Πιο φτωχός έγινε ο χώρος της δημοσιογραφίας στην Ελλάδα αφού την Τρίτη ο Κώστας Χαρδαβέλλας άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 79 ετών.
Η σύζυγός του Μαρία Παναγοπούλου έκανε γνωστή τη θλιβερή είδηση γράφοντας: «Έφυγες όπως έζησες: Νικητής! Ξεκουράσου τώρα, κοντά στους ανθρώπους που η ζωή σού στέρησε όταν ήσουν μωρό και πάντα αποζητούσες, τη μαμά Καλυψώ και τον μπαμπά Κωνσταντίνο. Εις το επανιδείν Γίγαντά μου «…και στην επόμενη ζωή, απ’ την αρχή»».
Τα προβλήματα υγείας
Το 2009 ο Κώστας Χαρδαβέλλας είχε αποκαλύψει ότι έπασχε από καρκίνο, τον οποίο πολέμησε και κατάφερε να ξεπεράσει το 2010.
Ωστόσο, πριν από λίγο καιρό η σύζυγός του είχε αποκαλύψει ότι αντιμετώπιζε ξανά προβλήματα υγείας, καθώς είχε χάσει τη φωνή του.
«Ανησυχήσαμε πάρα πολύ γιατί ο Κώστας είχε δώσει και πριν 15 χρόνια μια πολύ σκληρή μάχη με τον καρκίνο, κάναμε εξετάσεις και συνεχίζουμε να κάνουμε πολλές εξετάσεις. Τελικά υπάρχει ένα θέμα στις φωνητικές του χορδές, το οποίο αντιμετωπίζεται, θέλει όμως πολλή προσπάθεια, υπομονή, αφωνία, δηλαδή ούτε να ψιθυρίζει» έγραφε.
Η διαδρομή του στη δημοσιογραφία
Πρωτοεμφανίστηκε στη δημοσιογραφία κατά την περίοδο της Χούντας, όταν προσλήφθηκε ως δημοσιογράφος στην εφημερίδα Έθνος. Η πρώτη του τηλεοπτική εμφάνιση έγινε το 1977, με την παρουσίαση της εκπομπής Πρόσκληση στο στούντιο στην ΕΡΤ. Από τότε απέκτησε μεγάλη δημοφιλία, λόγω της πρωτοτυπίας που είχαν οι εκπομπές του. Συμμετείχε στην ψυχαγωγική εκπομπή Σάββατο πρωί, Κυριακή βράδυ το 1978, ενώ μαζί με τους δημοσιογράφους Γιάννη Δημαρά και Γιώργο Λιάνη παρουσίαζε την πετυχημένη και πολυσυζητημένη εκπομπή της εποχής εκείνης Ρεπόρτερς, στην ΥΕΝΕΔ το 1982 και μετέπειτα στην ΕΡΤ2. Για χρόνια κάλυπτε το ελεύθερο ρεπορτάζ στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ».
Με τους δημοσιογράφους Γιάννη Δημαρά και Γιώργο Λιάνη συμμετείχε και στην επετειακή εκπομπή της ΕΡΤ2 για το κλείσιμο των 20 χρόνων από τη δημιουργία της ελληνικής τηλεόρασης. Το 1993 μετά το άνοιγμα της ιδιωτικής τηλεόρασης, έφυγε από την κρατική και πήγε στο Mega, όπου παρουσίαζε δύο τηλεοπτικές εκπομπές: το 60 λεπτά χωρίς μοντάζ και το Ρεπορτάζ στην ομίχλη η οποία μετετέθη το 1994 στον τότε ΣΚΑΪ και το 1995 στο Star, όπου παρέμεινε μέχρι το 1999. Τον ίδιο χρόνο ξεκινά να παρουσιάζει για λίγο καιρό, την ψυχαγωγική εκπομπή Πρεμιέρα. Το 2000 πηγαίνει στον ΑΝΤ1 και παρουσιάζει την ενημερωτική εκπομπή 9η Εντολή, ενώ τον επόμενο χρόνο επιστρέφει στην κρατική τηλεόραση και συγκεκριμένα στην ΕΤ1, όπου παρουσίασε την ενημερωτική εκπομπή www.άνθρωποι.gr.
Το 2002 μετακινείται στο Alter, όπου παρουσίαζε, μέχρι το κλείσιμο του, τρεις ενημερωτικές εκπομπές: Ο Αθέατος Κόσμος (2002-2011), το Χωρίς Μοντάζ ΙΙ (2003-2004), και Οι Πύλες του ανεξήγητου (2004-2010). Το 2011, με το κλείσιμο του Alter, έμεινε για λίγο χωρίς τηλεοπτική στέγη. Το 2013 εντάσσεται στο δυναμικό του τηλεοπτικού σταθμού GR TV, όπου συνέχισε να παρουσιάζει τον Αθέατο Κόσμο. Λίγο αργότερα πηγαίνει στο Extra 3, με την ίδια εκπομπή.
Στη συνέχεια, εντάσσεται στο δυναμικό του τηλεοπτικού σταθμού Epsilon TV, όπου παρέμεινε μέχρι το 2016, παρουσιάζοντας για λίγο καιρό το κεντρικό δελτίο του σταθμού και δύο εκπομπές: για λίγους μήνες την ενημερωτική Εξελίξεις και την ψυχαγωγική Όλοι οι καλοί χωράνε. Ταυτόχρονα από το 2011, αρθρογραφεί στην εφημερίδα Real News και στο ενημερωτικό ιστότοπο Newsbomb, ενώ τα Σαββατοκύριακα, παρουσίαζε ενημερωτική εκπομπή στον ραδιοφωνικό σταθμό Real FM 97.8. Στον τηλεοπτικό σταθμό Blue Sky παρουσίαζε τις εκπομπές «στην ΑΡΕΝΑ της Ζωής» και «Αντιπαραθέσεις».
Κώστας Χαρδαβέλλας: «Αυτό ήταν μία απάντηση στον θάνατο, που με είχε πλησιάσει»
Ο Κώστας Χαρδαβέλλας είχε μιλήσει για τις δύσκολες στιγμές που βίωσε αντιμετωπίζοντας τον καρκίνο, αλλά και την εντονότερη δημοσιογραφική στιγμή που έζησε.
Είχε καλύψει τριάντα δημοσιογραφικούς πολέμους και ήταν ο άνθρωπος που μετρούσε τα περισσότερα χρόνια τηλεόρασης ως δημοσιογράφος και παρουσιαστής.
Από την πρώτη στιγμή, κατάφερε να κερδίσει την αγάπη του κόσμου, αφού όποια εκπομπή και να παρουσίαζε, σημείωνε υψηλά νούμερα τηλεθέασης.
Σε πρόσφατη συνέντευξη, είχε μιλήσει για τις δύσκολες στιγμές που βίωσε αντιμετωπίζοντας τον καρκίνο, αλλά και την εντονότερη δημοσιογραφική στιγμή που έζησε.
«Όταν έμαθα ότι έχω καρκίνο από έναν γιατρό, πήρα το αυτοκίνητό μου και πήγα μία μακρινή βόλτα μέχρι το Σούνιο. Εκεί λοιπόν σκέφτηκα πώς θα το αντιμετωπίσω, τι θα πω στη Μαρία και στον γιο μου. Σε αυτή τη μικρή βόλτα, κατέληξα ότι πρέπει να το παλέψω και ότι έχω τη δύναμη να μην χάσω τη μάχη.
Ένας λόγος που σώθηκα από τον θάνατο, όπως μου έλεγαν και οι γιατροί, ήταν επειδή από την αρχή δεν πίστεψα ότι θα πεθάνω. Πάντα πίστευα ότι θα τον νικήσω τον καρκίνο. Είμαι σε έναν διαρκή αγώνα μαζί του. Δεν το έλεγα ποτέ σε κανέναν για να μην με κοιτάζουν με πόνο και οίκτο. Το ήξεραν ελάχιστοι άνθρωποι.
Μου φέρθηκαν πολύ καλά τότε στο ALTER, όλοι μου οι συνεργάτες και ο Γιαννίκος που ήταν τότε διευθυντής, μου είχε πει να κάτσω εκτός και να με πληρώνουν κανονικά για όσο χρειαστεί. Δεν έκατσα ποτέ, έκανα χημειοθεραπείες και το βράδυ παρουσίαζα την εκπομπή “Αθέατος κόσμος”. Πήγαινα στο στούντιο ζαλισμένος και έτοιμος να καταρρεύσω, αλλά έλεγα: “Όχι, πρέπει να είμαι εδώ”. Αυτό ήταν μία απάντηση στον θάνατο που με είχε πλησιάσει».
Η ιστορία – «γροθιά στο στομάχι» από το πολεμικό μέτωπο στον Λίβανο
«Δεν θα πω πόσες φορές είχα κινδυνέψει σε ανταπόκριση πολέμου, που ήταν πάρα πολλές. Αυτό που θυμάμαι έντονα, όμως και δεν θα ξεχάσω ποτέ, είναι ένα αγοράκι στον Λίβανο. Είχε στο χέρι του ένα κουτί με σπίρτα και έπαιζε. Το πλησιάζω και το ρωτάω: “Τι ακριβώς κάνεις με το σπιρτόκουτο;”.
Είχε μέσα μία πασχαλίτσα και έπαιζε μαζί της. Μου απαντά: “Αυτή είναι η μοναδική μου φίλη, επειδή αύριο ξέρω ότι δεν θα επιστρέψω σπίτι μου και δεν θα ζω. Θέλω να πάρεις την πασχαλίτσα και την αφήσεις σε έναν όμορφο κήπο να ζήσει”. Έτσι κι έγινε, πήρα την πασχαλίτσα και την γύρισα στην Ελλάδα, την άφησα σε έναν κήπο και έζησε. Κάθε φορά που θυμάμαι αυτή την ιστορία, συγκινούμαι πραγματικά. Το παιδί αυτό σκοτώθηκε την επόμενη μέρα, τον έλεγαν Φουάτ. Αυτός είναι και ένας από τους τεράστιους λόγους που σιχαίνομαι τους πολέμους».
Πηγές: Το Βήμα, www.newsbomb.gr
