μόνος. Τώρα γνωρίζει ότι πρέπει να αναλάβει εκείνος δράση. Ήδη πολλοί αδιάφθοροι άρχισαν να οργανώνονται. Προγραμματίζουν εκδηλώσεις. Σε μια προσπάθεια να αξιοποιηθεί το δημιουργηθέν εκρηκτικό κλίμα.
Το 2028 φαντάζει μακρινό. Όμως δεν είναι τόσο πολύ. Τώρα όλα αρχίζουν. Ο Χριστοδουλίδης καταποντίζεται. Τα πλείστα κόμματα έχουν ήδη καταποντιστεί. Οι Εισαγγελείς μπορεί να χαμογελούν αλλά ας μην τολμήσουν να κοιτάξουν τους πολίτες στα μάτια. Οι διάφοροι νομικοί και δικηγόροι που επιχειρούν να δικαιολογήσουν με δικολαβισμούς την προκλητική απόφαση του Ανωτάτου, να ξέρουν ότι, απλώς, εξοργίζουν ακόμη περισσότερο την κοινωνία.
Το σπαθί το οποίο αποκεφάλισε τον Οδυσσέα, ωχριά μπροστά στη δαμόκλειο σπάθη την οποία ανέσυρε η κοινωνία. Θα επικρέμεται πλέον πάνω από το σαθρό βαθύ κράτος. Μέχρι να βρει την κατάλληλη στιγμή να κτυπήσει…
Πηγή Άρθρου: Philenews.com
